حکیم واقعی گفتار و رفتارش بر اساس مصلحت است
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۲۰۲۵۳
به گزارش ایکنا از همدان، حجتالاسلاموالمسلمین محمد ثروتی، استاد تفسیر قرآن کریم روز گذشته، 30 بهمنماه در اولین جلسه تفسیر سوره حدید، که به همت معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی با بیان اینکه قرآن کتابی آسان است، بیان کرد: اگر ترجمه آیات قرآن را برای پیرزن یا پیرمردی روستایی بخوانیم، متوجه معنای آن میشود و چیزی عجیب و غریب در ذهن آن نخواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به اولین آیه سوره حدید بیان کرد: سوره با تسبیح خداوند و واژه «سَبَّح» آغاز میشود، سبحان همیشه مخصوص خداوند است، نه در قرآن و نه در جای دیگر تسبیح کسی حتی پیامبر(ص) گفته نشده است.
این استاد تفسیر با بیان اینکه تسبیح، منزه دانستن از هر عیب و نقصی است، خاطرنشان کرد: از این جهت تسبیح تنها مختص خداست که هر چیزی غیر از او یا عیبی دارد و یا نقصی. تسبیح گفتن خدا و عمل به آیه اول این سوره یعنی دل را از یاد هر که غیر خدا شستن.
وی با اشاره به تکرار واژههای «سَبِّح» و «یسَبِّح» در قرآن، تأکید کرد: عالم در حال تسبیح گفتن خداوند است. 648 مرتبه اسم خداوند در قرآن بیان شده است، گاهی این اسامی در کنار هم آمده است، مانند «رحمن الرحیم»، «غفور رحیم» و «عزیز حکیم».
وی با اشاره به معنای «عزیز» خاطرنشان کرد: این صفت کلمهای مشترک لفظی است، عزیز در فارسی به معنای دوستداشتنی است، اما در عربی معنای متفاوتی دارد و به معنی شکستناپذیر یا قدرتمندی که دچار شکست نمیشود است. حکیم نیز به کسی گفته میشود که گفتار و رفتارش بر اساس مصلحت است.
این استاد تفسیر یادآور شد: فردی را در نظر بگیرید که عاقل است اما دارای قدرت نیست، یا کسی علم دارد اما حکمت ندارد اما در مورد خداوند تجمیع صفات باهم است، یعنی خداوند قدرت هر کاری را دارد اما با این حال کار بیحکمت هم انجام نمیدهد، خداوند قدرتمند است در عین حال مهربان هم هست.
وی با اشاره به اینکه قبل از کلمه عزیز در این آیه «ال» قرار گرفته است، توضیح داد: «ال» در اینجا یعنی تنها و فقط خداوند عزیز است.
ثروتی با طرح این پرسش که چطور چیزی میتواند هم اول باشد هم آخر، پاسخ داد: تنها زمانی کسی میتواند هم اول باشد و هم آخر که او تک باشد، بطور مثال شخصی در مسابقهای شرکت کند که تنها شرکتکننده آن مسابقه خودش باشد در این صورت آن شرکتکننده هم نفر اول شده و هم نفر آخر مسابقه.
وی اشارهای به آیه 130 سوره ابراهیم داشت که از منظر قرآن دیوانه کسی است که برای خدا شریک قرار دهد، بیان کرد: در عربی «رغب عن» به معنای نفرت داشتن و گریزان بودن است، اگر کسی از دین روی بگرداند دیوانه است، اما در ادبیات و از نظر ما دیوانه به کس دیگری گفته میشود، کسی که رفتاری خارج از عرف و معمول داشته باشد را دیوانه میخوانیم چرا که خودمان را مبنای عقل قرار دادهایم.
این استاد تفسیر اشاره کرد: با این حال کسی در دنیا خوشبخت و دارای آرامش خواهد بود که غیر از خداوند نگاه کسی دیگر برایش مهم نباشد، وگرنه بهطور مثال برای یک زمین خوردن ساده که شاید عدهای او را دیده باشند درگیری ذهنی پیدا میکند و نا آرام میشود.
وی با اشاره به آیه 3 سوره حدید اظهار کرد: در این آیه گفته شده که خداوند هم ظاهر است و هم باطن، اینکه خداوند چگونه هم ظاهر است و هم باطن در ابتدا لازم است که انسان از حجاب خود بیرون بیاید تا این واقعیت را درک کند، از آنجا که خداوند در همه جا هست ما انسانها به آن توجه نداریم، اگر برای اشیاء استقلال قائل نشویم خدا خودش را نشان میدهد، همانطور که امام علی(ع) میگوید «ما رأیت شیئا الا و رأیت الله قبله و معه هیچ چیز را ندیدم، جز آن که خدا را پیش از آن و با آن مشاهده نمودم».
وی با اشاره به اینکه چگونه برای اشیاء استقلال قائل نشویم به آیه 35 سوره نور «اللَّهُ نُورُ السَّمَوَتِ وَالْأَرْض خداوند نور آسمان ها و زمین است» اشاره کرد و گفت: وقتی به همدیگر نگاه میکنیم اول همدیگر را میبینیم یا نور را؟ ما به این حقیقت که اول نور را میبینیم و بعد حجم اشیا را بیتوجهیم وگرنه در اصل این نور است که دیده شده و موجب دیده شدن آن جسم یا شئ شده است.
انتهای پیام
منبع: ایکنا
کلیدواژه: ایکنا همدان تفسیر سوره حدید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۲۰۲۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شرح دعای سحر| چگونه دعا کنیم که مستجاب شود؟
اگر دعا با لسان ذات و استعداد باشد مورد قبول است و رد نمیشود، و به اندازه استحقاقش فیض به او افاضه میشود و فرو گذار نمیگردد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «دعای سحر» یکی از دعاهای عظیمالشأنی است که از امام رضا علیهالسلام روایت شده و آن حضرت فرموده است: این دعا، دعایی است که امام باقر علیهالسلام در سحرهای ماه رمضان میخواند.
در عین حال یکی از آثار فاخر و ارزشمند امام خمینی (ره) «شرح دعای سحر» است؛ اثری که امام خمینی (ره) آن را در حدود 27 سالگی خود تألیف کرده و نشان از دانش و عرفان والای ایشان از دوران جوانی دارد.
خبرگزاری تسنیم به منظور آشنایی بیشتر مخاطبان با مفاهیم و مضامین والای دعای سحر که خواندن آن در سحرهای ماه رمضان توصیه شده، به بررسی بخشها و نکاتی از امام خمینی (ره) درباره این دعای ارزشمند و والا پرداخته است.
نکات مهم فراز چهاردهم از این دعای شریف را میخوانیم:
اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ مِنْ مَسائِلِكَ بِأَحَبِّها إِلَیْكَ وَكُلُّهٰا [وَكُلُّ مَسائِلِكَ] إِلَیْكَ حَبِیبَةٌ، اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِمَسائِلِكَ كُلِّها
پروردگارا، از تو درخواست میکنم به محبوبترین درخواستها نزد تو، حال آن که هر درخواستی نزد تو محبوب است. پروردگارا از تو درخواست میکنم به همه درخواستها از تو.
«سؤال» یعنی درخواست سائل از مسئول با توجّه نمودن به او، برای تحقق آنچه به آن نیاز دارد.سؤال ممکن است توجّه ذاتی باشد یا حالی، باطنی باشد یا ظاهری؛ به زبان استعداد باشد یا زبان حال یا گفتار.همه موجودات و جمیع ممکنات محتاج و نیازمند، به سبب فقر و احتیاج ذاتی و صفتی، به سوی قیّوم مطلق و افاضهکننده بر حق، روی میگردانند و به لسان استعداد وجود و کمالاتش را از حضرت او میطلبند، و اگر استدعا و طلب نبود فیض، بر آنها افاضه نمیشد.نخستین استدعا و سؤالی که در عالم هستی واقع شد، استدعای اسماء و صفات الهی با زبانی متناسب با مقام آنها و برای ظهور حضرت واحدیّت از حضرت غیب مطلق بود.شرح دعای سحر| سیر در مقام جمال و جلال الهی از زبان انبیاء و اولیاءاگر دعا با لسان ذات و استعداد باشد مورد قبول است و رد نمیشود. و به اندازه استحقاقش فیض به او افاضه میشود و فرو گذار نمیگردد. و اگر دعای با زبان گفتار، با زبان استعداد مطابقت داشته باشد و بیان و گفتار زبان برخلاف بیان و گفتار دل نباشد و بین گفتار با حال مغایرت نباشد، پذیرفته میشود و اگر مستجاب نگردد یا بخاطر عدم صدور آن از زبان استعداد یا مخالفت آن با نظام أتَم. و شاید هم گاهی عدم اجابت آن بواسطه حاصل نشدن شرایط و متمّمات باشد و دیگر اسباب بسیاری که در این امر دخیلند.انسان چون وجود جامع است و به حسب مراتب نزولی و صعودی، نشأتها و ظهورها و عوالم و مقاماتی دارد به حسب هر نشئه و عالم زبانی دارد که مناسب با همان مقام است.خدواند میفرماید: « کنت کنزاً مخفیاً فأحببت أن أعرف فخلقت الخلق لکن أعرف؛ من گنجی نهان بودم و دوست داشتم که شناخته شوم، لذا خلق را آفریدم تا شناخته شوم ». بنابراین حبّ ذاتی منشأ ظهور موجودات است.
انتهای پیام/