آلمان، فرانسه، روسیه و چین اجلاس ورشو را بایکوت کردند/ شرکت کنندگان در اجلاس لهستان چه کشورهای هستند؟
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۳۷۸۷۰
علاوه بر آلمان، فرانسه، روسیه و چین اجلاس لهستان را بایکوت کردند، موگرینی مسئول سیاست خارجی اروپا نیز به این اجلاس بی اعتنایی کرده است. به گزارش صدای ایران، نشست صلح و امنیت خاورمیانه از امروز چهارشنبه به مدت دو روز در ورشو پایتخت لهستان برگزار می‌شود. در این نشست که آمریکایی ها میدان دار آن هستند، کشورهای متحد آمریکا در منطقه از جمله عربستان، امارات و رژیم صهیونیستی حضور جدی دارند و در مقابل قدرت های جهانی به علاوه بازیگران اصلی منطقه غایبان صحنه اند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایده برگزاری این نشست از همان ابتدا با مخالفت روس ها و چینی ها روبه رو شد و قدرت های اصلی اروپا نیز با دیده تردید به آن پرداختند.
آمریکایی ها اولین بار نفوذ ایران در منطقه ' و فعالیت های موشکی ایران را محور اصلی و تمرکز بحث های نشست دانستند، اما بعدا که با مخالفت اروپا و کشورهایی مانند روسیه و چین روبه رو شدند، از موضع خود عقب نشسته و اعلام کردند تمرکز نشست بر مسائل کلان منطقه خاورمیانه است.
غایبان و حاضران
تا اینجای کار علاوه بر چین و روسیه که با نشست ورشو مخالفت کرده اند، از خاورمیانه کشورهای عراق، لبنان، سوریه و فلسطین که در کانون تحولات منطقه خاورمیانه هستند، اساسا شرکت ندارند، ترکیه درسطح سفیر یعنی پایین ترین سطح حاضر است و تنها اردن و عربستان، امارات، عمان، بحرین، مغرب و کویت در سطح وزیر خارجه در این نشست حضور یافته اند. مصر و تونس نیز در سطح معاونان وزیرخارجه به ورشو رفته اند.
در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپایی نیز فعلا انگلیس در سطح وزیر خارجه شرکت دارد که آن هم اعلام کرده به دلیل تحولات داخلی مربوط به برگزیت، زودتر از موعد، نشست را ترک خواهد کرد و کشورهای فرانسه و آلمان نیز به این نشست اعتنایی نکرده و نماینده ای را به آن گسیل نداشته اند. موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز از همان ابتدا به این نشست روی خوش نشان نداد و اعلام کرد که به ورشو نمی رود.
در قاره سبز ، بیشترین حضور در سطح وزیران خارجه را کشورهای حوزه بالکان و اروپای شرقی مانند مجارستان، چک و اسلواکی، دارند که نگران از قدرت گیری دوباره مسکو و بی اعتمادی به اروپای غربی ، به دنبال یک متحد قدرتمند مانند آمریکا هستند.
حالا همه منتظر ابتکار عمل تازه تیم ترامپ رئیس جمهور آمریکا هستند تا مشخص شود او از برگزاری چنین نشستی به دنبال چیست؟
برای پاسخ به این سوال باید به ترکیب و سطح هیات های شرکت کننده در نشست ورشو در کشور لهستان توجه کرد؛ امری که نشان می دهد آمریکایی ها به دنبال یارگیری و ایجاد ائتلافی جدید هستند؛ اما سوال اصلی این است که هدف اصلی از ایجاد یک جبهه جدید کیست؟
آیا آمریکا به دنبال ائتلافی برای مقابله با چین است که ترامپ و این آخری ها بولتون آن را دشمن اصلی آمریکا خوانده اند، یا روسیه پوتین؟
برخی ها هم با توجه به اعلام اولیه شخصیت هایی مانند پمپئو و بولتون معتقدند که هدف اصلی ایجاد یک اجماع جدید علیه ایران است که با توافق برجام در سال 1395 توانست از زیر سایه تحریم های شورای امنیت سازمان ملل خارج شود.
موافقان این برداشت با توجه به حضور نمایندگان از گروه های تروریستی در این نشست از جمله گروه های معاند جمهوری اسلامی ایران ، معتقدند که هدف اصلی همچنان ایران است، با این حال، برای روشن شدن اینکه هدف اصلی کجاست، باید به مواردی اشاره کرد که می تواند در رمزگشایی از اهداف و نیات تیم ترامپ پرده بردارد.
کینه توزی های شخصی
ترامپ از هنگام تبلیغات انتخاباتی در 2015 علیه تمام دستاوردهای اوباما قیام و بعد از استقرار در کاخ سفید نیز هرآنچه اوباما امضا کرد، او پاره کرد. خروج از معاهدات و پیمان های بین المللی از جمله پیمان آب و هوایی پاریس عمق کینه ترامپ به اوباما و در کنار آن اتحادیه اروپا را به نمایش گذاشت که در تمام 8 سال ریاست اوباما با او همسو بوده اند، اما خروج از برجام و مقاومت اروپایی در حفظ آن، او را به شدت عصبانی کرد بطوری که در موضوع برجام دچار یک سرخوردگی مفرط شد.
بن بست های حاکمیتی
تقلا و دست و پا زدن های ترامپ و تیم تندرو وی در سال 2019 و با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 2020 تشدید شده است، بنابراین ترامپ نیازمند انتقال بحران داخلی به خارج از مرزهای آمریکاست و به دنبال یک بدیل می گردد؛ حال سوال این است که این بدیل، چین ، روسیه ، ایران یا اتحادیه اروپاست؟
چالش حزبی
ترامپ اکنون در کوچه های عمدتا بن بست سیاسی گرفتار شده که دمکرات ها برایش ایجاد کرده اند؛ از دیوار مکزیک و آوار خاشقچی تا افتضاح انتخاباتی که در آن کاخ سفید را تصاحب کرد. او اکنون بدترین موقعیت را در روند سیاسی ایالات متحده دارد بطوری که حتی هم حزبی هایش از جمهوری خواهان نیز در ساخت دیوار مکزیک روبه روی او ایستادند.
اما آنچه بیش از همه ترامپ را آزار می دهد، همدلی دمکرات ها با کشورهای اروپایی در همه حوزه هایی است که ترامپ علیه آن به پا خاسته است.
اروپا یا خاورمیانه؟
اختلافات و رقابت های آمریکا و اتحادیه اروپا امر تازه ای نیست؛ قدرت های اروپایی بارها شانس خود را برای خروج از زیر سایه قدرت اقتصادی و امنیتی آمریکا امتحان کرده اند و برجام آخرین مورد آن بود.
موضوع به حدی جدی است که بعد از بگومگوهای ترامپ و مکرون در یک ماه و نیم گذشته بر سر تشکیل ارتش اروپایی، فرانسه در گردابی از ناآرامی های اجتماعی موسوم به جلیقه زردها فرو رفت و البته درست یا غلط خیلی ها آن را تلنگری از ترامپ به اتحادیه اروپا تلقی کردند و خود ترامپ هم در توئیت هایش تلاش کرد همین برداشت را القا کند.
نمی توان این مساله را نادیده گرفت که سماجت اروپایی ها در موضوع برجام بویژه بعد از رونمایی از سازوکار حمایت از مبادلات تجاری ایران و اروپا، ترامپ را به شدت عصبانی کرده است. از همین رو می توان گفت او برای سازماندهی روابط خارجی خود حالا در شرق اروپا به دنبال یارگیری و ایجاد یک ائتلاف جدید است و به نظر می رسد هدف آن یک صف آرائی جدید مقابل اتحادیه اروپاست.
نشست ورشو، ظاهرا بهانه اش خاورمیانه است، جایی که آمریکایی ها پس از سال ها تحمیل هزینه های سنگین به ملت های آن در حال کوچ از این منطقه هستند، اما عدم حضور کشورهای کانون تحولات منطقه بویژه عراق، سوریه، لبنان و فلسطین، این ادعا را نقض می کند؛ بنابراین دوباره باید به اروپا نظر کرد.
منبع: صدای ایران
کلیدواژه: اجلاس ورشو اجلاس لهستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۳۷۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
متحدان هیتلر، متحدان نتانیاهو
در جنگ دوم جهانی قدرت‌های بزرگ در قالب «نیروهای محور» متشکل از آلمان،اتریش،ژاپن و ایتالیا و «نیروهای متفقین» در مقابل هم قرار گرفتند و در جنگ، تقریبا اکثر کشورهای جهان،قربانی دادند. بعد از خاتمه جنگ،متحدان هیتلر و آلمان نازی به دلیل جنایات خود،مورد سرزنش جامعه جهانی قرار گرفته و از آن ها به عنوان شرکای نسل کشی هیتلر یاد شد. دادگاه نورنبرگ (Nurnberg Tribunal) و دادگاه توکیو Tokyo Trial)) برای بررسی جنایات جنگی تشکیل گردید و غیر از عوامل آلمان نازی، ۲۸ متهم ژاپنی در دادگاه توکیو از جمله چهار نخست‌وزیر، چهار وزیر امور خارجه، پنج وزیر جنگ و شماری افراد دیگر محاکمه شدند.
امروز نتانیاهو و اسرائیل، جایگزین هیتلر و آلمان نازی شده اند. حدود شش ماه است که با انواع جنایت علیه غیرنظامیان و نسل کشی در غزه،صرفنظر از تعداد مفقودین،قریب به چهل هزار غیرنظامی،به شهادت رسیده اند.همانگونه که در جنگ دوم جهانی برخی از کشورها همچون ژاپن،اتریش و در مقطعی ایتالیا حامی و شریک جنایت هیتلر بودند امروز نیز تعدادی از کشورها از جمله آمریکا،انگلیس،فرانسه،آلمان و کانادا شریک جنایات اسرائیل بوده و این لکه ننگ بزودی از دامن آن ها پاک نخواهد شد.در این میان متاسفانه تعدادی از کشورهای مسلمان و عرب نیز مستقیم یا غیرمستقیم،با تداوم همکاری های اقتصادی و بخصوص فروش نفت، حامی رژیم اشغالگر قدس بوده و دستشان با خون مردم فلسطین آلوده است. این کشورها چنانچه شریان های اقتصادی رژیم صهیونیستی را قطع کرده و روابط خود با این رژیم را حداقل تا برقراری آتش بس دائمی و تامین شرایط حماس به حالت تعلیق درآورند،اسرائیل شکست سنگینی را متحمل خواهد شد.
امروز از ۱۲.۷ میلیارد دلار صادرات قاره آمریکای شمالی به رژیم صهیونیستی، ۱۱.۷ میلیارد دلار سهم کشور آمریکاست. صادرات ارزاق و نفت اسرائیل از این منطقه نیز عمدتا توسط کشورهای برزیل و آرژانتین صورت می گیرد. مجموع صادرات کشورهای آمریکای جنوبی به سرزمین های اشغالی حدود ۱.۴ میلیارد دلار است و شامل محصولات کشاورزی-غذایی، نفت و ذغال سنگ بوده و نقش برزیل در تامین نفت اشغال‌گران قابل توجه است. گابن و آفریقای جنوبی از منابع اصلی دیگر تامین نفت رژیم صهیونیستی محسوب می‌شوند. اروپا هم حدود ۴۰% کالاهای وارداتیِ رژیم اشغالگر را تأمین می‌کند که عمدتا شامل محصولات کشاورزی، مواد شیمایی، ماشین آلات و وسایل حمل و نقل است.
۴۰ درصد از سبد انرژی مصرفی در اسرائیل به نفت وابسته است و در میان کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی، رژیم صهیونیستی ۲۵ درصد از نیاز خود به نفت را از قزاقستان و از طریق بارگیری در دریای سرخ و دریای سیاه تامین می‌کند. ران ایشای، سفیر سابق اسرائیل در قزاقستان ارزش نفت صادر شده از این کشور به سرزمین‌های اشغالی را دو سال پیش سالانه ۱.۴ میلیارد دلار اعلام کرده بود. جمهوری آذربایجان نیز از مسیر خط لوله باکو- تفلیس- جیهان ، ٤٣% نفت اشغال‌گران صهیونیست را با مشارکت ترکیه تامین می کند. در مجموع دو کشور آذربایجان و قزاقستان ۲۲۰ هزار بشکه نفت در روز به اسرائیل صادر می‌کنند که تقریباً ۶۰ درصد از کل صادرات نفت به رژیم صهیونیستی را شامل می‌شود. اسرائیل همچنین کالاهای دیگری شامل گندم، مواد معدنی، پنبه و پلاستیک از قزاقستان وارد می‌کند که ارزش آن بالای ۳۶۰ میلیون دلار بوده است؛ صادرات رژیم صهیونیستی به قزاقستان نیز در سال ۲۰۲۱ ارزشی در حدود ۳۲.۵ میلیون دلار داشته که شامل صادرات محصولات نظامی هم می‌شود.
بر اساس داده‌های مجمع صادرکنندگان ترکیه، میزان صادرات ترکیه به سرزمین‌های اشغالی در سال ۲۰۲۲ به ۶.۴ میلیارد دلار رسیده که یک رکورد تاریخی بوده است، اما سهم اسرائیل در کل صادرات ترکیه طی این مدت ۲.۶ درصد اعلام شده است.صنایع ترکیه در صادرات به سرزمین‌های اشغالی بیتشرین سهم را به خود اختصاص داده وصادرات فولاد و محصولات فولادی ترکیه با یک میلیارد و ۴۱۱ میلیون دلار به اسرائیل بیشترین حجم را داشته است.حجم صادرات امارات به رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۲ حدود ۱.۸ میلیارد و در همین سال ارزش صادرات اسرائیل به امارات به نزدیک به ۶۷۰ میلیون دلار رسید. صادرات مصر به سرزمین‌های اشغالی در سال ۲۰۲۲ بالغ بر ۱۱۵ میلیون دلار بود و حجم مبادلات تجاری بین دو طرف نیز به ۳۰۰ میلیون دلار رسیده است. ارزش صادرات اردن به رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۱ با افزایش ۸۶.۲ درصدی به ۴/۳۹۱ میلیون دلار رسیده و بحرین سالانه ۳.۵ میلیون دلار به اسرائیل صادرات دارد که حجم مبادلات تجاری بین دو طرف در سال ۲۰۲۱ ، ۲۰ میلیون دلار بوده است. مبادلات تجاری بین پادشاهی مغرب و اسرائیل در سال ۲۰۲۲ شاهد جهش قابل توجهی و سالانه ۵۰۰ میلیون دلار تخمین زده شد.
حامیان امروز اسرائیل همانند متحدان دیروز هیتلر عمل می کنند و جهان همانگونه که دیروز درمورد متحدان آلمان نازی قضاوت می کرد،فردا نیز درباره متحدان رژیم صهیونیستی قضاوت خواهد کرد.اگر نظام عادلانه ای بر جهان حاکم شود،سران کشورهای حامی اسراییل در دادگاه های مشابه نورنبرگ و توکیو محاکمه خواهند شد.امروز به حامیان سنتی اسرائیل در غرب امیدی نیست اما انتظار است کشورهای مسلمان از شراکت در جنایات اسرائیل خودداری کرده و خود را در معرض سرزنش آیندگان قرار ندهند،نقش سازمان همکاری اسلامی در این فرایند بسیار تأثیرگذار خواهد بود.
اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور پس از نوبت اول کنکور سراسری ابلاغ می‌شود