ساخت متمرکزکنندههای خورشیدی نورزا توسط پژوهشگران دانشگاه تبریز
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۳۵۴۲۰
پژوهشگران دانشگاه تبریز برای اولین بار در دنیا، موفق به ساخت متمرکزکنندههای خورشیدی نورزا مبتنی بر نانو ساختارهای هیبریدی پروسکایتهای آلی- معدنی شدند.
به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان شرقی، سهراب احمدی - رئیس پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز و مدیر تیم تحقیقاتی این پروژه در این خصوص با تاکید بر اینکه قابلیت تبدیل انرژی تابشی به جریان الکتریسیته در ساختارهای پروسکایت اولین بار در سال 2009 نشان داده شده است و از آن زمان سیل عظیمی از تحقیقات در راستای افزایش بازده آنها صورت گرفته است، اظهار کرد: استفاده از ساختارهای پروسکایت هیبردی بهعنوان رنگینههای نورزا اولین بار توسط محققین دانشگاه تبریز و در سال 2015 پیشنهاد شده و جهت افزایش بازده سلولهای خورشیدی بصورت لایه نازک مورد استفاده قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گفته دانشیار پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز در ادامه تحقیقات این گروه، در ماه های اخیر اولین متمرکز کننده خورشیدی نورزا مبتنی بر ساختار پروسکایتی برومید سرب متیل آمونیوم در اندازه های قابل تعمیم به شیشه های ساختمانی معرفی شده است.
احمدی با بیان اینکه متمرکز کنندههای خورشیدی نورزا تیغههای ساخته شده از جنس پلیمر و با ضخامت استاندارد شیشههای صنعتی هستند که نانو ساختارهای پروسکایت در داخل آن با غلظت و ابعاد خاص پخش شدهاند، یادآور شد: در برخورد نور خورشید با این تیغهها، طیف ماوراء بنفش نورتوسط رنگینه ها جذب شده و با رنگ سبز باز تابش میشود.
عضو هیات علمی دانشگاه تبریز تاکید کرد: نور تابشی در داخل تیغه شیشه ای هدایت شده و بر روی سلول خورشیدی قرار گرفته در لبه تیغه متمرکز می شود. به گفته وی این ساختارها قابلیت استفاده در شیشه ساختمانها به صورت نیمه شفاف داشته و با متمرکز کردن نور منجر به افزایش بازده سلول خورشیدی و کاهش هزینه از طریق استفاده از سلول های خورشیدی کوچکتر نیز خواهند شد و عدم نیاز به سیستم های رهیاب نور و توانایی کار در تمامی زوایای تابشی خورشید و در تمامی فصول سال از دیگر نکات قابل تامل در باره این ساختارهاست.
احمدی افزود: هم اکنون حدود 400 گیگاوات انرژی مصرفی کشورها از انرژی خورشیدی تامین میشود که این مقدار در سال 2017 رشد 25 درصدی داشته است.
وی با تاکید بر اینکه انرژی خورشیدی از جمله انرژیهای تجدیدپذیر است که با کمترین اثرات زیست محیطی و تغییرات در نرخ تولید قابلیت اجرا در ابعاد خرد و کلان را نیز دارد، خاطرنشان کرد: خوشبختانه با توجه اهمیت موضوع پیشرفتها و شتاب قابل قبولی در تولید علم و استفاده از این منبع خدادادی در کشورمان نیز در حال انجام است. نمونه اولیه ساخته شده در پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز از قدمهای اولیه در راستای ساختمانهای سبز یا انرژی صفر نیز می باشد که امید است مورد توجه هرچه بیشتر مسولین امر قرار گیرد.
به گفته وی این پروژه در قالب طرح هایICRP توسط مرکز مطالعات و همکاری های علمی بین المللی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری حمایت شده است و نتایج ساخت نمونه اولیه در مجله Solar Energy Materials and Solar Cells با ضریب تاثیر بالای پنج به چاپ رسیده است.
یادآور میشود: در این پروژه، دکتر ال ناز باقرزاده، آرش نیک نیازی دستیار پژوهشی دانشگاه تبریز (کارشناس ارشد رشته فوتونیک)، دکتر بابک علیائی فر محقق پسا دکتری دانشگاه تبریز و پروفسور ژان میشل نونزی از دانشگاه کویینز کانادا همکاری داشتهاند. رهبری گروه تحقیقاتی نیز بر عهده دکتر سهراب احمدی رئیس پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز بوده است.
انتهای پیام انتهای پیام
منبع: جماران
کلیدواژه: 40 سالگی انقلاب بودجه 98 استاندارد انرژی زیست محیطی عضو هیات علمی دانشگاه علوم تحقیقات و فناوری 40 سالگی انقلاب بودجه 98 امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۳۵۴۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامهریزی ناسا برای تجدید قوای کاوشگر ستارههای نوترونی
ناسا در حال برنامهریزی برای تعمیر کردن یک تلسکوپ پرتو ایکس در «ایستگاه فضایی بینالمللی» است.
به نقل از ناسا، «کاوشگر ترکیب داخلی ستاره نوترونی» یا «نایسر» (NICER) قرار است طی یک پیادهروی فضایی در اواخر سال جاری تعمیر شود. این چهارمین رصدخانه علمی در مدار خواهد بود که از خدمات فضانوردان برخوردار میشود.
در ماه مه سال ۲۰۲۳، دانشمندان دریافتند که یک نشت نور در نایسر ایجاد شده است. نور خورشید ناخواسته به تلسکوپ وارد میشد و به آشکارسازهای حساس آن میرسید. دانشمندان در حال انجام دادن اقدامات فوری برای کاهش تأثیر بر مشاهدات، درباره تعمیر تلسکوپ فکر کردند.
«زاون آرزومانیان» (Zaven Arzoumanian) سرپرست علمی نایسر در «مرکز پرواز فضایی گادرد» ناسا گفت: نور خورشید در توانایی نایسر برای جمعآوری کردن دادههای پرتو ایکس در طول روز اختلال ایجاد میکند. رصدهای شبانه بیتأثیر هستند و تلسکوپ همچنان به تولید علم باورنکردنی ادامه میدهد. از زمان آغاز ماموریت، صدها مقاله از نایسر استفاده کردهاند. جلوگیری کردن از نشت نور به ما امکان میدهد تا به فعالیتهای عادی شبانهروزی خود بازگردیم.
تلسکوپ نایسر در نزدیکی پنلهای خورشیدی سمت راست داخلی ایستگاه قرار دارد. این رصدخانه علمی از آن جایگاه به آسمان نگاه میکند و دادههایی را درباره بسیاری از پدیدههای کیهانی مانند پالسهای منظم ساطعشده از ستارههای نوترونی و پژواکهای نوری حاصل از سیاهچالهها به دست میآورد. مشاهده کردن این اجرام به دانشمندان در پاسخ دادن به پرسشهایی پیرامون ماهیت و رفتار آنها کمک میکند و درک آنها را درباره ماده و گرانش افزایش میدهد. تلسکوپ نایسر در سال ۲۰۱۷، امکان استفاده کردن از ستارههای نوترونی تپنده در کهکشان را به عنوان چراغهای راهنما برای اکتشاف در اعماق فضا طی برنامهای به نام «کاوشگر ایستگاه برای زمان بندی اشعه ایکس و فناوری ناوبری» (SEXTANT) نشان داد.
این تلسکوپ دارای ۵۶ دستگاه آلومینیومی متمرکزکننده پرتو ایکس است. هر متمرکزکننده دارای مجموعهای از آینههای تو در تو است که برای منعکس کردن پرتو ایکس در یک آشکارساز طراحی شدهاند. در قسمت جلوی دستگاه متمرکزکننده، یک فیلتر نازک به نام «سپر حرارتی» قرار دارد که جلوی ورود نور خورشید را میگیرد. روی متمرکزکننده، یک قطعه دایرهای توخالی از کامپوزیت کربن قرار دارد که شبیه به یک برش کیک پای است. این قطعه موسوم به سایبان، برای خنک نگه داشتن متمرکزکنندهها در برابر نور خورشید و محافظت از سپرهای حرارتی ظریف طراحی شده است. پس از نشت نور، عکسها چندین ناحیه کوچک آسیبدیده را در برخی از سپرها نشان دادند، اما علت آن هنوز مشخص نیست.
«کیت جندرو» (Keith Gendreau) پژوهشگر ارشد پروژه نایسر در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا گفت: ما نایسر را برای خدمترسانی به ماموریتها طراحی نکردیم. این تلسکوپ به صورت رباتیک نصب شده است و ما آن را از زمین هدایت میکنیم. امکان تعمیر کردن تلسکوپ نایسر همیشه یک چالش هیجانانگیز بوده است. ما راهحلهایی از جمله پیادهروی فضایی و هدایت رباتیک را در نظر گرفتیم، اما درباره نحوه نصب قطعهها با استفاده از آنچه در حال حاضر در تلسکوپ و جعبهابزار ایستگاه فضایی وجود دارد، گیج شدیم.
پس از چندین ماه بررسی، پیادهروی فضایی به عنوان مسیر پیش رو انتخاب شد. «تلسکوپ فضایی هابل»، «ماموریت ماکزیمم خورشیدی» (SolarMax) و «طیفسنج مغناطیسی آلفا» (AMS) تنها رصدخانههای علمی دیگری هستند که توسط فضانوردان در مدار تعمیر شدهاند.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم