موافق ادغام جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر نیستم/ لزوم تقویت جشنواره جهانی
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۴۹۴۲۷۶
به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، ابراهیم داروغه‌زاده معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی و دبیر جشنواره ملی فیلم فجر در ۲ سال اخیر ضمن بازدید از برنامه‌های جشنواره جهانی فیلم فجر در پردیس سینمایی چارسو گفت: هر فعالیتی که بتواند به توسعه سینمای ایران در داخل یا خارج از کشور، چه در وجه هنری و چه در وجه توسعه بازار کمک کند، مفید است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: جشنواره جهانی فیلم فجر سعی می‌کند هم سینمای ما را به بهترین شکل به جهان معرفی کند و هم جهان و سینماگران جهان را با سینمای ما آشنا می‌کند بنابراین جا دارد این رویداد تقویت شود تا بتواند دقیق‌تر به اهدافش برسد و مثمرثمرتر باشد، لذا همه ما باید کمک کنیم تا این جشنواره به اهدافش برسد.
داروغه‌زاده درباره عملکرد جشنواره جهانی فیلم فجر طی سال‌های اخیر گفت: من به صورت دقیق درگیر جشنواره جهانی فیلم فجر نیستم، اما طی دو سه سال اخیر هر بار که در جشنواره جهانی فیلم فجر حضور پیدا کردم، شاهد بودم که استقبال خیلی خوبی از برنامه‌های جشنواره صورت گرفته و تمام بخش‌ها با نظم خیلی خوبی به صورت حرفه‌ای برگزار می‌شود.
وی اظهار کرد: تلاش برگزارکنندگان جشنواره جهانی فیلم فجر این است که جشنواره را در یک ساختار حرفه‌ای و بین‌المللی برگزار کنند. با توجه به امکاناتی که ما داریم و شرایط و محدودیت‌هایی که در ایران وجود دارد، جشنواره جهانی فیلم فجر توانسته برنامه‌های خوبی داشته باشد و کارگاه‌های آموزشی که در این جشنواره برگزار می‌شود یا مهمانان داخلی و خارجی که در جشنواره حضور پیدا می‌کنند، قابل قبول است.
داروغه‌زاده درباره جداسازی دو جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر گفت: تجربه سی و اندی سال گذشته نشان داد که وقتی دو جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر با هم برگزار می‌شوند، همه برنامه‌ها تحت‌الشعاع مسابقه سینمای ایران قرار می‌گیرد و همه رسانه‌ها، منتقدان و اهالی سینما نظرشان به سمت مسابقه سینمای ایران جلب می‌شود بنابراین بخش بین‌الملل کمتر دیده می‌شود و با دقت کمتری هم برگزار می‌شود. به نظر من جدا شدن دو جشنواره کمک‌کننده است.
وی تاکید کرد: من هیچ تصوری از اینکه دو جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر با هم ادغام شوند، ندارم.
معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در پایان بیان کرد: ممکن است نظر آن افرادی که خواهان ادغام این دو جشنواره هستند این باشد که هر دو رویداد در یک بازه زمانی پشت سر هم برگزار شود که اگر ادغام به این صورت باشد، قابل قبول است، ولی همزمان برگزار شدن دو جشنواره موجب می‌شود بیشتر نظرات و توجه اهالی سینما، رسانه‌ها و منتقدان به سمت مسابقه سینمای ایران برود، زیرا در آن بخش فیلم‌های ایرانی برای نخستین بار رونمایی می‌شوند و جذابیت بیشتری برای همه دارند.
گفتنی است سی‌و‌هفتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر از ۱۸ تا ۲۶ آوریل ۲۰۱۹ (۲۹ فروردین تا ۶ اردیبهشت ۱۳۹۸) به دبیری رضا میرکریمی در تهران در حال برگزاری است.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: فیلم سینمایی سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۹۴۲۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران | من زمان جنگ ویتنام هم به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم اما حالا...| تصاویر
به گزارش همشهری آنلاین، تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.
جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکایی
شریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آن‌ها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟