به نقل از «خبرگزاری میزان»

«مادام پیلینسکا و راز شوپن» قصه جوانی اشمیت که با موسیقی سپری شد

تاریخ انتشار: ۲ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۱۸۸۰۸۶

خبرگزاری میزان- روایت دوره جوانی و به نوعی زندگینامه اشمیت است که با علاقه به موسیقی سپری شده است.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، «مادام پیلینسکا و راز شوپن» عنوان رمانی از اریک امانوئل اشمیت است که با ترجمه عاطفه حبیبی از سوی انتشارات چترنگ به چاپ رسیده است.

این کتاب را می‌توان اثری سرشار از احساس و علاقه‌مندی به هنر موسیقی دانست که با روایت جذاب و خواندنی از تجربه موسیقایی اشمیت در دوره جوانی مخاطب را با خود همراه می‌کند و تا پایان کتاب به او اجازه پلک زدن نمی‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ماجرای این رمان از این قرار است که وقتی اریک امانوئل اشمیت در روز تولد نُه‌سالگی‌اش موسیقی شوپن را می‌شنود، تصمیم به یادگیری پیانو می‌گیرد. اجرای باخ، موتزارت و دبوسی برایش دشوار نیست، اما شوپن از دستش می‌گریزد. با آنکه نت‌ها را درست اجرا می‌کند، روشنایی، لطافت و جادوی دنیای موسیقی او را درنمی‌یابد. در بیست‌ سالگی وقتی در پاریس دانشجوی فلسفه است آموختن پیانو را این‌بار با استادی لهستانی به نام مادام پیلینسکا از سر می‌گیرد. استادی سرسخت که شیوه‌های عجیبی برای آموزش دارد...

در این کتاب می‌خوانیم:

در بیست و هشت‌ سالگی، نزدیک به صد کیلوگرم بود و دیگر رهبر ارکستر را در جایگاه زیرین ارکستر در جلوی صحنه نمی‌دید. برای همین هم فوق‌العاده می‌خواند. وقتی نت‌هایش را رو به تاریکی ـ. یعنی برای تمام دنیا ـ. اجرا می‌کرد، مثل آدم چاقی که می‌خواست با صدایش دیگران را مسحور کند، می‌درخشید. بعد، وقتی که لاغر شد، فوق‌العاده شد. انگار نهنگی ونوس را پشت خودش پنهان کرده بود. حیف، فاجعه از همین‌جا شروع شد، سراشیبی کشنده...
رژیم صدایش را خراب کرد؟

روحش را خراب کرد. لاغر، کشیده و خوش‌نقش شد و توانست دیگران را به شکل دیگری اغوا کند. رقیب بهترین مانکن‌ها شده بود. از خواننده دیگری خبری نبود، چون دیگر لازم نبود. کالاسِ زشت فوق‌العاده آواز می‌خواند، کالاس بی‌نقص روز به‌روز بدتر می‌خواند. حالا دیگر کمبود همیشگی‌اش را نداشت.

این کتاب در‌۷۱ صفحه و بهای ۱۲ هزار و ۵۰۰ از سوی نشر چترنگ به بازار آمد.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: کتاب رمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۸۸۰۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصویر دیده نشده از محمدرضا شجریان

محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.

به گزارش ایلنا، شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آواز‌های بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.

شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستان‌های مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.

اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش می‌خواست نام «شجریان‌ها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامه‌های رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.

شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.

شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگ‌فر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.

سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دوره‌های خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.

شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آنها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایران‌ای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.

tags # محمدرضا شجریان سایر اخبار آیا انسان می‌تواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟