کشف یک سیاره جدید در منظومه شمسی
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۵۷۰۷۴
ایتنا - دانشمندان از احتمال وجود یک سیاره دوردست در منظومه شمسی سخن میگویند. آنها معتقدند اگر واقعاً چنین سیارهای وجود داشته باشد، احتمالاً در ظرف دهه آتی رصد خواهد شد. امکان وجود سیارههای ناشناخته، همواره برای ستارهشناسان از جذابیت خاصی برخوردار بوده است.
در این میان، تنها تلاش چند تن از آنان موفق بوده است، از جمله چندین اخترشناس پس از اینکه متوجه شدند که سیارهها در میدان گرانشی یک جرم ناشناخته قرار دارند، نپتون را کشف کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بنظر میرسد اخترشناسان یک بار دیگر عزم خود را جزم کردهاند. آنها این بار تصمیم دارند سیارهای دوردست با نام «سیاره شماره ۹» را شکار کنند.
به گزارش ایتنا به نقل از technologyreview، هفته گذشته، کنستانتین باتیگین و چند تن از همکارانش در مؤسسه فناوری کالیفرنیا، مدارکی را نشان دادند که از کوششهای آنان در طی دو دهه اخیر خبر میداد.
گفتنی است ستارهشناسان در طول ۲۰ سال گذشته، چندین جرم کوچک که مدار آنها فراتر از نپتون بوده را کشف کردهاند که بسیاری از آنها مدارهای کاملاً بیضوی دارند و بدین ترتیب، بسیار فراتر از منظومه شمسی میروند؛ حتی بیشتر از صدها برابر فاصله زمین تا خورشید.
اما این اشیاء آنقدر کوچکند که بهسادگی تحت تأثیر میدان گرانشی دیگر اجرام بهویژه نپتون قرار میگیرند.
از سوی دیگر، دسته بسیار کوچکتری که به «تودهٔ جداشده» موسوم است، ویژگیهای مداری کاملاً متفاوتی دارد. برخی از آنها، مدارهای مخالفگرد دارند و برخی دیگر نیز تا حد زیادی خارج از مرکز هستند.
آنچه روشن است، نپتون نمیتواند منشأ چنین رفتاری باشد و از این رو بنابر فرضیه باتیگین و همکاران وی، «نسیاره شماره ۹» باید مسئول چنین پدیدهای باشد.
باتیگین و همکارانش میتوانند بهطرز شگفتآوری نوع سیارهای که به دنبال آن هستند و همینطور جایی که باید آن را پیدا کنند را مشخص نمایند.
آنها میگویند سیاره شماره ۹ باید جرمی بین ۵ تا ۱۰ برابر زمین داشته باشد و در فاصلهای معادل با ۴۰۰ تا ۸۰۰ برابر دورتر از زمین، به دور خورشید بگردد.
همچنین، مدار این سیاره نیز با صفحه منظومه شمسی، باید ۱۵ تا ۲۵ درجه زاویه داشته باشد.
باتیگین میگوید: «چنین شیئی توسط تلسکوپهای کنونی مجهز به دوربینهای میدان گسترده قابل مشاهده خواهد بود. بنابراین این احتمال وجود دارد که سیاره شماره ۹ اگر با مشخصاتی که گفته شد، وجود داشته باشد، در دهه آتی کشف گردد.»
منبع: ايتنا
کلیدواژه: سیاره 9 منظومه شمسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۵۷۰۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا به کشف حیات بیگانه یک گام نزدیکتر شد
ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید میشود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخنورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمانهای متفاوتی از روز ظاهر میشد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول میرسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره میآید.
نظر دانشمندان این است که متان میتواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید میکنند.
مریخنورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه میزند و در همه این مدت، گیجکنندهترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل میآید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون میآمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسیهای آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیهسازی کنند. طی این مدت طولانی، نمکها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون میآیند.
این نمکها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت میشوند. پرکلراتها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر میشود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا میگذارد. وقتی مقدار کافی از این نمکها در رگولیت جمع میشوند، نوعی پوسته را تشکیل میدهند که به شن و ماسه یا دانههای قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی میتواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کمعمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون میآید، متان نیز منتشر میشود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع میتواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیندهای زمینشناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام میافتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظتهای متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیهسازیشده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمانهای خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش مییابد، این پوسته میشکند و متان را بیرون میفرستد.
آن زمان بود که مریخنورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.
فقط دما نیست که میتواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتیمتر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازهای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم