درمان تورم مغز پس از سکته با کمک ژندرمانی
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۴۳۷۷۵۱
به گزارش ایسنا و به نقل از انسیبی، پژوهش جدیدی که در "دانشگاه کالیفرنیای جنوبی"(USC) انجام شده، نشان میدهد که شاید روزی، یک روش درمانی بتواند به مغز کمک کند که پس از سکته از عهده ترمیم خود برآید و حتی از آسیبهای احتمالی پس از آن نیز پیشگیری کند.
هنگامی که فردی سکته میکند، مغز او با ملتهب شدن واکنش نشان میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این ژن موسوم به "TRIM9"، در مغزهای جوان فراوان است اما با افزایش سن، تا اندازه قابل توجهی کاهش مییابد و خطر سکته مغزی را افزایش میدهد. پژوهشگران در بررسی مدلهای آزمایشگاهی دریافتند مغزهای مسنتری که سطح TRIM9 در آنها پایینتر است، تورم بیشتری دارند و امکان بروز سکته نیز در آنها بیشتر است اما هنگامی که پژوهشگران برای انتقال TRIM9 به مغز آسیبدیده، از یک ویروس بیخطر استفاده کردند، تورم مغز به شکل قابل توجهی کاهش یافت و به بهبود مغز منجر شد.
"جائه جونگ"(Jae Jung)، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: نمیتوان گفت که ژندرمانی با کمک انتقال ویروس میتواند به یک روش درمانی مطمئن برای سکته و مشکلاتی از این دست تبدیل شود. این روش، بسیار آهسته صورت میگیرد؛ در حالی که درمان سکته باید طی ۳۰ دقیقه تا یک ساعت نخست صورت گیرد.
وی افزود: مرحله بعد پژوهش ما، شناسایی ماهیت و عملکرد دقیق بیان ژن TRIM9 است. شاید راهی برای فعالسازی ژن TRIM9 بلافاصله پس از سکته وجود داشته باشد تا به وسیله آن بتوان درمان را دقیقاً در زمان مناسب آغاز کرد.
جونگ ادامه داد: همه التهابها برای مغز مضر نیستند. التهاب، نقش مهمی در مبارزه با عفونت دارد و میتواند بافت مرده را مشخص کند اما در صورت طولانی شدن میتواند به از بین رفتن نورونها و آسیب دیدن رگهای خونی مغز منجر شود.
این پژوهش، در مجله "Cell Reports" به چاپ رسید.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۳۷۷۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آنچه باید درباره اختلال شخصیت ضد اجتماعی و عوامل بروز آن بدانید
فردی که دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی است، برای رفتارهای درست و نادرست دیگران اهمیتی قائل نیست. این افراد معمولا از قانونها پیروی نمیکنند، رفتار خشن و تهاجمی دارند و حقوق دیگران را رعایت نمیکنند. این افراد از رفتار خود پشیمان نمیشوند، نسبت به عواقب اعمال آزاردهنده خود بیتفاوت هستند یا بدرفتاری با دیگران را توجیه میکنند. آنها ممکن است دروغ بگویند، رفتار خشونتآمیز یا تکانشی (بدون فکر) داشته باشند و مواد مخدر و الکل مصرف کنند. همچنین معمولا در انجام مسئولیتهای خود در خانواده، محل کار یا دانشگاه کوتاهی میکنند. افرادی که اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارند، ممکن است ظاهری گرم و صمیمی داشته باشند اما در سابقهی رفتاری آنها، خشونت، فرار از مدرسه، دزدی، دعوا و یا مصرف مواد مخدر و الکل دیده میشود. علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی در دختران معمولا قبل از رسیدن به سن بلوغ و در پسران، ممکن است زودتر مشخص شود. اختلال شخصیت ضد اجتماعی تقریبا در ۱ تا ۴ درصد افراد جامعه دیده میشود.
علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعیرایجترین نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی عبارتند از:
نادیده گرفتن درست و غلط بودن
دروغ گفتن برای سوء استفاده از دیگران
بیتوجهی به امنیت خود و دیگران
بیاحترامی به دیگران
بازیچه قرار دادن دیگران برای سود یا لذت شخصی
گرفتن تصمیمهای ناگهانی و بدون فکر
داشتن حس تکبر و برتری
نقض مکرر هنجارهای اجتماعی (از جمله قانون)
داشتن رفتار تهاجمی یا خشونتآمیز با دیگران
عدم احساس گناه در مورد آسیب رساندن به دیگران
بیمسئولیت بودن و ناتوانی در انجام مسئولیتهای کاری یا مالی
دلایل بروز اختلال شخصیت ضد اجتماعیشخصیت هر فردی ترکیبی از افکار، عواطف و رفتارها است. روشی که مردم برای دیدن، درک کردن و ارتباط برقرار کردن با دنیای بیرون بهکار میبرند و نگرشی که نسبت به خودشان دارند، به شخصیت آنها مربوط است. شخصیت در دوران کودکی و احتمالا توسط ژنها و تجربیات زندگی شکل میگیرد.
دلیل مشخصی برای بروز اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد، اما محققان، چند عامل را در بروز این اختلال، موثر میدانند:
ژنتیک
سابقهی تجاوز و آزار جنسی در دوران کودکی
مورد اذیت و آزار قرار گرفتن در دوران کودکی
مورد بیتوجهی قرار گرفتن در دوران کودکی و بلوغ
بزرگ شدن در خانوادهای پر تنش
سابقهی خانوادگی ابتلا به اختلالات شخصیتی
تغییرات در عملکرد مغز هنگام شکل گیری
شرایط محیطی و موقعیتهای زندگی
سابقهی اختلال سلوک در دوران کودکی (سرقت، تخریب اموال عمومی، پرخاشگری نسبت به مردم و حیوانات، فریبکاری)
روشهای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعیدرمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی آسان نیست. افراد مبتلا به شخصیت ضد اجتماعی به ندرت به دنبال درمان هستند. از سوی دیگر، تعداد نسبتا زیادی از آنها درمان خود را خیلی زود متوقف میکنند. با این حال، در بعضی از افراد، درمان و پیگیری دقیق میتواند در درازمدت کمککننده باشد. درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی، یک درمان طولانی مدت بوده و با استفاده از روشهای زیر، انجام میشود:
روان درمانی: به روان درمانی، گفتگو درمانی نیز گفته میشود. روان درمانی شامل مدیریت عصبانیت و خشونت، درمان اعتیاد، درمان افسردگی و اضطراب میشود. اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، بیماری خود را نپذیرد، روان درمانی موثر نخواهد بود.
دارو درمانی: استفاده از هیچ داروی مشخصی برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی تایید نشده است. پزشکان ممکن است برای درمان مشکلاتی که گاهی اوقات همراه با اختلال شخصیت ضد اجتماعی رخ میدهند، مانند اضطراب یا افسردگی، دارو تجویز کنند.
معرفی آثار سینمایی درباره اختلال شخصیت ضد اجتماعیتنگه وحشت (۱۹۶۲)
پرتقال کوکی (۱۹۷۱)
هالووین (۱۹۷۸)
سکوت برهها (۱۹۹۱)
الهه ضمیری - خبرنگار تحریریه جوان قدس