به نقل از «ایسنا»

6 علت مهم مرگ جوانان ایرانی/ افزایش سن امید به زندگی ایرانیان در دهه آینده

تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۴۴۸۵۳۵

مدیرکل دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت ضمن اعلام علل مهم مرگ جوانان ایرانی، در عین حال از تدوین سند راهبردی پیشگیری از مرگ زودرس جوانان در کشور خبر داد.

به گزارش ایسنا، دکتر سید حامد برکاتی در نشستی خبری ضمن تبریک روز جوان، گفت: ۲۰ درصد از جمعیت کشور را جوانان بین ۱۸ تا ۲۹ سال تشکیل می‌دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

باید توجه کرد که برنامه‌ریزی برای سلامت این جوانان بیش از سایر گروه‌های سنی نیازمند همکاری همه کشور و سایر دستگاه‌ها است و حوزه جوانان تا نزدیک به ۸۰ درصد بین بخشی است.

وی افزود: باید برای جوانان محیط‌های ایمنی در عرصه اجتماعی ایجاد کنیم. رفتارهایی که منجر به آسیب‌های جسمی و روانی و خشونت می‌شوند، ممکن است در این سن بروز بیشتری داشته باشند. همچنین در حوزه رفتار جنسی پرخطر بیشترین گروه‌های آسیب پذیر، جوانان هستند. در عین حال تحرک فیزیکی ناکافی، مصرف الکل و... بیش از همه سلامت جوانان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

برکاتی با بیان اینکه اداره جوانان در دفتر جمعیت وزارت بهداشت شکل گرفته و رویکردها و بسته‌های جدید در این حوزه از سال ٩٢ اجرایی شده است، افزود: باید توجه کرد که جوانان می‌توانند امید و بالندگی کشور را رقم زنند. اگر جوانان احساس امنیت کنند، این احساس به سایر جامعه نیز منتقل خواهد شد.

وی ادامه داد: باتوجه به وظیفه ذاتی وزارت بهداشت که سلامت جامعه را به عهده دارد، باید توجه کرد که امید به زندگی در کشور در دهه آینده به نزدیک به ٨٠ سال خواهد رسید. البته به طور حتم مداخلات در حوزه مادران باردار و کودکان در افزایش امید به زندگی کمک کرده است. در عین حال به این نتیجه رسیدیم که برای رسیدن به این میزان از امید زندگی در دهه آینده، مهم‌ترین محل مداخله و بیشترین تاثیرگذاری، توجه و پیشگیری از مرگ جوانان است.

برکاتی با اشاره به علل مرگ جوانان ایرانی گفت: حوادث ترافیکی در راس علل مرگ جوانان قرار دارد و ٣٠ درصد علل مرگ را تشکیل می‌دهند. خودکشی با ۶.۵ درصد، خشونت ۵.۹ درصد، برخورد با اجسام پرتابی ۵.۶ درصد و در نهایت سکته قلبی و مغزی و سوء مصرف مواد مهم‌ترین علل مرگ جوانان در کشور محسوب می‌شوند.

برکاتی همچنین از تدوین سند راهبردی جوانان برای پیشگیری از مرگ زودرس جوانان خبر داد و گفت: پیشگیری از مرگ زودرس جوانان صورت گرفته است و این سند در کل کشور توسعه پیدا کرده است. بر همین اساس تاکنون ٢٠٠ هزار جوان در دانشگاه و پادگان، حوزه‌های علمیه در زمینه حوادث ترافیکی آموزش دیده‌اند. در عین حال آموزش‌های خودمراقبتی را هم به آنها ارایه می‌دهیم.

ادامه دارد

منبع: ایسنا

کلیدواژه: جوانان درمان سلامت وزارت بهداشت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۴۸۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا تندروها ظریف را ترسو، واداده، وسط باز، سازشکار و فریب خورده نامیدند؟/ ایرانیان چه زندگی را انتخاب کرده اند؟ / آیا عهدنامه ترکمانچای منفی بود؟

گروه اندیشه: راه روش زندگی هر ملتی (نظم) حکایتگر میزان موفقیت و شکست آن ملت است. محمدجواد ظریف وزیر خارجه دو دولت یازدهم و دوازدهم روحانی، تلاش می کند به یکی از مهمترین نقیصه های تاریخی ایرانیان در ۵۰۰ سال گذشته در کتاب «پایاب شکیبایی» که خاطرات دوران وزارت خارجه او است، اشاره کند. نقیصه ای که در اصل عدم برنامه ریزی جدی را به رسمیت شناخته، ابزارها را برای دستیابی به اهداف اندازه گیری نمی کند، افراد راهبردی دلسوز و حامی منافع ملی را ترسو، سازشکار، وسط باز، و ... می داند، و برعکس افراد سطحی و غیر راهبردی، و شعاری، که فقط به آرزوها توجه می کنند و نه به توانمندی ها، افرادی شجاع، دلیر ذکر کرده و به آنان در عمل اعتماد می کنند. این شیوه زیست نه تنها مخل توسعه کشور بوده که در مقاطع تاریخی منتهی به تجزیه کشور عزیزمان ایران شده است. ظریف در خاطرات خود می گوید:

از دید استاد دکتر روح الله رمضانی، (نویسنده کتاب پر ارزش تاریخ سیاست خارجی ایران از صفویه تا پایان پهلوی اول) سیاست خارجی ایران کمینه در ۵۰۰ سال گذشته از ناسازگاری ژرف میان آرزوها و توانمندی ها رنج برده است...(این در حالی است که) هدف ها می باید با جهت گیری به سوی آرمان ها و آرزوها ولی بر پایه توانمندی ها شکل گیرد. افسوس که راهکارهای واقع بینانه در فرهنگ همگانی ما ایرانیان امری پسندیده نیست. از این رو آنان که بر پایه آرزوها و بدون نگاه به توانمندی ها گام برداشته اند، هرچند در دستیابی به آرزوها ناکام مانده و یا فراتر از آن به منافع ملی و یکپارچگی سرزمینی کشور زیان زده باشند، همچنان قهرمانان تاریخی ما شناخته شده اند. و آنان که در چارچوب توانمندی برای رسیدن به آرمان های ملی کوشیده اند، بیشتر ترسو، سازشکار، فریب خورده، و واداده شناخته شده اند.

در فرهنگ سیاسی ما نرمش نرمش و سازش همچون دست کشیدن از آرمان ها و ارزش ها (یا به زبان روشن تر آرزوها) به شمار می رود که نکوهیده است. در برابر، ناسازگاری، تندخویی، و سازش ناپذیری (یا به بیان روشن تر پافشاری بر آرزوها) پسندیده و ستاینده است.

بر پایه همین چاله شناختی همگانی ما است که آنان که با آرزوهای ارزشمند پس گرفتن سرزمین های از دست رفته ایران در جنگ ایران و روس، و بدون نگاه به توانمندی های کشور، جنگ پسین را راه انداختند که به از دست رفتن بخش های ارزشمندی از سرزمین ایران از قفقاز تا قزوین انجامید، کمتر برای این کژروی سهمگین تاریخی نکوهش می شوند. آنان که برای جلوگیری از زیان بیشتر، در پیمان ترکمانچای بخش هایی از سرزمین کشور را بازپس گرفتند تا امروز در نگرش همگان و در کتاب های درسی نکوهیده و میهن فروش شناخته می شوند. بی گمان پیمان ترکمانچای بسیار زیان آور بود و انگیزه نگهداری تاج و تخت در آن دیده می شود، ولی کسی نمی پرسد که چه فرآینده به چنان پیمانی انجامید که ایران ناگزیر از گفت وگو پس از شکست و درماندگی شد، و آن پیمان خفت بار دست کم، بخش ارزشمندی از خاک تازه از دست رفته را به ایران بازگرداند.

نگاه نکردن به توانمندی ها در رفتار روزانه ما نیز به چشم می خورد؛ آن جا که پشت چراغ راهنمایی، برای گردش به چپ، تمامی پهنای خیابان را گرفته و راه همگان را می بندیم؛ و یا در پشت تونل ها و راه هایی که دو خط به یک خط تبدیل می شوند، چندین خط می سازیم و مایه تاخیر خودمان و دیگران می شویم. این همان گزینش تاریخی است که خودمان انجام داده ایم، و هنوز در گوشه گوشه زندگی به همین گزینش مشغولیم. بنده نیز خودرا تافته جدابافته ای از این «خودمان» نمی دانم و بر برج عاج روشنفکران شیفته بیگانگان نمی ایستم. (پایاب شکیبایی صص ۲۷ و ۲۸)

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898417