«راشاگیت» با بخش های ویرایش و سیاه شده این هفته منتشر می شود
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۴۴۹۶۲۳
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داد به گفته «ویلیام بار» وزیر دادگستری آمریکا، گزارش «رابرت مولر» بازرس ویژه تحقیقات درباره احتمال دخالت روسیه در انتخابات پیشین آمریکا (موسوم به راشا گیت) با بخش هایی که از سوی سازمان اف بی آی سیاه شده است، در روز پنجشنبه 18 آوریل (29 فروردین) منتشر خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حزب دموکرات آمریکا از وزیر دادگستری این کشور خواسته است که نسخه کامل این گزارش به همراه اسنادی را که رابرت مولر به آن استناد کرده در اختیار کنگره آمریکا قرار دهد.
رسانه های آمریکایی به نقل از ویلیام بار نوشتند که بخش هایی از این گزارش که در این هفته منتشر می شود، سیاه شده است.
رابرت مولر از 31 ژوئیه 2016 و حدود دو سال در باره دخالت های احتمالی روسیه در انتخابات آمریکا و همچنین به وجود آوردن موانع بر سر راه تحقیق در این خصوص از سوی «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و با نمایندگان روسیه تحقیق کرده و گزارش محرمانه ای تهیه کرده بود.
وزیر دادگستری آمریکا این تحقیق را که بنا به گزارش رسانه ها بالغ بر 400 صفحه است، در روز 24 مارس (4 فروردین) از رابرت مولر دریافت کرد.
ویلیام بار 5 فروردین نامه کوتاهی درباره تحقیقات رابرت مولر به کنگره ارسال کرد. در این نامه گفته شده بود «شواهدی برای تایید تبانی ستاد انتخاباتی ترامپ با دولت روسیه در دست نیست». در این نامه همچنین آمده بود: «این گزارش به این نتیجه نرسیده که رئیس جمهور مرتکب جرم شده، در عین حال او را تبرئه هم نکرده است».
اندکی نگذشت که روسای چند کمیسیون مجلس نمایندگان آمریکا، خواستار دریافت متن کامل و ویرایش نشده گزارش مولر شدند.
در خلاصه چهار صفحه ای از گزارش تحقیقات رابرت مولر که توسط وزارت دادگستری آمریکا در اختیار نمایندگان کنگره این کشور قرار گرفت، رابطه ای منسجم و سازمان یافته میان تیم انتخاباتی ترامپ و روسیه منتفی دانسته شده و گفته شده است که مولر نتوانسته است هیچ مدرکی مبنی بر همکاری کارزار انتخاباتی دونالد ترامپ و مقامات روسی پیدا کند.
پس از انتشار خلاصه گزارش تحقیقات، رئیس جمهور آمریکا نتیجه پرونده مولر را پیروزی خود خواند و به مولر و کسانی که پیگیر این پرونده بودند به سختی حمله کرد. ترامپ گفت: «همه نمایندگانی که تیم انتخاباتی او را به داشتن ارتباط با روسیه متهم کرده اند باید پاسخگوی این اتهامات «بی اساس» باشند.»
دونالد ترامپ از سوی دیگر، یک هفته پیش تحقیقات در مورد تبانی احتمالی بین ستاد انتخاباتی اش و روسیه را به «تلاش برای کودتا» توصیف کرده و گفته بود این اقدامات تلاشی برای تخریب رئیس جمهور بودند.
برخی از محققان تیم مولر بر این عقیده اند که نتایج ارائه شده از این تحقیق که بخش هایی از آن سیاه شده است به طور کامل نتایج تحقیقات را منعکس نکرده است.
وزیر دادگستری آمریکا درباره موضوع کارشکنی در زمینه تحقیقات نیز گفت که گزارش مولر موضوعات پیچیده ای را مطرح کرده است. ویلیام بار گفت که تصمیم گیری در این خصوص در پایان به خود او واگذار شده است. وزیر دادگستری آمریکا گفت که به عقیده او شواهد کافی در این زمینه وجود ندارد.
قرار است ویلیام بار در ماه مه در کمیسیون قضایی برنامه ریزی شده در مجلس سنای آمریکا به پرسش های نمایندگان پاسخ دهد.
ویلیام بار پس از برکناری «جف سشنز»، از سوی دونالد ترامپ به عنوان رئیس دادگستری آمریکا برگزیده شده است.
وی 5 روز پیش در نشستی در سنای آمریکا گفت به اعتقاد او از کارزار انتخاباتی ترامپ «جاسوسی شده» و با تحقیقات در مورد اقدامات روسیه در انتخابات سال 2016 نیز درست برخورد نشده است. ویلیام بار در نشست خود با سناتورها دقیقا توضیح نداد منظورش از «جاسوسی» چیست و مدارکی نیز در این مورد ارائه نکرد؛ اما ترامپ پیشتر اتهام های مشابهی را مطرح کرده بود.
وزیر دادگستری آمریکا بعد از آن ظاهرا از اظهارات اولیه خود فاصله گرفت و گفت مطمئن نیست که عمل اشتباهی رخ داده باشد.
«نانسی پلوسی» رئیس دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته است او از این بابت و رویکرد بار به گزارش مولر، «عمیقا دچار نگرانی» شدهاست. نانسی پلوسی در عین حال گفته اعتمادی به ویلیام بار ندارد، اما به مولر اعتماد دارد.
انتهای پیام
منبع: جماران
کلیدواژه: 40 سالگی انقلاب بودجه 98 سیل 98 روسیه آمریکا کنگره آمریکا انتخابات آمریکا ترامپ وزارت دادگستری دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا انتخابات آمریکا روسیه آمریکا ترامپ دموکرات ها رابرت مولر راشا گیت 40 سالگی انقلاب بودجه 98 سیل 98 امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۴۹۶۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات جدید از مذاکرات ایران و آمریکا به روایت ظریف
آفتابنیوز :
محمدجواد ظریف، وزیر پیشین وزارت امور خارجه برای بررسی شرایط سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ به گفتگو پرداخته است.
بخشهای مهم این گفتگو را در ادامه میخوانید:
دنیا دیگر دنیای دوقطبی نیست، حتی موضوع قطبی بودن در جهان با چالش جدی رو به رو است؛ لذا باید این واقعیات را درک کرد. مهمترین عامل در نظام قطبی عامل وفاداریست و ما هنوز بر اساس این تصور به نظرم توهمی از روابط جهانی داریم و عمل میکنیم. بعد خیلی زود دلسرد میشویم که چرا روسها یا چینیها با ما اینگونه رفتار کردند؟ در صورتی که اگر درست تشخیص دهیم که امروز مبانی رفتار در روابط جهانی چگونه است حتماً نه چنین توقعاتی را خواهیم داشت، نه اقداماتی میکنیم که ایجاد چنین توقعاتی برای ما بکند. نه خودمان را فدا برای کسی میکنیم و نه توقع داریم که آنها برای ما این کار را بکنند.
باید روابط سازنده با همه کشورها داشته باشیم. معتقدم که بدون روابط سازنده نه با شرق میتوانیم رابطه خوبی داشته باشیم نه با غرب. یعنی بدون اینکه با غرب رابطه داشته باشیم نمیتوانیم با شرق رابطه داشته باشیم و برعکس هم همینطور است.
تا زمانی که ما با روسیه و چین رابطه نداریم، حتما غرب هم با ما رابطه فراگیر و همه جانبه نخواهد داشت. تا زمانی که درها به روی غرب از سوی ایران بسته باشد، حتما روسیه و چین هم احساس میکنند که کنشگر این حوزه هستند و منافعشان را بر ما تحمیل میکنند بدون اینکه منافع ما را در نظر داشته باشند.
اگر قرار است جهان جنگ اقتصادی داشته باشد این جنگ باید بین چین و آمریکا باشد.
فرصت مذاکره با آقای ترامپ را ما از دست ندادیم. با همه احترامی که برای دوست و همکار عزیزم آقای احمدی قائل هستم، اعتقاد دارم که نیمی از قضیه را دیدهاند. چرا که آقای ترامپ یک بخشی از معادله است و کل معادله نیست.
آقای ترامپ حداکثر میتواند یک توافق دو صفحهای مثل آن که با کره شمالی امضا کرد را امضا کند. آقای ترامپ نه توانش را داشت و نه ساختار آمریکا اجازه میدهد، همانطور که در کره شمالی اجازه ندادند که ایشان وارد یک توافق محتوایی جدید شود.
با توافق دو صفحهای هم هیچ مشکلی از کسی حل نمیشود، فقط یک فرصت عکس انداختن فراهم میشود که ممکن است برای کره شمالی فرصت خوبی بود؛ چون همیشه رهبران کره شمالی دوست داشتند که با روسای جمهور آمریکا دیده شوند. چون این فرصت را پیدا نمیکردند بعد از اینکه روسای جمهور از کاخ سفید خارج میشدند معمولاً آنها را دعوت میکردند و با آنها عکس یادگاری میانداختند؛ لذا این پیروزی برای آنها بود و یک پیروزی هم برای آقای ترامپ بود که خاصیت نارسیستیاش را آبیاری کند؛ لذا این قسمت از فرمایش آقای احمدی کاملاً درست است که ترامپ علاقه داشت که این کار را انجام دهد؛ اما قسمت بعدیاش که همانطور که در اجلاس ویتنام آمریکا و کره شمالی دیدیم این افراد دیگر هستند که تصمیم میگیریم.
آقای ترامپ از بنده چند بار دعوت به مذاکره کرد، ولی ما که اجازه برای مذاکره نداشتیم. اما آقای بولتون در کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» کاملاً تشریح میکند که هربار ایشان تا مرز استعفا پیش رفت برای اینکه مانع از مذاکره شود. خیلی هم با آب و تاب توضیح میدهد که در هر دو مورد استعفا نامهاش را نوشت و وقتی مذاکره صورت نگرفت خیالش راحت شد. اما همین نشان میدهد، اگر بنده با آقای ترامپ مذاکره کرده بودم یا آقای دکتر روحانی مذاکره بودند، نهایتاً همین بولتون بودند که باید این مذاکرات را به نتیجه میرساندند.
بعضیها ایراد میگیرند که آقای بولتون و پومپئو از ابتدای سال ۹۷ وارد کاخ سفید شدند، یعنی از آوریل سال ۲۰۱۸، لذا میگویند چرا از دوران آقای تیلرسون استفاده نکردید. من با آقای تیلرسون در جلسه ۵+۱ دیدار داشتم، به هیچ وجه آقای تیلرسون در ظرفیت مذاکره نبود و اعتماد لازم را از سوی آقای ترامپ برای این که مذاکره کند، نداشت. کاملاً مشخص بود و دیدیم که ظرف تقریبا یک سال از دولت آقای ترامپ خارج شد.
من معتقدم که ما اگر تشخیص دهیم که تهدیدی که برای جمهوری اسلامی وجود دارد تهدید امنیتیسازی است، در زمین این تهدید بازی نمیکنیم؛ لذا میتوانیم سیاست فعالتری را داشته باشیم. البته این به معنا نیست که دست از مخالفت با آمریکا بکشیم، مخالفت با سلطه و مخالفت با استکبار میتواند برای کشور یک زمینه قدرتی فراهم کند، با توجه به اینکه الان قدرت دیگر صرفاً قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی نیست. البته قدرتهای دیگری هم هستند مثل قدرت الهام بخشی.
آنهایی که میگویند برجام ایراد داشت خب چرا آمریکا به برجام استناد نکرد، اگر برجام یک طرفه بود آمریکا به یک جمله برجام استناد میکرد و از آن خارج میشد. آن وقتی که استناد کردند ۱۳ کشور در شورای امنیت علیهشان بودند، لذا دوستان ما مقداری به واقعیتها توجه کنند بهتر است.
منبع: اقتصادآنلاین