حقوق بشر ابزاری سیاسی برای غرب است/بیش ازحد به اروپا امیدوار شدیم
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۳۷۸۳۲
میرقاسم مؤمنی کارشناس مسائل بینالملل در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص به چالش کشیده شدن ادعای طرفداری کشورهای اروپایی از حقوق بشر به واسطه همراهی نسبی آنها با سیاستهای تحریمی آمریکا علیه ایران اظهار داشت: واقعیت این است که به گواه تاریخ، حقوق بشر در کشورهای اروپایی و آمریکا صرفاً یک ابزار سیاسی است تا به وسیله آن به کشورهای دشمن و مخالف خود فشار آورده و کسب امتیاز کنند و این نیست که بگوییم واقعاً به دنبال دفاع از حقوق بشر هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی گفت: شما ببینید در کشوری چون عربستان، ما هیچگونه آزادی مدنی و حقوق بشری را شاهد نیستیم ولی در عین حال سعودیها یکی از شرکای راهبردی اروپا و آمریکا به حساب میآیند. اما اروپاییها نسبت به ایران به دلیل تضاد منافع با آمریکا و غرب، رویکرد خصومتآمیز دارند و به کرات اتهامات حقوق بشری را وارد میآورند.
مؤمنی با بیان اینکه اروپا دنباله رو آمریکا در سیاستهای اتخاذی در قبال کشورهای مختلف است، افزود: از جنگ جهانی دوم تاکنون منافع مشترک بسیاری میان اروپا و آمریکا وجود دارد که باعث پیوند عمیق میان این دو شده است.
این کارشناس مسائل بینالملل تصریح کرد: بحث حقوق بشر در اروپا یا تفاوت دیدگاه آنها با آمریکا بیشتر شبیه به بازی میماند تا واقعیتی ملموس در عرصه بین الملل. به اعتقاد من اروپا کماکان در حال وقت کشی است تا ایران را در برزخ برجام نگه دارد و از سوی دیگر آمریکا هم سیاست تحریم حداکثری را در قبال ایران پیش گرفته است و نتیجهای که آنها از عملکرد خود انتظار دارند این است که در نهایت جمهوری اسلامی ایران برای مذاکره مجدد با آنها اعلام آمادگی کند.
وی بیان کرد: شما ببینید در موضوع برجام، همچنان اروپا به تعهدات خود عمل نکرده و برنامه مالی اینستکس هم که چند ماه پیش اعلام کردند تا به امروز عملیاتی نشده و مشخص نیست تا چه زمانی باید منتظر اقدامی عملیاتی از سوی آنها باشیم.
مؤمنی گفت: یکی از دلایل اصلی همراهی اروپا با سیاستهای آمریکا این است که آنها هنوز و پس از شش دهه از پایان جنگ جهانی دوم نتوانسته اند استقلال خود را داشته باشند و بدون وابستگی به آمریکا تصمیم گیری کنند.
این کارشناس مسائل بین الملل در پایان خاطرنشان کرد: به نظر میآید ما پس از خروج آمریکا از برجام بیش از حد به اروپا امیدوار شدیم در حالی که واقعیت این است که ما نباید امیدی به کشورهای اروپا داشته باشیم و انتظار داشته باشیم که آنها به خاطر ایران از منافع زیاد همراهی با آمریکا صرف نظر کنند.
کد خبر 4597851 محمد مهدی ملکیمنبع: مهر
کلیدواژه: وزارت امور خارجه ایران اتحادیه اروپا حقوق بشر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۳۷۸۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یادداشت| حقوق بینالملل، پشتوانه «وعده صادق»
قریب به ۸ دهه عملکرد خفتبار رژیم غاصب صهیونیستی، خصوصاً اقدامات ۷ ماه گذشته این رژیم، عیان کرده است که نمیتوان با منطق حقوقی، ولو با همین ضمانت اجراهای کم وبیشِ حقوقِ نوپای بینالملل، بر شرارتهای این رژیم لگام زد. - اخبار سیاسی -
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم-علی بهادری جهرمی سخنگو و دبیر هیأت دولت طی یادداشتی نوشت: اقدامات نظامی در حقوق بینالملل چهارچوبهایی دارد؛ عملیات «وعده صادق» هم در همین چهارچوب صورت پذیرفت. اکنون دیگر بر همه ثابت شده است که رژیم صهیونیستی کوچکترین پایبندی به بدیهیات حقوقی، حقوق بینالمللی و حقوق بشری ندارد؛ اوج این عملکرد ضدحقوقی و عبور از همه خط قرمزهای حقوقی را هم میتوان در 192 روز گذشته در غزه و حمله به ساختمان کنسولگری ایران در سوریه دید.
با این همه اما فارغ از سلسله رخدادهایی که منجر به اقدامات بامداد یکشنبه ایران علیه رژیم صهیونیستی شد و البته پیرامون این عقبه هم میتوان تحلیلهای حقوقی متعددی نوشت، حقوق بینالملل بر آغاز و انجام عملیات «وعده صادق» از سوی ایران صحه میگذارد.
«پاسخ» ایران به حمله ابتدایی رژیم صهیونیستی، منطبق بر ماده 51 منشور ملل متحد است. این ماده «حق طبیعی دفاع مشروع» را برای کشوری که مورد حمله واقع شده، به رسمیت شناخته است.
اگرچه ایرادات بسیاری بر ساختار کنونی سازمان ملل وارد است و حقوقدانانی از سراسر جهان سالهاست به این اشکالات اذعان دارند، اما به هرحال و به اذعان بانیان سازمان ملل، حفظ صلح و امنیت بر عهده شورای امنیت سازمان ملل گذاشته شده است؛ این وظیفه البته مطلق نیست؛ هم ماده 51 منشور ملل متحد این اجازه را به کشوری که مورد حمله واقع شده (ایران) داده تا زمانی که «شورای امنیت اقدام لازم برای حفظ صلح و امنیت» به عمل نیاورده است، در چهارچوب دفاع مشروع از خود دفاع کند، هم قطعنامه «اتحاد برای صلح» مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد به وظیفه شورای امنیت برای تأمین صلح و امنیت، قید و شرط زده است.
در کنار همه اینها، جمهوری اسلامی ایران از سر حسن نیت، پیش از آغاز «وعده صادق»، وظیفه شورای امنیت را به سازمان ملل گوشزد کرد، 10 روز هم گذشت، اما این شورا عاجز از برقراری صلح و امنیت ادعایی و ناتوان از لگام زدن به اقدامات ضدحقوقی رژیم صهیونیستی، حتی از تصویب یک قطعنامه درخور علیه رژیم صهیونیستی هم امتناع کرد.
دفاع مشروع در حقوق بینالملل حدود و ثغوری دارد: رعایت اصول «ضرورت» و «تناسب» در دفاع مشروع ضروری است. «وعده صادق» با هدف جلوگیری از استمرار اقدامات جنگطلبانه رژیم صهیونیستی علیه ایران، تعیین اهداف نظامی و اجتناب از حمله به منازل مسکونی، مراکز درمانی و... دو اصل «ضرورت» و «تناسب» را رعایت کرده و به ملاحظات بشردوستانه در مداخلات نظامی هم توجه کامل داشته است.
برخی توجیهات بهظاهر حقوقی دیگر هم در رابطه با «وعده صادق» مطرح شده است که البته خالی بودن دست طرحکنندگان آن را از استدلال و منطق حقوقی آشکار میکند! از ظالمانه بودن قطعنامههای سازمان ملل که به تحریم مشروعیت میبخشند بگذریم، این عده برای طرح توجیهات خود به قطعنامه 2231 متشبث شدهاند! گفته شده اقدامات بازدارنده ایران علیه آغازگری جنگ از سوی رژیم صهیونیستی، برخلاف قطعنامه 2231 سازمان ملل است که برجام را در زمره یکی از اسناد سازمان ملل درآورده است.
توضیح بیشتر آنکه در قطعنامه 2231 محدودیتهایی علیه برنامه موشکی ایران وضع گردیده است و بنا بر ادعاهای مطرح شده استفاده ایران از موشک علیه رژیم صهیونیستی ناقض این قطعنامه بوده است. صرفنظر از اینکه قطعنامه 2231 هیچ ارتباطی به «وعده صادق» ندارد، در طنز ماجرا همین بس که محدودیتهای این قطعنامه در 26 مهر 1402 (18 اکتبر 2023) پایان پذیرفته است!
قریب به 8 دهه عملکرد خفتبار رژیم غاصب صهیونیستی، خصوصاً اقدامات 7 ماه گذشته این رژیم، عیان کرده است که نمیتوان با منطق حقوقی، ولو با همین ضمانت اجراهای کم وبیشِ حقوقِ نوپای بینالملل، بر شرارتهای این رژیم لگام زد.
از طرف دیگر، جمهوری اسلامی ایران هم تعرض به تمامیت ارضی و منافع ملی را در هیچ شرایطی برنمیتابد؛ هم 8 سال جنگ تحمیلی علیه ایران این موضوع را ثابت کرده و هم سایر واکنشهایی که دلاورمردان ایرانی در میدان طی 44 سال گذشته داشتهاند. با تمام این اوصاف، بازدارندگی دفاعی ایران به درجهای از اقتدار رسیده است که میتواند ضمن مراعات الزامات حقوقی، رژیم کودککش صهیونیستی و گنبد آهنینش و نیز حامیان غربیاش را که در آمادگی کامل بودند، اینگونه ضربهپذیر کند؛ آنگونه که «وعده صادق» کرد.
رعایت حقوق بینالملل در عملیات موفق«وعده صادق»، در عین نشان دادن توان و دقت بالای نظامی، پیامهای آشکاری را هم برای رژیم صهیونیستی و حامیان غربیاش داشت.
انتهای پیام/