چاقی در کودکان، معضلی جهانی
تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۰۲۳۹۷
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت گفت: هدف از مبارزه با اپیدمی چاقی در دوران کودکی رسیدن به تعادل انرژی است که می‌تواند در سراسر عمر فرد موثر باشد.
به گزارش میزان، زهرا عبداللهی ، درخصوص چاقی و اضافه وزن در دوران کودکی، گفت: امروزه چاقی، یکی از مهمترین مشکلاتی است که گریبان گیر جوامع مختلف شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، در سال ۲۰۱۰ بیش از ۴۲ میلیون کودک زیر پنج سال در جهان دارای اضافه وزن بودند که نزدیک به ۳۵ میلیون نفر از این تعداد در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کردند.
عبداللهی ادامه داد: شیوع جهانی اضافه وزن و چاقی دوران کودکی از ۴.۲ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۶.۷ درصد در سال ۲۰۱۰ افزایش یافت که انتظار می‌رود، این روند تا سال ۲۰۲۰ به ۹.۱ درصد، معادل ۶۰ میلیون کودک برسد.
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت با بیان اینکه چاقی و اضافه وزن در دوران کودکی منجربه چاقی در دوران بزرگسالی نیز می‌شود، خاطرنشان کرد: همچنین، چاقی در دوران کودکی، احتمال ابتلا به بیماری‌های غیر واگیر مانند دیابت و بیماری‌های قلبی، عروقی در سنین جوانی را افزایش می‌دهد. چاقی، اضافه وزن و بیماری‌های مربوط به آنها تا حد زیادی قابل پیشگیری هستند، در نتیجه پیشگیری از چاقی دوران کودکی از اولویت زیادی برخوردار است.
وی با بیان اینکه علت اصلی چاقی و اضافه وزن دوران کودکی عدم تعادل بین کالری دریافتی و کالری مصرفی است، تصریح کرد: افزایش جهانی چاقی و اضافه وزن دوران کودکی تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد که از جمله آن می‌توان به تغییر جهانی در رژیم غذایی به سمت مصرف غذاهای پرکالری با میزان قند و چربی بالا، اما میزان ویتامین، مواد معدنی و مواد مغذی سالم کم دانست.
عبداللهی با بیان اینکه روند کاهش سطح فعالیت بدنی نیز یکی از علل اصلی اضافه وزن در دوران کودکی در جهان محسوب می‌شود، عنوان کرد: درکشور ما نیز تغییر در شیوه زندگی مانند رفتار‌های غذایی نامناسب و کاهش فعالیت بدنی از جمله مصرف بی رویه فست فود ها، نوشابه‌های گازدار، آب میوه‌ها و نوشیدنی‌های شیرین، تنقلات تجارتی پرکالری مثل انواع چیپس، شکلات، پاستیل، شیرینی، استفاده طولانی مدت از بازی‌های رایانه‌ای از دلایل افزایش اضافه وزن و چاقی در کودکان هستند.
وی درخصوص دلایل اجتماعی اپیدمی چاقی در دوران کودکی، اظهار کرد: سازمان جهانی بهداشت، افزایش چاقی دوران کودکی را نتیجه تغییرات در سبک زندگی جامعه دانسته است. چاقی دوران کودکی به طور عمده با مصرف غذاهای ناسالم و الگوی کم فعالیت بدنی همراه شده است. مشکل اینجا است که چاقی دوران کودکی نه تنها وابسته به رفتار کودکان است، بلکه به طور فزاینده‌ای وابسته به توسعه اجتماعی و اقتصادی و سیاست‌هایی در زمینه کشاورزی، حمل و نقل، برنامه ریزی شهری، محیط زیست، فرآوری موادغذایی، توزیع و بازاریابی و همچنین آموزش و پرورش است. از آنجاکه پیشگیری بهتر از درمان است، چاقی و اضافه وزن مانند بیماری‌های مزمن قابل پیشگیری است، لذا هدف از مبارزه با اپیدمی چاقی در دوران کودکی رسیدن به تعادل انرژی است که می‌تواند در سراسر عمر فرد موثر باشد.
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت با تاکید براینکه درمان چاقی در کودکان یک ضرورت محسوب می‌شود، افزایش مصرف میوه و سبزیجات، دانه ها، مغزها، حبوبات و غلات کامل، محدود کردن دریافت کالری از کل چربی و مصرف چربی‌های اشباع نشده به جای چربی‌های اشباع شده، محدود کردن مصرف قند و انجام فعالیت بدنی روزانه در حد متوسط را از جمله اقداماتی برشمرد که در کاهش میزان این معضل در کودکان موثر است.
عبداللهی در ادامه، درخصوص توصیه‌های اجتماعی بیان کرد: مبارزه با اپیدمی چاقی دوران کودکی نیاز به تعهدات سیاسی پایدار و همکاری سازمان‌های دولتی و خصوصی دارد. دولت، شرکای بین المللی، جامعه، سازمان‌های غیردولتی و بخش خصوصی نقش مهمی را در ایجاد محیطی سالم، انتخاب رژیم غذایی سالم، مقرون به صرفه و در دسترس ایفا می‌کند. هدف سازمان جهانی بهداشت ایجاد هماهنگی و همکاری بین این سازمان‌ها در اجرای استراتژی جهانی در رژیم غذایی، فعالیت بدنی و سلامت است.
وی گفت: والدین می‌توانند با ارائه مواد غذایی و نوشیدنی‌های سالم و در دسترس و همچنین تشویق به انجام فعالیت بدنی بر روی رفتار کودک خود تاثیرگذار باشند، چراکه توصیه‌های والدین به شیوه زندگی سالم به دلیل الگوپذیری کودکان از والدین خود، موثر است.
عبداللهی تصریح کرد: روند اضافه وزن و چاقی در کودکان رو به افزایش است. بسیاری از کودکان چاق تبدیل به بزرگسالان چاق می‌شوند. خطر ابتلا به دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان‌ها و بسیاری بیماری‌های دیگر در افراد چاق بیشتر است.
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت درخصوص توصیه‌های تغذیه‌ای برای پیشگیری و کنترل اضافه وزن و چاقی کودکان، اظهار کرد: تغذیه کودک در شش ماه اول زندگی فقط با شیر مادر وتداوم آن تا دو سالگی، مصرف روزانه صبحانه به عنوان یکی از سه وعده اصلی غذایی، مصرف روزانه حداقل دو میان وعده غذایی مناسب، صرف غذا به همراه خانواده، خودداری از مجبور کردن کودک به خوردن و آشامیدن، خودداری از دادن غذا یا تنقلات هنگام تماشای تلویزیون، خودداری از وادار کردن کودک به اتمام غذا، ندادن شکلات و شیرینی به عنوان پاداش به کودک، محدود کردن مصرف فست فود‌ها و غذاهای آماده، محدود کردن مصرف غذاهای چرب، سرخ شده و تنقلات پرکالری و پر چرب مانند سیب زمینی سرخ شده، چیپس، پفک، شکلات، کیک‌های خامه ایی و شکلاتی، بستنی، شیرکاکائو، نوشیدن آب یا دوغ کم نمک به جای نوشابه‌های گازدار و آب میوه‌های صنعتی که حاوی شکر افزوده هستند، مصرف لبنیات کم چرب برای کودکان بزرگتر از دو سال، محدود کردن مصرف کره، سرشیر، خامه و سس مایونز، مصرف میوه یا آب میوه تازه و طبیعی به جای آب میوه آماده و شربت، استفاده روزانه از سبزی‌های تازه یا پخته و میوه تازه در برنامه غذایی کودک، جایگزین کردن آجیل و مغزها (از نوع کم نمک) به جای تنقلاتی مثل چیپس و پفک و پایش منظم وزن کودک و مشاوره با کارشناس تغذیه، از جمله توصیه‌هایی است که می‌تواند به کنترل چاقی و اضافه وزن کودکان کمک کند.
عبداللهی درخصوص فعالیت بدنی در کودکان توصیه کرد: انجام فعالیت بدنی روزانه کودک به مدت ۶۰ دقیقه، تشویق کودک به انجام ورزش‌هایی مانند دوچرخه سواری، دویدن و شنا، استفاده از مشارکت کودک در انجام کار‌های روزمره منزل مانند نظافت خانه، تشویق کودک به بازی با سایر کودکان و محدود کردن سرگرمی‌های غیر فعال مانند تماشای تلویزیون یا بازی‌های کامپیوتری به کمتر از ۲ ساعت در روز، نیز از جمله اقداماتی است که می‌تواند در افزایش فعالیت بدنی کودکان به صورت روزانه در کنترل وزن کودکان موثر باشد.
منبع: تابناک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۰۲۳۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با «کودک استرسی» چگونه برخورد کنیم؟
دوران کودکی تنها دوران بازی کردن و خوش گذرانی‌های کودکی نیست. بلکه کودکان نیز می‌توانند این دوران را با استرس و احساس نگرانی سپری کنند.
این استرس یا می‌تواند از جانب خانواده، دوستان و مدرسه باشد و یا از جانب خود. به عبارتی دیگر کودک نیز می‌تواند از خودش بیش از حد، انتظار داشته باشد و سپس زمانی که انتظاراتش از خود برآورده نشد احساس استرس کند.
نحوه کمک کردن به کودکان برای درمان اضطراب
شما بزرگسالان از راه‌های مختلف می‌توانید به کودکان و خردسالان خود برای رفع استرس و اضطراب در آنها کمک کنید. در واقع در نحوه درمان استرس در کودکان باید بگوییم سه کار مهمی که شما می‌توانید در این زمینه انجام دهید به شرح زیر است:
شما ابتدا باید سعی کنید، که استرس را از زندگی خود تا حد امکان دور نمایید. به این ترتیب استرس از کودکان شما نیز دور خواهد شد.
به کودکان و خردسالان خود مهارت‌های مثبت مقابله با استرس را بیاموزید. در مورد ماهیت استرس با کودکان و خردسالان خود تا حد امکان صحبت کنید.
راهکار‌های تشخیص استرس در کودکان
آشنایی با علائم بروز استرس در کودکان برای والدین آنها بسیار با اهمیت است. والدین می‌تواند با شناسایی استرس در کودک آن را تا حدودی کنترل کنند اما زمانی که کودک به این اختلال مبتلا می‌شود؛ احتیاج به یک روانشناس متخصص دارید تا راهکاری‌های موثر در درمان استرس در کودکان را به شما آموزش دهد.
اضطراب در رفتار‌های کودکان مشاهده می‌شود. نکته مهم این است که والدین این تغییر رفتار در کودک خود را متوجه شوند. پرخاشگری، دمدمی مزاج بودن و وابستگی از جمله نشانه‌های استرس در کودکان است. سطح تمرکز در کودکان مضطرب پایین آمده و از رفتن به مدرسه امتناع می‌کنند.
ما در جریان تغییرات شدیدی در جهان قرار گرفته‌ایم، و در عین‌حال رویداد‌های بسیاری وجود دارند که می‌تواند منجر به استرس در کودکان شود؛ مانند وضعیت‌های منفی در خانه، خشونت در مدرسه و یا امتحانات. یا حتی تغییرات مثبت مانند اسباب‌کشی به خانه‌ای بزرگتر یا یافتن دوستان جدید.
شما به عنوان والدین می‌توانید با بررسی علائم استرس بیش از حد در کودکان و حمایت از آنها، برای مدیریت این استرس کمک کنید.
استرس چیست؟
استرس یک احساس رایج است که وقتی تحت فشارش هستیم، مشکلات متعدد داریم یا نمی‌توانیم با شرایط کنار بیاییم، دچار آن می‌شویم.
مقدار کم استرس می‌تواند مفید باشد و به ما انگیزه بدهد که به اهدافمان برسیم، مانند زمانی که امتحان داریم یا می‌خواهیم سخنرانی کنیم. اما اگر استرس بیش از حد باشد، به ویژه زمانی که احساس می‌کنیم از کنترل خارج شده، می‌تواند بر افکار و سلامت بدن و روان و همچنین روابطمان تاثیر منفی بگذارد.
دلایل استرس چیست؟
تجربه استرس در کودکان همیشه مانند بزرگسالان نیست. در بزرگسالان استرس‌های کاری شایع است؛ در حالی که کودکان زمانی استرس را تجربه می‌کنند که نمی‌توانند خود را با شرایط تهدید کننده، سخت یا دردآور تطبیق دهند. این شرایط می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
افکار یا احساسات منفی درباره خودشان
تغییرات جسمانی مانند رسیدن به سن بلوغ
مطالبات درسی مانند امتحانات یا تکالیفی که با بزرگ شدن بچه‌ها بیشتر می‌شود
مشکلات با دوستان در مدرسه و فرآیند اجتماعی شدن
تغییراتی مانند تغییر منزل، مدرسه یا جدایی والدین
بیماری‌های مزمن، مشکلات مالی در خانواده یا مرگ یکی از اعضای خانواده
محیط ناامن در خانه یا محله
استرس در کودکان و نوجوانان
استرس در کودکان زمانی رخ می‌دهد که یک شرایط جدید یا غیرمنتظره را تجربه می‌کنند.
در کودکان، تنش در خانه مانند سوءرفتار، جدایی والدین یا مرگ یکی از عزیزان جزو عوامل شایع استرس است. مدرسه یکی دیگر از عوامل رایج است؛ یافتن دوستان جدید یا امتحان دادن می‌تواند کودکان را درگیر مشکلات کند.
هرچه کودکان بزرگتر می‌شوند، منابع استرس بیشتر می‌شود، زیرا آنها تغییرات بزرگتری را در زندگی تجربه می‌کنند: مانند یک گروه جدید دوستان، تکالیف بیشتر در مدرسه و دسترسی فزاینده به رسانه‌های اجتماعی و اخبار بیشتر درباره اوضاع کشور و جهان. بسیاری از نوجوانان در مواجهه با مسائل اجتماعی مانند تغییرات اقلیمی، مناقشات و ناآرامی‌های سیاسی و تبعیض دچار استرس می‌شوند.
باید به یاد داشت که کودکان مانند «اسفنج» هستند و هر آنچه اطرافشان رخ می‌دهد را کامل جذب می‌کنند. آنها استرس والدین خود را مشاهده می‌کنند و به این وضعیت احساسی، هر آنچه که باشد، واکنش نشان خواهند داد.
کودکان و نوجوانان همیشه از هوش احساسی یا دایره لغات کافی برای بیان کامل احساساتشان برخوردار نیستند. از سوی دیگر، کودکان کم سن‌تر ممکن است به دلیل سن پایین و سطح رشد فکری نتوانند بفهمند که واقعا چه اتفاقی افتاده است. برای آنها یک وضعیت جدید یا متفاوت ممکن است صرفا متفاوت، ناراحت کننده، غیرقابل پیش‌بینی یا حتی ترسناک به نظر آید.
علائم و نشانه‌های استرس در کودکان
زمانی که بدن تحت استرس قرار دارد، هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول تولید می‌کند که ما را برای اقدام فوری آماده می‌کند این امر به عنوان واکنش «جنگ یا فرار» نیز شناخته می‌شود. این وضعیت می‌تواند اثرات بسیاری بر ذهن و بدن کودک داشته باشد، مانند:
نشانه‌های بدنی:
تنفس کم‌عمق، تعریق یا تپش قلب
سردرد، سرگیجه یا مشکلات خواب
حالت تهوع، سوءهاضمه یا مشکلات گوارشی
افزایش یا کاهش وزن ناشی از کم‌خوری یا پرخوری
بیمار شدن یا احساس درد بیش از قبل
احساسی و روانی:
آستانه تحریک بالا یا خشم که منجر به طغیان یا کناره‌گیری از دوستان و خانواده می‌شود
نادیده گرفتن مسئولیت‌ها، کارآیی پایین در کارها یا مشکل در تمرکز
پریشانی عاطفی مانند احساس مداوم اندوه یا گریه
منشاء استرس را شناسایی کنید
به کودکتان کمک کنید تا زمان‌هایی که احساس استرس می‌کند را شناسایی و ردیابی کند و در نحوه واکنش آنها به دنبال الگو‌ها باشید. در آن زمان بخصوص چه اتفاقی افتاد؟ قبل از اینکه دچار استرس شوند، چه فکری می‌کردند، چه احساسی داشتند یا چه کاری انجام می‌دادند؟ وقتی کودکان سختی‌هایی را که احتمالا آنها را دچار استرس می‌کند شناسایی کردند، می‌توانید با همدیگر و به سرعت روش‌هایی را برای جلوگیری از استرس یا مقابله با آن بیابید.
این علائم می‌تواند به استرس بیشتر منجر شود. مهم است که به کودکتان کمک کنید تا راه‌هایی برای تطبیق با وضعیت جدید بیابد و بتواند در اسرع وقت با آنها کنار بیاید.
مانند بزرگسالان، به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.
روش‌هایی برای اینکه کودکان با استرس مقابله کنند
زمانی که کودکان احساس استرس می‌کنند، والدین می‌توانند نقش مهمی در کمک به آنها برای مقابله با آن ایفا کنند.
با مهر پاسخ دهید: به کودکان عشق، زمان و توجه بیشتری اختصاص دهید. ببینید آیا استرس بر سلامت، رفتار، افکار و احساسات آنها اثر گذاشته یا خیر؟ به یاد داشته باشید که به آنها گوش کنید، با آنها با مهربانی سخن بگویید و به آنها اطمینان خاطر دهید.
الگو باشید: به کودکتان بگویید که شما چگونه با وضعیت‌های استرس‌آمیز برخورد کرده‌اید. می‌توانید با سهیم کردن تجربه خودتان، الهام‌بخش کودکتان باشید تا بتواند عادات مدیریت استرس مختص به خودش را بیابد.
تفکر مثبت را تشویق کنید: کودکان، بالاخص نوجوانان، به راحتی خود را دستکم می‌گیرند. اگر شنیدید که می‌گویند «من در هیچ چیز خوب نیستم»، «از خودم خوشم نمی‌آید»، یا «می‌ترسم که بیرون بروم»، از آنها بپرسید که چرا اینگونه فکر می‌کنند و دستاورد‌هایی که داشته‌اند و نحوه کسب آن را به آنها یادآوری کنید.
توانمندسازی مثبت از جانب شما به آنها نشان خواهد داد که درک می‌شوند و مطمئن خواهند شد که می‌توانند بر وضعیت‌های استرس‌زا فائق آیند.
عادات سالم را حمایت کنید: خواب و خوراک خوب از عوامل کلیدی رهایی از استرس است.
متخصصین توصیه می‌کنند که کودکان ۶ تا ۱۲ ساله، ۹ تا ۱۲ ساعت خواب شبانه داشته باشند. نوجوانان به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب شبانه نیاز دارند.
برای مراقبت از خواب، استفاده از نمایشگر [موبایل، کامپیوتر، تلویزیون]را محدود کنید و از نگهداری تجهیزات دیجیتال در اتاق خواب جلوگیری کنید. هرچقدر کودک تغذیه و خواب خوب داشته باشد، توانایی وی برای مقابله با استرس بیشتر خواهد بود.
کودکتان را تشویق کنید که بیرون برود، با دوستانش وقت بگذراند و با آنها بازی کند. تمرین‌ها و فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن و تنفس عمیق می‌تواند در رهایی از استرس مفید باشند.
تنفس شکمی بسیار آرامش‌بخش است و می‌تواند به ما کمک کند اکسیژن به عمق ریه‌هایمان نفوذ کند. یک روش سه مرحله‌ای ساده برای این کار عبارت است از: دستتان را روی شکمتان بگذارید.
پنج نفس عمیق بکشید، پنج ثانیه را صرف دم و پنج ثانیه را صرف بازدم کنید. هوا را از بینی داخل کشیده و از دهان بیرون دهید.
به کودکتان توضیح دهید که وقتی هوا را داخل می‌کشد، مثل این است که شکمش را به آرامی مانند یک بادکنک باد می‌کند و وقتی که هوا را بیرون می‌دهد باد از این بادکنک به آرامی خارج می‌شود.
مانند بزرگسالان، گاهی به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.
استرس یک تجربه انسانی است که با گذر زمان و استفاده از بعضی تکنیک‌های ساده می‌توان بر آن فائق آمد.
چه زمانی از متخصصین کمک بگیریم؟
اگر کنار آمدن با استرس برای کودکتان سخت است، می‌توانید با یک متخصص آموزش‌دیده ملاقات کنید و از او کمک بگیرید. برای کسب مشورت با دکتر خانوادگی یا مشاور صحبت کنید.
آنها می‌توانند درباره درمان‌های موجود به شما مشورت دهند مانند ملاقات با یک روانشناس که به افراد کمک می‌کند استرس خود را مدیریت کرده و عادات مثبت برای سلامت روان خود خلق کنند.
از اینکه برای کودکتان به دنبال کمک کارشناسی بروید، واهمه نداشته باشید. اگر استرس بر زندگی کودک شما اثر می‌گذارد، مهم است که در اسرع وقت کمک لازم را دریافت کند تا بتواند احساس بهتری داشته باشد.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت