وقتی بانوی تبریزی «رکورد جهانی» کشیدن تریلی را شکست/ به آروزهایم رسیدم
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۰۰۸۳۳
خبرگزاری میزان- یک سال تلاش کرده بود و حالا باید هرچه در توان داشت برای کاری بزرگ خرج میکرد تا مزد زحمت هایشان را بگیرد و رو سفید شود. بندها را سفت کرد، نفس را در حبس کرد، قدم اول را که برداشت احساس کرد همه دنیا دست به دست هم داده اند تا او قدم دوم را بردارد. قدم دوم، قدم سوم و وقتی به خودش آمد که تریلی ۱۲ تنی را بیش از ۳۰ متر و حتی بیشتر از رکورد جهانی که ثبت شده جابه جا کرده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان، قهرمان بودن مختص مرد یا زن نیست، پیر و جوانش فرقی ندارد. یک جا یک ورزشکار در سطح تیم ملی میتواند قهرمان یک کشور باشد و یک جای دیگر بانوی ورزشکاری که با هزینه شخصی اش رکورد عجیبی را ثبت کرده قهرمان کشورش میشود. مثل گیتی موسوی بانوی ورزشکاری که با کشیدن تریلی ۱۲ تنی توانست رکورد جهانی این حرکت را که در گینس به نام یک زن استرالیایی ثبت شده بشکند و آن را به نام خودش کند.
اهل تبریز است، مادری مهربان و همسری دلسوز و یک بانوی ورزشکار. ورزش را دوست دارد و از دوران نوجوانی ورزش کردن را آغاز کرده. همین روحیه ورزشکاری اش است که باعث شد سالها بعد در چهل سالگی دست به کار عجیب و غریبی بزند و رکورد کشیدن تریلی چند تنی را به نام خودش کند.
شاید فکر کنید زندگی خانم موسوی نسبت به خانمهای دیگر متفاوت است و از روی دلخوشی دست به این کار زده، اما او حرفهای شنیدنی زیادی برای گفتن دارد، حرفهایی که نشان میدهد یک نفر در یک زندگی ساده و پر از مشکلات روزمره میتواند به آروزهایش برسد.
پدرش در تبریز به پهلوان سید معروف بود، عمویش هم از پهلوانهای شهرشان بود. شاید آشنایی او با ورزش از این جا آغاز شده باشد. خودش میگوید از دوران مدرسه مخصوصا دوران راهنمایی به ورزش علاقه داشتم و در همان زمان رشته آمادگی جسمانی را انتخاب کردم و کاملا حرفهای به آن پرداختم.
ورزش جزئی جدا نشدنی از زندگی این بانوی تبریزی است، چه در دوران دانشگاه که در رشته ادبیات تحصیل کرد و چه در دوران پس از ازدواج و چشیدن طعم شیرین همسر و مادری.
او میگوید پس از ازدواج ده سال از ورزش حرفهای دوربودم، اما هیچ وقت ورزش کردن را ترک نکردم. پس از گذشت این سالها بود که به عنوان یک زن وارد رشته پاورلیفتینگ شدم.
موسوی میگوید ورزش پاورلیفتینگ جز آن دسته از ورزشهایی است که تقریبا مخصوص آقایان است و در کشور ما کمتر خانمی را پیدا میکنید به سراغش برود. اما من این ورزش را دوست داشتم. به نظرم انسان به هر خواستهای که داشته باشد با تلاش و پشت کار دست پیدا میکند، در این دنیا هیچ چیز دست نیافتنی نیست.
پیش به سوی شکستن رکورد جهانی
زندگی ورزشی خانم موسوی پر فراز ونشیب بوده و هزار داستان ناگفته را در خود جای داده است، اما سرانجام این همه تلاش و پشتکار ایده رکوردزنی کشیدن تریلی بود. ایدهای که تقریبا از یک سال پیش در ذهن این بانوی ورزشکار زده شد و او دست به کار شد تا این حرکت عجیب و غریب را انجام دهد.
موسوی در این باره گفت: همیشه به این فکر میکردم که باید یک کار بزرگ انجام بدهم، به همین خاطر به فکر رکورد زدن در گینس افتادم. در اینترنت جست و جو کردم تا مشاهده کنم چه افرادی در سطح جهانی چه رکوردهایی را به نام خود ثبت کرده اند. در میان همه رکوردها، یک خانم استرالیایی موفق شده بود یک تریلی به یازده تن و ۳۵۰ کیلو وزن را ۳۰ متر جابه جا کند. با دیدن این فیلم فکری به ذهنم رسید و تصمیم گرفتم این رکورد را بزنم.
یک سال تلاش
این بانوی ورزشکار تصمیمش را گرفته بود و باید این رکورد را به نام خودش ثبت میکرد، اما کار به این آسانیها نبود. از مخالفت خانواده تا تمرینهای سخت ورزشی. موسوی میگوید تصمیمی که گرفته بودم قطعی بود، باید به خواسته ام میرسیدم، اما میدانستم کلی سختی و مشکلات پیش پیام قرار خواهد گرفت.
او ادامه میدهد:هر روز بیش از چهار ساعت ورزش میکردم، آن هم بدون خستگی. آنقدر سخت ورزش میکردم که گاهی اوقات خانواده ام نگارنم میشدند و میگفتند دست بردار، دیگر سن و سالی از تو گذشته و مثل قدیمها جوان نیستی که بتوانی براحتی یک بوفه را جابه جا کنی. اما، چون تصمیمی که گرفته بودم قطعی بود بدون اینکه این حرفها تاثیری روی من بگذارد به کارم ادامه دادم تا اینکه حدود شش ماه بعد برای اولین بار تجربه کشیدن تریلی چند تنی را داشتم.
موسوی در این باره میگوید:حدود شش ماه پیش بود که وقتی به این نتیجه رسیدم که حالا از لحاظ جسمانی آمادگی لازم را دارم کشیدن تریلی را به صورت آزمایشی امتحان کردم.
اما خانم موسوی برای تجربه کردن این کار احتیاج به یک تریلی داشت، ماجرای پیدا کردن تریلی هم جالب است، او در این باره میگوید:جست وجو کردم تا اینکه با یک شرکت حمل و نقل ترانزیت آشنا شدم. هیچ وقت بار اولی را که به دفتر مدیر شرکت مراجعه کردم و ماجرا را برایش تعریف کردم از خاطر نمیبرم. ابتدا مدیر شرکت فکر کرد او را سرکار گذاشته ام و شوخی میکنم. اما در ادامه وقتی متوجه شد تصمیمم جدی است و واقعا این رکورد را میخواهم بزنم قبول کرد تا یکی ازتریلی هایش را در اختیارم بگذارد.
کشیدن تریلی یازده تنی
یازده تن و ۷۵۰ کیلوگرم، وزن اولین تریلی بود که خانم موسوی قرار بود آن را تا ۳۰ متر بکشد. شش ماه پیش بود در حیاط همان شرکت حمل و نقل آماده شدم تا تریلی را بکشم. آن روز خیلی راحت تریلی را حرکت دادم و وقتی این اتفاق افتاد باعث شد بیشتر از قبل برای ثبت رکود جهانی قدم بردارم، آن هم با چند کیلو بیشتر، چیزی حدود ۱۲ تن.
وقتی رکورد را زدم
یازدهم فروردین ماه امسال بود که سرانجام زمان موعود رسید، روزی که قرار بود خانم موسوی مزد یک سال تلاش وزحمتی را که کشیده بود بگیرد. میگوید همه کارها را باید به تنهایی انجام میدادم، از تهیه لباس و طناب گرفته تا هماهنگ کردن فیلم برادر، آنقدر سرم شلوغ بود که حتی فرصت پیدا نکردم تا اسفنج برای زیر تسمههایی که قرار بود با آنها تریلی را بکشم نصب کنم تا بدنم آسیب نبیند. البته در این میان مدیربرنامه هایم آقای اشکان دشمن زیاری که در ایران پیگیر کارهای آدمهایی است که قرار است رکورد گینس را بزنند هم در کنارم بودند.
موسوی ادامه میدهد:کار سخت بود، شاید باورتان نشود، اما برای اینکه گروه فیلم برداری حضور داشته باشند پول قرض گرفتم. حتی کفش هاییم باید آج دار میبود، اما من همان کفش کشتی که دوسال پیش خریده بودم را فقط داشتم. خب، چون علاقه به این کار داشتم و هدفم مهم بود همه این سختیها را به جان خریدم.
این بانوی تبریزی اضافه کرد:ساعت یازده صبح بود که تسمهها را بستم و همه چیز برای انجام کار آماده بود. این بار تریلی ۱۲ تن و ۲۷۰ کیلو وزن داشت. توکل به خدا کردم و با اینکه آن روز بارانی بود و زمین هم پراز آب شده بود شروع کردم به کشیدن تریلی. تمام ماجرا چند دقیقه طول کشید و من توانستم تریلی را حتی بیشتر از سی متر بکشم. کار که تمام شد انگار کوهی از مشکلات که تا آن روز روی دوشم سنگینی میکرد برداشته شد. اشک شوق میریختم واز کاری که انجام دادم خوشحال بودم.
در انتظار گینس، به کمک خیرین احتیاج دارم
موسوی رکورد جهان در کشیدن تریلی را از آن خود کرد، اما حالا برای اینکه نامش در کتاب گینس ثبت شود احتیاج به کمک دارد. او در این باره میگوید:متاسفانه تحریمهای ظالمانه و به ناحقی که برعلیه ایران وضع شده است باعث شده داوران گینس برای ثبت رکورد به ایران سفر نکنند. در این مدت برای اینکه رکوردم را ثبت کنم خیلی تلاش کردیم، اما گینس اعلام کرد برای این کار باید هزینه کنید. هزینهای که حدود صد میلیون تومان میشود. حالا برای ثبت این رکورد به کمک مسئولان و خیرین احتیاج دارم تا افتخاری برای ایران باشد.
این بانوی قهرمان ادامه میدهد:من این رکورد را به افتخار مردم کشورم و با این شعار زدم، زن ایرانی، قهرمان است.
در ادامه فیلم رکوردزنی گیتی موسوی را مشاهده کنید.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
گزارش از "جعفر پاکزاد
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: ترافیک سیلمانی نا تکریم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۰۰۸۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تنش بالا گرفت: جواب قاطعانه آرائوخو به گوندوگان
به گزارش "ورزش سه"، بعد از شکست بارسلونا مقابل پاری سن ژرمن کسی نبوده که مقصر اصلی این باخت و حذف شدن از اروپا را رونالد آرائوخو نداند.
درحالیکه در دقایق اولیه بازی که در المپیک مونتجوئیک جریان داشت بارسا نسبت به پیاسجی برتر بود و در همین دقایق یکبار هم دروازه حریف را باز کرده بود یک خطا از طرف رونالد آرائوخو روی بارکولا باعث شد همه چیز به ضرر بارسا تغییر کند.
اکثر کارشناسان و ستارههای سابق فوتبال معتقدند حتی اگر آرائوخو معتقد بود بازیکن حریف با دروازهبانشان تک به تک میشود نباید در آن صحنه او را با خطا متوقف میکرد. حتی اگر بارسا گل میخورد نتیجه 1-1 میشد ولی دو تیم همچنان یازده نفره بودند و دست بالا با بارسا بود.
در پایان بازی ایلکای گوندوگان مستقیما از او انتقاد کرد و گفت با آن خطا تیم را نابود کرد.
ستاره اروگوئهای که امروز در مراسم معرفی یک کتاب شرکت کرده بود، در مورد اینکه او را مقصر اصلی شکست میدانند، گفت: «خیر، من مسئول شکست نبودم. بدیهی است که اخراج من شرایط بازی را عوض کرد، زیرا ما 10 نفره شدیم، سپس چیزهای زیادی در مورد خود بازی وجود دارد. اخراج من اتفاق مهمی بود زیرا میدانم وقتی هستم چه کمکی به تیم میکنم. از هواداران که همیشه حامی من بودهاند تشکر میکنم. وقتی از زمین بیورن میرفتم نیز من را تشویق کردند.»
ستاره اروگوئه ای ادامه داد: «واضح است که از آن اتفاق غمگینم. بازی در مشت ما بود ولی در یک لحظه ورق برگشت. معتقدم صحنه 50-50 بود و داور میتوانست سوت نزند ولی وقتی اعلان خطا کرد، کارت قرمز بدیهی بود.»
او در مورد اظهارات گوندوگان گفت: «من ترجیح میدهم آنچه را که درباره اظهارات گوندوگان فکر میکنم، برای خودم نگه دارم. من کدهای اخلاقی و ارزشهایی دارم که معتقدم باید به آنها احترام گذاشت.»
حرفی بیشتر در مورد گوندوگان: «من قبلا به این سوال پاسخ دادهام.»