نخستین قمر فراخورشیدی کشف شد
تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۶۸۶۶۰۰
تلسکوپ‌های هابل و کپلر ناسا شواهدی از وجود قمر به دور سیاره‌ی مشتری مانند یافتند. به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، تلسکوپ‌های هابل و کپلر ناسا شواهدی از وجود قمر به دور سیارهای مشتری مانند یافتند این قمر که اندازه یک تن است کپلر ۱۶۲۵ بی نام دارد و در فاصله حدود هشت هزار سال نوری از زمین در صورت فلکی دجاجه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تصویربرداری مستقیم از سیاره‌ها و همچنین قمر‌های فراخورشیدی میسر نیست بنابراین فقط زمانی که برای لحظه‌ای کوتاه از مقابل ستارهای عبور می‌کنند و باعث افت نور ستاره می‌شوند قابل شناسایی هستند.
تشخیص قمر‌های فراخورشیدی از سیاره‌های فراخورشیدی دشوارتر است، زیرا اندازه کوچکتری دارند و به دور سیاره می‌گردند.
پژوهشگران دانشگاه کلمبیا به دنبال یافتن قمر‌های فراخورشیدی، داده‌های مربوط به ۲۸۴ سیاره فراخورشیدی کشف شده تلسکوپ فضایی کپلر را بررسی کردند؛ این سیاره‌ها مداری نسبتا دور با دوره تناوب بیش از ۳۰ روز به دور ستاره‌شان داشتند.
پژوهشگران متوجه بی‌نظمی‌هایی در منحنی نوریه ۱۶۲۵ بی شدند؛ آن‌ها نخست ۳ نیم ساعت پس از پایان کامل گذر سیاره متوجه کاهش دوباره نور ستاره شدند و همچنین گذر سیاره حدود یک ساعت زودتر شروع شد که این پدیده بر اثر گرانش جرمی دیگر بر سیاره رخ می‌دهد؛ بنابراین فرضیه وجود قمری به دور سیاره مطرح شد.
محققان معتقدند که احتمالا این قمر فراخورشیدی و سیاره آن در کمربند حیات ستاره خود قرار گرفته‌اند؛ منطقه‌ای که با دمای مناسب وجود آب مایع را روی سطح سیارات سنگی ممکن می‌سازد، اما این سیاره و قمرش گازی هستند و برای حیات مناسب نخواهند بود.
در سیستم ماه-زمین و پلوتو-کارن تصور می‌شود که قمر‌ها از باقیمانده‌های به جا مانده از سیاره‌های سنگی‌شان به وجود آمده‌اند، اما گازی بودن کپلر ۱۶۲۵ بی و قمر احتمالی‌اش نشان می‌دهد که قمر به شکلی کاملاً متفاوت از آنچه درباره شکل‌گیری و ساختار اقمار می‌دانیم شکل گرفته است؛ این قمر به طرز عجیبی بزرگ و احتمالاً به اندازه نپتون است. چنین قمر‌های بزرگی در منظومه شمسی وجود ندارد و می‌توانند باعث تغییر نگرش در نظریه‌های تحول منظومه‌های سیارهای و تشکیل قمر‌ها شوند. به نظر می‌رسد که جرم این قمر احتمالی یک و نیم درصد سیاره‌اش است و خود سیاره سه برابر مشتری جرم دارد تقریبا مشابه نسبت جرم زمین و ماه؛ این قمر فراخورشیدی سه میلیون کیلومتر از سیاره‌اش فاصله دارد یعنی ۸ برابر فاصله ماه تا زمین، بنابراین در آسمان این سیاره کشف شده ۲ برابر اندازه ماه زمینی دیده می‌شود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: ناسا تلسکوپ فضایی هابل رصد سیاره مشتری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۶۸۶۶۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا به کشف حیات بیگانه یک گام نزدیک‌تر شد
ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.
نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.
مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.
این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر می‌شود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر می‌شود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.
آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.
فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟