عصری جدید برای تکرار فرمول‌های یک ذهن زیبا/ «عصر جدید» چه شباهتی به «ماه عسل» دارد؟
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۱۶۵۵۳
احسان علیخانی سالهاست به عنوان یک برند رسانه‌ای توانسته است تضمینکننده مخاطبان صداوسیما باشد. آخرین کار او هرچند با واکنش‌ها و انتقادات متعددی از سوی مخاطبان عام و متخصصین امر مواجه شده است، توانسته مخاطب را مجذوب خود کند. پرداختن به این موضوع که چرا باید «عصر جدید» را یک برنامه متفاوت و در نهایت مخاطبپسند دانست، نیازمند مجالی دیگر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در مطلب حاضر آنچه مورد توجه است، خود علیخانی و انتخاب‌های او برای تولید برنامه‌های تلویزیونی است. در ادامه به نخ تسبیح علیخانی برای تولید آثار تلویزیونی میپردازیم و به مهم‌ترین روش او برای جلب نظر مخاطبان اشاره میکنیم.
گرچه این مجری و تهیه‌کننده تلویزیون تجربه‌های متفاوتی در تلویزیون دارد، ویژه برنامه مناسبتی «ماه عسل» بهانه شهرت او در صداوسیما بود. به بیانی ساده، روش او برای جلب نظر مخاطب در برنامه ماه عسل، نمایش چهره‌هایی بود که به واسطه یک اتفاق خاص، با سایر همنوعان خود متفاوت بودند یا یک مسئله پیرامونی زندگی آنها را تحت تاثیر قرار داده است.
وی در ماه عسل دنبال نمایش اتفاقات و چهره‌های خاص بود. آنچه امروز مشخص است، او از ماه عسل به بعد، «خاص بودن سوژه» را قطعه محوری پازل رسانه‌ای خود قرار داد.
علیخانی همچنین برنامه‌های «پشت صحنه» با موضوع مدالآوران مسابقات المپیک ۲۰۱۲ و «سه ستاره» را با دعوت از چهره‌های مشهور تلویزیونی (شامل مجریان، خواننده‌ها، بازیگران، کارگردانها و ...) به بهانه انتخاب چهره‌های برتر تلویزیون از دید مخاطبان، تولید کرد.
او در این برنامهها نیز به نوعی دنبال سوژه‌های خاصی رفت که پیشتر برای مخاطبان به عنوان چهره‌های مورد قبول جذابیت داشتند. حضور مهران مدیری و رضا عطاران در اولین سری از برنامه‌های سه ستاره میتوانست بزرگترین اتفاق برای مخاطبان تلویزیون به حساب بیاید.
او در برنامه سه ستاره از المانهای برنامه‌های ترکیبی بهره برد تا شکل متفاوتتری نسبت به سری برنامه‌های گفتگو محور ماه عسل داشته باشد و در نظر مخاطب در برنامه‌سازی صرفا در یک جایگاه تکراری قرار نگیرد.
و اما «عصر جدید». عصر جدید آخرین تلاش رسانه‌ای علیخانی در تلویزیون است. این شوی تلویزیونی نه‌تنها در فرم برنامه‌سازی هیچ شباهتی به تولیدات سابق او ندارد، بلکه یک حرکت پیشرو در رسانه ملی است.
او در عصر جدید با تولید کپی‌شده از فرمول مسابقههای استعدادیابی که در چندسال اخیر نمونه‌های موفقی را در عرصه بین المللی داشته است، در چند هفته اخیر واکنش‌های متفاوتی را بین مخاطبان برانگیخته است.
عصر جدید باوجود آنکه در فرم نظیر پیشینی نداشته است ولی اگر به اصل ماجرا و حضور احسان علیخانی در بطن تولید آن نگاه کنیم، متوجه خواهیم می‌شویم که او دوباره از یک شیوه رسانه‌ای تکراری برای تولید این برنامه بهره برده است. او دوباره سراغ سوژه‌هایی رفته است که در تلاشند تا خاص بودن خود را به داوران و مخاطبان اثبات کنند.
شاید نتوان قضاوت صحیحی در این باره داشت که آیا هدف علیخانی از تولید مجموعه برنامه‌های ماه عسل و عصر جدید این بود که خود را مهم‌ترین کوریدور برای شناساندن سوژه‌های خاص به مردم نشان دهد تا به نوعی نقش پدر معنوی را برای آنها بازی کند یا صرفا می‌خواهد از این شیوه به عنوان یک تکنیک رسانه‌ای برای جلب نظر مخاطب استفاده می‌کند.
هرچه که هست، او توانسته با یک انتخاب دقیق به همه این اهداف نایل شود. در ابتدا گفتیم او به یک برند رسانه‌ای برای تضمین توجه مخاطبان به صداوسیما تبدیل شده است. راز این اتفاق را باید در شیوه برخورد او در پرداخت سوژه‌ها دانست.
او طی این سال‌ها ضمن توسعه مخاطبان خود، آنها را در برنامههایش برای مواجهه با سوژه‌های خاص شرطی کرده است و این روزها هر شنبه و یکشنبه، مخاطب شرطی‌شده خود را پابهپای خود می‌کشد. او این بار برای آنکه دستش برای مخاطبان رو نشود، با یک فرم کاملا متفاوت، تکراری بودن شیوه پرداخت رسانه‌ای خود را پنهان کرده است.
این ذکاوت علیخانی است که همه را وادار کرده است تا از یک برنامه متفاوت حرف بزنند، از او‌تعریف کنند یا برنامه‌اش را از اساس به چالش بکشند؛ آری او زیر این فرم متفاوت، قاعدهی تکراری و پنهانِ شعبده‌بازی رسانه‌ای خود را جدید جلوه داده است.
این شیوه او در نهایت چه معنایی را درپی خواهد داشت؟ جز این است که فقط یک آدم خاص می‌تواند این همه سوژه خاص را در این سال‌ها به مخاطبش بشناساند؟ آیا مخاطب در پس و پشت ذهنش به این نمیاندیشد که اگر علیخانی، یک بشر فرازمینی و فردی خاص نبود میتوانست عرصه را برای شناخته شدن سوژه‌های خاص فراهم کند؟
این همان تصویری است که علیخانی خودآگاه یا ناخودآگاه از خود ساخته و با تولید عصر جدید به‌صورت جدی به آن دامن زده است. حال باید منتظر نشست و دید، او بعد از پایان عصر جدید، آیندهی خود را با چه فرم و سوژه‌هایی تضمین می‌کند.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۱۶۵۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لزوم توجه به تنوع مخاطبان در اجرای برنامه‌های اجتماعی و فرهنگی در تهران
به گزارش «نماینده»، مهدی اقراریان در جلسه علنی امروز شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه اقدامات متنوعی در حوزه اجتماعی و فرهنگی صورت گرفته اما بر اساس مسئولیت نظارتی شورا باید نکاتی را مطرح کنم، گفت: گزارش ارائه شده در خصوص اقدامات مناسبتی بود که خوشبختانه متنوع بود اما نمی توانیم فرهنگ را به یک سری اقدامات فرهنگی تقلیل دهیم.
وی ادامه داد: نقش معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری در فرهنگ‌سازی نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. اینکه سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی چه نقشی دارد سوالات و ابهاماتی دارد و این نگرانی برای ما ایجاد می شود که در مدیریت منابع دچار مواردی شویم که نشان دهنده فعالیت های هم افزا نباشد. سوال ما این است که سازمان فرهنگی و هنری چه اقداماتی انجام داده است؟
اقراریان با بیان اینکه تنوع مخاطب در اجرای برنامه ها بسیار اهمیت دارد، یادآور شد: تهران بیش از ۹ میلیون جمعیت دارد و باید تنوع مخاطبان در اجرای برنامه ها مورد توجه قرار بگیرد. یکی از جمعیت های مورد نظر باید پرسنل شهرداری و مجموعه های تابعه آن باشند و پرسش ما این است که چه برنامه هایی برای پرسنل در نظر گرفته شده بود؟
رییس کمیته نظارت و حقوقی شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه انطباق با اسناد بالادستی از دیگر موارد مورد نظر است، تصریح کرد: پیوست نگاری فرهنگی فعالیت های شهرداری تهران نیز مورد اهمیت است.
وی تأکید کرد: غصه‌ای از ابتدای دوره برای ما وجود دارد. تابلوی کوچه ها مزین به تصاویر شهداست. ما به شهردار تذکر می دهیم و ناراحت می شود و به هم می ریزد اما به نظر می رسد این تذکر خوبی است. تابلوهای مزین به تصاویر شهدا شرایط خوبی ندارد و با این حجم از هزینه‌های گسترده در بخش های مختلف، شاید تغییر این تابلوها هزینه چندانی نداشته باشد. یادمان شهدا در مناطق نیز وضعیت مناسبی ندارد و وقتی شهردار تهران خود را داعیه دار فرهنگ شهادت می‌داند نباید توجه به شهدا و یادمان آنها مورد غفلت قرار بگیرد. امیدواریم پیام فرهنگی شهرداری این باشد که این مجموعه به تمام شهروندان توجه دارد نه یک جریان خاص.
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام