یادداشت جعفر درونه|از انقلاب تا آزادی؛ با قرآن در صحنه
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۰۸۸۵۵
"مردم آمدند تا به همگان ثابت کنند اهل عقب‌نشینی از انقلاب اسلامی نیستند بلکه این منافقین و بد‌دلهایی که یک روز دل‌هایشان با این انقلاب صاف نبوده است، دعوت به ارتجاع و عقب‌نشینی می‌کنند" ۲۲ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۷:۲۳ سیاسی سیاست ایران نظرات - اخبار سیاسی -
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، "جعفر درونه"، کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی با عنوان "از انقلاب تا آزادی؛ با قرآن در صحنه" به تفسیر حضور امروز مردم ایران در جشن چهل سالگی انقلاب پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
متن زیر مشروح یادداشت جعفر درونه است:
می‌گویند معجزات پیامبران و رهبران نهضت‌های الهی متناسب با مقتضیات زمان و مکان رسالتشان بوده است.
عصای موسی؛ دم مسیحایی و شفابخش عیسی و قرآن محمد (صلی الله علیه و اله و سلم) هر یک بنا به زمینه‌های تإثیرگذاری بر امت‌ها معجزه آفریدند و اسباب هدایت خلق شدند.
معجزه انقلاب اسلامی، نیز دل‌ها و دست‌های به هم پیوسته مردم است که پس از سال‌ها تحمل ستمشاهی و تازیانه‌‌هایی که از استبداد و استکبار بر جان و تنشان نشسته بود، همراه با رهبری مردی از تبار پیامبران الهی استقلال و آزادی را فریاد زدند و با تإسی به نهضت خونبار حسینی با فریاد "الله اکبر" و سلاح شهادت از میدان امام حسین (علیه السلام) به انقلاب اسلامی رسیدند و از آنجا به آزادی. آری آزادی در مقیاس یک ملت یعنی استقلال و این هر دو را در حصن حصین جمهوری اسلامی قرار دادند.
امروز چهل سال از ظهور معجزه قرن می‌گذرد و انقلاب ما به دهه پنجم خود رسیده‌است. انقلابی که دشمنان وعده فروپاشی‌اش را در روز و ماه و سال می‌دادند و هر چه در توان داشتند به میدان آوردند تا این سرو رشید را خم کرده و بشکنند و حتی به امید برگ‌ریزان پاییزی‌اش در چهل سالگی نشسته بودند اما خدا اراده کرده است این قامت رشید همچنان استوار و سرفراز بماند و برای انقلاب‌های مردمی در هر عصر و مصری که مردمانش خواهان آزادی و استقلال باشند؛ سقایی کند.
امروز مردم با هر قدم در خیابان‌ها آیه‌ای از قرآن را تفسیر کردند.
گفتند، دشمنان همه علیه شما اجتماع کردند و بسیج شدند تا شما را از پای درآورند و از انقلاب پشیمانتان کنند؛ بترسید از آنها و تسلیمشان شوید اما مردم امروز با قدم‌های استوارشان نه تنها سست نشدند و اندوه به دل راه ندادند بلکه ایمانشان به راهی که با خمینی(ره) شروع کرده بودند و با خامنه‌ای ادامه داده بودند، بیشتر شد و از عمق جان فریاد زدند: الله اکبر یعنی که "حسبنا الله و نعم الوکیل."
الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ(آل عمران 173)
اینها کسانی بودند که (بعضی از) مردم، به آنان گفتند: «مردم [= لشکر دشمن] برای (حمله به) شما اجتماع کرده‌اند؛ از آنها بترسید!» اما این سخن، بر ایمانشان افزود؛ و گفتند: «خدا ما را کافی است؛ و او بهترین حامی ماست.»
مردم وقتی دیدند نفوذی‌ها با بزرگنمایی قدرت و اتحاد دشمنان علیه ملت ایران نسخه سازش می‌پیجند و ذلت‌پذیری در برابر دشمنان را تئوریزه می‌کنند؛ در شب سختی‌ها و علی رغم مشکلاتی که داشتند بر بام انقلاب رفتند و شعار الله اکبر سر دادند یعنی که خدا با ماست و ما همچنان به فضلش امیدواریم.
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ ﴿ شعرا ٦١ ﴾ قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ ﴿شعرا ٦٢)
هنگامی که دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: «ما در چنگال فرعونیان گرفتار شدیم!» (61) (موسی) گفت: «چنین نیست! یقیناً پروردگارم با من است، بزودی مرا هدایت خواهد کرد!»
مردم آمدند تا به همگان ثابت کنند اهل عقب‌نشینی از انقلاب اسلامی نیستند بلکه این منافقین و بد‌دلهایی که یک روز دل‌هایشان با این انقلاب صاف نبوده است، دعوت به ارتجاع و عقب‌نشینی می‌کنند و آنهایی که به بهانه دفاع از منافع ملی با نفوذ در صف خودی‌های انقلاب در صددند مالک‌اشترهای امام خامنه‌ای را از خط مقدم مبارزه با ابوسفیان‌ها و معاویه‌های زمان یعنی سران استکبار و رژیم منحوس صهیونیستی برگردانند و انقلاب و انقلابیون را به عقب‌نشینی از منطقه و خودداری از توانمندی‌های دفاعی وادار کنند؛ همان بزدلان ترسویی هستند که نه تنها به فکر منافع ملی نیستند، بلکه در صدد فرار از جبهه نبرد هستند.
آنها چون نمی‌توانند سختی مبارزه را تحمل کنند با شعار منافع ملی درصدد فرار از جهاد و مبارزه هستند. در حالی که خداوند عزت و سربلندی را در جهاد و نهراسیدن از دشمن قرار داده است و چه سلاحی جز قدرت بازدارندگی دفاعی خواهد توانست از منافع ملی ملت ایران محافظت و حراست کند؟ و آیا امنیت امروز مان به عنوان بزرگ‌ترین مؤلفه منافع ملی از این طریق تأمین نشده است؟
وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ یَا أَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَیَسْتَأْذِنُ فَرِیقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ إِن یُرِیدُونَ إِلَّا فِرَارًا ﴿احزاب ١٣﴾
و (نیز) به خاطر آورید زمانی را که گروهی از آنها گفتند: «ای اهل یثرب (ای مردم مدینه)! اینجا جای توقف شما نیست؛ به خانه‌های خود بازگردید!» و گروهی از آنان از پیامبر اجازه بازگشت می‌خواستند و می‌گفتند: «خانه‌های ما بی‌حفاظ است!»، در حالی که بی‌حفاظ نبود؛ آنها فقط می‌خواستند (از جنگ) فرار کنند.
بیش از یک سال است دشمنان در حال القای پشیمانی مردم از انقلابشان هستند.
تمام رسانه‌های ریز و درشت خود را بسیج کردند تا دل‌های مردم را نسبت به انقلاب سست و لرزان کنند.
ناجوانمردانه بر امام‌خمینی(ره) و خلف صالح او امام‌خامنه‌ای تیغ جفا کشیدند.چه تهمت‌ها؛ چه شایعات؛ چه دروغ‌ها و چه بدگویی‌ها؛ چه بددلی‌ها و خدعه‌هایی کردند تا پیوند مستحکم بین مردم و امامانشان را از هم بگسلند اما خداوند امروز هر یک از آحاد مردم انقلابی ایران زمین را کلمه کلمه آیه‌ای کرد تا به دشمنان بگوید این انقلاب را تنها نخواهد گذاشت و این مردم خوب و نجیب همان ملائکه مسومینی هستند که با آنها انقلاب و رهبرانش را یاری خواهد کرد.
وَإِن یُرِیدُوا أَن یَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّـهُ هُوَ الَّذِی أَیَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ ﴿انفال ٦٢﴾
و اگر بخواهند تو را فریب دهند، خدا برای تو کافی است؛ او همان کسی است که تو را، با یاری خود و مؤمنان، تقویت کرد.
آری به حقیقت 22 بهمن امسال تفسیر رسای این آیه قرآن بود. روزی بود که باران لطف الهی در گلزار انقلاب، لاله رویاند و در شوره‌زار دل سیاه دشمنان و منافقین بذر نا‌امیدی و سرافکندگی.
22 بهمن امسال تفسیر نصرت الهی بود. روز استحکام پیوند رهبری و مردم. روز نوید‌بخش دهه‌ای سرشار از امیدو آرزو برای پیشرفت و امنیت و سربلندی.
روز یأس دشمنان؛ عید غدیر انقلاب؛ عید مرهم گذاشتن بر زخم دل فاطمه (سلام‌الله علیها)؛ روز لبیک‌گویی انصار و مهاجرین انقلاب به درخواست زهرای اطهر برای اذعان به ولایت علوی.
آری مفتخریم که دهه پنجم انقلاب اسلامی را با یاد و نام زهرای مرضیه (سلام الله علیها) آغاز کرده‌ایم و این بشارت را از عمق جان احساس می‌کنیم که «لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلایَتِهِمْ عَلَیْهِمُ السَّلامُ»
به این امید که پس از دهه‌ها و سالیان که چندان دیر مباد؛ پرچم این انقلاب با دست قدرتمند رهبر عزیزمان و یاران عاشورایی اش پاک و مطهر و نیالوده به غبار انحراف و تحریف به دست آن صاحب علمی که مدیون دعاگویی‌هایش در لحظه لحظه این انقلاب هستیم سپرده شود. «و نحن نقول احمدلله رب العالمین»
انتهای پیام/
R1011173/P/S1,1412/CT12 واژه های کاربردی مرتبط راهپیمایی 22 بهمن اخبار ایران (بین‌الملل)منبع: تسنیم
کلیدواژه: راهپیمایی 22 بهمن اخبار ایران بین الملل راهپیمایی 22 بهمن اخبار ایران بین الملل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۰۸۸۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لشکریان غیبی خدا در مبارزه با دشمنان
طبق منطق قرآن، آنچه سبب غلبه بر دشمن می‌شود، صرفاً ساز و کارهای نظامی نیست بلکه ابعاد فرامادی و سنت‌های حاکم بر هستی را شامل می‌شود. در منطق قرآن، لایه‌های فرامادی و معنوی غلبۀ بیشتری بر ابعاد مادی دارد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در نگاه آموزه‌های قرآن، آنچه سبب غلبه بر دشمن می‌شود، صرفاً ساز و کارهای نظامی نیست بلکه ابعاد فرامادی و سنت‌های حاکم بر هستی را شامل می‌شود بلکه باید بگوییم در منطق قرآن، لایه‌های فرامادی و معنوی غلبۀ بیشتری بر ابعاد مادی دارد. این مسئله ما را به این نکته رهنمود می‌کند که خداوند ابزار معنوی را بر ابزارهای مادی حاکم کرده تا مردم در صحنه‌های سخت نبرد بیشتر متوجه خداوند شوند و از او طلب مدد کنند.
در نگاه مادی، خداوند می‌فرماید در برابر دشمن تا می‌توانید مجهز شوید تا حدی که ترس شما در دل آنان بیفتد. خداوند در این باره می‌فرماید «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ وَ آخَرِینَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ یَعْلَمُهُمْ...؛ یعنی «و در برابر آنان آنچه در قدرت و توان دارید از نیرو [و نفرات و ساز و برگ جنگی] و اسبان ورزیده [برای جنگ] آماده کنید تا به وسیلۀ آنها دشمن خدا و دشمن خودتان ودشمنانی غیر ایشان را که نمی‌شناسید، اما خدا آنان را می شناسد بترسانید ...». (انفال 60)
مسئله بعد، جهاد است که جز با اذن امام معصوم علیه‌السلام صورت نمی‌گیرد و در عصر غیبت با حکم نائب عام یا در عصر حاضر با حکم ولیّ فقیه انجام می‌شود. جهاد به معنای مبارزه مسلحانه با دشمن در قرآن با تعبیر «مقاتله» آمده است که خب نیازمند تدابیر نظامی و امکانات تسلیحاتی است. لازمه این آمادگی، آیه60 سوره انفال است که به آن اشاره شد.
اما در لایۀ ابعاد معنوی و فرا مادی، آیات متعددی در قرآن وجود دارد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره می‌شود.
1. رعب
ایجاد رعب در دشمن و سپاهیان دشمن یکی از اقسام امدادهای خداوند به سپاهیان جبهۀ حق است. آیاتی که در این باره در قرآن وجود دارد، شامل موارد زیر است:
1. وَ أَنْزَلَ الَّذِینَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مِنْ صَیَاصِیهِمْ وَ قَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِیقًا تَقْتُلُونَ وَ تَأْسِرُونَ فَرِیقًا؛ و [خدا] کسانی را از اهل‌کتاب که گروه‌های دشمن را پشتیبانی کردند از قلعه‌های محکم و استوارشان پایین کشید و در دل‌هایشان ترس و بیم افکند، گروهی را می‌کشتید و گروهی را اسیر می‌کردید.
2. سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَکُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ‌یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا ۖ وَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ ۚ وَ بِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِینَ؛ به‌زودی در دل‌های کافران ترس می‌اندازیم؛ زیرا چیزی را که خدا بر [حقّانیّت] آن دلیلی نازل نکرده است، شریک خدا قرار داده‌اند، و جایگاهشان آتش است؛ و بد است جایگاه ستمکاران. (151 آل‌عمران)
3. إِذْ یُوحِی رَبُّکَ إِلَى الْمَلَائِکَةِ أَنِّی مَعَکُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِینَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ کُلَّ بَنَانٍ؛ [یاد کن] هنگامی را که پروردگارت به ملائک وحی کرد که من با شمایم، پس مؤمنان را [برای نبرد با دشمن] ثابت‌قدم دارید، [و] به‌زودی در دل کافران ترس می‌اندازم، پس سرهایشان را در هم کوبید و همه انگشتانشان را قطع کنید.
2. نصرت
مسئله نصرت خداوند در جبهه‌های نبرد یکی از عناصر مهم در پیروزی لشکر حق علیه باطل است که آیات متعددی از قرآن درباره آن سخن گفته است؛ از جمله در آیه25 سوره توبه که خداوند خطاب به لشکر اسلام می‌فرماید تعداد بالای لشکریان شما را به عُجب کشاند، اما باز هم به خطر افتادید و بعد از دست دشمن گریختید؛ در این زمان من شما را یاری کردم: «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِی مَوَاطِنَ كَثِیرَةٍ ۙ وَیَوْمَ حُنَیْنٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَیْئًا وَضَاقَتْ عَلَیْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّیْتُمْ مُدْبِرِینَ»؛ یعنی بی تردید خدا شما را در جبهه‌های زیاد و عرصه‌های بسیار نصرت کرد و [به ویژه] روز [نبرد] حنین، آن زمان که فزونی افرادتان شما را مغرور و شگفت‌زده کرد، اما [فزونی عدد] چیزی از خطر را از شما برطرف نکرد، و زمین با همه وسعت و فراخی‌اش بر شما تنگ شد، سپس پشت به دشمن از عرصه نبرد گریختید.
یا در آیه‌ای دیگر می‌فرماید نصرت و پیروزی تنها نزد خداست (نه صرفاً امکانات نظامی و تدابیر نظامی) «وَ مَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَ مَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ»؛ یعنی «و خدا [وعده یاری و پیروزی] را جز بشارتی برای شما و برای آنکه دل‌هایتان به آن آرامش یابد، قرار نداد؛ و یاری و نصرت جز از سوی خدای توانای شکست ناپذیر و حکیم نیست.» (126 آل عمران) یا وقتی می‌خواهد درباره آینده بشریت سخن بگوید، می‌فرماید «إِذَا جَآءَ نَصرُ ٱللَّهِ وَ ٱلفَتحُ *وَ رَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا»؛ هنگامی که نصرت خدا و [آن] پیروزی فرا رسد و مردم را ببینی که گروه گروه در دین خدا درآیند. (نصر 1 و 2) آیات دیگری در زمینه نصرت خداوند در قرآن وجود دارد.
3. امدادهای غیبی
امدادهای غیبی خداوند همان مسئله‌ای که خداوند در قرآن از آن با عنوان «لشکریانی که با چشم دیده نمی‌شوند» یاد می‌کند. مسلمانان از صدر اسلام با این نوع امدادها برخورد داشتند، همچنان که خداوند در آیه26 سوره توبه به این حقیقت اشاره کرده و می‌فرماید «... ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَنْزَلَ جُنُودًا لَمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِینَ کَفَرُوا ۚ وَذَٰلِکَ جَزَاءُ الْکَافِرِینَ؛ آنگاه خدا (عنصر) سکینه خود را (یعنی شکوه و سطوت و جلال ربّانی را) بر رسول خود و بر مؤمنان نازل فرمود و لشکرهایی (از فرشتگان) که شما نمی‌دیدید (به امداد شما) فرستاد و کافران را (پس از آنکه غالب و قاهر بودند) به عذاب و ذلّت افکند، و این است کیفر کافران.» شأن نزول این آیه درباره نبرد حُنین است، آن زمان که سپاه اسلام در اطراف سرزمین حُنین پراکنده شده بود و جز گروه کمی با پیامبر صلّی اللّه علیه و آله باقی نمانده بودند. در این شرایط خداوند با نزول امدادهای غیبی کفار را به سزای عملشان رساند و آنها را عذاب کرد.
همچنین در آیه نهم سوره احزاب خداوند از این نوع لشگریان غیبی سخن گفته و می‌فرماید «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جاءَتْکُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحاً وَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها وَ کانَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیراً؛ اى کسانى که ایمان آورده‌اید، نعمت خدا را بر خود به یاد آرید، آنگاه که لشکرهایى به سوى شما [در]آمدند، پس بر سر آنان تندبادى و لشکرهایى که آنها را نمىدیدید فرستادیم و خدا به آنچه مىکنید همواره بیناست.»
نمونه‌هایی از تمام این سه مورد را در طول تاریخ انبیای الهی می‌بینیم؛ چه آن زمانی که آتش بر ابراهیم نبی گلستان شد و ملائک به استقبال او آمدند و نمرودیان تضعیف شدند و یا آن زمان که موسی علیه‌السلام و قومش با نصرت خداوند و با توکل بر او از چنگ فرعونیان رهایی یافتند و در کنار دریا با آن معجزه بزرگِ شکافت دریا مواجه شدند و چه آن زمانی که لشکریان طالوت بر جالوتیان به آن طرز شگرف غلبه یافتند و چه آن زمانی که سلیمان با معجزه الهی شیاطین جنی را به غل و زنجیر کشید و ملک خداوندی را مدتی در محدوده‌ای خاص پیاده کرد و یا آن زمانی که لشکریان اسلام با انواع و اقسام لشکریان خدا بر جبهه باطل پیروزی یافتند. تمام این موارد و بلکه بسیاری از مواردی که مجال بیان آن نبود، گویای آن است که دست خداوند بالای تمام دست‌هاست و اوست قادر متعالی که تمام قدرت‌ها پیش پای او خوار و ذلیل هستند و لشکریان حق جز با نصرتش و لشکریان غیبی او هرگز پیروز نخواهند شد.
انتهای‌پیام/
هیچ کسی مثل بازیگران بی اخلاق و بی تعهد نیست ؛ اگر پول باشد هر کاری می‌کنند !