به نقل از «افکارنيوز»

مجازات متعرضان به «حریم شخصی» در فضای مجازی چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۴۳۰۸۴۱

برخی مقوله حریم شخص  را به دو بخش «حریم شخصی جسمانی» و «حریم شخصی اطلاعاتی» تقسیم کرده‌اند. هرچند این تقسیم بندی خیلی دقیق نیست، اما کار ما را در نوشتار پیش رو، راه می‌اندازد. قرار است درباره قوانین و مقررات مربوط به حریم شخصی در فضای مجازی صحبت کنیم و بر همین اساس، موضوع ما در تقسیم‌بندی اشاره شده، در محدوده «حریم شخصی اطلاعاتی» قرار می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همه ما محرمانه‌هایی داریم؛ راز‌ها و شاید دارایی‌هایی که دوست نداریم دیگران از آن‌ها مطلع شوند. افزون بر اموال و دارایی‌ها، نامه‌های خصوصی، یادگاری‌ها، تصاویر و فیلم‌های خصوصی، دست‌نوشته‌ها و حتی، اطلاعات معمولی شناسنامه‌ای هم، در محدوده اموال شخصی ما قرار دارند و هیچ‌کس حق ندارد بدون اجازه ما، از آن‌ها استفاده کند یا حتی مطلع شود.

شاید تا پیش از گسترش فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، موضوع ضرورت حفظ و حراست از حریم شخصی، این‌قدر به چشم نمی‌آمد؛ اما با پیشرفت فناوری و سرعت سرسام‌آور انتشار اطلاعات، میزان سوءاستفاده از اطلاعات خصوصی دیگران هم، به نحو چشمگیری افزایش یافته، آن‌قدر که قانون گذاران را واداشته است برای کنترل و پیشگیری از وقوع جرایم تعرض به حریم شخصی شهروندان، در فضای مجازی، قوانین مدونی را وضع کنند و مجازات‌های متناسب و بازدارنده‌ای را در نظر بگیرند. قبل از آن‌که بخواهیم گریزی به این قوانین بزنیم و درباره پیامد‌های سَرَک کشیدن به حریم خصوصی دیگران صحبت کنیم، باید به یاد داشته باشیم که پیشگیری، همیشه بهتر از درمان است و اگر خود ما، اموالمان را سفت بچسبیم تا بعداً همسایه را دزد نکنیم، مسیر آرامش و امنیت‌مان را هموارتر کرده‌ایم.

استراق سمع جرم است
استراق سمع و به قول معروف، فضولی کردن در مکالمات خصوصی دیگران، جرم است. افزون بر قوانین موضوعه، اصل ۲۵ قانون اساسی نیز، ارتکاب چنین عملی را ممنوع و نامشروع می‌داند. بنابراین، کسانی که بدون مجوز قانونی و با استفاده از شیوه‌های فنی و غیرفنی، به دنبال این هستند که ببینند فلان فرد با اطرافیانش چه تعاملات و گفتگو‌هایی دارد، دانسته یا نادانسته، مرتکب جرمی شده‌اند که می‌تواند آن‌ها را، طبق ماده ۷۳۰ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، بین شش ماه تا دوسال، پشت میله‌های زندان بیندازد. البته به یاد داشته باشید که این مجازات، فقط برای افرادی است که فضولی‌شان محدود به دانستن خودشان بوده است و اقدامی برای فاش کردن این اسرار نکرده‌اند.

وای به حال فاش کننده اطلاعات!
حال فرض کنیم که فرد فضول، کمی مرز سوءاستفاده از حریم خصوصی دیگران را جابه‌جا کند و بخواهد که اطلاعات آن‌ها را، بدون اجازه منتشر کند. این روزها، نمونه‌های چنین اقداماتی، در حد وفور و به ویژه در شبکه‌های اجتماعی، به چشم می‌آید و گاه، برای افراد دردسر‌های بزرگی درست و خساراتی وارد می‌کند که گاه جبران شدنی نیست. قانون گذار برای چنین اقدامی، صرف نظر از ارتکاب جرم‌های دیگر که مجازات خودش را دارد، طبق ماده ۷۴۴ قانون مجازات اسلامی، بین ۹۱ روز تا دو سال حبس و همچنین، جزای نقدی در نظر گرفته است.

تغییر دادن محتوا
این روزها، نرم‌افزار‌های قدرتمندی برای تغییر محتوای فایل‌های «مالتی‌مدیا» به بازار آمده است. برخی از این نرم‌افزار‌ها و البته کاربران آن ها، آن‌قدر حرفه‌ای هستند که به جز افراد متخصص، کسی نمی‌تواند بفهمد که محتوای تصویر یا صوت، توسط آن‌ها تغییر داده شده است. وقتی افراد نااهل واجد چنین مهارتی باشند، از آن برای ضربه زدن به حیثیت و آبروی افراد و عمدتاً برای تَلَکه کردن دیگران و اخاذی از قربانیان، استفاده می‌کنند. اگر فردی خدای نکرده، در دل هوای چنین خبط فاحشی را دارد، باید بداند که اولاً پلیس برای کشف جرم وی، راهکار‌های کارآمدی در اختیار دارد و ثانیاً، قانون گذار، مجازات سنگینی را برای اقدام وی در نظر گرفته است؛ این مجازات، افزون بر آن‌چه در قوانین موضوعه، برای اخاذی و تهدید دیگران تعیین شده، تا دو سال زندان و جریمه نقدی معتنابهی را هم به دلیل تعرض به حریم خصوصی افراد در فضای مجازی، شامل می‌شود.

آموزش دادن خلافکاری
همان‌طور که اشاره شد، تعرض به حریم شخصی در فضای مجازی، نیازمند مهارت‌های خاصی است که فرد متعرض، باید از آن‌ها آگاهی داشته باشد. طبعاً فراگیری این توانایی‌ها، نیازمند کمک و همکاری افراد ماهر است؛ به همین دلیل، همان‌طور که سوءاستفاده از این مهارت‌ها برای تعرض به حریم شخصی افراد، جرم محسوب می‌شود و مجازات دارد، آموزش دادن آن ها، با هدف توانمند کردن فرد برای سوءاستفاده از مهارت نیز، جرم‌انگاری شده است. طبق بند «ج» ماده ۷۵۳ قانون مجازات اسلامی، «انتشار یا در دسترس قراردادن محتویات آموزش دسترسی غیرمجاز، شنود غیرمجاز، جاسوسی رایانه‌ای و تخریب و اخلال در داده‌ها یا سیستم‌های رایانه‌ای و مخابراتی»، جرم محسوب می‌شود و مرتکب به ۹۱ روز تا یک سال حبس یا جریمه نقدی و یا هر دو این مجازات‌ها محکوم خواهد شد. البته تشخیص این‌که آیا آموزش‌های داده شده با هدف ارتکاب جرم بوده است یا خیر، برعهده مرجع ذی‌صلاح قضایی است.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: قوانین و مقررات فضای مجازی فناوری قانون حریم خصوصی جرم قانون اساسی زندان حبس جاسوسی حبس رایانه فضای مجازی قانون اساسی قوانین و مقررات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۳۰۸۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا نباید نگران نسل Z بود؟

در جوامع غربی، بیشتر مردم معتقدند که کودکان امروزی نسبت به والدینشان در گذشته، شانس بهتری در زندگی نخواهند داشت. جوانان نیز از مسائلی مثل مشکلات در خرید مسکن و تغییرات آب و هوایی نگرانند.

به گزارش خبرآنلاین، یک نسل گسترده از جوانان در حال شکل گیری است. به طور جهانی، حدود ۲ میلیارد نفر بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ متولد شده‌اند و جزء "نسل Z" هستند. در آمریکا و بریتانیا، این گروه یک پنجم از جمعیت را تشکیل می‌دهند که با جمعیت بومر‌ها رقابت می‌کنند؛ در حالی که در هند و نیجریه، جوانان به طور قابل توجهی بیشتر از سالخوردگان هستند.

برای هر نسل، یک روایت ساده وجود دارد: بومر‌ها مقارن با فراوانی پساجنگ و میلنیال‌ها همزمان با تجربه بحران مالی سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹. برای نسل Z، دیدگاه متداول این است که گوشی‌های هوشمند آن‌ها را ناراحت کرده و آینده‌ی تلخ‌تری را پیش روی آن‌ها قرار داده است.

در جوامع غربی، بیشتر مردم معتقدند که کودکان امروزی نسبت به والدینشان در گذشته، شانس بهتری در زندگی نخواهند داشت. جوانان نیز از مسائلی مثل مشکلات در خرید مسکن و تغییرات آب و هوایی نگرانند. علمای اجتماع نگران هستند که نسل Z، که بیشترین زمان خود را در فضای مجازی سپری کرده‌اند، اکنون تحت تأثیر اضطراب و افسردگی قرار دارند. برخی سیاستمداران در آمریکا و بریتانیا به ممنوعیت استفاده از گوشی‌های هوشمند و محدودیت رسانه‌های اجتماعی برای کودکان زیر ۱۶ سال فکر می‌کنند.

همه این موارد می‌توانند باعث شود که به نسبت به نسل Z احساس امیدواری کمتری داشته باشیم. اما وقتی به دنیا و به معیار‌های گسترده‌تری نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که جوانان زومر از سرنوشت تلخی رنج نمی‌برند. در بسیاری از جنبه‌ها، آن‌ها به خوبی عمل می‌کنند:

حدود چهار پنجم جمعیت ۱۲ تا ۲۷ ساله جهان در اقتصاد‌های نوظهور زندگی می‌کنند و به لطف رشد و گسترش فناوری، از وضعیت بهتری نسبت به والدین خود برخوردارند. اما در برخی مناطق، نگرانی وجود دارد که پیشرفت سریع دهه‌های گذشته ممکن است تکرار نشود. این اضطراب در چین مشهود است.

نسل Z به درستی مهارت‌هایی کسب می‌کنند که قابل بازاریابی هستند. بیشتر از آن‌ها به دنبال مطالعه رشته‌های علوم مهندسی و پزشکی هستند؛ در حالی که علوم انسانی از رواج خارج شده‌اند.

به طور واضح، نسل Z در حال تحول دادن جهان کاری است. آن‌ها قدرت مذاکره دارند - و این را می‌دانند. بسیاری از میلنیال‌ها در سایه بحران مالی جهانی بزرگ شدند و از درخواست افزایش حقوق اجتناب می‌کردند. به‌نظر می‌رسد که نسل Z کمتر نگرانی درباره ترک شغل برای فرصت بهتر یا زندگی لذت‌بخش دارند.

نسل Z، با توجه به علاقه بیشترشان به مسائل اجتماعی و محیط زیست، ممکن است تأثیرات مهمی در جوامع بگذارند. این جوانان کمتر به سرگرمی‌های شبانه‌روزی و مصرف مواد مخدر توجه می‌کنند و زندگی غیرمسئولانه‌ای ندارند. البته این تفاوت‌ها ممکن است باعث افزایش احساس تنهایی و کاهش ارتباطات حضوری و کاهش روابط جنسی شود. همچنین، نرخ‌های گزارش شده از اضطراب و افسردگی در برخی مناطق در حال افزایش است، اگرچه این افزایش ممکن است ناشی از افزایش آگاهی از مشکلات روانی باشد.

نسل Z به طور چشم‌گیری در جهان کاری و اجتماعی تأثیر گذاشته‌اند. آن‌ها دارای مهارت‌ها و قدرت‌هایی هستند که به آن‌ها امکان می‌دهد نقش مهمی در جوامع و بازار کار ایفا کنند. این جوانان دارای اراده‌ی قوی‌ای هستند و ترجیح می‌دهند از فرصت‌های بهتری در زندگی استفاده کنند.

از طرف دیگر، افراد میانسال ممکن است به دلیل تجربیات گذشته‌ی خود نگران شکل‌گیری جوانان Z و تأثیراتی که بر جوامع دارند، باشند. اما در آخر، اگر این تحولات به نفع جامعه باشد و فرصت‌های بهتری برای همه افراد ایجاد شود، آن‌ها هم می‌توانند از این فرصت‌ها بهره‌مند شوند.

نسل Z به طور گسترده‌تری به فضای مجازی و فناوری‌های روزمره وارد شده‌اند. سرعت فراگیری تلفن‌های هوشمند و برنامه‌های رسانه اجتماعی سبب شده تا این جوانان به دنبال راه‌هایی برای مدیریت بهتر و سازنده‌تر از فضای مجازی بگردند. اینکه آیا این فضای مجازی به نفع آن‌ها است یا ممکن است بر روی روانشان تأثیر منفی بگذارد، یک موضوع مورد بحث است. به هر حال، آن‌ها به تدریج به شکل‌گیری روش‌هایی برای استفاده بهینه از فضای مجازی می‌پردازند تا از مزایا و معایب آن به بهترین شکل ممکن استفاده کنند.

در گذشته، فناوری‌های نوین همیشه همراه با مشکلاتی مواجه بوده‌اند. به همین ترتیب، استفاده از فضای مجازی نیز نیازمند تعادل و مدیریت صحیح است.

با انجام اقداماتی مانند اطلاع‌رسانی به جوانان درباره مخاطرات موجود در فضای مجازی، ارائه آموزش‌های مرتبط با مدیریت زمان و تنظیم حدود استفاده از رسانه‌های اجتماعی، می‌توان از بروز مشکلات روانی و اجتماعی جلوگیری کرد و از مزایای این فناوری به بهترین نحو بهره برد.