هومن برق نورد از نقش‌های تکراری در فیلم‌ها و سریال‌ها می‌گوید
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۲۶۶۰۱
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هومن برق‌نورد از آن بازیگرانی است که نمک طنازی‌هایش در نقش‌های کمدی، به دل مخاطب می‌نشیند و تقریبا در هر نقشی، یک بازی خوب و بی‌نقص ارائه می‌کند. او این روز‌ها با فیلم «زندانی ها» بر پرده سینماست و در بیش از دو دهه فعالیتش، کارنامه پُر و پیمانی از خود باقی گذاشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به مثابه اغلب همکارانش منتقد سطحی شدن محتوای آثار تلویزیونی و سینمایی است و به صراحت می‌گوید: متاسفانه برخی مواقع متن فیلم نامه‌ها آن قدر ضعیف است که نمی‌دانید با آن چه به شما داده اند چه باید بکنید؟ همه آن‌هایی که این هنر را دوست دارند، دغدغه این بی محتوایی را دارند. اما با این حال، او به اتفاقات خوب در این عرصه امیدوار است و سعی می‌کند با وسواس بیشتری به نقش‌ها «بله» بگوید. آن چه در ادامه می‌خوانید، حاصل گفت وگوی کوتاهی است با این بازیگر سینما و تلویزیون:
از تک دیالوگ یک نقش تا نقش اول سریال‌ها و فیلم‌ها
این هنرمند در ابتدای صحبت مان از مسیر ورودش به این عرصه سخن می‌گوید: رشته تحصیلی ام برق است و به طور اتفاقی وارد عرصه بازیگری شدم. حتی در نخستین بازی ام در تئاتر، نقشم یک تک دیالوگ داشت و بس، اما این مسیر را از آن جا تا رسیدن به نقش‌های اول ادامه دادم. وی تاکید می‌کند: اولین تجربه تئاترم در ۱۷ سالگی و با نمایش «دایره گچی» ساخته مجید جعفری رقم خورد. این که می‌گویم، مربوط می‌شود به سال ۶۷؛ آن نمایش هم در سالن اصلی تئاتر شهر روی صحنه بود. البته نقش چندانی در این اثر نداشتم، اما از آن جایی که آقای جعفری مورد اعتماد والدینم بود، برای ادامه حرفه ام با مشکلی مواجه نشدم.
برق‌نورد شهرت خود را مرهون سریال «بیداری» ساخته بهرام عظیم پور و «اشک‌ها و لبخندها» اثر حسن فتحی می‌داند و در پاسخ به این نکته که عمده آثار اخیر او در حوزه طنز بوده است، بیان می‌کند: در یک ژانر ماندگار نمی‌شوم. از این بابت واهمه‌ای ندارم، چون خودم اجازه نمی‌دهم در نقش‌ها تکرار شوم. همیشه حواسم را جمع می‌کنم و در انتخاب هایم وسواس دارم. البته برایم فرقی ندارد که الزاما نقش طنز باشد یا جدی، آن چه برایم مهم است، ارتباطم با آن نقش است.
کیفیت کار و متن هم اهمیت زیادی دارد و از آن چشم پوشی نمی‌کنم. وی تاکید می‌کند: من در آثار طنز مختلفی حضور داشته ام، اما هنوز به آن مرحله نرسیده ام که بگویم بس است و از فردا فقط جدی کار می‌کنم و فکر نمی‌کنم به آن مرحله برسم که در این ژانر کار نکنم. معتقدم این حوزه ظرفیت‌های زیادی دارد و مخاطب هم با آن ارتباط خوبی برقرار می‌کند. من از نقش‌هایی که بازی می‌کنم به واقع لذت می‌برم و عمدتا انرژی که از کار می‌گیرم، برایم مهم است. افرادی که با من کار کرده اند می‌دانند که چقدر تاکیدم برای ارائه یک اجرای خوب، جدی است.
تکرار شدن و تکراری شدن؛ آغاز افول بازیگر
این بازیگر سینما و تلویزیون در ادامه به آسیب‌هایی می‌پردازد که دامنگیر این حوزه شده است و بسیاری از چهره‌های نامدار مثل او، منتقد آن هستند و می‌گوید: متاسفانه برخی مواقع متن‌ها به قدری ضعیف هستند که نمی‌دانید با آن چه به شما داده اند، چه باید بکنید؟ من این نوع نقش‌ها را قبول نمی‌کنم، چون فشار مضاعفی به دنبال دارد و نتیجه‌ای هم که باید حاصل نمی‌شود. نه می‌خواهم فشار مضاعف به خودم بیاورم، نه نتیجه بد بگیرم.
به همین دلیل تلاش می‌کنم متن خوب پیدا کنم و ویژگی مهم یک متن خوب هم بیش از هر چیز، قصه است. چه در کار کمدی و چه در کار جدی، روند قصه بسیار مهم است و در مرحله بعد، این شوخی‌های کار هستند که اهمیت دارند و بسته به خاص بودن شان، مخاطب را با خود همراه می‌کنند.
برق نورد اضافه می‌کند: هر چند تمامی آثاری را که تاکنون بازی کردم، دوست دارم و نمی‌توانم بین آثارم استثنا قائل شوم، با این حال نقش «داوود» در «دزد و پلیس» اثر سعید آقاخانی برایم جذابیت بیشتری داشت و بهترین تجربه بازیگری من محسوب می‌شد، در این اثر، نقش یک دزد دست و پا چلفتی را داشتم و از بازی در آن لذت بردم.
این هنرمند در خصوص دوران اوج و افول یک بازیگر، چنین می‌گوید: به نظر بنده تجربه زندگی در ایفای نقش بسیار موثر است، بنابراین بهترین دوران یک بازیگر را می‌توان ۴۰ تا ۵۰ سالگی او دانست. دوران افول یک بازیگر نیز زمانی آغاز می‌شود که در نقش‌های تکراری فرو می‌افتد و مدام خودش را تکرار می‌کند و حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد یا حتی زمانی که به رغم میل باطنی، نقشی را می‌پذیرد، چرا که در این صورت قطعا بازی خوبی از خود به نمایش نمی‌گذارد و همین مسئله موجب می‌شود یک امتیاز منفی در کارنامه او به ثبت برسد.
افول، اتفاقی یک باره نیست و در قالب یک روند رخ می‌دهد. ایفای نقش تکراری سبب می‌شود تاریخ مصرف بازیگر تمام شود و بازیگر دیگری با همان سبک و سیاق جای او را بگیرد.
آشپزی ام خوب است، اما حوصله آشپزی ندارم
برق نورد، مرحوم شکیبایی را الگوی بازیگری خود می‌داند و می‌افزاید: تجربه بازیگری ام را مدیون خسرو شکیبایی هستم، هر چند که خودم برای موفقیت در این مسیر از هیچ تلاشی فروگذار نکردم. یک اصل مهم برای من، مطالعه و فراگرفتن تازه هاست. در میان صحبت مان از اوقات فراغتش می‌پرسیم که به چاشنی لبخندی می‌گوید: حرفه بازیگری زمان مشخصی ندارد، با این حال خانواده ام به این حرفه عادت کرده و با تمام این مسائل کنار آمده اند.
اوقات فراغتی هم ندارم، اغلب یک کار تمام می‌شود و با فاصله کم، کار جدید دیگری را آغاز می‌کنم یا سراغ تمرین تئاتر می‌روم، خلاصه کار تمامی ندارد (با خنده) ...، ولی خب ترجیح می‌دهم اوقات فراغتم را با سفر پُر کنم، مقصد سفر هم برایم تفاوتی ندارد، همین که از کار و هیاهوی تهران دور باشم، برایم کافی است. آشپزی ام خوب است، اما حوصله آشپزی ندارم (با خنده).
برق نورد با بیان این که برخلاف تصور مردم وضعیت مالی بازیگران عالی نیست، به علاقه‌مندان حرفه بازیگری توصیه می‌کند: بهترین مسیر ورود به این عرصه آن است که در رشته‌های مرتبط تحصیل کنند و به کسانی که شغل دیگری دارند و از روی هوس تمایل به بازیگری نشان می‌دهند، توصیه می‌کنم کار خودشان را دنبال کنند.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار هنرمندان حاشیه های هنرمندان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۲۶۶۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوجوانان از راه درست در مسیر تئاتر قدم بگذارند/ آموزشگاه‌های بازیگری به‌دنبال سرکیسه کردن
کوروش زارعی بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر به عنوان بازیگری که سالیان سال است در حرفه تئاتر فعال است گفت: پسران و دختران جوان سرزمینم که علاقه‌مند به کار بازیگری در تئاتر هستند، باید اصولی و از راه درست در این مسیر قدم بردارند و اگر می‌خواهند از طریق رانت و پول وارد این کار شوند بنظرم اصلا سمت این کار نیایند، زیرا در واقع مسیر را اشتباه می‌روند.
وی ادامه داد: اگر جوانان ما اصول آموزشی و اخلاقی را به درستی رعایت کنند و در مسیر خود درست پیش بروند خود به خود می‌توانند به صورت حرفه‌ای پیش بروند و در ادامه تلاش کنند تا بتوانند در آینده شهرت و موقعیت خوبی را برای خود به ارمغان بیاورند ولی اگر از ابتدا افراد به دلیل اینکه خود را نشان دهند یا به دلیل مسائل مالی بخواهند وارد چنین حرفه‌ای شوند بهتر است مسیر دیگری را طی کنند و این حرفه جای این ماجراها نیست.
زارعی تاکید کرد: به جوانان توصیه می‌کنم گول آموزشکده‌هایی را که در تهران و شهرستان‌ها بسیار هستند و به اسم تئاتر فعالیت می‌کنند نخورند و پول خانواده‌های خود را هدر ندهند. متاسفانه اکثر این آموزش‌ها برای سرکیسه کردن بچه‌های مردم ساخته شده اند و آنقدر از بچه‌ها پول می‌گیرند که چیزی یاد آن‌ها نمی‌دهند.
وی افزود: اصول این است که بچه‌ها در ابتدا درس خود را بخوانند و اگر می‌خواهند در مسیر تئاتر یا بازیگری قدم بردارند سپس به هنرستان و بعد به دانشگاه بروند تا به شکل آکادمیک کار را پیگیری کنند. هرچند در دانشگاه خبری نیست و چیزی به آن صورت آموز داده نمی‌شود و خود افراد باید تلاش کنند. دانشگاه یک کاتالیزور است و باید فرد خودش کار را تجربه و آزمون و خطا کند تا بازیگر شود؛ حالا کسی که بتواند قبل از ورود به دانشگاه با یک آگاهی مناسبی با این کار آشنا شود و خود را تقویت کند که اگر بعدا وارد دانشگاه شود خب قطعا موفقیت وی بیشتر و بهتر خواهد بود. همچنین اگر فردی بخواهد مسیری را میانبر بزند به جایی نمی‌رسد و پیشنهادم این است، بچه‌هایی که جوان و نوجوان هستند می‌توانند با جشنواره تئاتر دانش آموزی کار را آغاز کنند.
جشنواره تئاتر دانش آموزی محل خوبی برای نوجوانان است
مدیر کل مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری گفت: جشنواره تئاتر دانش آموزی محل خوبی برای نوجوانان است تا افراد استعداد خود را محک بزنند. درست است که بخشی از کار تلاش است، اما بخش دیگر کار استعداد ذاتی است. یعنی اگر فردی استعداد ذاتی نداشته باشد نمی‌تواند در ادبیات هنرهای تجسمی و شعر و داستان آنطوری که باید و شاید موفق شود. معمولا فرد در آن زمان کار می‌کند مدرک دارد، اما استعداد ذاتی ندارد و افراد در حد همان مدرک لیسانس یا فوق لیسانس و دکترا مانده‌اند و نه یک نمایشنامه‌ای نوشته و نه در کاری بازی کرده‌اند؛ بنابراین جشنواره دانش آموزی محل خوبی است تا آزمون و خطا صورت گیرد.
وی در ادامه صحبت‌های خود بیان کرد: ماجرای دیگری در حوزه هنری داریم که تمام دفاتر حوزه هنری ما در استان‌ها، دفتری با نام تئاتر مردمی بچه‌های مسجد دارند که افراد علاقه‌مند می‌توانند به حوزه‌های تئاتری سراسر کشور مراجعه کنند. آنجا محل و محفلی برای بچه‌هایی است که به طور رایگان آموزش می‌بینند و پرورش پیدا می‌کنند تا اگر استعداد دارند حمایت شوند به یک سرمایه گذاری مناسبی برسند.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد