به نقل از «پارسینه»

شریعتمداری به رهبرانقلاب نامه نوشت

تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۲۹۶۴۰

علی دهقان‌کیا در نشست خبری در رابطه با وضعیت مستمری‌بگیران و بازنشستگان تهران گفت: تا قبل از سال ۸۳ سه‌جانبه‌گرایی را برگزار می‌کردیم، اما متأسفانه به دلیل اینکه گفتند سازمان تأمین اجتماعی یک مدیریت دولتی است سه‌جانبه‌گرایی را نادیده گرفته در حالی که اموال این سازمان حق‌الناس است و دولت در سرمایه‌گذاری آن نقشی ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به پیشنهاد این کانون به نمایندگان مجلس گفت: تغییر ساختار و احیای شورای عالی تأمین اجتماعی را پیشنهاد کرده‌ایم.

رئیس کانون بازنشستگان تهران با انتقاد از تخلف دولت در بحث اجرای قانون گفت: متأسفانه دولت دست در جیب تأمین اجتماعی می‌کند و امسال ماهانه ۲۵۰۰ میلیارد و در مجموع ۳۱ هزار میلیارد تومان از ما هزینه کرده و این در حالی است که باید سهم بیمه کارفرما را پرداخت کند، اما متأسفانه این قانون را رعایت نکرده و می‌خواهد که کارفرمایان از پرداخت سهم بیمه معاف شوند.

وی افزود: این در حالی است که اصل ۲۹ قانون اساسی می‌گوید دولت مکلف است به آحاد مردم خدمات درمانی از کارافتادگی، بازنشستگی و ... بدهد و این خدمات را نباید تأمین اجتماعی بپردازد در حالی که ما اکنون داریم آن‌ها را می‌دهیم.

دهقان‌کیا در مورد بدهی دولت به تأمین اجتماعی گفت: تا پایان سال گذشته حدود ۱۸۲ هزار میلیارد تومان بدهی دولت است که تا پایان امسال به ۲۰۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد، اما چون دولت می‌خواهد این بدهی را نپردازد به بهانه‌های مختلف از آن سر باز می‌زند.

وی تصریح کرد: به طور مثال در سال ۹۴ دیوان محاسبات اعلام می‌کند که دولت ۶۲ هزار میلیارد تومان بدهکار است و وزیر وقت رقم بدهی را حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان می‌داند و مدیرعامل تأمین اجتماعی معتقد است دولت ۱۲۰ هزار میلیارد تومان بدهی دارد.

رئیس کانون بازنشستگان تهران تصریح کرد: مرکز پژوهش‌های مجلس نیز تا پایان سال ۹۵ رقم بدهی دولت به تأمین اجتماعی را ۱۴۱ هزار میلیارد تومان اعلام کرده و طبق مصوبه دولت قبلی در سال ۹۰ بدهی ۳۰ هزار میلیارد تومانی را قبول داشته‌اند و به همین دلیل دولت در قالب مصوبه‌ای قرار بوده ۲۲ سازمان را به تأمین اجتماعی واگذار کند.

وی افزود: در سال گذشته ۱۸ هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان بدهی به مجموع بدهی‌های انباشته شده قبلی اضافه شده و امسال ۳۱ هزار میلیارد تومان افزوده شده است. ما از این بابت به دیوان عدالت نامه زده و شکایت کرده‌ایم که ۹۰ هزار میلیارد تومان از بدهی ما را کم کردند.

وی همچنین گفت: بر اساس قانون مطالبات سازمان‌ها و مؤسسات بیمه‌ای فعال در قلمرو تأمین اجتماعی باید بر اساس نرخ اوراق مشارکت باشد نه بر اساس سوده ساده یا مرکب و ما می‌خواهیم که این محاسبات به روز شود.

دهقان‌کیا گفت:‌پیش‌بینی سال آینده بر اساس وجود ۲۶ قانونی که به سازمان تأمین اجتماعی تحمیل شده ۴۰ هزار میلیارد تومان بدهی جاری دولت است.

رئیس کانون بازنشستگان تهران گفت:‌در همین رابطه وزیر رفاه نامه‌ای به رهبری زده مبنی بر اینکه دولت باید ۳ میلیارد دلار از درآمد حاصل از صندوق توسعه را برای سازمان تأمین اجتماعی در نظر بگیرد و پیشنهاد داده ماهانه ۵ میلیون بشکه نفت فروخته شود تا کسری‌های قبلی و جاری دولت کاهش یابد.

وی با انتقاد از اینکه دولت گوش شنوایی برای پرداخت بدهی ندارد، به فروش شستا اشاره کرد و گفت: ما انتظار داشتیم در جلسه‌ای که با رئیس‌جمهور در پایان سال برگزار شد خبر‌های خوشی از همسان‌سازی بگیریم، اما متأسفانه صحبت از فروش شستا به میان آمد.

وی گفت:‌این سازمان در سال ۶۵ با سرمایه ۲ میلیاردی به ثبت رسیده و طی این سال‌ها سرمایه آن به ۶۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است که ۵۹ درصد شرکت‌ها مربوط به واگذاری بدهی دولت به تأمین اجتماعی بوده و ۴۱ درصد کارخانجات و صنایع پتروشیمی آن خریداری شده است. با این وجود سود حاصل از فعالیت این شرکت‌ها از سوی شرکت‌های خریداری شده بیشتر بوده به طوریکه ۶۱ درصد سوددهی از شرکت‌های خریداری شده و ۲۴ درصد حاصل سود شرکت‌های ورشکسته بوده است. اگر ما توان بنگاه‌داری نداریم چگونه توانسته‌ایم این سوددهی را از شرکت‌های شستا داشته باشیم.

رئیس کانون بازنشستگان تهران گفت: اموال شستا حق‌الناس است و دولت یک ریال هم در آن سرمایه‌گذاری نکرده و اینگونه نیست که، چون مدیریت آن دولت است پس می‌تواند در آن دخل و تصرف کند بلکه اموال آن مال مردم است و باید نسبت به آن امانت‌داری کنند.

وی در رابطه به مشکلات مربوط به درمان بازنشستگان گفت:‌قبلاً خدمات سرپایی ۳۰ درصد و بستری ۱۰ درصد پرداخت می‌شد، اما اکنون بیمه تکمیلی به درستی عملیاتی نشده در حالی که به ازای هر نفر ۳۸.۲۰۰ هزار تومان بازنشسته‌ها پول می‌دهند و سقف اعمال جراحی‌های بزرگ تا ۱۵ میلیون تومان و اعمال سرپایی تا ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان و ۵۰۰ هزار تومان نیز بابت رادیولوژی و ... است. این چه درمانی است که به آن افتخار می‌کنند.

دهقان‌کیا گفت: متأسفانه امسال نیز ۷۹ قلم دارو از شمول بیمه خارج شده و این پوشش درمان را برای بازنشستگان کمتر می‌کند.

وی در مورد همسان‌سازی حقوق بازنشستگان نیز گفت: این اتفاق برای بازنشستگان کشوری و لشکری رخ می‌دهد، اما متأسفانه سازمان تأمین اجتماعی به دلیل کمبود منابع منتظر پرداخت بدهی دولت است. این سازمان ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان بابت پرداخت حقوق کسری دارد و ماهانه وام‌های با سود بالا می‌گیرد به طوریکه امسال ۴۰ هزار میلیارد تومان بابت پرداخت حقوق وام گرفته است و حتی پالایشگاه بندر لاوان را بابت این بدهی‌ها به بانک واگذار کرده است.

وی گفت: ۵ سال است که بابت همسان‌سازی حقوق‌ها وعده داده می‌شود، اما اتفاقی نیفتاده سال گذشته مجلس تصویب کرده که ۷ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان دولت به تأمین اجتماعی بدهد که نداد، کار‌های اداری و پیشنهادات ما در بحث همسان‌سازی به تصویب رسیده، اما منتظر پرداخت بدهی دولت هستیم تا آن را اجرایی کنیم.

وی گفت:‌در بحث واریز هزینه به خزانه دولت که خلاف قانون بوده به دیوان عدالت شکایت کرده ایم و باید کارخانجات دولتی باشد تا درآمد آن‌ها به خزانه برود در حالی که سازمان تأمین اجتماعی خصوصی است و امسال مجلس تصویب کرد که به خزانه دولت نرود.

رئیس کانون بازنشستگان تهران در مورد منابع و مصارف سازمان نیز گفت: متأسفانه طرحی در مجلس مطرح شده که ۷ درصد سهم پرداخت حق بیمه‌شدگان به ۹ درصد افزایش یابد و آن‌هایی هم که ۱۰ سال سابقه بیمه دارند برای بازنشستگی ۱۵ سال در نظر گرفته شود و مشاغل سخت و زیان‌آور با ۲۵ سال بازنشسته شوند.

وی گفت:‌ما مخالف این امور هستیم و اگر اولویت‌بندی قرار است شود ابتدا باید بدهی دولت پرداخت شود. در سال ۹۵، ۰.۵ درصد بیمه‌پرداز‌ها بیشتر شد، اما در مقابل ۰.۷ درصد به آمار بازنشستگان افزوده شده است. ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار بیمه‌پرداز و ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار بازنشسته داریم که با احتساب خانواده‌هایشان ۴۲ میلیون نفر می‌شوند و باید فکری بابت بدهی دولت به تأمین اجتماعی شود و همسان‌سازی باید اتفاق بیفتد.

رئیس کانون بازنشستگان تهران در مورد افزایش دستمزد بازنشستگان نیز گفت: دو سال پیش جلسه‌ای برای تعیین سبد هزینه خانوار در نظر گرفته شد بر همین اساس سال گذشته ۲ میلیون و ۶۹۰ هزار و امسال ۳ میلیون و ۷۶۹ هزار تومان در نظر گرفته شده که مابه‌التفاوت این رقم یک میلیون و ۸۰ هزار تومان است و باید تلاش شود این مابه‌التفاوت به جامعه کارگری و بازنشستگان پرداخت شود.

منبع: پارسینه

کلیدواژه: محمد شریعتمداری مستمری بگیران بازنشستگان رهبر انقلاب همسان سازی حقوق بازنشستگان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۲۹۶۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای نامه عجیب خروج ایران از شورای بین‌المللی موزه‌ها!

روزنامه هم میهن نوشت: در متن نامه که با سربرگ دفتر رئیس‌جمهور و امضای وزیرخارجه است، آمده: «با توجه به عدم‌تمایل دولت جمهوری اسلامی ایران به‌تداوم عضویت در برخی مجامع بین‌المللی، لایحه لغو عضویت در این مجامع برای انجام تشریفات قانونی تقدیم مجلس می‌شود.»

موضوعی که واکنش‌های مختلفی را در برداشت که چرا ایران به‌صورت خودخواسته از یک نهاد بین‌المللی انصراف داده و خارج شده است.

انتشار نامه‌ی درخواست لغو عضویت که به امضای وزیر امور خارجه نیز رسیده، باعث شد تا احمد محیط‌طباطبایی رئیس ایکوم ایران در گفتگو با هم‌میهن چنین نامه‌ای را «یک اشتباه بزرگ» قلمداد کند. ازسوی‌دیگر رحیم یعقوب‌زاده، کنشگر گردشگری و یوسف مولایی، استاد حقوق بین‌الملل نیز از عواقب این موضوع می‌گویند.

نکات مثبت و منفی

رحیم یعقوب‌زاده، کنشگر گردشگری و مدرس دانشگاه علم و فرهنگ، در گفتگو با هم‌میهن از نکات مثبت و منفی عضویت و لغو عضویت سازمان‌های جهانی می‌گوید و معتقد است، عضویت هر کشوری یا حتی نماینده‌ی یک کشور در سازمان‌های بین‌المللی می‌تواند به‌نوعی آن کشور را از انزوای جهانی خارج کند: «ایران در مبحث عضویت در سازمان‌های جهانی همواره پیش‌رو بوده است. سازمان‌هایی که ازجمله آنها می‌توان به سازمان ملل متحد، اوپک، سازمان کنفرانس اسلامی، جنبش عدم‌تعهد، اکو، یونیسف، سازمان بین‌المللی کار، سازمان جهانی گردشگری و... اشاره کرد.

در تمام این موارد ایران یا جزو پایه‌گذاران این‌قبیل سازمان‌ها بوده یا از نخستین اعضای آن ها. مسئله دیگری که در کنار این مورد باید به آن اشاره کرد این است که هر کشوری قصد داشته باشد از انزوای بین‌المللی خارج شود، نیازمند عضویت در این سازمان‌ها به‌عنوان عضو فعال است. چراکه این عضویت شامل مزیت‌هایی هست.

به‌عنوان مثال عضویت در ایکوموس به‌عنوان سازمانی دولتی فرصت‌هایی را برای معرفی هیئت‌مدیره‌های ما در پایگاه‌های اطلاع‌رسانی این سازمان و زیرمجموعه‌های مرتبط با آن فراهم می‌آورد. این فرصت را در کنار توانمندی ما در حوزه میراث‌فرهنگی ملموس و غیرملموس و توانمندی‌های ارزشمند موزه‌های‌مان ازجمله موزه ایران‌باستان قرار دهید.

موزه‌ای که در ایران زبانزد خاص و عام است و زبانزد خاص و عام نبودن آن در سطح جهان به‌دلیل ضعف‌مان در شناساندش به جهانیان است. پس حرکت رخ‌داده درمجموع عملاً امکان فعالیت ما در سازمان‌های بین‌المللی را محدود می‌کند که می‌توانند برای‌مان فراهم‌کننده بستر‌ها و فرصت‌هایی جهت شناساندن‌مان به جهانیان باشد.»

در ادامه یعقوب‌زاده به انتقاد از خارج‌شدن ایران از این سازمان پرداخت و گفت: «ازجمله مواردی که دراین‌خصوص مطرح شده اینکه، این موضوع به درخواست وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی رخ داده که نشان‌دهنده عمق فاجعه است.

این درحالی‌است که این وزارتخانه به جای آنکه بکوشد در این سازمان خاص و زیرمجموعه‌های آن فعالانه‌تر عمل کند به درخواست خود از حضور در معرض این فرصت محروم و بی‌بهره می‌شود.

هرچند قابل انکار نیست که بخشی از این اتفاق به‌دلیل مسائل مالی رخ داده است و به موضوع نحوه پرداخت حق‌عضویت به دلیل تحریم‌های اعمال‌شده مربوط است، اما بخش دیگری از آن به لجبازی ما با خودمان و نه با سازمان‌های صاحب‌اعتبار برمی‌گردد.

درنتیجه حتی به فرض مثال فعالیت کشور‌های متخاصم با ما در این سازمان‌ها هم نمی‌تواند دلیل مناسبی برای خروج‌مان از این سازمان‌ها باشد. چراکه در هر سازمان بین‌المللی امکان عضویت کشور‌های دوست با ما و کشور‌های متخاصم با ما وجود دارد و نمی‌تواند توجیه‌کننده خروج ما یا لغو عضویت‌مان در این سازمان‌ها باشد.»

گل به‌خودی در روز‌های سخت

انتشار این خبر که ایران یا نماینده‌ی آن به صورت خودخواسته خواستار لغو عضویت در این نهاد بین‌المللی شده باعث شد تا انتقاد کارشناس این حوزه را در برداشته باشد.

رحیم یعقوب‌زاده دراین‌باره گفت: «درمجموع به نظر می‌رسد که باید قوه‌ای عاقله دراین‌زمینه تصمیم بگیرد و نباید به این سمت حرکت کنیم که خودمان با دست خودمان، خود را از چنین فرصتی بی‌بهره سازیم.

ضمن اینکه هراس ما از تبدیل شدن این اتفاق به رویه است و نگرانی‌مان این است که به‌دلیل عدم توانایی در پرداخت حق عضویت یا دیگر دلایل به‌عنوان مثال از عضویت در سایر سازمان‌های بین‌المللی ازجمله سازمان جهانی گردشگری و... هم چشم‌پوشی شود.

آن هم در شرایطی که ایران اتفاقاً باید در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی، در عرصه بین‌المللی فعالانه‌تر عمل کند. درنهایت این سوال که چرا در چنین شرایطی که بسیاری از کشور‌ها به دلایل گوناگون دست‌به‌دست هم داده‌اند تا ما را از هر جهت تحت فشار بگذارند، خودمان با دست خود چنین می‌کنیم.»

 یوسف مولایی، استاد حقوق بین‌الملل نیز در گفتگو با هم‌میهن معتقد است، خارج شدن ایران از شورای بین‌المللی موزه‌ها می‌تواند تبعات منفی بسیاری داشته باشد.

او می‌گوید: «به لحاظ استفاده از امکانات فنی، تخصصی، مالی و آموزشی که سازمان‌ها در اختیار اعضاء قرار می‌دهند، نکات مثبتی وجود دارد. این سازمان‌ها برای ارائه خدمات شکل می‌گیرند و فواید بسیاری دارد که اعضاء می‌توانند از آن بهره‌مند شوند. دوره‌های تخصصی برگزار می‌شود و با ایجاد همبستگی بین اعضاء در حوزه موزه‌ها، نهاد‌ها خدمات قابل قبولی می‌دهند. اینکه نهادی از یک کشور لغو عضویت کند، باعث می‌شود وجهه عمومی‌اش آسیب ببیند. این سازمان‌ها خدمات بسیاری می‌دهند که در صورت لغو آن، کمیته‌های حقوقی و... خدمات‌شان را قطع می‌کنند».

ایراد متنی با امضای وزیر

نگاه دیگری، اما به این ماجرا وجود دارد و آن این است که ایکوم و ایکوموس، نهادی غیردولتی هستند و طبعاً دولت نمی‌تواند به نهاد غیردولتی کمک مالی کند یا حق عضویت آن را پرداخت کند. موضوعی که احمد محیط‌طباطبایی، رئیس ایکوم ایران در گفتگو با هم‌میهن آن را تایید می‌کند و معتقد است، متن نامه منتشرشده در رسانه‌ها مبنی بر اینکه حق عضویت از سوی دولت لغو می‌شود یک ایراد نگارشی اساسی دارد که باید اصلاح شود: «ایکوم و ایکوموس، غیردولتی هستند. دولت مکلف به دادن حق عضویت سازمان‌های دولتی است.

دولت اصلاً به ایکوم و ایکوموس حق عضویت نمی‌داده که حالا حق عضویت از سوی دولت لغو شود. این یک سوءتفاهم بزرگ است و این نامه باید اصلاح شود. به احتمال بسیار زیاد وزیر امور خارجه این موضوع را امروز اصلاح خواهد کرد. در تمام این سال‌ها قبل و بعد از انقلاب، حق عضویت را اعضاء می‌دهند و ارتباطی به دولت ندارد. یک مثال ساده بزنم که این موضوع اشتباه کار نشود.

دولت حق عضویت یونسکو را پرداخت می‌کند، چون دولتی است، اما ایکوم و ایکوموس اصلاً دولتی نیستند که حق عضویت توسط دولت پرداخت شود، پس بازهم تکرار می‌کنم این متن نامه ایراد و اشکال دارد. دولتی و غیردولتی بودن نهاد در متن نامه اشتباه شده است و احتمالاً غیرعمد هم بوده است. ایکوم هیچ بودجه‌ای از دولت نمی‌گیرد که چیزی قطع شود».

یک کارشناس عضو ایکوم نیز در گفتگو با «هم‌میهن» درخصوص اینکه از چه زمانی دولت پرداخت حق عضویت به ایکوم و ایکوموس را قطع کرده، گفت: «از اوایل دولت احمدی‌نژاد، عملاً وزارت میراث فرهنگی حق عضویتش در ایکوم و ایکوموس را پرداخت نکرد. تقریباً حدود ۱۵ سال است که سازمان میراث فرهنگی عضو ایکوم و ایکوموس نیست.

اشکال در این بود که کمیته‌های ملی ایکوم و ایکوموس، خودشان را NGO کردند و تبدیل به مؤسسه فرهنگی خصوصی شدند. مثل هزاران NGO‌های دیگر در کشور که به‌صورت خصوصی حق عضویت خود را به نهاد‌های بین‌المللی پرداخت می‌کنند.

نکته مهم این است که دولت اصلاً نمی‌تواند عضو NGO شود چراکه خودش صادرکننده مجوز NGO هاست. درواقع دولت عضو ایکوم نیست، بلکه موزه‌ها عضو ایکوم هستند و به‌عنوان نهاد‌های خصوصی حق عضویت پرداخت می‌کنند.»

این کارشناس، اما در بخش دیگری از این گفتگو با هم‌میهن ابهامی را مطرح می‌کند که دولت می‌تواند نسبت به این موضوع روشنگری کند: «هرچند بار‌ها اعلام شده که ایکوم و ایکوموس نهاد‌های غیردولتی هستند و دولت در عمل هیچ حق عضویتی برای این نهاد‌ها پرداخت نمی‌کند، اما ابهام جایی است که وزیر امور خارجه که زیر نظر دولت است چطور زیر این برگه را امضاء کرده است درصورتی‌که طبق گفته برخی کارشناسان، این نهاد، غیردولتی است و حق عضویت آن به دولت ارتباطی ندارد.»

tags # اخبار اجتماعی سایر اخبار غذای ویژه انسان‌های اولیه چه بود و چه مزه‌ای داشت؟ | دستور پخت یک غذای مخصوص نئاندرتال‌ها! چه کسی لباس را اختراع کرد؛ آیا انسان‌های اولیه همیشه لخت بودند؟ اولین قتل در جهان چگونه اتفاق افتاد؟! انسان‌های نخستین چگونه صحبت می‌کردند؟