۳ فیلم برتر «مجمع منتقدان سینمای انقلاب» اعلام شد
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۶۹۲۱۷
به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، «مجمع نویسندگان و منتقدان سینمای انقلاب» طبق رسم چندسال اخیر خود با برگزاری یک نظرسنجی از میان منتقدان و روزنامهنگاران فرهنگی دست به انتخاب آثار برتر جشنواره سیوهفتم فیلم فجر زده است.
جشنواره سیوهفتم فجر از حیث تعداد آثار قابل دفاع و مهم یکی از بهترین جشنوارههای چند سال اخیر بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما با این همه جشنواره سی و هفتم در سالهای آینده با همه وجوه مثبت در برگزاری و تعداد آثار باکیفیت، با نادیده گرفتن فیلم درخشان «ماجرای نیمروز: ردخون» در داوریها نیز قضاوت خواهد شد. گرچه داوریهای این جشنواره نیز نسبت به اتفاقات باورنکردنی در اعطای سیمرغهای سالهای گذشته از پیشرفت قابل ملاحظهای برخوردار بود و فیلم دیدنی «شبی که ماه کامل شد» نیز به درستی در صدر جشنواره قرار گرفت، اما نمیتوان از اجحاف بزرگ در حق فیلم محمدحسین مهدویان که در عین برخورداری از استانداردهای سینمایی بالا، دست روی بخش مهمی از تاریخ معاصر ایران گذاشته بود به سادگی گذشت. اتفاقی که در کنار بایکوت «لاتاری» و نامزدی آن تنها در یک رشته در جشنواره سی و ششم و همچنین نادیده گرفتن آثار ارزشمندی، چون «چ»، «شیار ۱۴۳»، «بادیگارد»، «سیانور» و «ویلاییها» در جشنوارههای پیشین و کنار گذاشتن بازیهای ماندگار بازیگرانی، چون «جواد عزتی» و «هادی حجازیفر» در چند دوره پیاپی، تحلیلها درباره گارد مهمترین جشنوارهی سینمایی انقلاب در مقابل آثار درخشان این حوزه را تقویت خواهد کرد.
سالهای گذشته نیز بر این موضوع تاکید کردیم که با ساخت آثاری چون؛ «شیار ۱۴۳»، «چ»، «سیانور»، «بادیگارد»، «ایستاده در غبار»، «ویلاییها»، «ماجرای نیمروز»، «تنگه ابوقریب»، «به وقت شام»، «لاتاری» و حالا «شبی که ماه کامل شد»، «ماجرای نیمروز: ردخون»، «۲۳ نفر» و ... باکیفیتترین آثار سینمای ایران متعلق به جریان «سینمای انقلاب» هستند و این جریان تبدیل به یک شجره بالنده و پرثمر در سینمای ایران شده است. گرچه ناگفته پیداست که تولید آثار تماشایی، چون «سرخپوست»، «متری شش و نیم» و «تختی» که در عین حفظ جذابیت و ارتقا ساختار تولید در سینمای ایران، مماس با منافع ملی حرکت میکنند دستاورد بزرگی برای سینمای مطلوب جمهوری اسلامی است که در کمتر سالی سراغی از آن داشتیم.
در نظرسنجی امسال «مجمع نویسندگان و منتقدان سینمای انقلاب»،از میان نزدیک ۴۰ منتقد و روزنامهنگار سینمایی فیلمهای «شبی که ماه کامل شد» ساخته نرگس آبیار و تهیهکنندگی محمدحسین قاسمی، «ماجرای نیمروز: ردخون» ساخته محمدحسین مهدویان و تهیهکنندگی سیدمحمود رضوی و «سرخپوست» ساخته نیما جاویدی به ترتیب به عنوان سه اثر برتر جشنواره سی و هفتم فجر انتخاب شدند. در این نظرسنجی همچنین فیلم «۲۳ نفر» ساخته مهدی جعفری در رتبه چهارم و «متری شش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی در رتبه پنجم قرار گرفتند.
انتهای پیام/
فیلم های برتر جشنواره فجر از نگاه منتقدان اعلام شد
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: فیلم سینمایی سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۶۹۲۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران
تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمنماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار میشد و میزبان سینماگران و فیلمهایی از کشورهای دیگر بود.
به گزارش ایسنا، جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح میشد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دورهی برگزاری چهرههای بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشتماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکاییشریدر -فیلمنامهنویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامههای «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که میتوان جشنواره جهانی فجر را با آنها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلمهای حاضر در آن شگفتزده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژهای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار میرود که در هر جشنوارهای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلمهای دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلمهای ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران مینویسد و به من فیلمهای ایرانی پیشنهاد میدهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکههای مختلف و کمپانیهایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر میکنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلمها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر میکردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر میکنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکاییها نیستند بلکه برای چینیها میسازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالیکه فیلمها منحصر به کلاس خاصی از فیلمسازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی میتواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی میتواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمیشود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر میرسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شدهاند، بیان کرده بود: «تا جایی که من میدانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلمهایی را دیدهام که بیرون نمایش داشتهاند، اما فیلمهایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیدهام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچکدام از کارگردانها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمیدانم ولی میدانم فیلمهای سیاسی جذابی میشود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریمهای رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیبهای آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریمها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمیشود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار میکردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذابآور است.»