زیر زمین نیز پر از کوه است!
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۰۷۸۳۴
زمینلرزهها و به ویژه بزرگترین آنها، ترس به دلها میاندازد و موجب خرابیها و گرفتن جانهای بسیاری میشوند. اما در این مورد، یک زلزله عظیم باعث کشف جدیدی درباره سیاره زمین شد.
برخی از ژئوفیزیکدانان دانشگاه پرینستون با همکاری مؤسسه زمینسنجی و ژئوفیزیک "سیدائو" در چین اطلاعاتی را از زلزلهای به بزرگی ۸.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این زمینلرزه کشور بولیوی را در سال ۱۹۹۴ لرزاند و اکنون موجب یافتن کوهها و توپوگرافی دیگر در لایهای از زمین در عمق ۶۶۰ کیلومتری شده است.
دانشمندانی که هسته زمین را مطالعه میکنند این کار را با استفاده از قویترین امواجی که بر اثر این زمینلرزه به وجود آمده بود انجام دادند.
در حال حاضر لایه کشف شده از طریق دادههای این زلزله قدیمی توسط محققان به نام "مرز ۶۶۰ کیلومتری" نامگذاری شده است و بر اساس گفته آنها مرزی فوقالعاده سخت است. به بیان دیگر توپوگرافی قویتری نسبت به کوههای راکی یا آپالاچی دارد.
محققان همچنین معتقدند این کوههای زیرزمینی ممکن است بزرگتر از هر کوه موجود در سطح زمین باشند. علاوه بر این محققان دریافتند که سختی آنها درست مانند سطح زمین یکسان نیست و دارای انواع ناخالصی و نواحی صاف هستند.
قبل از اینکه این کشف را به عنوان یک موضوع مضحک یا دانش بیفایده بدانید باید توجه داشته باشید که این کشف جدید تأثیرات مهمی برای درک چگونگی شکلگیری سیاره زمین دارد.
این لایه تازه کشف شده، گوشته پایینی را که حدود ۸۴ درصد از حجم زمین را تشکیل میدهد از گوشته بالایی جدا میکند.
سالهاست که دانشمندان علوم زمین بر سر اهمیت این مرز مجادله کردهاند. برخی تحقیقات بیان کردهاند که گوشته بالایی و پایینی از لحاظ شیمیایی متفاوت هستند در حالی که تحقیقات دیگر دریافتهاند که این چنین نیست. این تفاوت قابل توجه است، زیرا فرضیه اول این چنین فرض میکند که لایهها از لحاظ گرمایی یا فیزیکی مخلوط نشدهاند در حالی که فرضیه دوم خلاف این را میگوید.
دادههای مطالعه جدید نشان میدهد که هر دو این فرضیهها ممکن است درست باشد. مناطق نرمترِ مرز ۶۶۰ کیلومتری ممکن است حکایت از مخلوط شدن داشته باشند، در حالی که مناطق سخت و کوهستانی ممکن است اجازه مخلوط شدن را نداده باشند.
جسیکاای روینگ، ژئوفیزیکدان پرینستون گفت: آنچه در مورد این نتایج هیجانانگیز است این است که آنها اطلاعات جدیدی را برای درک تاریخچه صفحات زمینشناسی باستانی که در گوشته قرار دارند فراهم کردهاند.
این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: علم و فناوری علم و دانش زمین کره زمین گوشته زمین زمین لرزه کوه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۰۷۸۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران می تواند پرتاب انسان به فضا را رقم بزند؟+ فیلم
یکی از جذابترین و پرمخاطبترین موضوعات روز دنیا به با توجه به پیشرفت سریع علم و فناوری، حوزه فضایی است و کشورهای زیادی با سرمایه گذاریهای هنگفت در این عرصه فعالیت و با یکدیگر رقابت میکنند.
یکی از مهمترین و حتی میتوان گفت دشوارترین فعالیتهای فضایی مربوط به پرتاب انسان است که البته کشورهایی که در این حوزه فعالیت دارند تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر بوده و محدود به چین و آمریکا و روسیه میشود. کشورهایی چون ایران و هند نیز در جهت بومی سازی این اقدام و به نتیجه رساندن آن گام بر میدارند.
ایران نیز ۱۳ سال پیش با اعزام کاوشگر۴ نخستین گام عملی در اجرای پروژه ملی اعزام فضانورد ایرانی به فضا را برداشت، اما بعد از سال ۹۲ پروژه زیست فضای ایران تا پایان دولت دوازدهم متوقف شد.
پیرو همین موضوع و کسب اطلاعات بیشتر درباره عملکرد ایران در حوزه پرتاب انسان به فضا، گفتوگویی با حسن سالاریه، رئیس سازمان فضایی کشور داشتهایم.
سالاریه در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان مطرح کرد: در سال ۱۴۰۲ برنامه زیست فضا را با پرتاب اولین کپسول که کپسول ۵۰۰ کیلوگرمی بود آغاز کردیم. متعاقب این پرتاب، قراردادی را برای ساخت یک کپسول با جرم بالاتر و قابلیتهای بهتر نظیر سیستم کنترل، ناوبری و هدایت پذیری که جزو لاینفک کپسولهای زیستی میشود، منعقد کردیم که انشاءالله ساخت و پرتاب موفقیت آمیز آن، مسیر را برای ساخت کپسولهای پیشرفتهتر باز میکند.
او ادامه داد: اگر برنامه ما بدون مشکل پیش برود ظرف چهار، پنج سال اینده میتوانیم به کپسولهایی برسیم که قابلیت حمل انسان را هم دارد. قابلیت حمل انسان یعنی کپسول به لحاظ جرمی و شرایط زیستی که داخل آن فراهم است، مورد تایید باشد. همچنین قابلیتهای معمول که همان هدایت و کنترل و ناوبری است را دارا باشد.
او با اشاره به پیچیدگیهای کپسول زیستی با قابلیت پرتاب انسان و ویژگیهایی چون قابل برگشت بودن که باید دارا باشد، بیان کرد: اگر طبق برنامه پیش رویم و منابع لازم برای این کار به موقع تخصیص پیدا کند و دچار مشکلات و پیچیدگیهای فنی که به طور طبیعی در چنین مسائلی ممکن است پیش بیاید، نشویم؛ به نظر میرسد ظرف ۴، ۵ سال آینده موشک هایی با قابلیت حمل انسان خواهیم داشت. اما این مسیری است که فراز و نشیبهای زیادی دارد و ممکن است مسائلی پیش بیاید که برنامه ما یکی دو سال با توجه به موانعی که ممکن است پیش بیاید به لحاظ فنی یا تکنولوژی عقب بیفتد یا حتی ممکن است توفیقات خوبی حاصل شود و در برنامه جلو بیفتیم.
او در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان درباره اینکه آیا در حال حاضر نیروی انسانی برای پرتاب به فضا وجود دارد یا آموزش داده میشود یا خیر، بیان کرد: در حال حاضر خیر اما در برنامه هست که این هم اتفاق بیفتد. انشاءالله به محض اینکه به جمع بندی برسیم اطلاعات خوبی را در این باره در اختیار مردم قرار میدهیم.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم