اقامه مجالس اهل بیت(ع) صرفاً برای حاجت‌روایی نباشد
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۳۷۱۳۸۴
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ حجت‌الاسلام بهزداد حبیبی، کارشناس حوزه و دانشگاه، 20 فروردین‌ماه در مراسم جشن میلاد امام حسین و حضرت عباس(ع) در شبستان حضرت قمر بنی‌هاشم(ع) بافران، گفت: برپایی مراسم برای شادی و عزای اهل بیت(ع)، نباید فقط برای حاجت گرفتن باشد بلکه باید در کنار آن، برای درس و عبرت گرفتن باشد.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی بیان کرد: وقتی اهل بیت(ع) و پیامبر اکرم(ص) برای ما الگو معرفی می‌شوند، یعنی باید در بررسی زندگی و سیره این بزرگواران به‌دنبال کشف راه و رسم زندگی صحیح باشیم که یکی از مصادیق بارز این الگوگیری، سیره اخلاقی آل‌الله است، به‌ویژه در حوزه رفتار اجتماعی که در این زمینه امام رضا(ع) می‌فرماید «اجمل معاشرتک مع الصغیر و الکبیر» یعنی با کوچک و بزرگ رفتاری زیبا داشته باش.
این کارشناس حوزه و دانشگاه افزود: حال اگر والدین در رفتار با کوچک‌ترها و یا فرزندان در رفتار با بزرگ‌ترها این سخنان را الگوی اخلاقی خود قرار دهند، قطعا بسیاری از مشکلات و معضلات اجتماعی و فرهنگی حل خواهد شد.
به گفته حبیبی، در سیره امام حسین(ع) نیز آنچنان این روش نمایان و جلوه‌گر است که ما رفتاری بسیار عالی از این امام معصوم را در کربلا شاهد هستیم.
وی گفت: نوع برخورد آن حضرت با افرادی همچون شکر و عمر سعد یک الگوی رفتاری والایی است که می‌تواند برای هر شخصی مخصوصا پاسداران عزیز که در مصاف با دشمن هستند الگویی بی‌نظیر باشد؛ شاید هم همین الگوپذیری پاسداران کشورمان از امام حسین(ع) بوده است که روز ولادت این امام به عنوان روز پاسدار نام‌گذاری شده است.
کارشناس حوزه و دانشگاه در ادامه به خصوصیات بارز حضرت ابوالفضل العباس(ع) اشاره و بیان کرد: فداکاری‌های بی‌شمار آن حضرت در جریان واقعه عاشورا که حضرت(ع) در کنار امام حسین(ع) قرار گرفتند و تا آخرین لحظه جان از حضرت سیدالشهدا(ع) دفاع کردند؛ همواره مثال‌زدنی بوده است.
حبیبی اظهار کرد: حضرت ابوالفضل(ع) 37 ساله و 20 سال از امام حسین(ع) کوچک‌تر بودند، اما عمری بابرکت داشتند و پنج امام را درک کردند. امام اول پدرشان امیرالمؤمنین(ع)، دوم امام حسن(ع)، سوم امام حسین(ع)، چهارم امام سجاد(ع) و پنجم امام محمدباقر(ع)، کودکی که حضرت عباس(ع) بعد از بوسیدن روی ایشان به میدان جنگ رفتند و شهید شدند.
فاطمه جمال‌بافرانی
انتهای پیام
منبع: ایکنا
کلیدواژه: میلاد امام حسین بافران الگوگیری از اهل بیت راه و رسم زندگی ایکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۳۷۱۳۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسینیه تسنیم| چرا مصیبت اباعبدالله بر آسمان‌ها سنگین است؟
شهادت امام حسین علیه‌السلام در کنار اینکه برای مسلمانان مصیبت بزرگی محسوب می‌شود، برای اهل آسمان نیز سنگین و گران است. اهل آسمان‌ها شامل ملائک و موجودات ذی‌شعور و بلکه تمام مخلوقاتی می‌شود که جنبۀ عوالمی دارند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در فرازی از زیارت عاشورا خطاب به امام حسین علیه‌السلام می‌گوییم مصیبتی که بر ما و بر اهل آسمان‌ها وارد شد بسیار بزرگ و سنگین بود «یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَجَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَ عَلَىٰ جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ، وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِیبَتُکَ فِی السَّمَاوَاتِ عَلَىٰ جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ؛ ای اباعبدالله، هرآینه عزایت بزرگ و سنگین شد و مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام بس دشوار و طاقت‌فرسا شد و مصیبتت در آسمان‌ها بر همه اهل آسمان سنگین و دشوار و طاقت‌فرسا شد.
در این فراز از زیارتنامه امام حسین علیه‌السلام را خطاب قرار می‌دهیم و این، معرفت کوچکی نیست بلکه نشان‌دهندۀ آن است که ما با امامی حیّ و زنده سخن می‌گوییم به گونه‌ای که گویی در پیش روی ما قرار دارند.
بعد در ادامه، از عظمت رزایا و عظمت مصیبت وارده بر امام سخن می‌گوییم و ابراز تأسف می‌کنیم. رزیه به معنای تعزیت، پیشامدناگوار و بزرگ و جمع آن رزایا است. اما سؤال اینجاست که چرا مصیبت امام حسین علیه‌السلام باید برای ما و اهل آسمان‌ها عظمت و جلالت دارد؟
شاید پاسخ این سؤال در عظمت جایگاه امام حسین علیه‌السلام نهفته باشد؛ چرا که ویژگى این حادثه آن است که در این ماجرا، نه فقط یک انسان مؤمن وحق طلب، بلکه امامى معصوم و پنجمین فرد از اصحاب کساء و فرزند امیرالمؤمنین علیه‌السلام و فاطمه زهرا علیها السلام و نوۀ رسول خدا صلى الله علیه و آله، به دست مردمى که خود را از امّت پیامبر مى دانستند، به گونه اى دردناک و بى سابقه به شهادت رسید. به یقین کشتن مردى که حجّت خدا بر روى زمین و امام عصر خویش است و براى مبارزه با ظلم و ستم به پا خاسته، آن هم به آن شیوه بسیار ناجوانمردانه، گناه سنگینى است که نمى توان از کنار آن به سادگى گذشت (عاشورا؛ ریشه‌ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها سعید داودی، مهدی رستم نژاد)
از این جهت است که وقتی آن عالم یهودی در مجلس یزید و پس از خطبۀ امام سجاد علیه‌السلام از ماجرا مطلع می‌شود، در مقام توبیخ رو به یزیدیان می‌گوید سبحان الله؛ این پسر دختر پیامبرتان است که او را کشته‌اید؛ رفتار شما پس از او با فرزندانش چه بد است! به خدا قسم اگر پیامبر ما موسی بن عمران فرزندی از خود در میان ما به یادگار می‌گذاشت، گمان دارم که پس از خداوند او را می‌پرستیدیم. پیامبر شما دیروز از میان شما رفت و شما امروز به فرزندش حمله بردید و او را کشتید؟! شما چه بد امتی هستید.
مصیبت شهادت امام حسین علیه‌السلام در کنار اینکه برای مسلمانان مصیبت بزرگی محسوب می‌شود، برای اهل آسمان نیز سنگین و گران است. اهل آسمان‌ها شامل ملائک و موجودات ذی‌شعور و بلکه تمام مخلوقاتی می‌شود که جنبۀ عوالمی دارند. در روایتی از امام صادق علیه‌السلام می‌خوانیم آسمان بر هیچ احدی تا قبل از قتل یحیی بن زکریا نگریسته بود تا زمانی که امام حسین به قتل رسید و آسمان بر او هم گریست. لَمْ تَبْکِ السَّمَاءِ عَلَى أَحَدٌ قَبْلَ قَتَلَ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا حَتَّى قَتَلَ الْحُسَیْنُ ع فَبَکَتْ عَلَیْهِ. (کامل الزیارات، ص77) و یا شهاب حارثى نقل کرده که وى گفت: در رحبه محضر مبارک امیر المؤمنین علیه السلام نشسته بودیم. در این هنگام حسین آمد. پس امیر المؤمنین از خوشحالی چنان خندیدند که دندانهاىشان پیدا شد. سپس با حسرت فرمود: خداوند متعال در قرآن کریمش قومى را یاد کرده و فرموده: فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما کانُوا مُنْظَرِینَ. پس نه آسمان برآنان گریست و نه زمین و [ هنگام نزول عذاب هم ] مهلت نیافتند (دخان 9) قسم به کسى که حبّه را شکافته و بنده را آفریده البته این (حسین علیه‌السلام) را خواهند کشت و آسمان و زمین بر او مىگرید.
گریه و فغان ملائک از شهادت امام حسین(ع) در عرش/ انتقام خدا از قاتلان سیدالشهداء(ع)این مسئله حاکی از زنده بودن کائنات دارد و این رفتارشان نشان‌دهندۀ آن است که تمام اشیای عالم وابسته به حجت الهی هستند. به این دلیل است که در روایات می‌خوانیم اگر زمین لحظه‌ای از حجت خدا خالی باشد، اهلش را در خود فرو می‌برد؛ لَوْ بَقِیَتِ الْأَرْضُ یَوْماً بِلَا إِمَامٍ مِنَّا، لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا... (قال الباقر (ع) ــ الأصول الستة عشر (ط - دار الحدیث)، ص140)
انتهای پیام/
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد