وقتی در شرایط جنگی باشید چپ و راست بیمعناست/ تصمیمات زمانی درچارچوب «منافع ملی» است که مبتنی بر «خواست عمومی» باشد/ با راهدادن عدهای خاص درون حاکمیت به مفهوم درستی از منافع ملی نمیرسیم/ همه ایرانیها باید از حقوق مساوی برخوردار باشند
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۴۴۹۵۳
شرایط کشور به دنبال تلاش های چند سال اخیر آمریکایی ها برای تحت فشار قراردادن جمهوری اسلامی از حیث اقتصادی پرنوسان بوده است. روندی که تلاش شده از آن برای دور کردن مردم از حاکمیت و گروه های سیاسی از یکدیگر بهره گرفته شود و در نتیجه این روند بزرگ ترین ضربه را به منافع ملی و عمومی مردم ایران وارد کنند. این آسیب بزرگی است که مهمترین اقدام و رویکرد در مقابل آن باید فراگیر شدن وحدت و توجه به خیر و منفعت عمومی باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«عباس عبدی» تحلیلگر و روزنامه نگار اصلاح طلب در همین زمینه به 5 سئوال خبرنگار «تابناک» درباره چگونگی اجماع همه گروه های سیاسی حول محور منافع ملی، چیستی منفعت ملی ایران، متولیان منافع ملی، امکان انتشار سند امنیت و منافع ملی ایران با اجماع نهادهای انتصابی و انتخابی و گفت و گو برای رسیدن به یک چارچوب اجماعی برای منافع ملی پاسخ داده است.
آنچه در ادامه می خوانید، پاسخ «عباس عبدی» به سئوالات خبرنگار «تابناک» است:
1- سازماندهی برای اجماع همه گروه ها حول محور منافع ملی و خیر عمومی در این شرایط تا چه اندازه لازم است؟
خیر عمومی و منافع ملی موضوعی تاکتیکی و تعریف شده نیستند که بشود برای تحقق آن سازماندهی کرد یا نشست و گروه ها را حول محور آن جمع کرد. در واقع این نزدیکی گروه ها به یکدیگر است که چنین مفهومی را شکل می دهد، نه اینکه این مفهوم پیشتر وجود دارد و حالا ما باید بنشینیم و گروه ها و آدم ها را برای پذیرش آن سازماندهی کنیم. مثل این نیست که بگوییم می خواهیم به مقصد معینی برویم و حالا بیاییم و سازماندهی کنیم و ببینیم که چگونه می شود این سفر را برویم؟ باید گفتگو کنیم تا مقصد روشن شود.
خود نیروها و گروه ها هنگامی که با هم متحد بشوند. آنچه خواست شان هست و درباره آن به تفاهم می رسند، همان خواست ملی، خیر عمومی و منافع ملی و مقصد است. در حقیقت چیزی پیش از این اراده و خواست عمومی به نام منافع ملی وجود ندارد که نیروها و افراد را بخواهیم حول آن سازماندهی کنیم.
2- شما تا چه اندازه با این صحبت موافقید که بالاخره باید مشخص بشود که منفعت ملی ایران چیست؟
همانگونه که عرض کردم منافع ملی واقعیتی چنان واضح و آشکار ندارد که ما بصورت پیشینی بگوییم تعریف آن چنین است. مثل تعریف تب نیست که اگر از 37 بالاتر باشد معنایش تب است و یا پایین تر باشد، مشکل دیگری ایجاد می کند. اجازه بدهید با ذکر یک نمونه بیشتر توضیح بدهم. شما قطعنامه 598 یا برجام را در نظر بگیرید. خب قبل از پذیرش قطعنامه همه میتوانستند استدلال بکنند که منافع ملی ما اقتضاء می کند که جنگ را ادامه بدهیم، بعد از پذیرش قطعنامه هم استدلال کنند که منافع ملی ما ایجاب می کرد که قطعنامه را بپذیریم. این نحوه بیان کشیدن خط دور نقطه اصابت تیر است.
در مورد برجام هم همین قضیه وجود دارد. چیزی به عنوان منافع ملی و به این صورت پیشینی و تعریف شده وجود ندارد. آنچه وجود دارد این است که اگر همه افراد و همه ملت در یک قالب و با یک هدف مشترک و در کنار هم تعریف شوند، تعلقات مشترکشان را می توان منافع ملی خواند. به این دلیل است که می بینید وقتی کشورها وارد جنگ می شوند، چپ و راست در هر کشور می روند و در کنار هم علیه دشمن مشترک میجنگند، چون دیگر اینجا چپ و راست معنایی ندارد، بلکه هدف تامین امنیت کشور و حفظ تمامیت ارضی است لذا هر دو گروه علیرغم وجود اختلافات کنار هم قرار گرفته و علیه دشمن می جنگند.
این معنایش این است که مردم فارغ از اینکه سوسیالیست، لیبرال، چپ، راست، مذهبی و غیر مذهبی باشند، یک هویت و امنیت مشترکی دارند که درک شان از آن هویت و منافع مشترک همان منافع ملی است.
3- چه کسانی متولی تعیین منافع ملی اند؟
یک وقتی منظورتان مراجع رسمی کشور است که این را قانون مشخص کرده است. علیرغم اینکه قانون مرجع این کار را مشخص کرده، ولی به نظرم مراجع رسمی و متصدیان امر نمیتوانند بدون نکاتی که در پاسخهای قبل به آن اشاره شد، تصمیم بگیرند. آنها می توانند هر تصمیمی خواستند بگیرند، اما اگر این تصمیمات متضمن وحدت نظر عمومی کشور و اشتراک نظر اکثریت قاطع مردم نباشد، آن تصمیم علیرغم اینکه قانونی است، متضمن منافع عمومی و ملی کشور نیست.
شورای عالی امنیت ملی، نهاد سران قوا و هر جای دیگری که قانون به آنها اختیار داده می توانند تصمیم بگیرند، مشکلی هم ندارند. آنها تصمیم شان را بگیرند، ولی این تصمیم لزوما تامین کننده منافع ملی نیست، مگر اینکه همسو با خواست عمومی باشد. آنها نمی توانند بگویند ما هر تصمیمی گرفتیم ملت باید از آن تبعیت کنند. به نظرم ملت نیز باید به آن تصمیم برسد تا با آن همدلی و همراهی کند، خب نهایتا یک نهاد و مرجع رسمی هم آن تصمیم را خواهد گرفت، ولی بنیان اساسی آن تصمیم وحدت و همدلی است که در کلیت مردم و جامعه وجود دارد.
ما با منشعب کردن مردم، تجزیه کردن و گروه گروه کردن مردم که طی آن یک عده را تحویل بگیریم، عده ای دیگر را تحویل نگیریم، بخشی از مردم را درست و انیلابی بدانیم، بخشی دیگر را چنین تصور نکنیم، عده ای را در حکومت راه بدهیم و عده ای دیگر را نه و عده ای را به صفت افکار و عقایدشان تائید صلاحیت و عده ای دیگر را رد صلاحیت کنیم؛ هیچگاه نمی توانیم به مفهوم درستی از منافع ملی برسیم. چون مفهوم "ملی" شکل نمیگیرد.
4- آیا می شود سند امنیت و منافع ملی ایران با اجماع نهادهای انتصابی و انتخابی منتشر شود؟
به میزانی که نهادهای انتصابی و انتخابی بازتاب دهنده خواست مردم هستند، می توانند این کار را بکنند. ولی به میزانی که از این خواست عمومی دور هستند و در واقع مردم و خواست عمومی را نمایندگی نمی کنند، چه چیزی می خواهند بنویسند؟ مثلا اگر مجلس چیزی را در این مورد تصویب کند، ایا شما به صرف این که مصوبه مجلس است می پذیرید؟ بعد از آن تازه تصویب کنند، چه کسی و چطوری آن را اجرا می کند؟ هر طور خواستند اجرا می کنند. اگر این فرض سوال درست بود که همه نهادها دارند کار خود را انجام می دهند و لذا مساله و موضوعی برای بحث باقی نمی ماند.
اینکه شما دارید درباره این موضوع بحث می کنید حتما یک جای کار آن گیر دارد و تا وقتی که این گیر وجود دارد، حتما باید به آن بپردازیم. گیر ما در صلاحیت حقوقی مراجع رسمی و نهادها نیست که ایا می توانند امنیت ملی و منفعت ملی را تعیین کنند یا نمی توانند یا اینکه این کار را کرده اند یا نکرده اند. مشکل این است که این تصمیمات بازتاب دهنده خواست و اراده عمومی نیستند. و جامعه در شکلگیری ان نقش کافی نداشته است.
الان ما هم که کنشگر سیاسی هستیم، سابقه داریم و سنی از ما گذشته است، اصلا نمی دانیم پایه تصمیمات کلانی که امروز در مملکت گرفته می شود، چیست؟ چطور شما می توانید مردمی را که به نسبت اطلاع کمتری دارند و حضورشان پیرامون این موضوعات حاشیهایتر است را قانع کنید که ما بر اساس منافع ملی چنین تصمیمی گرفته ایم. اصلا بسیاری از مردم قبول ندارند این حرف را.
5- آیا نمی شود با گفت وگو بین این نهادها به یک چارچوب اجماعی در این زمینه رسید؟
اولا نهادهای حکومتی که نیاز نیست با خودشان گفت و گو کنند، چون ضوابط و اختیارات شان مشخص است. آنچه که باید انجام بشود، گفت و گو در عرصه عمومی است؛ اما هیچ گفت و گویی بدون پیش فرض شکل نمی گیرد. شما تا پیش فرض های اساسی نداشته باشید نمی توانید گفت و گو کنید. این پیش فرض ها هم باید قبل از گفت و گو تعیین تکلیف بشود.
مهمترین پیش فرض ها این است که همه شهروندان ایران یعنی هر کسی که شناسنامه ایرانی دارد، تابعیت ایرانی دارد یک شهروند کامل است با حقوق مساوی و از همه حقوق برخودار است و هیچ چیزی نمی تواند او را از حق مساوی که برای همه وجود دارد، محروم کند. اگر این پیش فرض را نپذیرید شما با چه چیزی می خواهید صحبت کنید؟ بنده و طرف مقابلی که می خواهیم با هم گفتگو کنیم باید ابتدا برابر حقوق شناخته شویم و الا ان که خود را برتر میبیند می گوید این فرد را ابتدا 100 امتیاز ازش کسر می کنیم تا تازه بیاید و بنشیند و صحبت کند و مسابقه دهد.
همه باید از حقوق برابر و مساوی برخوردار باشند تا بتواند چیزی به نام ملی شکل بگیرد. ببینید نظامهای دنیای جدید بر پایه دولت – ملت ها قرار دارند، شما وقتی می گویید منافع ملی معنایش این است که قبل از اینکه واژه ملی را بکار ببرید، باید مفهوم و مصداق ملتش را تعیین تکلیف کرد. وقتی شما ملت را بکار می برید هیچ تمایزی وجود ندارد. یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار کیلومتر مربع مساحت و مرزهای مشخص ایران و نیز قواعد مشخص در تابعیت ما برای تعیین ایرانی بودن است که بدانیم چه کسی ایرانی هست و چه کسی ایرانی نیست. این یعنی ملی، لذا اینها هستند که منافع ملی، امنیت ملی یا مفهوم امنیت ملی شان را تعیین و مشخص می کنند.
در صورت محقق شدن چنین موضوعی، می توانند به راحتی کنار یکدیگر بنشینند و با این پیش فرض که همه یکسان و برابر هستند، گفت و گو کرده و چارچوب این منافع را مشخص کنند. در غیر اینصورت گفت و کردن بین نهادهای رسمی مساله اصلی ما نیست و در حقیقت وقت تلف کردن است.
منبع: تابناک
کلیدواژه: شرایط جنگی منافع ملی چپ و راست بی معنا تصمیمات خواست عمومی راه دادن عده ای خاص درون حاکمیت همه ایرانی ها حقوق برابر مساوی گفت و گو تصمیم گیران درک درست عباس عبدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۴۴۹۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار ایران به گروه ۷؛ تصمیمات غیرسازنده باعث افزایش تنش خواهد شد
سفارت ایران در لندن در آستانه نشست وزرای خارجه گروه هفت پیرامون وقایع اخیر در غرب آسیا، هشدار داد که اتخاذ تصمیمات غیرسازنده در قبال ایران و همراهی غیر مسوولانه کشورهای غربی با اقدامات رژیم اسرائیل، موجب تشویق آن رژیم در استمرار شرارت و ماجراجویی و به تبع آن افزایش تنش در منطقه و جهان خواهد شد.
به گزارش ایرنا، در این بیانیه که یک نسخه آن به رویت خبرنگار ایرنا در لندن رسیده، آمده است: طی سالهای گذشته رژیم اسرائیل به انحای مختلف و با نقض فاحش اصول بنیادین حقوقی بین المللی و قواعد آمره به منافع جمهوری اسلامی ایران لطمه وارد کرده است که ازجمله آنها می توان به خرابکاریهای متعدد در تاسیسات صلح آمیز هستهای، حملات سایبری در تاسیسات زیربنایی کشور، ترور هدفمند تعداد زیادی از متخصصین و دانشمندان هستهای و در آخرین مورد حمله تروریستی مسلحانه به ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در دمشق اشاره کرد.
این بیانیه با اشاره به اینکه «حمله علیه ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در جمهوری عربی سوریه به عنوان نقض فاحش کنوانسیونهای بین المللی ناظر بر مصونیت اماکن دیپلماتیک و منشور ملل متحد بشمار می رود» میافزاید: متعاقب این اقدام وحشیانه، جمهوری اسلامی ایران در پیروی از سیاست اصولی خود مبنی بر ممانعت از گسترش تنش و جنگ در منطقه خواستار نشست فوری شورای امنیت، محکومیت این اقدام و تنبیه آن رژیم شد که متاسفانه آن شورا با وجود تلاش اکثریت اعضا، به خاطر مخالفت ایالات متحده آمریکا، انگستان و فرانسه موفق به انجام وظیفه مصرح خود در منشور ملل متحد نشد. در این راستا همچنین حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در 2 دور گفتوگوی تلفنی با دبیرکل سازمان ملل خواستار اقدام متناسب و محکومیت قاطع جامعه بین الملل و شورای امنیت شد.
سفارت ایران در لندن یادآور شد: جمهوری اسلامی ایران به عنوان عضو مسوول سازمان ملل، متعهد به اهداف و اصول مصرح در منشور آن سازمان است و بر تعهد خویش به حفظ صلح و امنیت بین المللی اصرار و تاکید می ورزد.
بر اساس بیانیه یادشده، «پاسخ نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در سحرگاه ۱۳ آوریل ۲۰۲۴ (25 فروردینماه) در قالب حق دفاع مشروع ذیل ماده ۵۱ منشور ملل متحد و پس از ناامیدی از محکومیت این اقدام هنجارشکنانه رژیم اسرائیل صورت گرفت و از منظر جمهوری اسلامی ایران خاتمه یافته تلقی می شود.»
در این بیانیه تصریح شده است: «جمهوری اسلامی ایران در چارچوب قوانین و مقررات بین المللی از همه توان و ظرفیت خویش در مقابل تکرار احتمالی شرارت آن رژیم استفاده خواهد کرد.»
در بخش دیگری از بیانیه یادشده، سفارت ایران اشاره کرده است: جمهوری اسلامی ایران بهدنبال توسعه اعتبار دیپلماسی است و در چارچوب پیام آرزومندی برای صلح، امنیت و پیشرفت برای منطقه از اظهارات روز سه شنبه ۱۶ آوریل ۲۰۲۴ آنتونیو تایانی، وزیر محترم امور خارجه و همکاری های بین المللی جمهوری ایتالیا در جمع سفرای کشورهای اسلامی استقبال می کند.
این بیانیه میافزاید: تهران با در نظر داشتن جایگاه دولت ایتالیا به عنوان رئیس دوره ای گروه ۷ و همچنین نقش منطقهای و بینالمللی آن بهعنوان یکی از مهمترین کشورهای اروپایی، خواستار تلاش آن دولت برای مسوولیت پذیر ساختن شرکای اروپایی (اتحادیه اروپا) و بین المللی خود (بهویژه اعضای گروه ۷) در برابر نقض قوانین بین المللی، تشدید هدفمند تنشها در منطقه و استمرار کشتار مردم مظلوم فلسطین از سوی رژیم اسرائیل است.
سفارت ایران در انگلیس در حالیکه برخی گزارشها از دستورکار نشست وزرای خارجه گروه هفت در ایتالیا، برای تشدید سیاست شکست خورده تحریمها علیه ایران حکایت دارد، هشدار داد: بیتردید اتخاذ تصمیمات غیرسازنده در قبال جمهوری اسلامی ایران از یک سو و سکوت و همراهی غیر مسوولانه کشورهای غربی در برابر اقدامات رژیم اسرائیل در نقض قوانین بین المللی از سوی دیگر موجب تشویق آن رژیم در استمرار شرارت و ماجراجویی و به تبع آن افزایش تنش در منطقه و جهان خواهد شد.
در پایان این بیانیه با اشاره به اینکه «منطقه خاورمیانه دوران پرالتهابی را سپری می کند»، آمده است: بیگمان مسوولیتپذیری و موفقیت دولت ایتالیا در کاهش تنشها و برقراری ثبات در این منطقه، در حافظه تاریخی جامعه بین الملل باقی خواهد ماند.
کانال عصر ایران در تلگرام