به نقل از «عصر ایران»

آیا استارتاپ‌ها دلشان به حال فقرا می‌سوزد؟

تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۴۷۷۹۳۷

امروز هرکسی چند برنامۀ دیجیتال روی گوشی‌اش دارد که می‌تواند با آن تاکسی کرایه کند، غذا بخرد، هتل رزرو کند یا حتی پرستار بگیرد. این برنامه‌ها بازی دوسربُردند: هم افرادِ نیازمند کار پیدا می‌کنند و هم مشتریان با حداقل هزینه به مقصودشان می‌رسند. «اوبر» و «ایربی‌ان‌بی» جزو اولینِ این استارتاپ‌ها در دنیا بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما یک نگرانی بزرگ: اگر این استارتاپ‌ها، به‌طمع سود بیشتر، بتوانند واسطه‌های دسترسی به خدمات یا همان افراد محتاج کار را حذف کنند، آن وقت چه کسی می‌خواهد آن‌ها را متوقف کند؟

به گزارش عصر ایران به نقل از ترجمان علوم انسانی، اِوگنی موروزوف در گاردین نوشت:

از میان تمام ایدئولوژی‌هایی که سیلیکون‌ولی اشاعه داده است، تکنوپوپولیسم -یعنی دادنِ قول‌های توخالی دربارۀ تغییرات عظیمی که دنیای دیجیتال ایجاد خواهد کرد- از همه عجیب و غریب‌تر است.

تکنوپوپولیسم، که جهانی را وعده می‌دهد که کسب قدرت در آن بی‌دردسر و آنی است، آن‌قدر پیچیده و گنگ هست که بتواند شرکت‌های بزرگ فناوری، استارتاپ‌ها، متخصصان ارزهای دیجیتال، و حتی احزاب سیاسی را با هم متحد کند.

تاریخچۀ تکنوپوپولیسم مبهم است، اما تاریخ دقیق رواجش را می‌دانیم. می‌توان رد آن را تا برگزیدگان مجلۀ تایم دنبال کرد، برگزیدۀ سال ۲۰۰۶: برگزیدنِ «شما» به‌عنوان شخص اول سال؛ «شما» یعنی میلیون‌ها آدم معمولی‌ای که در سال‌های اولین دهۀ قرن جدید، پشت‌صحنۀ وب مشغول بودید و محتوایش را تولید می‌کردید. این گزینشْ زمینۀ تکنوپوپولیسم را عمیقاً در ناخودآگاه جمعی ما حک کرد.

درحالی‌که کمک‌های واقعی به سایت‌هایی مانند ویکی‌پدیا یا فلیکر نسبتاً کم بودند، ستایش آن‌ها سبب شد سؤال دربارۀ قدرت جمعی و دوام آرمان‌شهر دیجیتالِ درحال‌ظهور به تعویق بیفتد و ذهن‌ها از چنین موضوعاتی منحرف شود.

تنها پس از گذشت چند سال، دیگر آرمان‌شهری بر جا نبود: وب، که به‌شدت متمرکز شده بود و معدودی پلتفرم بر آن سیطره داشتند، دیگر هیچ شباهتی به وبِ ناهم‌مرکز قبلی نداشت.

در ۲۰۱۸، کاربر خلاق و مقتدر سالِ ۲۰۰۶ تبدیل شده است به یک معتادِ محتوایِ زامبی‌مانند، که به‌شکلی مرگ‌بار به جست‌وجو و لایک اعتیاد پیدا کرده و تا ابد گرفتار دام‌های نامرئی دلال‌های داده است. این تلاش مدرن که می‌خواست ما را به اعضای افتخاری گروه بلومزبری۱ تبدیل کنند، حالا همۀ ما را به عضویت در فهرست ناتمام کمبریج آنالیتیکا۲ محکوم کرده است.

پس دیگر افسانۀ «کاربر در مقام هنرمند» از دست رفته است. اما امروز روح تکنوپوپولیسم از دو افسانۀ دیگر تغذیه می‌کند که به همان اندازه قدرتمنداند. آن‌ها وعده‌های بسیار می‌دهند: تمرکززدایی بیشتر، کارآمدی و غیر‌تشریفاتی‌بودن. اما پویایی واقعی اقتصاد دیجیتال را کتمان می‌کنند.

درنتیجه شناخت آيندۀ دیجیتالی‌ای که در انتظار ماست دشوارتر است، آینده‌ای که لبریز است از متمرکزسازی، ناکارآمدی و نظارت.

وقتی اوبر۳ و ایربی‌ان‌بی۴ و دیگر پلتفرم‌های مشابه جوان و کوچک بودند، به‌راحتی می‌شد باور کرد که انقلابی جهانی آزادیِ بیشتری را برای فعالیت‌های اقتصادی غیررسمی فراهم خواهد کرد: خروج رانندگان حرفه‌ای و لیموزین‌ها و هتل‌ها، و ورود تازه‌کارها و دوچرخه‌ها و کاناپه‌های مشترک!

این چشم‌انداز تصویر جذابی بود که در شورش ضدفرهنگی علیه قدرت، سلسله‌مراتب، و تخصص ریشه داشت. البته این تصویر یک قطعۀ گمشده داشت: حمایت احزاب سیاسی یا جنبش‌های اجتماعی.

احزابی که زمانی در قدرت بودند می‌توانستند تضمین کنند که پلتفرم‌های محلی بودجۀ عمومی کافی خواهند داشت تا مغلوب قوانین بی‌رحمانۀ رقابت نشوند و از آن‌ها در برابر رقبای تجاریِ قدَر حفاظت کنند.

تلاشی مشابه در قرن گذشته طی یک پروژۀ سیاسی بی‌نظیر ما را به دولت رفاه رساند. در دولت رفاه، ما به‌جای آنکه آیندۀ تحصیل و سلامت را به بخش خصوصی واگذار کنیم،‌ عمداً این حوزه‌ها را از گزند فشارهای بازار حفظ کردیم.

دولت رفاهی که پدید آمد از نظر سلسله‌مراتب دچار برخی افراط‌کاری‌ها بود اما، با توجه به محدودیت‌های سیاسی و فنیِ آن عصر، توافقی منطقی بود. امروز، می‌توان سهمیه‌های همسطح‌تری برای این خدمات متصور شد که به خودمختاری محلی، تصمیم‌گیری مردم‌سالارانه، و حساسیت‌های فردی بیشتر احترام بگذارند. همین روند در اقتصاد هم به‌طور کلی حاکم است.

لزوم سودآوری بدان معناست که اوبر برای اخراج رانندگانش به‌نفع اتومبیل‌های تمام‌اتوماتیک تردیدی به خود راه نمی‌دهد. عکاس: سث ونیگ.

پلتفرم‌های دیجیتال، در مقام واسطه‌های تعامل میان شهروندان و شرکت‌ها، و همچنین شهروندان و نهادها، در این انتقال نقش بسیار مهمی دارند. اما پروژۀ سیاسی مشابهی ظهور نکرد، پروژه‌ای که هدفش حفظ دولتِ تازۀ دموکراتیزه‌شده و اقتصادِ کالازدایی‌شده باشد.

درنتیجه، قرار بر این شد که‌ اهداف درخور تحسینِ قدرت‌بخشی،‌ محلی‌گرایی و همسطح‌گردانی با نزدیک‌شدن به دوستی قدرتمند اما غیرقابل‌اعتماد محقق شوند، یعنی با منطبق‌کردن ضربان و نیازهای پلتفرم‌های دیجیتال با سرمایۀ‌ جهانی.

این راهکار دست‌کم در آغاز خوب جواب می‌داد. به‌لطف تزریق کلانِ سرمایه، که بیشتر آن از محل بودجۀ ثروتِ حاکمیتی و سرمایه‌گذاری‌های مخاطره‌آمیز تأمین می‌شد، اشتراک اتومبیل و دوچرخه و آپارتمان رونق یافت. عربستان سعودی لطف بزرگی کرد و درآمدهای نفتی خود را -به‌واسطۀ قراردادهایی با سافت‌بانک ژاپن- وارد یارانه‌دهی به شرکت‌های حمل‌ونقل و تحویل غذای مشارکتی در سراسر دنیا کرد.

افرادی که کالاها و خدمات خود را به‌شکل دیجیتال عرضه می‌کردند، و همچنین خریداران آن‌ها، هر یک به‌دلایلی از این روند خرسند بودند. گروه اول راهی یافتند تا منابع بلااستفادۀ خود را،‌ از آپارتمان خالی تا وقت آزاد، به پول تبدیل کنند. گروه دوم، در حوزۀ حمل‌ونقل مشارکتی و غذا و رزرو، تخفیف‌های خوبی می‌گرفتند. حالا بسیاری از شهرداری‌های تلاشگر می‌توانستند، جهت توسعه و جایگزینیِ تأسیسات زیربناییِ فرسوده و تسهیل گردشگری، روی پلتفرم‌های دیجیتال حساب کنند.

قصۀ‌ ما به سر رسید. سال ۲۰۱۸ برای اقتصادِ مشارکتی شد مانند سال ۲۰۰۶ برای محتوای تولیدشده توسط کاربر: روزبه‌روز سقوطِ بیشتر. پلتفرم‌ها از بین نخواهند رفت؛ حاشا که چنین باشد. بااین‌همه،‌ اهداف بلندِ اولیه‌ای‌ که فعالیت‌های آن‌ها را مشروعیت می‌بخشید جای خود را به نیازی پیش‌پاافتاده و گاه بی‌رحمانه خواهد داد که به‌واسطۀ‌ قانون آهنین رقابت تحمیل می‌شود: جست‌وجوی سودآوری.

شاید اوبر به برخی کمک کند تا، با رانندگی‌های گاه‌و‌بی‌گاه، نان بخور و نمیری درآورند. اما لزوم سودآوری به این معناست که اوبر برای اخراج رانندگانش به‌نفع اتومبیل‌های تمام‌اتوماتیک تردیدی به خود راه نمی‌دهد؛ شرکتی که، تنها در ۲۰۱۷، ۴.۵ میلیارد دلار ضرر داده،‌ اگر کاری جز این بکند، دیوانگی کرده است.

شاید ایربی‌ان‌بی خود را دوست طبقات متوسط و در مقابل منافع اقتصادی تضمین‌شده معرفی کرده است. اما انگیزۀ سودْ آن را وامی‌دارد با امثال شرکت بروکفیلد پراپرتی پارتنرز، از بزرگ‌ترین دفاتر معاملات املاک در سراسر دنیا، شراکت کند تا بتواند با خرید و جابه‌جایی آپارتمان‌های موجود، مکان‌های هتل‌مانندِ برندِ ایربی‌ان‌بی را توسعه دهد.

شاید به‌استثنای مستأجرهایی که آپارتمانشان به هتل ایربی‌ان‌بی تبدیل می‌شود، دیگر منافع تضمین‌شدۀ در اینجا آسیب می‌بینند.

با توجه به منابع وسیع دخیل در این کار، محتمل‌ترین نتیجۀ مبارزات فعلی در بخش‌هایی چون حمل‌ونقل مشارکتی‌ تمرکزِ بیشتر خواهد بود، به این شکل که تنها یک یا دو پلتفرمْ هر حوزه را تحت کنترل خود داشته باشند. تسلیم اوبر در برابر بازیگران محلی -در چین، هند، روسیه و همچنین آسیای جنوب شرقی و آمریکای لاتین- که بسیاری از آن‌ها نیز موردحمایت مالی سعودی هستند همین را نشان می‌دهد.

و همان‌طور که تجربۀ انقلاب دیجیتال قبلی به ما آموخت، صنایع بزرگ و سلسله‌مراتبی هم تا ابد بیکار نمی‌مانند. برای نمونه، فورد را در نظر بگیرید که اخریاً اسپین را خریده است،‌ استارتاپی مطمئن در حوزۀ اسکوترهای الکترونیک. این پیشرفت‌ها با شعارهای تکنوپوپولیسم در تناقض هستند.

همچنین ضایعات زیادی دارند: انبوهی از دوچرخه‌های متروک و رو‌به‌افزایش در سراسر جهان. مسئلۀ افزایش رفت‌وآمد در خیابان‌های پرترافیک نیز مطرح است، مسئله‌ای که حاصل جذب سرمایۀ جهانی در حمل‌ونقل مشارکتی به‌جای حمل‌ونقل عمومی است.

انبوه ضایعات تولید استارتاپ‌های تحویل کالا همان آینده‌ای نیست که تکنوپوپولیست‌ها تبلیغ می‌کردند. یارانه‌دهی برای کرایۀ حمل‌ونقل و تهیۀ غذا -که نتیجۀ موقت رقابت شدید است- همیشگی نخواهد بود؛ معدود دفاتر موفق مجبور خواهند شد شکست‌های سنگین خود را، احتمالاً با افزایش قیمت، جبران کنند.

افسانۀ امروزی مصرف‌کننده-کارآفرینِ مقتدر از میان رفته است. اما تکنوپوپولیست‌ها با وعده‌هایی چشمگیر دربارۀ زنجیرۀ بلوکی، هوش مصنوعی، یا شهر هوشمند به حیات خود ادامه خواهد داد.

بسیاری از این وعده‌ها جذاب به نظر می‌رسند. اما بدون یک دستورالعمل محکم سیاسی اثراتی متناقض خواهند داشت، دستورالعملی که عاری باشد از هرگونه تصور غلطی دربارۀ توان سرمایۀ جهانی برای ارتقای آزادسازی اجتماعی. ما نمی‌توانیم راه خود را به‌سوی جامعه‌ای مردم‌سالارتر بخریم و شکی نیست که با پول عربستان سعودی نمی‌توان این کار را کرد.

پی‌نوشت‌ها:
• این مطلب را اِوگنی موروزوف نوشته است و در تاریخ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۷ با عنوان «From Airbnb to city bikes, the 'sharing economy' has been seized by big money» در وب‌سایت گاردین منتشر شده است. وب‌سایت ترجمان آن را در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۳۹۷ با عنوان «آیا استارتاپ‌ها دلشان به حال فقرا می‌سوزد؟» و ترجمۀ نجمه رمضانی منتشر کرده است.

•• اِوگنی موروزوف (Evgeny Morozov) نویسنده و محقق بلاروسی است که بر روی دلالت‌های سیاسی و اجتماعی تکنولوژی کار می‌کند. نشریۀ پولیتیکو موروزوف را جزو ۲۸ فرد مؤثر اروپا کرده است. برای نجات همه‌چیز، اینجا را کلیک کن (To Save Everything, Click Here) و توهم نت (The Net Delusion) دو کتاب مهم اوست.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: فقیر استارتاپ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۷۷۹۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دو میم کوین محبوب شیبا اینو و دوج کوین؛ بررسی تفاوت های آنها

در زمستان 2022، بازار کریپتو و به خصوص میم کوین‌ها روزهای سختی را تجربه کردند. با این حال، میم کوین‌هایی نظیر شیبا اینو و دوج کوین توانستند از این دوران سرد و سخت عبور کرده و همچنان به چشمان بازار کریپتو زنده و جذاب باقی بمانند. در این مقاله، قصد داریم با بررسی تاریخچه، وضعیت فعلی، و آینده این دو میم کوین معروف را با یکدیگر مقایسه کنیم و به تحلیلی دقیق از عملکرد و پتانسیل آن‌ها بپردازیم.

آشنایی با شیبا اینو

شیبا اینو، که با نام "قاتل دوج کوین" نیز شناخته می‌شود، به منظور رقابت با دوج کوین(DOGE)، یکی از معروف‌ترین میم کوین‌های بازار کریپتو، به وجود آمد. در ماه اوت 2022، شیبا اینو با استفاده از شبکه ERC20 به بازار ارزهای دیجیتال وارد شد. ابتدا، این ارز ممکن بود که به اندازه‌ی امروز شناخته شود، اما با حمایت از اینفلوئنسرها و فعالان شبکه‌های اجتماعی، به یکی از محبوب‌ترین میم کوین‌ها در جامعه کریپتو کارنسی تبدیل شد، از نظر ارزش بازار.

با توجه به ویژگی‌هایی که در وایت پیپر این پروژه مطرح شده بود، اعم از امنیت بالا، زیرساخت قوی و معتبر و همچنین خاصیت غیر متمرکز بودن، خالق شیبا اینو برای ارز خود بستر اتریوم را انتخاب کرد. در ابتدا، 1 کادریلیون شیبا اینو عرضه شد، که 50 درصد آن از ابتدا برای ویتالیک بوترین ارسال شد. ویتالیک بوترین، 90 درصد این مقدار را سوزاند و 10 درصد باقیمانده را نیز برای درمان بیماری کووید-19 در هند اختصاص داد. نیمی از مقدار باقیمانده نیز در صرافی غیر متمرکز یونی سواپ قفل شده بود.

ویژگی های مهم شیبا اینو

1- شیبا اینو به طریقی ضد تورمی طراحی شده است که همواره مقداری از هر تراکنش به صورت منظم سوزانده می‌شود تا عرضه‌ی کلی توکن را به طور پایدار کاهش دهد. این روش باعث کنترل تورم و افزایش ارزش ارز دیجیتال می‌شود.

2- شیبا اینو به عنوان یک پروژه غیر متمرکز به طور کامل بر توسعه محور ساخته شده است، به این معنا که هیچ نهاد مرکزی یا شخصیت کنترل کننده‌ای بر روی شیبا اینو وجود ندارد و تصمیم‌گیری‌های اساسی توسط جامعه انجام می‌شود.

3- شیبا برای معرفی برنامه‌های کاربردی جدید خود از قابلیت‌های شفافیت، غیر متمرکز بودن و قراردادهای هوشمند شبکه در اکوسیستم خود استفاده می‌کند. این ویژگی‌ها به جامعه اجازه می‌دهد تا به طور مستقل از هر نهاد مرکزی از برنامه‌های مختلفی که بر اساس توسعه جامعه ساخته شده‌اند، استفاده کنند.

4- علاوه بر پشتیبانی از کوین شیبا، اکوسیستم شیبا از بلاکچین‌های لایه دو شیباریوم، شیباسواپ دی ای ایکس، مجموعه NFT شیبوشی و متاورس شیبا نیز پشتیبانی می‌کند. این پشتیبانی‌ها باعث افزایش کاربردهای اکوسیستم شیبا می‌شود و امکان ایجاد یک جامعه متنوع و پویا از برنامه‌ها و سرویس‌های مختلف را فراهم می‌کند.

بیشتر بخوانید: سریع ترین بلاکچین جهان

آخرین خبرهای شیبا

شیبا اینو اخیراً یک ابزار به نام Game Builder در حوزه‌ی متاورس طراحی کرده است. این ابزار امکان سفارشی‌سازی وسایل، ابزارها و فضای بازی را برای کاربران فراهم می‌کند. با استفاده از یک رابط کاربری بسیار ساده، کاربران می‌توانند به آسانی و بدون نیاز به دانش فنی عمیق، بازی‌های متاورس خود را طراحی کنند.

یکی دیگر از طراحی‌های شیبا اینو، توسعه‌ی ابزاری است که کاربران را به یک سفر هیجان‌انگیز در دنیای متاورس می‌برد. این سفر به طور ظاهری با سفرهای قبلی در دنیای متاورس تفاوت دارد و امکانات جدیدی را برای کاربران ارائه می‌دهد. این ابزارها به کاربران اجازه می‌دهند تا به طور فعالانه در فضای متاورس شرکت کنند و تجربه‌ی منحصر به فردی از این دنیای دیجیتال را داشته باشند.

آشنایی با دوج کوین

دوج کوین (Doge) اولین میم کوین بازار بود که در سال 2013 توسط مهندس نرم‌افزار بیلی مارکوس و جکسون پالمر با الهام از شیبا (سگ ژاپنی) به عنوان یک شوخی وارد بازار شد. این ارز دیجیتال در ابتدا به عنوان یک شوخی به بازار کریپتوکارنسی وارد شد، اما به سرعت ارزش بازاری بالایی کسب کرد و به مرتبه‌ی یکی از 10 ارز برتر بازار کریپتو صعود کرد.

همچنین بخوانید: ویژگی های سرمایه گذاری بلند مدت در بازار کریپتو

دوج کوین، یک ارز دیجیتال منبع باز و همتا به همتا (P2P) است که بر اساس تکنولوژی بلاکچین و مکانیزم اثبات‌کار عمل می‌کند، که تقریباً به مکانیزم استخراج بیت‌کوین شبیه است. در این شبکه، ماینرها با حل مسائل ریاضی، که به طور کلی ساده‌تر از مسائل مرتبط با بیت‌کوین هستند، تراکنش‌ها را اعتبارسنجی کرده و دوج کوین‌ها را استخراج می‌کنند. سپس به عنوان پاداش برای انجام این فعالیت، دوج کوین‌هایی را دریافت می‌کنند.

ویژگی های دوج کوین

1- در بلاکچین دوج کوین، هر بلاک فقط یک دقیقه زمان می‌برد تا ایجاد و تأیید شود. این مدت زمان کوتاه باعث می‌شود تراکنش‌ها به سرعت و با کارآمدی بیشتری در شبکه انجام شوند، زیرا تراکنش‌ها به سرعت در بلاک‌ها قرار می‌گیرند و به تأیید می‌رسند.

 

2- دوج کوین دارای یک جامعه‌ی فعال و پرشور از طرفداران است که به "ارتش دوج کوین" معروف است. این ارتش از طریق فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کند و به طرز عجیبی از دوج کوین حمایت می‌کند. این طرفداران برای ترویج و حمایت از دوج کوین به طور فعال در فضای آنلاین و آفلاین فعالیت می‌کنند.

3- یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد دوج کوین، عرضه‌ی بی‌نهایت آن است. به این معنا که در هر سال، مقدار ثابتی از توکن دوج کوین به بازار اضافه می‌شود، بدون اینکه محدودیتی برای تعداد کلی توکن‌های موجود وجود داشته باشد. این ویژگی باعث می‌شود دوج کوین به عنوان یک ارز با پتانسیل بالای رشد و پایداری مورد توجه بیشتری قرار بگیرد، زیرا مقدار آن متناسب با تقاضا و نیاز بازار تعیین می‌شود.

اخبار اخیر دوج کوین

در ماه آوریل از سال جاری، یعنی 2023، ایلان ماسک، که اخیراً با نام مستعار "پدر دوج کوین" هم شناخته می‌شود، تصمیم به تغییر تصویر پروفایل خود در توییتر به تصویر سگ اینو، که لوگوی دوج کوین است، گرفت. این تغییر سبب شد تا شایعات و حدس‌هایی در مورد آینده‌ی ارز دیجیتال دوج شکل بگیرد و قیمت این ارز در مدت زمان کوتاهی، یعنی تنها یک ساعت، به نسبت 22 درصد افزایش یابد. تغییر لوگوی اینو باعث شد که حدود 360 میلیون کاربر در سراسر جهان این تغییر را مشاهده کنند.

مقایسه آماری شیبا اینو و دوج کوین:

تفاوت های کلیدی شیبا اینو و دوج کوین

1_ دوج کوین و شیبا اینو از دو بلاکچین مختلف برای فعالیت خود استفاده می‌کنند. دوج کوین بر بستر بلاکچین دوج کوین با استفاده از الگوریتم اثبات کار فعالیت می‌کند. اما شیبا اینو بر بستر بلاکچین اتریوم و شبکه ERC-20 و با استفاده از مکانیزم اثبات سهام فعال است. این تفاوت در بسترهای استفاده شده و الگوریتم‌های اثبات موجب می‌شود هر یک از ارزها با ویژگی‌ها و کارکردهای متفاوتی در بازار عمل کنند.

2_ شیبا اینو یک سیستم مشارکتی طراحی کرده است که به کاربران اجازه می‌دهد تا با شرکت در رای‌گیری‌ها و نظرسنجی‌ها در تصمیم‌گیری‌های اکوسیستم شرکت کنند. این امکان به کاربران ارائه می‌شود تا به صورت مستقیم در تحولات و تصمیمات مرتبط با پروژه شرکت کنند. اما در مورد دوج کوین چنین سیستمی وجود ندارد و تصمیم‌گیری‌ها بر عهده توسعه‌دهندگان آن است.

3_ عرضه‌ی دوج کوین بدون سقف مشخصی است، به این معنی که تعداد دوج کوین‌هایی که ایجاد می‌شود محدود نیست. اما در مورد شیبا، از نوعی مکانیزم ضد تورمی استفاده می‌شود تا با سوزاندن بخشی از تراکنش‌ها سقف تعداد توکن‌ها را ثابت نگه دارد. این کار باعث می‌شود عرضه‌ی توکن‌ها کنترل شده و در مقایسه با دوج کوین محدودتر باشد.

4_ دوج کوین یک ارز دیجیتال(لیست بهترین صرافی ارز دیجیتال در سال ۱۴۰۳) غیر متمرکز و همتا به همتا است که به عنوان یک روش پرداخت برای کاربران ارائه می‌شود. اما شیبا اینو در حال ساخت و طراحی یک اکوسیستم دیفای است که از بلاکچین لایه دوم، صرافی غیر متمرکز و متاورس استفاده می‌کند. این اکوسیستم جامع‌تری از خدمات و امکانات را به کاربران ارائه می‌دهد و نقش مهمی در توسعه و رشد این پروژه ایفا می‌کند.

خرید کدامیک بهتر است : شیبا اینو یا دوج کوین

قیمت هر دو ارز دوج کوین و شیبا اینو، مانند هر ارز دیگری در بازار کریپتوکارنسی، به شدت به اخبار بازار و عوامل بنیادی و تکنیکال وابسته است. به عنوان مثال، توییت‌های ایلان ماسک تاثیر زیادی بر قیمت هر دو ارز داشته و باعث نوسانات شدید در معاملات این دو ارز شده است. به ویژه ماجرای تغییر لوگوی توییتر از پرنده به سگ اینو در ماه آوریل سال 2023 با حمایت سرمایه‌گذاران باعث افزایش قیمت دوج کوین شد.

هر دو میم کوین دوج و شیبا برای مدتی بخش بزرگی از اخبار ارز دیجیتال دنیا را به خود اختصاص داده بودند. بر اساس داده‌های سایت کوین مارکت کپ، دوج کوین از نظر ارزش بازار بین 10 ارز برتر بازار کریپتوکارنسی قرار دارد و برای رسیدن به قیمت 1 دلار باید به 15 برابر رشد کند. اما شیبا اینو با ارزش بازار 4 میلیارد دلار در رتبه 15 ارزهای برتر بازار کریپتو قرار گرفته است.

هر کدام از دوج کوین و شیبا اینو ویژگی‌های منحصر به فرد خودشان را دارند. برای مثال، دوج کوین به عنوان ارزی که از الگوریتم اثبات کار استفاده می‌کند و ارزش بازار بالایی دارد، در حالی که شیبا اینو بر بستر بلاکچین اتریوم و با استفاده از مکانیزم اثبات سهام فعالیت می‌کند و دارای اکوسیستمی مشارکتی است. انتخاب سرمایه‌گذاران بیشتر به علایق و میزان ریسک‌پذیری آن‌ها بستگی دارد که هرکدام از این ارزها برای آن‌ها جذابیت‌های خاصی دارد.