چراغ جشنواره موسیقی فجر با اجرای ارکستر ملی روشن شد
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۴۰۴۶۶
در اولین شب از سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر، ارکستر ملی با مشکلاتی کم و بیش مشابه قبل به روی صحنه تالار وحدت رفت.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر کار خود را با اجرای ارکستر ملی ایران به رهبری «فریدون شهبازیان» آغاز کرد.
چراغ جشنواره موسیقی فجر با اجرای ارکستر ملی و صدای خسته «اسفندیار قره‌باغی» روشن شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این شب ارکستر ملی که در دو بخش که بخش اول به رهبری فریدون شهبازیان و بخش دوم به رهبری مهمان «آقاوردی پاشایف» از کشور آذربایجان کنسرت خود را به روی صحنه برد بخش دوم بهتر ارزیابی شد و از دینامیک و حجم بهتری برخوردار بود.
بخش اول به رهبری فریدون شهبازیان به اجرای قطعاتی شامل «سرود گل» از حسین دهلوی، «پیروزی» و «رزم‌آوران» از همایون رحیمیان، «کنسرتینو برای سنتور» از حسین دهلوی، «پیروزی خرمشهر» و «نوروز در سنگر» از همایون رحیمیان و «چهارگاه برای پیانو و ارکستر» از جواد معروفی اختصاص یافت. در این بخش گروه کُر به رهبری «رازمیک اوحانیان» نیز حضور داشت که هر چهار بخش «باس» «آلتو» «تنور» و «سپرانو» به نسبت از حجم و قدرت مناسبی برخوردار بودند. لیکن در برخی میزان‌های سایه‌دار سازهای زهی با مشکلاتی همراه بودند و یکسان‌سازی آرشه‌ها به درستی اجرا نمی‌شد. برخی پاساژها نیز به صورت ژوست توسط ویلن‌های یک اجرا نمی‌شد که نشان از تمرین کم یا نادرست ارکستر داشت.
چیزی که به ندرت در اینگونه ارکسترها رخ می‌دهد ناکوکی در سازهای بادی برنجی است که یکی از هورن‌ها در برخی میزان‌ها ناکوکی محسوسی داشت که ایراد یا به جانزدن درست سرساز برمی‌گشت یا فورم لب نوازنده در آن لحظات به درستی عمل نمی‌کرد و هرچه بود تمام این مشکلات به رهبر ارکستر بازمی‌گردد هرچند همواره در اجرای زنده حتی در ارکسترهای بزرگ دنیا ازین مشکلات دیده می‌شود.
و اما بخش کلام این بخش به خوانندگی ووکالیست باسابقه و خوش‌سابقه کشور «اسفندیار قره‌باغی» از دیگر نقاط ضعیف بخش اول اجرای امشب بود که با وجود انتخاب کوک پایین برای خواننده، باز مشکلاتی محسوس به گوش می‌آمد و نشان از عدم آمادگی خواننده داشت. در اینچنین شرایطی خواننده‌ای با این سابقه یا نباید بپذیرد که به روی صحنه بیاید یا بادی با تمام وجود و قدرت هنر خود را ارائه دهد که متاسفانه انچنین نبود بویژه زمانیکه بخش دوم و خواننده کشور آذربایجان به اجرا پرداخت، ضعف‌های ووکال بخش اول نمایان‌تر شد.
«کنسرتینو برای سنتور و ارکستر» از حسین دهلوی که مطابق با گام ماژور غربی و در دستگاه ماهور ایرانی و براساس رپرتوار ایرانی ساخته و نیز اجرا شد، یکی از بهترین قطعات اجرا شده بخش اول اجرای ارکستر ملی بود. ارکستر این قطعه را به نسبت آماده‌تر از دیگر قطعات به اجرا گذاشت و روایت سنتور و گفتگوی این ساز با ارکستری بزرگ و سوال جواب‌ها و دل دادن و گرفتن‌های عاشقانه و تغزلی مضراب‌ها و دُرّاب‌ها با ارکستر بزرگ همه و همه زیبا و دلنشین بود و با کادانسی زیبا و قدرتمند به پایان رسید.
بخش دوم برنامه امشب به رهبری مهمان «آقاوردی پاشایُف» از کشور جمهوری آذربایجان بود. اجرایی بسیار کم‌نقص‌تر که ارکستر به یکباره متحول گردید و چه از دینامیک و حجم و صدادهی ارکستر و یکدستی آرشه‌ها همه نشان از هدایتی حرفه‌ای و خط‌کشی شده داشت. بخش بی‌کلام این اجرا که از قطعاتی ضربی و به مراتب سخت‌تر از بخش اول بود، به واسطه نوع موسیقی آذری که از تکنیک و سرعتی بالا بهره می‌برد، همواره با قطعاتی سخت و دشوار همراه است. نوازنده‌ها به خوبی از پس این اجرا برآمده بودند و در بسیاری میزان‌ها تریل‌ها و تریوله‌هایی که مختص موسیقی آذربایجانی است را آنچنان به خوبی اجرا می‌کردند که انگار همه آذری بودند. همین نشان از تمرین و هدایت درست ارکستر داشت که طبیعتا در محدوده زمانی اندکی به این سطح از آمادگی رسیده بودند.
البته در این اجرا نیز نقصان‌هایی در نوازندگی دیده می‌شد به عنوان مثال خانم نوازنده کلارینت از توانایی آنچنانی برای اجرای میزان‌های مربوط به خود نبود و در برخی میزان‌ها این ضعف در نوازندگی کاملا محسوس بود و در اجرای برخی «تریل‌ها» و «ترموله‌ها» انگشتانش یارای اجرای ژوست و سرِمیزان نت‌ها را نداشت. البته این ایرادها به گوش مخاطب عام نمی‌آید و بیشتر مخاطبان خاص این موارد را متوجه می‌شوند لیکن همین‌ها در پیکره کلی اجرا تاثیر‌گذار بوده و میزان گیرایی همان مخاطب عام با همین فاکتورها بالا و پایین می‌شود.
در بخش دوم قطعات «اورتور آرشین مال آلان» و «عسگرین نغمه سی» از اوزیر حاجی بیلی، «اولری وار خانه خانه» از فکرت امیرف، «قزلارین رقصی» از کارا کارایف، «قایتاغی» از نیازی، «سنده قالماز» از توفیق قلی‌اف، «وطن نغمه سی» از نیازی، «والس» از کارا کارایف، «سوگیلی جانان» از اوزیر حاجی بیلی و «آیریلیق» از علی سلیمی به اجرا گذاشته شدند.
در بخش باکلام قسمت دوم اجرای ارکستر ملی به رهبری «آقاوردی پاشایف» خواننده‌ای توانا به نام «سامیر جعفراف» با اولین میزانی که لب به خواندن گشود همه حضار را بدون استثنا به وجد و تحسین واداشت. خواننده‌ای چپ کوک ا تحریرهایی قدرتمند و صدایی آماده و جنس و رنگ صدایی زیبا که با تسلط کامل به روی صحنه آمده بود. نفس‌گیری دقیق خواننده باعث اجرای دقیق تحریرها و کوک‌خوانی شده بود که با تقسیم بندی درست حجم دیافراگم، احساس خوشایندی به شنونده می‌داد چراکه نت‌هایی بسیار بالا را به راحتی اجرا می‌کرد و شنونده را محظوظ می‌ساخت. تسلط خواننده بر تکنیک‌های آوازی و تحریر‌های دشوار و سرعتی آذری باعث شده بود که خواننده از دغدغه اجرای درست تکنیک و تحریر گذشته و صرفا به احساس و بیان بار عاطفی-معنایی واژگان بپردازد و همین باعث خرسندی مخاطبان شده بود چراکه تمام چارچوب‌ها و معیارهای به روی صحنه رفتن را دارا بود.
از اجرا که بگذریم، بخش برگزار کننده جشنواره از مشکلاتی رنج می‌برد که از آن میان می‌توان به عدم وجود بولتن اشاره کرد. هرساله در جشنواره موسیقی فجر بولتن رسمی چاپ می‌کرد که بصورت کتابچه‌ای کامل تمامی اجراها و رویدادها را به دو زبان فارسی و انگلیسی در دسترس همگان قرار می‌گرفت و تمام اجراها با ذکر جزییات نوازنده‌ها و خواننده‌ها و اعضای ارکستر و هرگونه اطلاعات و رزومه هنرمندان در آن درج شده بود که متاسفانه امسال خبری از آن نبود. از مسول روابط عمومی جشنواره که جویا شدم فقدان بودجه از جانب دفتر موسیقی را به عنوان دلیل این نقصان اعلام کرد. از دیگر مشکلاتی که در روز اول شاهد بودیم نبود امکانات برای خبرنگاران از جمله «وای‌فای» و مکانی که بتوانند اخبار جشنواره را که بیشتر به نفع خود همین برگزارکنندگان است، پوشش بدهند، را می‌توان نام برد. آن هم امکاناتی از این قبیل که با اندک هزینه‌ای قابل انجام بود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: ارکستر موسیقی ملی موسیقی کلاسیک جشنواره موسیقی فجر موسیقی فجر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۴۰۴۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
متاسفانه موسیقی ایران به پاپ منحصر شده است/ تاریخ انقضای موسیقی‌های بی سر و ته تمام می‌شود
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، کسری حاجی‌زاده خواننده، آهنگساز، تهیه کننده، مدیر هنری و مدیر شرکت فرهنگی و هنری «نوای هنر آرنا» است. وی از کودکی شروع به آموزش موسیقی و پیانو کرد و پس از یادگیری و اجرای چندین کنسرت هنرجویی علاقه‌مند به آواز شد. پس از فراگیری آواز کلاسیک و پاپ به عضویت گروه کُر و ارکستر «آوای شفق» درآمد و در چندین کنسرت در تالار وحدت، تالار اندیشه، سالن محک، ایوان شمس و … حضور داشت.
او همچنین به عنوان مدیر هنری سابقه همکاری با شبکه‌های مختلف تلویزیونی و همچنین برنامه تلویزیونی «باهمستان موسیقی» را دارد و در تولید و انتشار چندین هزار قطعه موسیقی به عنوان مدیر تولید و مدیر پخش نقش بسزایی داشته است. با این هنرمند گفت‌وگویی انجام دادیم از نظرتان می‌گذرد:
کمی درباره مشکلات گروه کُر در ایران صحبت کنید.
مشکلاتی که درباره هنر در ایران وجود دارد فقط مختص به گروه‌های کُر نیست ولی بیشترین مشکلات مختص گروه‌های کر و ارکسترها است. مگر می‌شود از هیچ سمت حمایتی از این گروه‌ها نشود؟ آنقدر بی تفاوتی به گروه‌های کُر و ارکسترها شده است که بیشتر آنها تعطیل شده‌اند و دیگر کسی تمایل به همکاری ندارد و ترجیح می‌دهند یا در گروه‌های پاپ فعالیت کنند یا به کار‌های غیر از موسیقی بپردازند. متاسفانه نه حمایت از سوی ارگانی صورت می‌گیرد و نه اطلاع رسانی درستی از این گروه‌ها می‌شود در نتیجه انگیزه‌ای برای اعضای این گروه‌ها نمی‌ماند.
مخاطب امروز با کنسرت‌های گروه کُر ارتباط برقرار می‌کند؟
مخاطب امروز پذیرای چیزی است که آن را ببیند. وقتی کسی غذایی را نه هرگز دیده و نه هرگز خورده معلوم است که پذیرای آن نمی‌شود. تمام تبلیغات، تمام سالن‌ها و تمامی رسانه‌ها تمایل زیادی برای نشان دادن این گروه‌ها ندارند، چون سال‌های سال است که فقط به موسیقی پاپ اهمیت داده شده و درآمد بالایی از این راه دارند. انگار موسیقی پاپ انحصار موسیقی ایران شده است. نه فقط گروه‌های کر بلکه ما در چند سال اخیر تبلیغاتی از اجرا‌های سنتی، گروه‌های بانوان و دیگر گروه‌ها هم نمی‌بینیم.
چه مخاطبانی جذب این کنسرت‌ها می‌شود؟
متاسفانه الان مخاطبانی که عاشقانه این فضا را دوست دارند یا از قدیم با این گروه‌ها آشنا بودند فقط مخاطب این کنسرت‌ها هستند. مشکل ما ریشه‌ای است و زمان می‌برد تا حل شود. آموزش‌هایی که در فضای مجازی داده می‌شود به این مشکلات دامن زده است. بیشتر اساتیدی که واقعا سواد بالایی در موسیقی دارند بیکار نشسته اند تا عده‌ای با آموزش‌های تجربی بدون اصول این مشکلات را بیشتر کنند.
در کشور‌های دیگر به چه صورت است؟
بر خلاف ایران در کشور‌های اروپای غربی از دوران رنسانس با این فضا آشنایی دارند و در کلیسا‌ها گروه‌های کر فعالیت داشتند و آواز‌های مذهبی اجرا می‌کردند و در دوران باروک به اوج خودش رسید. علاوه بر آن وقتی از دوران کودکی در مدارس موسیقی تدریس می‌شود همه افراد گوش موسیقیایی دارند و درست را از غلط به راحتی تشخیص می‌دهند. برای همین است که خوانندگان آنها همه بسیار کوک و ژوست اجرا می‌کنند، چون مردم به راحتی فالش خواندن خواننده را متوجه می‌شوند. علاوه بر تمامی این جریانات مردم تصمیم می‌گیرند که چه نوع موسیقی را گوش دهند نه اینکه برای آنها تصمیم گرفته شود.
آیا ارکستر و گروه کر در ایران با شکست مواجه شده است؟
هنر همیشه راه خودش را پیدا می‌کند و یک زمانی تاریخ انقضای این موسیقی‌های بی سر و ته هم تمام می‌شود، اما با سیاست‌های گرفته شده در ارتباط با ارکسترها و گروه‌های کر فعلا دچار یک خفقان بزرگی شدیم که امیدوارم به زودی با حمایت مسئولین از این بحران بزرگ عبور کنیم.
انتهای پیام/
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟