به نقل از «ایسنا»

چرا روند صعودی نفت هنوز پایان نیافته است؟

تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۰۷۳۶۴

فضای بازار نفت خام تحت تاثیر کاهش تولید اوپک پلاس و فهرست رو به رشد از اختلالات عرضه، سمت و سوی مثبتی پیدا کرده است.

به گزارش ایسنا، عربستان سعودی اخیراً اعلام کرده که تولید نفت خود را به ۹.۸ میلیون بشکه در روز کاهش خواهد کرد که ۵۰۰ هزار بشکه در روز بیشتر از کاهش تولید تعیین شده تحت توافق اوپک پلاس است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به این ترتیب سطح تولید عربستان سعودی به پایین‌ترین حد در چهار سال گذشته سقوط خواهد کرد که نشان دهنده تلاش ریاض برای تقویت قیمت نفت است.

این اقدام مهم است زیرا روسیه سهم چندانی در کاهش تولید برعهده نگرفته است و این کشور تولید نفت را در ژانویه ۴۲ هزار بشکه در روز کاهش داد که حدود یک ششم از ۲۳۰ هزار بشکه در روز کاهش تولیدی است که با آن موافقت کرده بود.

اما عربستان سعودی خیلی بیشتر از سهم متحد کلیدی خود تولیدش را کاهش داده است. در این بین اختلالات عرضه در ونزوئلا ممکن است در روزها و هفته های آینده تشدید شود. این بحران به سرعت پیش می‌رود و برآورد میزان دقیق نفتی که از بازار حذف می‌شود راحت نخواهد بود اما می‌توان انتظار داشت که میزان کاهش عرضه ونزوئلا شدت پیدا خواهد کرد.

ایران هم ممکن است به این مشکلات عرضه افزوده شود. مایک پنس، معاون رییس جمهور آمریکا در روزهای اخیر در کنفرانس امنیتی مونیخ با استقبال سردی مواجه شد در حالی که اروپایی ها قول داده بودند با کمپین فشار حداکثری واشنگتن همکاری کنند. پنس انتظار داشت اظهاراتش با تشویق حاضران همراه شود اما در عوض با سکوت ناراحت کننده آنها مواجه شد.

با این حال سیاست خارجی آمریکا از زمامی که مایک پمپئو، وزیر خارجه و جان بولتون مشاور امنیت ملی شده است خصمانه تر شده است. آمریکا امیدوار است صادرات نفت ایران را به صفر برساند با این حال چنین هدفی در شرایطی که بازارها دچار محدودیت عرضه فزاینده شده اند راحت نخواهد بود.

مختل شدن اخیر فعالیت یک میدان نفتی فراساحلی عربستان نیز به اختلالات عرضه افزوده است.

در این بین، به نظر می‌رسد دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا برای توافق تجاری با چین راغب شده است. وی در تعطیلات آخر هفته در پیام توییتری نوشت: پیشرفت‌های بزرگی در بسیاری از بخش‌های مختلف در مذاکرات با چین انجام گرفته است که نشان می‌دهد هر دو طرف مایل به کاستن از تنش‌های موجود هستند. مهلت اول مارس به سرعت نزدیک می‌شود اما احتمال افزایش عمده تعرفه ها روی واردات کالاهای چینی کمرنگ شده است.

تمامی این موارد فضا را در بازار نفت خام مثبت کرده است. به گفته بارت میلک، مدیر استراتژیست کالا در شرکت "تی دی سکیوریتیز"، صندوق‌های پوشش ریسک و مدیران سرمایه قراردادهای خرید در بازار معاملات آتی نفت را ۱۲ فوریه با سریع‌ترین نرخ در حدود شش ماه گذشته افزایش دادند و بسیاری از نگرانی‌هایی که نسبت به تقاضا وجود داشت از میان رفته‌اند. این امر سرمایه گذاران را ترغیب کرده دست به ریسک بزنند و قیمت نفت برنت را به بالاترین حد در سه ماه گذشته رسانده است.

تحلیلگران کومرس بانک در یادداشتی نوشتند: رشد بیشتر قیمت نفت اجتناب ناپذیر نیست و رشد سریع قیمت نفت ممکن است تصحیح قیمت را به دنبال داشته باشد. این حقیقت که تولید نفت در آمریکا در حال حاضر سریع‌تر از حد انتظار رشد می‌کند فعلاً کاملاً نادیده گرفته شده است. اداره اطلاعات انرژی آمریکا اخیراً در پیش‌بینی خود از رشد تولید نفت آمریکا در سال ۲۰۱۹ بازنگری کرده و آن را به میزان ۳۰۰ هزار بشکه در روز بالا برده و ۱۲.۴ میلیون بشکه در روز اعلام کرده است.

اما بزرگترین ریسک کاهشی برای نفت خام، ترکیبی از کندی رشد اقتصاد جهانی، تقاضای ضعیف‌تر و رشد عرضه آمریکا است. همچنین این ریسک وجود دارد که عربستان سعودی از عدم پایبندی روسیه خسته شود به خصوص اگر مشاهده کند کاهش یک‌جانبه تولید این کشور با افزایش عرضه شیل آمریکا همراه شده است. عربستان سعودی نمی‌خواهد عمده بار متوازن کردن بازار نفت را تا ابد بر دوش بکشد. ریاض کسری بودجه قابل ملاحظه ای دارد و برای جبران آن به بازارهای اوراق قرضه روی آورده است. اگر کاهش تولید این کشور با قیمت‌های بالاتر جبران نشود، مشکلات ریاض مضاعف خواهد شد. بانک جی پی مورگان استنلی در یادداشتی نوشت: اگر عربستان سعودی مشاهده کند موفق به تقویت قیمت نفت نشده است یا پایبندی اعضای اوپک پلاس به کاهش تولید ضعیف است یا تولید آمریکا به حدی افزایش پیدا کند که عرضه کمتر این گروه را جبران کرده است، به روند مذکور ادامه نخواهد داد.

بر اساس گزارش اویل پرایس، در حال حاضر ریاض می خواهد به استراتژی کاهش تولید ادامه دهد. قیمت نفت از ابتدای سال میلادی جاری رشد قابل توجهی داشته است و نشان داده که کاهش تولید فعلاً موثر واقع شده است و البته سیاست خصمانه آمریکا نیز به تشدید کمبود عرضه در بازار دامن زده است.

افت قیمت نفت برنت در بازار جهانی

نفت برنت در معاملات روز سه شنبه تحت تاثیر نگرانی سرمایه گذاران از کندی رشد اقتصادی از اوج قیمتش در سال ۲۰۱۹ عقب نشینی کرد.

نفت برنت با ۴۲ سنت یا ۰.۶ درصد کاهش نسبت به قیمت نهایی روز دوشنبه، به ۶۶.۰۸ دلار در هر بشکه رسید. برنت روز گذشته تا مرز ۶۶.۸۳ دلار پیش رفته بود که بالاترین قیمت سال ۲۰۱۹ بود.

بهای معاملات آتی وست تگزاس اینترمدیت آمریکا با ۱۲ سنت افزایش، به ۵۵.۷۱ دلار در هر بشکه رسید.

به گفته معامله گران، افت قیمت نفت برنت تحت تاثیر نگرانیها نسبت به سلامت اقتصاد جهانی در سال میلادی جاری بوده است.

بانک امریکا مریل لینچ در یادداشتی نوشت: اختلاف تجاری آمریکا و چین به رشد اقتصاد جهانی آسیب زده است و با توجه به دورنمای اقتصادی و توازن عرضه و تقاضا، این بانک میانگین قیمت نفت برنت را بین ۵۰ تا ۷۰ دلار در هر بشکه پیش بینی کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: تحریم های آمریکا قيمت نفت کاهش تولید اوپک پلاس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۰۷۳۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تحریم‌های آمریکا تحریم شد/ روند افزایشی تولید نفت خام در ۱۴۰۲

محمدصادق مهرجو گفت: تحریم‌های آمریکا در مقطع زمانی کنونی خیلی جدی دنبال نخواهد شد و صادرات نفت خام ما را خیلی با چالش مواجه نمی‌کند. روند تولید نفت خام در سال جدید افزایشی خواهد بود و متعاقب آن، صادرات ما هم در سطح فعلی حفظ خواهد شد

محمدصادق مهرجو، کارشناس انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو گفت: به طور متوسط ایران در سال ۱۴۰۲، روزانه ۳.۲ میلیون بشکه نفت خام تولید کرده است که از این میزان، روزانه یک میلیون و ۷۵۰ هزار بشکه به سمت پالایشگاه‌های داخلی ارسال و مابقی برای صادرات در دسترس بوده است. یعنی ما به طور متوسط روزانه یک میلیون و ۴۵۰ هزار بشکه نفت خام برای صادرات داشتیم. عمده صادرات ما نیز به پالایشگاه‌های چین و هند انجام می‌شد.

 

وی ادامه داد: در این بین، راه‌های صادرات نفت خام به بازار‌های آسیا مجددا احیا شد و نیاز کشور‌های بزرگ و واردکننده نفت خام مانند چین و هند را تامین کرد؛ به خصوص کشور چین که به دلیل چشم‌انداز مثبت اقتصادی، بعد از پاندمی کرونا قصد افزایش واردات نفت خام و افزایش ظرفیت‌های پالایشی را دارد.

 

مهرجو درخصوص نیاز وارداتی کشور چین توضیح داد: اگر تولید روزانه نفت خام چین را به طور متوسط ۴.۲ میلیون بشکه و ظرفیت پالایشی این کشور را ۱۹.۵ میلیون بشکه در نظر بگیریم، چین روزانه نیاز به واردات ۱۵ میلیون بشکه نفت خام دارد که با توجه به تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه صادرات نفت خام روسیه و تخفیف‌هایی که این کشور مجبور است برای فروش نفت خام خود بدهد، بخش عمده‌ای از واردات نفت خام چین را به خودش اختصاص می‌دهد.

 

وی افزود: البته تخفیف‌های ایران با توجه کیفیت بالاتر نفت خام صادراتی ما نسبت به نفت خام روسیه، به مراتب کمتر است. از طرفی ما رقیب دیگری، چون عراق داریم که مانع تحریمی برای فروش نفت خام خود ندارد و البته تخفیفی هم بابت فروش، پرداخت نمی‌کند. از آنجا که نوع نگاه چینی‌ها و هندی‌ها به بازار واردات نفت خام صرفا استفاده از موقعیت کنونی برای تامین بیشتر و ارزان‌تر نفت خام پالایشگاه است، لذا چشم‌پوشی از این موقعیت که به سبب تحریم فروش نفت خام ایران و روسیه، فراهم کرده بسیار سخت است. به همین علت به نظر می‌رسد میزان سودی که پالایشگاه‌های نفت خام چین و هند ناشی از واردات نفت خام تخفیف‌دار ایران و روسیه (مخصوصا تخفیف‌های روسیه) دریافت می‌کند، باعث می‌شود که بتوانند ریسک‌های وارداتی را تحمل کنند و از این سود قابل توجه، صرف نظر نکنند.

 

این کارشناس انرژی عنوان کرد: بر اساس خبر‌هایی که وجود دارد، حتی پالایشگاه‌های نفت خام اروپایی که قبل از تحریم‌های روسیه و سقف قیمتی اعمال شده، مقصد اصلی صادرات نفت خام این کشور بوده‌اند همچنان نتوانستند از واردات نفت خام این کشور علی رغم تحریم‌های اعمال شده اتحادیه اروپا، چشم پوشی کنند و همچنان از طریق واسطه‌های خودشان واردات نفت خام تخفیف دار روسیه را ادامه می‌دهند. این سود آنقدر زیاد است که توجه شرکت‌های نفتی اروپایی را به خودش جلب کرده و این شرکت‌ها از طریق شرکت‌های کوچک واسطه‌ای، در زمینه واردات و معامله‌های محموله‌های نفت خام فعال هستند.

 

مهرجو با اشاره به اینکه امسال در آمریکا انتخابات برگزار خواهد شد و برای حزب دموکرات و رئیس جمهور فعلی آمریکا عدم افزایش قیمت‌های فرآورده‌های نفتی در بازار آمریکا، یکی از هدف‌های اصلی است، گفت: آمریکایی‌ها سعی می‌کنند علی رغم اعلام رسمی تحریم‌ها، در عمل سختگیری زیادی را برای تجارت کشور‌های تحت تحریم (حداقل تا موعد انتخابات) نداشته باشند تا کمبود عرضه در بازار نفت خام به خصوص باعث تلاطم قیمتی در بازار آمریکا نشود.

 

وی ادامه داد: از مجموع این صحبت‌ها می‌توان نتیجه گرفت که تحریم‌های آمریکا در مقطع زمانی کنونی (حداقل تا زمان انتخابات آمریکا) خیلی جدی دنبال نخواهد شد و صادرات نفت خام ما را خیلی با چالش مواجه نمی‌کند. روند تولید نفت خام در سال جدید افزایشی خواهد بود و متعاقب آن، صادرات ما هم در سطح فعلی حفظ خواهد شد و اگر چالشی از ناحیه تحریم برای صادرات ما بوجود بیاید قابل توجه نخواهد بود.

 

این کارشناس انرژی درمورد نگاه چین به کشور‌های تامین کننده نفت خام گفت: نحوه برخورد چین با توجه به سابقه و نوع نگاه اقتصادی که دارد، تغییر به‌خصوصی نخواهد کرد؛ چون نگاه چین به کشور‌های تامین کننده نفت خام، یک نگاه مقطعی نیست و تمایل دارد که روابط خود را با تمامی صادر کنندگان حفظ کند و البته در سبد انرژی خود، انواع نفت خام وارداتی با مشخصات مختلف داشته باشد.

 

مهرجو در پایان اضافه کرد: چین رابطه خوبی با عمده صادرکنندگان نفت خام در آسیا از جمله عربستان و عراق و کویت دارد و بعد از تحریم‌ها هم در قالب قرارداد ۲۵ ساله ایران، رابطه خوب و پایداری با ما برقرار کرده است. قطعا حفظ این رابطه هم به نفع آنهاست و هم قابل چشم پوشی نیست. با توجه به تخفیف‌هایی که ما برای نفت خام خود درنظر داریم، سود بیشتری هم از واردات نفت خام ما نسبت به واردات از عربستان و عراق خواهد برد؛ لذا با توجه به احتمال اعمال تحریم‌های جدید آمریکا، فکر می‌کنم که تنها خریداران ما در شرکت‌های چینی میزان چانه زنی شان را بیشتر خواهند کرد به بهانه اعمال تحریم‌های احتمالی، ولی صرف نظر کردن و یا کاهش نفت خام از ایران، بسیار بعید به نظر می‌رسد، چون هر دو طرف (هم ایران و هم چین) از این شراکت سود خواهند برد.