به نقل از «عصر ایران»

ظریف: اینستکس تنها پیش شرطی برای اجرای وعده های اروپاست

تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۴۵۴۵۲

وزیر امور خارجه کشورمان در مصاحبه با یک روزنامه سوئیسی ضمن حمایت از سیاست های ایران در سوریه، سیستم مالی اینستکس را به عنوان تنها پیش شرط برای عمل به وعده های زیاد اروپا در برجام و کافی ندانست.

به گزارش تسنیم، "محمد جواد ظریف"، وزیر امور خارجه کشورمان در مصاحبه ای با روزنامه سوئیسی "تاگس آنسایگر"، درباره انتظاراتش از اتحادیه اروپا برای حفظ برجام گفت: وقتی که آمریکا از توافق اتمی با ایران خارج شد دیگر کشورها یک سری تعهدات را دادند که شامل دوازده نکته بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مکانیسم مالی جدید اتحادیه اروپا موسوم به اینستکس شامل این تعهدات نمی شود بلکه تنها پیش شرطی برای اجرای وعده های داده شده است. در توافق هسته ای نرمال شدن روابط اقتصادی پیش بینی شده است. یک سیستم مبتنی بر تبادلات تجاری مانند اینستکس به منزله عادی سازی روابط اقتصادی نبوده بلکه عکس آن است.

ظریف در ادامه این مصاحبه تاکید کرد که ما آماده ایم با این شرایط زندگی کنیم چرا که از شرکای خود در اروپا درخواست زیادی نمی خواهیم داشته باشیم. اما اینستکس اولا هنوز عملی نشده است و ثانیا اجرایی شدن آن هنوز حدود 9 ماه زمان می برد و سوم اینکه پول باید در آن وجود داشته باشد و تنها زمانی پول در آن وجود دارد که تجارتی وجود داشته باشد، معاملات نفتی و یا سرمایه گذاری در ایران. این چیزی است که ضرورت دارد.

انتقاد از سر خم کردم اروپا در برابر تحریم های آمریکا

وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که صادرات نفت ایران از 2.5 میلیون بشکه در روز به بیش از یک میلیون کاهش یافته و آیا این در دراز مدت کافی است گفت: خیر، این کافی نیست و کم تر از میزانی است که ما در دوران تحریم های سازمان ملل متحد و قبل از توافق اتمی می فروختیم. اما حالا ایالات متحده با همه قدرت فشار ایجاد می کند و همه در برابر این فشارها سر خم می کنند. شرکت های اروپایی ایران را ترک می کنند. تنها ایراد کلمات زیبا در دراز مدت کافی نیست.

پایبندی ما به برجام به اراده و خواست مردم ما بستگی دارد

ظریف در ادامه در پاسخ به این پرسش که کشور شما تا چه مدت در این شرایط در برجام باقی می ماند گفت: این به اراده و خواست مردم ما بستگی دارد. یک اقلیت بسیار قدرتمندی در کشور ما مخالف برجام بودند. اما اگر مردم بیشتر عصبانی شوند این گروه ممکن است به زودی اکثریت شوند. بر اساس یک نظر سنجی هنوز 51 درصد شهروندان از ماندن ما در برجام حمایت می کنند. اما ما نمی توانیم بر خلاف خواست ملت عمل کنیم.

وی در ادامه درباره باور بسیاری از ایرانی ها که دولت را مسئول این شرایط می دانند که 40 سال سوء مدیریت داشته است گفت: سال گذشته ما علی رغم چهل سال سوء مدیریت رشد هشت درصدی داشتیم. چرا ما حالا در سراشیبی قرار گرفته ایم؟ به خاطر تحریم ها. در غیر این صورت چیزی تغییر نکرده است. سوء مدیریت و مسائل ساختاری اقتصاد در ایران چیز جدیدی نیست.

خبرنگار این روزنامه سوئیسی در ادامه این پرسش را مطرح کرد که معافیت های ایالت متحده برای خرید نفت ایران در ماه می منقضی می شود و اگر این معافیت ها تمدید نشود آیا این به منزله پایان برجام است گفت: من اعتقاد ندارم که این معافیت ها به خاطر رعایت حال ایران و توافق هسته ای در نظر گرفته شده است، بلکه به دلیل ارزیابی های آمریکا از بازار نفت بوده است. آمریکا به نگرانی های اروپا هیچ توجهی نمی کند و آن ها خروج از تواقق هسته ای را اعلام می کنند. جامعه بین المللی باید در این باره تصمیم بگیرد که آیا این به نفع آن ها است که اجازه دهند آمریکا به روند دیکته کردن های غیر قانونی خود ادامه دهد. اروپایی ها باید از خود این سوال را بپرسند اگر آن ها اجازه ادامه این رویکرد را به آمریکا بدهند چه کاری انجام خواهند داد اگر واشنگتن پایان مبادلات تجاری با چین را درخواست کند.

اروپا در حال حاضر هیچ نفتی از ما نمی خرد

وی در ادامه تاکید کرد که همچنان صادرات نفت ما وجود دارد و البته اگر زمانی همه مشتریان ما تصمیم بگیرند که در برابر فشارهای آمریکا سرخم کنند ما از ابزار دیگری استفاده می کنیم.

ظریف در پاسخ به این پرسش که کدام ابزار گفت: من این را نخواهم گفت. ترامپ از غافلگیری خوشش می آید و به همین دلیل ما با او این گونه رفتار می کنیم.

ظریف در ادامه گفت: در حال حاضر تمام تجارت های نفتی ما خارج از اروپا انجام می شود. اروپا در حال حاضر هیچ نفتی از ما نمی خرد و تحریم ها را با احتیاط اجرا می کند.

ظریف در ادامه درباره ثبات ایران با توجه به تحریم ها گفت: ایران بسیار پایدار است چرا که ما به نیروهای خارجی تکیه نمی کنیم. ثبات و پایداری ما از داخل است. اما انسان ها رنج می کشند. به ندرت کارشناسی انتظار داشت که مردم زیادی در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب به خیابان ها بیایند، اما آن ها در این جشن ها حمایت خود را نشان دادند.

اکثر مردم ما از سیاست های دولت در سوریه راضی اند

وی همچنین گفت: بخشی از مردم ما هستند که از سیاست خارجی ما ناراضی اند و آن ها می توانند این نارضایتی را در خیابان ها و یا مقاله روزنامه ها بیان کنند. اما یک نظر سنجی که ما آن را انجام نداده ایم بلکه دانشگاه مریلند انجام داده است نشان می دهد که اکثر قریب به اتفاق مردم ما اعتقاد دارند که سیاست دولت در سوریه و در منطقه برای امنیت ما امری غیر قابل اجتناب است.

ظریف در ادامه در پاسخ به خبرنگار این روزنامه سوئیسی که پرسیده بود توجیه رسمی حضور ایران در سوریه مبارزه با تروریسم و دعوت و خواست دولت سوریه است و این در حالی است که مبارزه با تروریسم در این کشور رو به پایان است گفت: این توجیه رسمی ما برای حضور در سوریه نبوده بلکه تنها دلیل آن است. مبارزه با تروریسم در سوریه به پایان نرسیده است. بخش های زیادی از شهر ادلب همچنان تحت اشغال جبهه النصره است و در اطراف دیر الزور هم همچنان تروریست هایی وجود دارند و حتی در عراق هم این گونه است. تروریست ها یک چهر ه متفاوت به خود گرفته اند و به خانه رفته اند و منتظرند تا در فرصت مناسب دوباره به صحنه بیایند. ما باید محتاط باشیم. اگر دیگر به ما نیازی نباشد این پایان حضور ما خواهد بود.

ظریف در ادامه درباره نتایج نشست اخیر سوچی و اینکه آیا یک اقدام نظامی در ادلب غیر قابل اجتناب است گفت: ما در این مسیر حرکت می کنیم. ما هرگز خواهان یک اقدام نظامی نیستیم بلکه به سختی در این راستا کار می کنیم که از آن اجتناب کنیم چرا که می دانیم هر اقدام نظامی در این مطقه یک فاجعه است. اما رویکردهای دیگر شکست خورده است و بخش های زیادی از ادلب امروز توسط جبهه النصره کنترل می شود.

ما به دعوت دولت سوریه در این کشور حضور داریم

وی درباره برخی درگیری ها در سوریه بین نیروهای رژیم صهیونیستی و ایران نیز گفت: ماجراجویی هایی از طرف اسرائیل وجود دارد و این ماجراجویی همیشه خطرناک است. ما به دعوت دولت سوریه در این کشور هستیم. اسرائیل حریم هوایی سوریه و لبنان و همچنین قوانین بین الملی را نقض می کند. اگر در این باره دلیلی برای نگرانی وجود داشته باشد از رفتار اسرائیل است.

وی امکان جنگ با اسرائیل در سایه این درگیری ها را رد نکرده و گفت: ما از کارکنان خود حفاظت می کنیم.

ظریف در پاسخ به این پرسش که آیا وضعیت موجود در بلندی های جولان قابل قبول است گفت: خیر، اما این یک مسئله داخلی در سوریه است و مربوط به ما نیست. ما نمی توانیم به دوستان خود بگوییم که چه سیاست خارجی را دنبال کنند. ما نمی توانیم درباره مسائل احتمالی صحبت کنیم بدون اینکه دولت سوریه درباره آن تصمیم گرفته باشد و حضور ما در سوریه برای مبارزه با تروریسم است و تمام.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: اروپا برجام اینستکس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۴۵۴۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا تندروها ظریف را ترسو، واداده، وسط باز، سازشکار و فریب خورده نامیدند؟/ ایرانیان چه زندگی را انتخاب کرده اند؟ / آیا عهدنامه ترکمانچای منفی بود؟

گروه اندیشه: راه روش زندگی هر ملتی (نظم) حکایتگر میزان موفقیت و شکست آن ملت است. محمدجواد ظریف وزیر خارجه دو دولت یازدهم و دوازدهم روحانی، تلاش می کند به یکی از مهمترین نقیصه های تاریخی ایرانیان در ۵۰۰ سال گذشته در کتاب «پایاب شکیبایی» که خاطرات دوران وزارت خارجه او است، اشاره کند. نقیصه ای که در اصل عدم برنامه ریزی جدی را به رسمیت شناخته، ابزارها را برای دستیابی به اهداف اندازه گیری نمی کند، افراد راهبردی دلسوز و حامی منافع ملی را ترسو، سازشکار، وسط باز، و ... می داند، و برعکس افراد سطحی و غیر راهبردی، و شعاری، که فقط به آرزوها توجه می کنند و نه به توانمندی ها، افرادی شجاع، دلیر ذکر کرده و به آنان در عمل اعتماد می کنند. این شیوه زیست نه تنها مخل توسعه کشور بوده که در مقاطع تاریخی منتهی به تجزیه کشور عزیزمان ایران شده است. ظریف در خاطرات خود می گوید:

از دید استاد دکتر روح الله رمضانی، (نویسنده کتاب پر ارزش تاریخ سیاست خارجی ایران از صفویه تا پایان پهلوی اول) سیاست خارجی ایران کمینه در ۵۰۰ سال گذشته از ناسازگاری ژرف میان آرزوها و توانمندی ها رنج برده است...(این در حالی است که) هدف ها می باید با جهت گیری به سوی آرمان ها و آرزوها ولی بر پایه توانمندی ها شکل گیرد. افسوس که راهکارهای واقع بینانه در فرهنگ همگانی ما ایرانیان امری پسندیده نیست. از این رو آنان که بر پایه آرزوها و بدون نگاه به توانمندی ها گام برداشته اند، هرچند در دستیابی به آرزوها ناکام مانده و یا فراتر از آن به منافع ملی و یکپارچگی سرزمینی کشور زیان زده باشند، همچنان قهرمانان تاریخی ما شناخته شده اند. و آنان که در چارچوب توانمندی برای رسیدن به آرمان های ملی کوشیده اند، بیشتر ترسو، سازشکار، فریب خورده، و واداده شناخته شده اند.

در فرهنگ سیاسی ما نرمش نرمش و سازش همچون دست کشیدن از آرمان ها و ارزش ها (یا به زبان روشن تر آرزوها) به شمار می رود که نکوهیده است. در برابر، ناسازگاری، تندخویی، و سازش ناپذیری (یا به بیان روشن تر پافشاری بر آرزوها) پسندیده و ستاینده است.

بر پایه همین چاله شناختی همگانی ما است که آنان که با آرزوهای ارزشمند پس گرفتن سرزمین های از دست رفته ایران در جنگ ایران و روس، و بدون نگاه به توانمندی های کشور، جنگ پسین را راه انداختند که به از دست رفتن بخش های ارزشمندی از سرزمین ایران از قفقاز تا قزوین انجامید، کمتر برای این کژروی سهمگین تاریخی نکوهش می شوند. آنان که برای جلوگیری از زیان بیشتر، در پیمان ترکمانچای بخش هایی از سرزمین کشور را بازپس گرفتند تا امروز در نگرش همگان و در کتاب های درسی نکوهیده و میهن فروش شناخته می شوند. بی گمان پیمان ترکمانچای بسیار زیان آور بود و انگیزه نگهداری تاج و تخت در آن دیده می شود، ولی کسی نمی پرسد که چه فرآینده به چنان پیمانی انجامید که ایران ناگزیر از گفت وگو پس از شکست و درماندگی شد، و آن پیمان خفت بار دست کم، بخش ارزشمندی از خاک تازه از دست رفته را به ایران بازگرداند.

نگاه نکردن به توانمندی ها در رفتار روزانه ما نیز به چشم می خورد؛ آن جا که پشت چراغ راهنمایی، برای گردش به چپ، تمامی پهنای خیابان را گرفته و راه همگان را می بندیم؛ و یا در پشت تونل ها و راه هایی که دو خط به یک خط تبدیل می شوند، چندین خط می سازیم و مایه تاخیر خودمان و دیگران می شویم. این همان گزینش تاریخی است که خودمان انجام داده ایم، و هنوز در گوشه گوشه زندگی به همین گزینش مشغولیم. بنده نیز خودرا تافته جدابافته ای از این «خودمان» نمی دانم و بر برج عاج روشنفکران شیفته بیگانگان نمی ایستم. (پایاب شکیبایی صص ۲۷ و ۲۸)

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898417