«متری‌شیش‌ونیم»؛درامی‌تلخ وملتهب اماسالم / ریتمی تند، پروداکشنی قابل توجه و فضایی رئالیستی / طبق معمول شخصیت‌پردازی‌های قصه روستایی کم‌نقص است
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۴۴۷۲۷۸
صبح نو: آقای سعید روستایی پس از تجربه پرسروصدای «ابد و یک روز» برخلاف برخی از فیلمسازانی که در ابتدای شهرت اشتیاق و عجله زیادی برای فیلمسازی دارند؛ فیلمنامه یکی دو فیلم را نوشت و سپس سراغ کارگردانی فیلم دومش رفت.
فرآیند‌طولانی‌تولید
«متری شیشونیم» به دلایل مختلف فرآیند نسبتاً طولانی پیش‌تولید و تولید را طی کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
درعمق‌ناهنجاری
فیلم از همان ابتدا با ریتمی تند، پروداکشنی قابل توجه و فضایی رئالیستی گل اول را می‌زند و قاپ مخاطب را می‌دزدد؛ خصوصاً اگر این فیلم در جشنواره‌ای با فیلم‌های کسل‌کننده و کشدار اکران شده باشد! بی‌هیچ حرف اضافه‌ای، مشخص می‌شود که تیمی از پلیس مبارزه با مواد مخدر با فشار روانی زیادی که تحمل می‌کنند، به‌دنبال یافتن یک ابرقاچاق‌چی مواد مخدر هستند. پس از کمی بگیر و ببند رد این فرد را می‌زنند. پس از دستگیری او، ناصر که ثروتی عظیم دارد در پی خریدن مأموران برای آزاد شدن است اما... . دلیل توجه خاص روستایی به مسأله مهمی مثل اعتیاد مشخص نیست اما هرچه که هست قابل تقدیر است. در ذهن‌تان مرور کنید چه تعداد فیلمساز تازه‌رسیده در سینمای ایران داریم که به صرف ساخت یک فیلم متوسط و دست و پا کردن اسمی برای خودشان سراغ چه سوژه‌ها و مضامینی می‌روند. ممکن است شما با هر تفکر و سلیقه‌ای باشید اما بعید است دغدغه‌های روستایی در سینما را دوست نداشته باشید. روستایی در «متری شیشونیم» برخلاف فیلم قبلی‌اش، با تعدد و تنوع بسیار زیاد لوکیشن مواجه شده است. فیلمسازی در لوکیشن‌های خاص و با بازی آدم‌های خاص -که قبلاً ساداتیان درباره‌شان گفته است- کار بسیار دشواری است. در نظر بگیرید در لوکیشن بازداشتگاه که چند سکانس در آن فیلمبرداری شده، کارگردان چه کار سختی برای دکوپاژ و خلق میزانسنی چشم‌نواز داشته است. همانطور که گفته شد ریتم تند، تعلیق و فضای رئالیستی «متری شیشونیم» آنقدری خوب از کار درآمده که مخاطب را با خودش همراه کند. طبق معمول شخصیت‌پردازی‌های قصه روستایی کم‌نقص است و با اینکه بازیگران و نقش‌ها در ابتدای پروژه جابه‌جا شده‌اند، بازهم این موضوع به فیلم لطمه‌ای نزده است. اگر بخواهیم نقدی به «متری شیشونیم» داشته باشیم می‌توانیم به دو نکته مشخص اشاره کنیم. نخستین آن، مربوط به فیلمنامه است. به عقیده برخی از منتقدان، فیلم جدید روستایی لااقل در لایه‌های دوم و سوم دوپاره به نظر می‌رسد. در ابتدا فضای قصه چیز دیگری است و با محوریت شخصیت پلیس با بازی معادی پیش می‌رود. اما از اواسط فیلم شخصیت نوید محمدزاده محور داستان می‌شود. ولی دومین نکته‌ای که کمی با فضای سازنده و تمیز فیلم در تناقض است، یکی دو پلان از سکانس‌های پایانی فیلم، از جمله محاصره معدومین توسط ستون ماموران در پای چوبه اعدام است. با تمام این انتقادات -که البته کم‌تعدادند- باید گفت که «متری شیش و نیم» فیلمی کاملاً دغدغه‌مند و خوش‌ساخت است. روستایی به عمق یک ناهنجاری ورود کرده اما به دام سیاه‌نمایی نمی‌افتد. «متری شیشونیم» قصه‌ای تلخ و جدی را روایت می‌کند؛ اما مریض نیست. شاید عده‌ای بگویند مخاطب با شخصیت منفی فیلم همزاد‌پنداری می‌کند. به عقیده نگارنده این تصور نادرست است. در چند سکانس، فیلمساز صراحتاً عقده‌های بی‌منطق ناصر را نشان می‌دهد و در یک سکانس قاضی به او می‌گوید: «پس از این که اوضاع مالی‌ات خوب شد چرا قاچاق را رها نکردی و باز ادامه دادی؟ پاسخ می‌شنود چون چشمم سیر نمی‌شد!» تصویر پلیس‌های فیلم با واقعیت نزدیکی زیادی دارد و نشان می‌دهد اتمسفر کار آن‌ها در مبارزه با مواد مخدر آن‌قدر سخت و جدی است که گاهی مجبورند خودشان هم آدم‌هایی سخت باشند. یک مأمور در برابر میلیاردها تومان رشوه کمر خم نمی‌کند و پایش شل نمی‌شود. دیگری فرزندش را در این راه از دست داده و برخلاف اتهامی که به آن وارد می‌شود سالم است. مأموران پلیس در عملیات با سازندگان مواد مخدر شهید می‌دهند و از همه مهم‌تر تصویری که از قاضی نشان داده می‌شود، یادآور فردی سالم، اخلاق‌مدار و عادل است؛ یک قاضی که حتی به شکایت یک قاچاقچی از مأمور پلیس بی‌تفاوت نیست و آن را پیگیری می‌کند. طبق آمار رسمی مسوولان حدود 27.4درصد از مردم ایران نسبت به مصرف مواد مخدر نگرش مثبت دارند. همین آمار -هرچند که درمقایسه با بسیاری از کشورها امیدوارکننده‌تر است- اما این نکته را گوشزد می‌کند که باید اعتیاد را جدی گرفت. یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین راه‌های جدیت در مقابل اعتیاد، ابزار هنر و به‌ویژه سینماست.
منبع نقل قول های ساداتیان: ایسنا
منبع: فردا
کلیدواژه: نقد فیلم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۴۷۲۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تولیدات صداوسیما را از شبکه‌های اجتماعی می‌بینند نه تلویزیون/ یک‌ونیم میلیارد بازدید نشان از عدم موفقیت تلویزوین است، نه موفقیت!
مهسا بهادری: تا به حال شده شبکه‌های اجتماعی فیلتر شده را باز کنید و یک خبر یا اظهار نظر و تکذیبیه از جانب یکی از مدیران یا نمایندگان مجلس را در آن ببینید؟ قطعا این اتفاق رخ داده است. روزانه صدها یا شاید هزاران خبر در فضای ایکس، تلگرام و اینستاگرام دست به دست می‌شود که قطعا ده‌تا از آن اخبار مرتبط با مدیران عالی‌رتبه است. همان فضایی که برای دسترسی به آن باید با انواع پروکسی و فیلترشکن دست و پنجه نرم کرد تا بتوان برای چندین دقیقه از آن استفاده کرد، همان فضایی که از نظر مدیران مرجعیت ندارد اما برای اعلام و نشان دادن عملکرد خود از اطلاعات همین فضا استفاده می‌کنند. به طور مثال پیمان جبلی، رئیس سازمان صداوسیما در رابطه با بازدید برنامه‌های پخش شده در نوروز و ماه رمضان در فضای مجازی می‌گوید: «رصد معاونت فضای مجازی ما درخصوص برنامه‌های ماه مبارک رمضان و نوروز نشان داد که ۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون بازدید فقط در مورد برنامه‌ها یا تقطیع برنامه‌های تولید شده در صداوسیما در همین یک ماه اخیر وجود داشته است.»
حال این سوال پیش می‌آید که آیا این باید جزو آمار به حساب بیاید یا خیر؟ و ما باید این نوع مصرف جدید را در موضوع مخاطبان صداوسیما محسوب بکنیم یا خیر؟ البته این مسئله باید علمی مطرح شود و باید بگوییم که موارد بیشتر وایرال شده خوب است یا خیر؟ برای پاسخ به این چند سوال بسیار ساده با کامبیز نوروزی، حقوقدان به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
در گام اول این پرسش پیش می‌آید که چه اتفاقی می‌افتد که یک رسانه مرجعیت خود را تا حدی از دست می‌دهد که ناچار است به رسانه‌هایی که خودش فیلتر کرده است اتکا کند؟
یکی اینکه وایرال شدن در شبکه‌های اجتماعی به معنای ارزیابی مثبت‌بینندگان نیست و بسیاری از اوقات کاربران شبکه‌های اجتماعی از این طریق اشکالات و انتقادات را بیان می‌کنند. مثلا یک سریال از تلویزیون در حال پخش است که از نگاه متخصصان بسیار مبتذل است؛ اما سکانس‌هایی از این سریال وایرال شده است. بعضی از سخنرانی‌های مذهبی که چندان با باورهای دینی مردم سازگار نیست، اما مردم این موارد را وایرال می‌کنند؛ بنابراین بازتاب برنامه‌های تلویزین در شبکه‌های اجتماعی الزاما به این معنی نیست که مخاطب ایرانی آن برنامه را پسندیده است، گاهی با آن شوخی می‌کنند، گاهی از آن انتقاد می‌کنند. اگر کسی بخواهد رسانه تلویزیون را از زاویه شبکه‌های اجتماعی بررسی کند به این معنی است که آشنایی درستی با رسانه تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی ندارد. تلویزیون قدرتمندترین رسانه است، باوجود آنکه استفاده از انواع شبکه‌های اجتماعی در پلتفرم‌های مختلف درر تمام دنیا رواج پیدا کرده، اما همچنان تلویزیون مهم‌ترین و موثرترین رسانه است. اگر یک شبکه تلویزیونی برای مخاطبان جاذبه داشته باشد، مخاطبانش از خود تلویزیون برنامه‌ها را تماشا می‌کنند نه اینکه آن را در شبکه مجازی دنبال کنند. لذا اینمه یک میلیارد و نیم دفعه بخشی از برنامه‌های تلویزیون در شبکه‌های اجتماعی دیده شده؛ از نظر من نه تنها نشان دهنده موفقیت تلویزیون نیست بلکه نشان دهنده عدم موفقیت تلویزیون ایران است.
یک طرف دیگر ماجرا را هم بررسی کنیم، شبکه‌های اجتماعی به واسطه اینکه فیلتر شده‌اند مرجعیت ندارند. چه اتفاقی رخ می‌دهد که مدیران برای بررسی ابعاد موفقیت خود از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند؟
این یک تناقض آشکار و پایان‌ناپذیر در نظام رسانه‌ای ایران است. مهم‌ترین رسانه‌ها متث واتساپ، ایکس، تلگرام و اینستاگرام در ایران فیلتر هستند. رسانه‌هایی که بسیار هم پرطرفدار هستند. مدیران این فضاها را فیلتر کرده‌ند اما در عین حال می‌بینیم که هم مردم عادی هم مقامات رسمی از این پپلتفرم‌ها استفاده می‌کنند و مدام حوزه نفوذ این پلتفرم‌ها افزایش پیدا می‌کند. بسیاری از مقام‌های رسمی کشور، اعم از وزرا و نمایندگان کشور، بسیاری از حرف‌ها و پیام‌هایشان را از طریق همین پلتفرم‌ها مثل توییتر(ایکس فعلی) و اینستاگرام منتقل می‌کنند. این یک تناقض آشکار و لاینحل است و نظام رسانه‌ای رسمی کشور هم مایل نیست این رسانه‌ها را به رسمیت بشناسد، اما به جهات مختلف نمی‌تواند و گاهی هم نمی‌خواهد که این پلتفرم‌ها را نادیده بگیرد این تناقض وجود دارد و کلی که با مسئله اینترنت و شبکه‌های اجتماعی برخورد می‌شود این تناقض و مشکل حل نخواهد شد و این روند ادامه دارد.
۲۴۵۲۴۵
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898314
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد