طرح احمدینژادی لیدر اصلاحطلبان/ تئوری زمینزدن دولت در «فتنه آینده» تکرار میشود؟
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۰۷۹۴۵
زمین زدن دولت، ولو حتی اگر ناکارآمد باشد نیز با سایر قطعات پازل همسان میشود وقتی که بدانیم سعید حجاریان مژده ایجاد اغتشاش در کشور را در سال 98 داده است.
سرویس سیاست مشرق – «علی صوفی» از وزرای دولت اصلاحات و عضو شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان، چند روز مانده به آغاز سال نو، در یک مصاحبه، حرفهای مهمی را درباره یکی از شنیدههای سیاسی خود مطرح کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او در اظهاراتی که در اعتمادآنلاین منتشر شد، در پاسخ به این پرسش که آیا سیدمحمد خاتمی نارضایتی که از دولت روحانی دارد را به وی اعلام کرده یا جلسهای برگزار شده است بین این دو نفر؛ گفته بود: حتماً چنین است و زیاد این کار صورت گرفته است.در همین سال هم این جلسات برگزار شده است. خاتمی معتقد است اگر دولت موانعی در کار خود حس میکند، باید این مشکلات را به جدیت پیگیری کند یا آن را با مردم در میان بگذارد. اگر این موارد به نیروهای بالادستی مربوط است یا قوای دیگر باید رئیسجمهور تعیین تکلیف کند. اگر نمیتواند موانع را برطرف کند کنار بکشد.
صوفی در ادامه همچنین تصریح میکرد: من شنیدم که خاتمی به روحانی گفت اگر نمیتواند از ریاستجمهوری استعفا دهد و شرایط خود را مطرح کند و اگر امکانپذیر نیست، اجازه گرفته و کنارهگیری کند ![۱]
این اظهارات در حالی است که اصلاحطلبان مدتی قبلتر از این اما گفته بودند که اصولگرایان و حاکمیت به دنبال به استعفا کشاندن رئیس جمهور هستند!
چه اینکه سعید حجاریان در مصاحبهای که ابتدای سال ۹۷ با روزنامه اعتماد انجام داد، به استعفا کشاندن رئیسجمهور را کار «راستها» معرفی کرده بود .[۲]
اما این تمام ماجرا نیست...
*نخستین کسی که گفت «روحانی استعفا»!
«تئوری خلع یا استعفای روحانی پس از شکست برجام» تِزی است که شخص حجاریان ۴ سال قبل در گفتوگو با نشریه اصلاحطلب اندیشه پویا آنرا مطرح کرد، نه تِز اصولگرایان یا حکومت!
او ۳ سال قبل بعنوان اولین نفر! در یک مصاحبه با این نشریه گفته بود:
«آقای روحانی اگر شکست بخورد بحران در بحران ایجاد خواهد شد. فرض کنید که توافق برجام در یک جایی به لحاظ اجرا شکست بخورد و همهچیز هوا شود. روحانی هم استعفا میدهد و میرود، و یک نفر مثل معجزهی هزارهی سوم سر کار میآید. روحانی شکست میخورد.»
حجاریان میافزود: بنابراین من هم معتقدم که ما (اصلاحطلبان) بدیلی جز روحانی نداریم. تنها بدیل ما روحانی است و باید تلاش کنیم او دوباره رأی بیاورد. اگرچه پروژه اصلاحطلبی یک پروژه است و پروژهی نرمالیزاسیون یک پروژهی دیگر. پروژهی اصلاحطلبی قابل اجرا نیست و ما ناچار به پروژهی نرمالیزاسیون رضایت دادهایم ![۳]
سالها پس از حجاریان و در دورانی که ناکارآمدی کارنامه روحانی و اصلاحطلبان آشکارتر میشد؛ شخص «علی صوفی» هم در اوایل سال ۹۷ به صحنه آمد و طی اظهاراتی درباره رئیسجمهور روحانی گفت: اگر اصلاحطلبان از ابتدا پیشبینی میکردند که آقای روحانی چنین عملکردی خواهد داشت آنگونه که سفت و سخت به پای آقای روحانی ایستادند و ایشان به عنوان تنها کاندیدای اصلاحطلبان مطرح شد، جلو نمیآمدند. شاید کاندیدای دیگری را میآوردند یا آقای روحانی را قانع میکردند که از کاندیداتوری انصراف دهد.
او همچنین با پیش کشیدن بحث خلع روحانی از قدرت تأکید میکرد: «انفعال آقای روحانی بیتاثیر نبوده است، اگر آقای روحانی همچنان فعال، محکم و مقاوم ایستادگی میکرد وضع کشور قطعاً بهتر از الان بود. رییسجمهور اگر رییسجمهوری باشد که پای تعهداتش بایستد ولو اینکه مجبور به کنارهگیری هم شود، خیلی بهتر است تا اینکه منفعل باشد و اوضاع کشور در حالت بلاتکلیفی باشد ».[۴]
به این اظهارات البته باید صحبتهای علی عبدالعلیزاده، دیگر وزیر دولت اصلاحات را نیز افزود که زمانی با بیان اینکه دولت روحانی باید استعفا دهد، گفته بود: وقتی دولت کاری برای مردم نمیکند، بهتر است رها کند و برود .[۵]
*خوابی که خاتمی و اصلاحطلبان برای روحانی دیدهاند...
این اظهارات وقتی در کنار تجربه مردم از حرفهای احمدینژاد که در دوران دوم ریاستجمهوریاش گفته بود: «دو خط مینویسم» و تمام! قرار میگیرد و با شنیدههای اخیر صوفی از نظر خاتمی درباره استعفا یا کنارهگیری روحانی منطبق میشود؛ بهوضوح نشان میدهند که چپها غیر از اینکه بخواهند با دردسر کارنامه مشترک خود و روحانی چه کنند اما هدفی بزرگتر نیز در سر دارند.
هدفی بزرگتر که هزینهتراشی برای نظام را در سر میپروراند.
و زمین زدن دولت، ولو حتی اگر ناکارآمد باشد نیز با سایر قطعات پازل همسان میشود وقتی که بدانیم سعید حجاریان مژده ایجاد اغتشاش در کشور را در سال ۹۸ داده است .[۶]
بدیهیست که تجربه استعفای وزیر علوم دولت اصلاحات در بحبوحه فتنه کوی دانشگاه، مدلیست که اصلاحطلبان بدشان نمیآید در رخدادهای احتمالی فتنه آینده، آنرا تَکرار کنند...
و این در حالیست که روحانی، رئیسجمهور آنها و آنها شریک رئیسجمهور هستند.
***
1_https://etemadonline.com/content/279653
2_http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3745722
3_https://www.farsnews.com/news/13940616001449
4_ mshrgh.ir/857944
5_https://tn.ai/1775975
6_ mshrgh.ir/938200
منبع: مشرق
کلیدواژه: عید کجا برویم گام دوم انقلاب وعده های روحانی سیل گلستان احمدی نژاد استعفای روحانی اصلاح طلبان تکرار می کنم دولت روحانی روحانی سعید حجاریان سید محمد خاتمی علی صوفی فتنه آینده فتنه اقتصادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۰۷۹۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در غیاب احمدینژاد
پرویز داودی، معاون اول محمود احمدینژاد در دولت نهم، سیزدهم فروردین ماه امسال درگذشت. خبر درگذشت او باری دیگر یادآور حواشی و اخبار مربوط به داودی و احمدینژاد شد. داودی که زمانی معاون اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی دولت هاشمیرفسنجانی نیز بود تنها در چهار سال اول دولت احمدینژاد معاون او بود. تا جایی که احمدینژاد حتی حاضر نشد در مراسم خاکسپاری وزیرش حاضر شود. اما داودی شخصیت سیاسی- اجرایی تنهایی نیست. این را میتوان از تصاویری متوجه شد که از چهرههای شناخته شده همچنین وزرای دولت نهم و دهم برای حضور در مراسم ختم او منتشر شد.
به گزارش سازندگی، در مراسم ترحیم او، افراد شناخته شده دولت رئیسی و اعضای جبهه پایداری از جمله صادق محصولی، سعید جلیلی، محسن رضایی، کاظم صدیقی، حمید رسایی، عزتالله ضرغامی، مصباحیمقدم، احمد وحیدی، کدخدایی، مخبر، حسین شریعتمداری، احسان خاندوزی، عیسی زارعپور، بهادریجهرمی، سیدرضا فاطمیامین اشاره کرد.
پرویز داودی را شاید بتوان مانند تمام افرادی دانست که موضعشان نسبت به محمود احمدینژاد یا صفر بوده یا صد. او زمانی در مدح رییس دولتش پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ گفته بود: «ما آقای احمدینژاد را آسان گیر نیاوردهایم که به راحتی از دستشان بدهیم.»، اما اواخر سال ۹۰ در اولین واکنش منفیاش به احمدینژاد، رییس دولت نهم و دهم را فردی دارای خصوصیاتی، چون استفاده ابزاری از عدالت، تکرار ادعاهای بیاساس فتنهگران و رسانههای معاند و ضدمردمی پیشبینی بیپایه در مورد اتفاقات و تحولات آتی دانست.
این را احتمالا میتوان نقطه عطف ناراحتی احمدینژاد برای شرکت نکردن در مراسم ختم او دانست. داودی هرگز خود را جزو جبهه پایداری اعلام نکرد، اما به شدت افکار سیاسی شبیه به پایداریها و پدر معنوی این جریان یعنی آیتالله مصباح داشت. او در انتخابات ۹۲ از کامران باقریلنکرانی حمایت رسمی کرد.
کامران باقریلنکرانی، عضو جبهه پایداری بود که نامزدیاش در انتخابات ریاست جمهوری آن سال توسط حسین جلالی، رئیس دفتر محمدتقی مصباحیزدی در ۲۴ فروردین اعلام شد. او سال ۹۷ در کنار برخی مدیران دولت احمدینژاد در بیانیهای علیه احمدینژاد نوشت «خیر و مصلحت ایشان را در بازگشت به آرمانهای امام و انقلاب میدانیم که اهم آن تقوای الهی، ولایتپذیری و خدمت خالصانه به مردم است و خاستگاه اقبال مردم به وی در سال ۸۴ بوده است.»
در اردیبهشت ماه سال ۹۲ داودی همچنین در نشستی خبری که در خبرگزاری فارس برگزار شده بود، درباره وجه تمایز جبهه پایداری با سایر اصولگرایان نیز گفته بود «ما با هم تفاوت چندانی نداریم، ولی در برنامههای ریزتر قطعا تفاوتهایی احساس میشود.» داودی از ۹۲ به آن طرف که دیگر یار غار احمدینژاد نبود در نشستی خبری جبهه پایداری را جریانی دانست که در راستای اهداف انقلاب قدم برمیدارد و افرادی مخلص در آن هستند که برای انقلاب حرکت میکنند؛ بنابراین وظیفه خود میبیند تا در این شرایط مسئولیتها و تجربههایش برای تنظیم برنامههای این جبهه قدم بردارد.
میتوان احتمال داد که پرویز داودی همفکر وفادار پایداریها پس از آنکه اعضای این حزب یک به یک از احمدینژاد روی برگرداندند، دیگر آن رییس جمهور را برنتابید و طبیعتا در راستای دیدگاه این حزب، انتقاداتش به احمدینژاد شروع شد.
درست است که داودی ۴ سال بیشتر در دولت احمدینژاد نبود، اما بسیاری از رسانهها و کارشناسان، علت برکناری او را اختلافش با محمود احمدینژاد بر سر انتصاب علی کردان به پست وزارت کشور و نیز تأثیرپذیری محمود احمدینژاد از مشایی و مشارکت دادن طرفداران مشایی در کارها عنوان کردند.
موضوعی که شفافیت آن خیلی مشخص نشد؛ و در انتخابات سال ۹۴ هم نامزد انتخابات شد و گفته بود «۲ روز مانده به ثبتنام در انتخابات مجلس شورای اسلامی بنا به مشکلات اقتصادی و معیشتی کشور و درخواست برخی دوستان، تصمیم به کاندیداتوری در انتخابات مجلس گرفتم و اگر در لیست ائتلاف اصولگرایان قرار نمیگرفتم حتما از کاندیداتوری انصراف میدادم.»، اما او که روزی جایگزین عارف در صندلی معاون اولی شده بود، شاهد آن بود که دسته دسته مردم به لیست عارف رای دادند و معاون اول احمدینژاد هم نتوانست وزن رای لیست اصولگرایان را به اندازه کافی بالا ببرد و در نهایت شکست تلخی را در انتخابات متحمل شدند.
تفکر پرویز داودی چه زمانی که وزیر دولت نهم و چه زمانی که در رکاب پایداریها قدم برمیداشت به دولت ابراهیم رییسی نزدیک بود. بهطوری که گویا دولت سیزدهم از او مشاوره هم میگرفته است. آن طور که یکی از کارشناسان اقتصادی به اسم محمدصادق الحسینی به جهان صنعت گفته، در موضوع اطرافیان رییس دولت سیزدهم میتوان گفت که ایشان یکی از متنوعترین اطرافیان را در موضوع اقتصاد دارد.
اطراف ایشان در حوزه اقتصاد از آقای پرویز داودی و صمصامی که نهایت طیف چپ اقتصاد محسوب میشوند، هستند تا آقای علی طیبنیا که یک نهادگرای اقتصاد آزادی محسوب میشود. همچنین هاشم خانی، کارشناس اقتصادی نیز میگوید که آقای داودی با دیدگاه انقلابی در تیم اقتصادی دولت کنونی حضور داشتند که افرادی مانند ایشان در طیف متعارف اقتصادی در دنیا قرار نمیگیرند.
اگر به سال ۱۳۷۸ برگردیم، علاوه بر اختلافات بیان شده داوودی با احمدینژاد بر سر علی کردان، موضوع دیگر به اختلافنظر احمدینژاد و معاون اول وی یعنی پرویز داودی در مورد معرفی وزیر اقتصاد مربوط میشود، هر چند آن زمان، مشاور رییسجمهور وقت این مساله را تایید نکرده بود، اما با رجوع به حافظه تاریخی، این مساله را یادآور میشود هنگامی که زمزمه تغییر در وزارت اقتصاد مطرح بود، چهرههای متعددی برای جایگزینی دانشجعفری مطرح بودند که از میان همه به نظر میرسید، حسین صمصامی شانس کمتری دارد؛ ولی در نهایت هم او معرفی شد که بنابر شنیدهها پرویز داوودی، معاون اول حامی جدی وی بوده است.
در عین حال حضور چهرههای شناخته شده پایداری از جمله صادق محصولی و برخی از وزرای دولت رییسی و دولت احمدینژاد حاکی از آن است که پرویز داودی مورد توجه پایداریها و دولت رئیسی بود و این تنها احمدینژاد است که فعالیتها و حاشیههای سیاسی و اجرایی او همواره این موضوع را ثابت کرده که کوچکترین انتقادی را برنمیتابد و حتی این ظرفیت را هم ندارد که در مراسم خاکسپاری معاوناولش نیز شرکت کند. این در حالی است که چند روز پیش و در پی درگذشت حمید بهبهانی، وزیر راه و شهرسازی دولتش زیر تابوت او را هم گرفت و تصاویر منتشر شده از این حرکت در فضای مجازی به سرعت بازنشر شد.