کشف مجسمه ناتمام ابوالهول درمصر
تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۹۵۲۸۳۸
مجسمه ابوالهول با سری به شکل یک قوچ که از جنس ماسه سنگ، 3000 سال پیش ساخته شده است، در مصر کشف شد. ناطقان: به نقل از لایو ساینس، درنتیجه حفاریهای «کوه السلسه» واقع در در استان «اسوان» مصر، باستانشناسان مجسمهی ۳.۵ متری ابوالهول را از اعماق زمین بیرون کشیدند. این مجسمه در حوالی کارگاه حفاری باستانی، محلی که باستان شناسان علاوه بر این مجسمه صدها اثر باستانی دیگر همراه با نوشتههای هیروگلیف نیز کشف کردند، قرار داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کشف این مجسمه در محلی همچون معدن سنگ جای سوال است، اما به گفته باستان شناسان ممکن است این مجسمه یک سفارش لغو شده باشد. شواهد نشان میدهد این مجسمه در اواخر حکومت فرعون «آمن هوتب سوم» به عبارتی پدربزرگ «توتعنآمون» ساخته شده است. ممکن است پس از مرگ «آمن هوتب» مجسمهای که او سفارش داده بود کنار گذاشته شده باشد.
«کوه السلسه» زمانی یک معدن سنگ به شمار میرفت اما تحقیقات اخیر نشان میدهد این مکان محل زندگی کارگران معدن و خانوادههایشان بوده است.
تیم باستان شناسان، در نزدیکی این مجسمه صدها تکه سنگ باستانی از معبد «آمن هوتب سوم» کشف کردند. «آمن هوتب سوم» فرزند «توتمس چهارم» است که در ۱۳۹۰- ۱۳۵۰ پیش ازمیلاد مسیح بر مصر حکمفرمایی میکرد. قطعه سنگی با نوشتههایی که قدمت آنها به زمان آغاز به کار کردن معدن سنگ بازمیگردد نیز کشف شده است. متخصصان در صدد ترجمه این نوشتهها هستند.
این مجسمه ابوالهول عظیم که از سنگ ماسهای به وزن ۹ تن تراشیده شدهاست، به نظر میرسد نسخه تمام نشده مجسمهای باشد که در معبد «خونس» کشف شده است. به گفته باستان شناسان سند دقیقی از اینکه این مجسمه در این محل رها شده است وجود ندارد. یک ترک جزئی در بخش جلویی این مجسمه وجود دارد اما این آسیب به اندازهای کافی نیست که مجسمهای به این اندازه را از بین ببرد. منبع: ایسنا برچسب ها: مجسمه ناتمام ، ابوالهول ، مصر
منبع: ناطقان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۹۵۲۸۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان صادره از کن! | ثبت احوال اسمالون نخستین مرکز دولتی کن بود
همشهری آنلاین – حسن حسنزاده: اهالی کن قدمت این گستره کهن را بیش از ۴ هزار سال تخمین میزنند. علیرضا بزرگی، یکی از اهالی قدیمی کن، میگوید: «نخستین اسناد از قدمت کن در کاوشهای اطراف منطقه جوبنو به دست آمد. در این کاوشها قبرهایی پیدا شد که اجساد آن به صورت جنینی دفن شده بودند و به اعتقاد باستانشناسان این اجساد و اشیای همراه آنها قدمت این منطقه را به ۴ تا ۵ هزار سال میرساند.»
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
اگر از کاوشهای باستانشناسی در کن بگذریم، ثبت احوال کن یکی از معروفترین اماکن این آبادی بود که نه تنها شناسنامه و سند ازدواج اهالی کن، بلکه بسیاری از ساکنان روستاهای اطراف از شهرستانک تا شمیران نیز در این مرکز ثبت شده است. بزرگی در اینباره میگوید: «ثبت احوال کن یکی از نخستین اماکن دولتی کن بود که در محله اسمالون کن تاسیس شد اما اکنون دیگر نشانی از آن ساختمان قدیمی وجود ندارد. این مرکز در روزگاری که قرار شد برای مردم سجل یا شناسنامه صادر شود در کن راهاندازی شد و چون در آن دوران بسیاری از روستاهای اطراف از وجود چنین مرکزی بیبهره بودند در شناسنامه ساکنان این مناطق قید میشد: صادره از کن.»
بررسی شناسنامههای قدیمی اهالی کن و نیز ساکنان شهرستانک، خوی و حتی آبادیهای شمیران تایید میکند که حوزه نفوذ این آبادی کهن تا چه مناطقی بوده است. بزرگی میگوید: «اگر شناسنامه موسفیدان مناطقی مثل شهرستانک و خوی که در جاده چالوس قرار دارند را بررسی کنیم، بسیاری عبارت صادره از کن در همه آن شناسنامهها دیده میشود. چنان که این عبارت در شناسنامه ساکنان شمیران، خوی و... نیز که فاصله بسیاری با آبادی کن دارند ثبت شده است.»
در میان اسناد قدیمی به جا مانده در کن، موارد جالب دیگری نیز وجود دارد. بزرگی درباره رسم کنیها در نوشتن عقدنامه میگوید: «کنیها عقدنامه جوانها را پشت جلد قرآن مینوشتند و رسم داشتند به جای جوهر از زعفران در نوشتن عقدنامه استفاده کنند که خود نشاندهنده احترام آنها به این آیین است. سپس برای ثبت رسمی ازدواج و درج در شناسنامه به ثبت احوال کن مراجعه میکردند.»
کد خبر 842933 برچسبها تاریخ - باستان شناسی محله هویت شهری همشهری محله تاریخ عمومی ایران