به نقل از «مهر»

سنندج شهری با پنج عمارت تاریخی و بزرگترین سینمای روباز خاورمیانه

تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۲۰۶۲۷

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: شهر سنندج، مرکز استان کردستان و در فاصله ۴۸۵ کیلومتری جنوب غربی تهران قرار گرفته است و به دلیل مرکزیت آن در گذشته، دارای مساجد، ابنیه های تاریخی و عمارت وبازار قدیمی است که امروزه به محلی برای بازدید گردشگران و علاقمندان به معماری و آثار تاریخی و دیدنی تبدیل شده است.

از جمله آثار دیدنی و تاریخی سنندج مربوط به عمارت‌های موجود در آن است که معماری بی نظیر و رویدادهای تاریخی که در طول دوران صفویه و قاجار و پهلوی در آنها روی داده همواره از مهمترین دلایل جذب گردشگران به این مکان‌ها است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از پنج عمارت موجود در این شهر عمارت آصف به موزه مردم شناسی و عمارت حبیبی هم به خانه صنایع دستی تبدیل شده است.

عمارت آصف (خانه کورد)

خانه کرد، موزه مردم شناسی مناطق کردنشین و بزرگترین موزه مردم شناسی مربوط به یک قوم در کشور ایران است که در خیابان امام خمینی (ره) شهر سنندج واقع شده است.

این موزه در عمارت آصف دایر شده و یکی از بزرگ‌ترین عمارت‌های اعیانی و اماکن دیدنی شهر سنندج است که دارای ارزش‌های ویژه معماری از لحاظ آجرکاری و گچ‌بری و اروسی سازی است و حمام آن زیباترین حمام خصوصی در بین حمام‌های سنندج می‌باشد. بنای اولیه این عمارت مربوط به دوره صفویه بوده و در دوره‌های قاجار و پهلوی تکمیل تر شده است.

موزه سنندج

این موزه از اماکن دیدنی شهر سنندج در خیابان امام، کوچه حبیبی و در بخش بیرونی عمارت ملأ لطف الله شیخ‌الاسلام (که امروزه به خانه سالار سعید مشهور است) قرار دارد و در آن اشیا تاریخی کشف شده از استان کردستان و سایر نقاط ایران به گذاشته شده است.

اروسی موزه سنندج یکی از نمونه‌های بی نظیر هنر اروسی سازی و کار استادکاران سنندجی است، عمارت ملأ لطف الله از بناهای باقی مانده دوران قاجار است.

عمارت خسرو آباد

این عمارت در بلوار خسروآباد (شبلی) قرار دارد. عمارت در نوع خود بی نظیر بوده و سال‌ها مرکز حکومت حکام اردلان به ویژه خسرو خان بوده است.

مجموعه عمارت و باغ آن افزون بر دو بخش اصلی یعنی قصر سلطنتی با ورودی ستون دار در بخش غربی و ساختمان‌های شرقی با غلام گردش‌ها و ایوان ستون دار مشرف بر صحن عمارت و فضای بیرونی بنا دارای فضاهای دیگری چون حمام، اتاق قاپ چیان و خدمت کاران است. تزئینات معماری این بنا شامل گچ‌بری، آجرکاری، اروسی های زیبا و حوض چلیپا شکل داخل عمارت است.

عمارت وکیل

این مجموعه بزرگ در خیابان کشاورز واقع شده است و شامل سه حیاط با عمارت‌های مربوطه و یک حمام خصوصی در داخل مجموعه و یک حمام عمومی در خارج آن است.

بخش اصلی عمارت وکیل در دوران زندیه ساخته شده و بخش‌های دیگران متعلق به دوره‌های قاجار و از جاذبه‌های گردشگری سنندج است. مجموعه دارای تزئیناتی چون آجرکاری‌های زیبا و اروسی های پرکار است و حیاط مرکزی دارای سقف شیروانی با طرح کلاه فرنگی است.

عمارت مشیر دیوان

این عمارت در خیابان شهدا در شهرستان سنندج قرار دارد و شامل هفت حیاط با فضاهای مرتبط است و یک حمام خصوصی در داخل مجموعه دارد و هریک از حیاط‌ها نیز دارای آب نما هستند.

عمارت توسط میرزا یوسف مشیر دیوان در دوره قاجار ساخته شده و از زیباترین ایوان با طرح کلاه فرنگ در سنندج متعلق به این بنا است.

در این عمارت نیز از اروسی های پرکار، تزئینات آجری، کاربندی‌ها و گچ‌بری جهت تزئین استفاده شده است.

عمارت حبیبی (خانه صنایع دستی)

خانه صنایع دستی کردستان از زیباترین اماکن دیدنی شهر سنندج، در سال ۱۳۹۳ در عمارت حبیبی با هدف حمایت از تولیدکنندگان شاخص و ترویج صنایع دستی استان کردستان ایجاد گردیده شد، خانه صنایع دستی در بافت تاریخی سنندج همجوار موزه باستان شناسی سنندج در خیابان امام، کوچه حبیبی واقع شده است.

این مجموعه کارگاه‌های هنرهای سنتی و صنایع دستی اعم از نگارگری و تذهیب، هنرهای چوبی، ساز سازی، دف سازی، ارسی سازی و گره چینی، مصنوعات چوبی، وندی سازی وغیره فعال بوده و پذیرای بازدید گنندگان و گردشگران به منظور آشنایی با شیوه‌های ساخت و تولید این صنایع بومی و اصیل کردستان است.

مسجد جامع سنندج

این مسجد در ضلع شمالی خیابان امام خمینی (ره) قرار گرفته است و بر اساس مدارک موجود، در زمان احداث مسجد مربوط به دوره قاجار بوده و به دستور امان الله خان والی کردستان در سال ۱۲۲۸ هجری قمری ساخته شده است.

این مسجد دو ایوانی است با یک حیاط مرکزی که در پیرامون آن ۱۲ حجره برای طلاب علوم دینی ساخته شده و دارای شبستانی بزرگ با ۲۴ ستون است و اطراف شبستان و سرستون‌ها با آیات کلام الله مجید مزین شده است.

برای تزئین دیوارهای مسجد از کاشی‌های هفت رنگ استفاده شده و در دروازه آن سنگ مرمر به کار رفته است.

مجموعه پارک تفریحی آبیدر

این مجموعه یکی از جاذبه‌های گردشگری سنندج در غرب این شهر و در انتهای خیابان آبیدر قرار دارد. شهر سنندج از فراز این پارک چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد.

چندین باغ و چشمه‌ی طبیعی در این پارک وجود دارد، یکی از بزرگ‌ترین باغ‌های این مجموعه باغ امیریه است و بزرگ‌ترین سینمای روباز (تابستانی) کشور و خاورمیانه در این باغ جای گرفته است.

این مجموعه از قدیم‌الایام تفریح گاه مردم سنندج بوده و کوه آبیدر دارای محبوبیت خاصی در میان مردم است.

بازار سنندج

این بازار در دو طرف خیابان انقلاب قرار گرفته و در سال ۱۰۴۶ هجری قمری همزمان با مرکزیت یافتن شهر سنندج به عنوان مرکز حکومت اردلان‌ها ساخته شده است.

پلان این بازار به صورت مستطیل بزرگی است که در اکثر خیابان کشی دوران حکومت پهلوی به دو بخش تقسیم شده و بخش شمالی آن بازار سنندجی و بخش جنوبی آن بازار آصف نام گرفته است. با وجود مراکز خرید جدید، این بازار هم چنان موقعیت و ارزش خود را از لحاظ تجاری حفظ کرده است.

حمام تاریخی عبدالخالق (نمایشکاه و فروشگاه صنایع دستی)

یکی از جاذبه‌های گردشگری سنندج حمام تاریخی عبدالخالق است که در راستای معرفی صنایع دستی کردستان و ایجاد مرکزی برای فروش و نمایش دائمی آن با همکاری اتحادیه تعاونی‌های صنایع دستی استان با توجه به قرارگیری در بافت قدیم سنندج و مجاورت در ضلع شرقی بازار قدیمی سنندج در خیابان انقلاب (سیروس سابق) تجدید بنا و مرمت شده است.

دسترسی به این سایت از طریق چهارراه انقلاب، خیابان ۲۸ دی، کوچه حمام امکان پذیر است و در این نمایشگاه هنرمندان صنایع دستی ضمن فعالیت و تولید محصولات بومی استان، امکان خرید تولیدات خود را در قسمت فروش نمایشگاه برای گردشگران و بازدیدکنندگان فراهم کرده‌اند.

قابل ذکر است، تاریخ ساخت بنا مربوط به دوره قاجاریه و معماری بومی توسط استادکاران و معماران سنندجی ساخته شده و در حال حاضر دومین حمام بزرگ قدیمی شهر سنندج است.

کد خبر 4574540

منبع: مهر

کلیدواژه: جاذبه گردشگری سنندج تعطیلات نوروزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۲۰۶۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باغ بدشگون به سینمای ایران رسید

همشهری آنلاین- صفورا صادقی: محله باغ فردوس در منطقه شمیران، با عمارت و باغ فردوس دوره قاجار شناخته می‌شود. این محله که از شمال به تجریش ، از جنوب به الهیه، از شرق به شریعتی و از غرب به زعفرانیه محدود می‌شود جزء مناطق مورد علاقه شاهان و درباریان قاجار بود.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

نصرالله حدادی، تهران‌شناس، درباره تاریخچه و اتفاقات باغ فردوس چنین می‌گوید: «در تهران دو تا باغ فردوس داریم یکی باغ فردوس خیابان مولوی در حوالی زایشگاه شهید اکبرآبادی (زایشگاه فرح سابق) که زمانی قبرستان ۱۴ معصوم بود و امتداد پیدا می‌کرد تا سرقبرآقا که امام جمعه تهران و محل دفن او بود. بعدها در دهه ۳۰ و ۴۰ زمان خیابان کشی جدید تهران که خیابان مولوی به وجود آمد قبرستان خراب شد و محله جدیدی به نام باغ فردوس که چندان باغ هم نبود و بعدها محله جرم‌خیزی نیز شد پدید آمد. و اما باغ فردوس دیگر که هم اکنون وجود دارد در نزدیکی تجریش و همجوار موسسه دهخدا است که مرحوم دهخدا برای ترویج فرهنگ و زبان فارسی آن را بنیان گذاشت و بزرگانی همچون استاد جعفر شهیدی، استاد عبدالله انور، استاد معین و دیگر بزرگان در آنجا خدمت کردند.»

حدادی قصه بوجود آمدن باغ فردوس را این گونه شرح می‌دهد: «دوستعلی خان معیرالممالک نوه دختری ناصرالدین شاه، کتابی دارد در مدح پدربزرگش به نام «یادداشت‌هایی از زندگی خصوصی ناصرالدین شاه» شرح زندگی شاه و عادات و رفتار او را به صورت تعریف و تمجید نوشته و آخر کتاب هم یک شعر با مضمون این که «اگر نام بزرگان را خراب کنی خودت را خراب کردی» تمام می‌کند. از شواهد و قراین این‌طور برمی‌اید که باغ فردوس حوالی سال ۱۲۲۶ شمسی ساخته شد؛ زمانی که قصر محمدیه را برای محمدشاه قاجار می‌ساختند درباریان در اطراف باغ او باغ‌های ییلاقی بنا کردند. ولی قصرمحمدیه برای شاه بدشگون بود و بعد از سکونت در این باغ فوت کرد و در همان‌ جا پسرش ناصرالدین شاه تاجگذاری کرد. مالکین اولیه باغ فردوس دوستعلی خان معیرالممالک و ورثه او بودند.»

استمداد از معماران اصفهانی و یزدی

حدادی با بیان اینکه دوستعلی‌خان معیرالممالک مسجدی ساخته با همین نام (مسجد دوستعلی خان معیرالممالک) در خیابان ۱۵ خرداد غربی در کوچه ای که به شورای شهر کنونی منتهی می‌شود، می‌افزاید: «کلمه «معیر» به معنای «عیارگیر» یا عیارسنج برای کسانی به کار می‌رفت که حرفه آنها «عیاری» بود. در قدیم سکه‌هایی که در ضرابخانه ضرب می‌شد ۴ نوع بود: «طلا، نقره، مس و نیکل» که طلا و نقره را پول سفید می‌گفتند و مس و نیکل را پول سیاه یا بی‌ارزش. مثلی بود که می‌گفتند «به یه پول سیاه نمی‌ارزه» اشاره به کم ارزشی یا بی ارزشی جنس داشت.کل دوران پادشاهی قاجار این روش ضرب سکه وجود داشت بجز سال‌های پایانی دوران ناصرالدین شاه که اسکناس چاپ شد و مردم اهمیت چندانی برای آن قائل نبودند. شغل معیرالممالک این بود که در ضرابخانه مراقب عیار سکه ها باشد که معمولا در آن غل و غش زیاد بود. تا اواخر دوران ناصرالدین شاه و تاسیس بانک شاهی که سکه با عیار خاصی ضرب می‌شد و دیگر امکان تقلب نداشت.»

این تهران‌شناس در مورد معماری این عمارت می‌گوید: «دوستعلی‌خان عمارت باغ فردوس را به شیوه معماری قاجاری و با کمک معماران اصفهانی و یزدی در دو طبقه ساخت. از قسمت جنوبی باغ که به آن رشگ بهشت می‌گفتند با سنگ مرمر و بصورت مطبق و ۷ طبقه با فواره و آبنما بود. بعد از فوت او این باغ به دوست محمدخان فرزندش رسید که توجهی به این باغ عمارت نکرد و پس از چند سال درختانش خشک شد و از بین رفت تا اینکه زمان سلطنت مظفرالدین شاه قاجار این باغ را محمدولی تنکابنی که از فاتحان تهران بود از ورثه امین‌الملک خریداری کرد.»

خودکشی فاتح تهران

حدادی در باره فرجام تلخ محمدولی خان می‌گوید: «محمدولی خان تنکابنی مرد ثروتمندی بود که از رشت تا تنکابن زمین داشت و هرچه نام فامیل خلعتبری است از خاندان او هستند. گفته می‌شود اجداد او در زمان قدیم به مکه سفر کرده بودند و برای حضرت علی(ع) «خلعت» برده بودند. هنوز هم در شمال کشور وقتی برای کسی هدیه پارچه یا لباس می‌برند به آن «خلعتی» گفته می‌شود. محمد ولی خان در ماجرای مشروطه و فتح تهران نقش مهمی داشت ولی بعد از استبداد صغیر و روی کار آمدن رضا شاه بسیار تحت فشار پهلوی قرار گرفت. رضا شاه برای املاک و زمین های او مالیات زیاد درخواست کرد. فردی به نام «میلسپو» که یک مستشار آمریکایی بود رئیس کل مالیه ایران شد و تمام دخل و خرج کشور زیر نظر این فرد بود. محمد ولی خان نتوانست این اوضاع را تاب بیاورد و در باغ زرگنده خود اسلحه زیر چانه خودش نشانه گرفت و خودکشی کرد. او در روزهای آخر عمر همواره این شعر را زمزمه می‌کرد: مرا عار باشد از این زندگی / که سالار باشم کنم بندگی»

محمدولی خان زمانی که باغ فردوس را خرید اوضاع آن خوب نبود. او باغ را احیا کرد، فواره و استخرهای مطبق را بازسازی و قنات باغ فردوس را نیز زنده کرد و سردری با شکوه جلوی قنات (میدان گاه فعلی باغ فردوس) ساخت. اما به دلیل بدهی به تجارت‌خانه طومانیانس(نخستین صرافخانه ایران که در سال۱۲۵۷ خورشیدی فعالیت خود را آغاز کرد) باغ فردوس را به او داد و طومانیانس نیز باغ را در ازای بدهی به دولت پهلوی اول واگذار کرد.

اراضی امین‌الملک وقف سبزیکاری

یکی از مالکین باغ فردوس امین‌الملک بود که محمدولی خان تنکابنی ملقب به سپهسالار این باغ را از ورثه او خریداری کرد. حدادی می‌گوید: «امین‌الملک در محل یافت آباد کنونی اراضی زیادی داشت که بخشی از آن را در اختیار عموم مردم قرار داده بود که برای خود سبزی بکارند. هنوز هم در آن محل خیابانی به نام امین الملک موجود است.»

سرنوشت باغ دختر شاه

این باغ طی سال‌ها و دوره‌های طولانی از مالکی به مالک دیگر دست به دست شد تا بالاخره در سال ۱۳۵۰ ساختمان عمارت باغ به یک مرکز فرهنگی و هنری تبدیل شد و فعالیت آن تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت. پس از انقلاب این باغ و عمارت در اختیار وزارت ارشاد اسلامی قرار گرفت و اکنون موزه سینمای ایران است.

کد خبر 844293 برچسب‌ها منطقه ۱ شهردارى تهران