چرا برخی افراد فوبیا دارند؟
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۵۰۲۱۴
برخی افراد بیدلیل از بعضی مسائل همچون پیری، تنهایی، بیکاری و حتی یک حیوان خانگی ترس دارند. باید دانست که بسیاری از این هراسها ریشه در کودکی فرد داشته یا به دلیل تهدیدها در زندگی روزانه بروز میکند.
به گزارش شریان نیوز،امروزه همگان در معرض ابتلا به اختلالاتی همچون استرس، اضطراب، افسردگی، پرخاشگری و کاهش آستانه تحمل هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این در حالی است که بروز هر یک از این اختلالات به دلایل و علائم متعدد بستگی دارد که شناسایی آن هم نیازمند درک صحیح این اختلالات دارد. برای مثال با بررسی اینکه اختلال اضطرابی هراس و فوبیا چیست؟ باید گفت که اختلال هراس اضطرابی همان ترسیدن نیست.
احساس اضطراب و نگرانی به خاطر احتمال از دست دادن شغلتان یا شیری که قصد دارد در جنگل به شما حمله کند، کاملا طبیعی است و ارتباطی به اختلال هراس ندارد. حملات هراس ممکن است، شامل علائم غیرمعمولی مانند سردرد، فشار گوش و … باشند. همه این علائم بسیار واقعی به نظر میرسند؛ به همین دلیل کسانی که حملات هراس را تجربه میکنند، اغلب به دنبال مراقبتهای پزشکی میروند.
در اسفند ۹۷، رئیس مرکز تحقیقات روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: میزان شیوع اختلال هراس ۳ تا ۶ درصد جمعیت عمومی است.
علی طلایی با بیان اینکه انسان در طول تاریخ تکامل خود با خطرات زیادی مواجه است، افزود: حتی در جوامع امروزی خطرات زیاد انسان را تهدید میکند، بدن نیز برای مواجهه با این خطرات تجهیز شده است، تا با ایجاد اضطراب، سیستم بدن واکنش نشان دهد.
وی با تاکید بر اینکه حمله هراس، ناگهانی شروع میشود و در کمتر از ۱۰دقیقه به اوج میرسد، افزود: تپش قلب، احساس تنگی نفس، سردی و لرزش، احساس غیر واقعی بودن محیط یا اعضای بدن خود فرد و احساس در حال احتضار بودن از جمله علائم حمله هراس است که هر فرد حداقل یکبار در زندگی این حالت را تجربه کرده است. شایان ذکر است که بیمار به جز مراحل دارو درمانی نیاز به روان درمانی و مراجعه حضوری به روانپزشک نیاز دارد؛ بنابراین باید اختلال روانی که طولانی مدت شده یا باعث کاهش عملکرد فردی و اجتماعی انسان شده را بررسی کرد.
چرا برخی افراد فوبیا دارند؟
برخی افراد بیدلیل از بعضی مسائل همچون پیری، تنهایی، بیکاری و حتی یک حیوان خانگی ترس دارند. باید دانست که بسیاری از این هراسها ریشه در کودکی فرد داشته یا به دلیل تهدیدها در زندگی روزانه بروز میکند. برای مثال یک فرد ۳۵ ساله از اینکه یک روز پیر شود و صورتش پر از چین و چروک شود، هراس دارد. فردی دیگر نیز به قدری از ارتفاع میترسد که حتی از پشت بام منزلش به پایین نگاه نمیکند. روانپزشکان و روانشناسان به این اختلال فوبیا میگویند. بر اساس تعاریف فوبیا ترسی است غیرواقعی، شدید و طولانی مدت از یک جسم، شخص، حیوان یا موقعیت. فوبیا نوعی اختلال اضطراب است. شخصی که فوبیا دارد یا سعی میکند از چیزی که ترس ایجاد میکند اجتناب کند یا آن را با اضطراب و پریشانی فراوان تحمل میکند.
فوبیا چه زمانی دردسرساز میشود؟
در اصل فوبیاها در مکانها یا موقعیتهای گستردهتر دردسرساز میشوند. برای مثال، علائم ترس از ارتفاع میتواند با رانندگی روی پلهای مرتفع بروز کند. همچنین ترس از فضاهای محصور یا تنگناهراسی میتواند با سوار شدن به آسانسور یا استفاده از دستشویی کوچک تشدید شود. افرادی که این فوبیها را دارند، ممکن است، نیاز به ایجاد تغییرات چشمگیر در زندگی خود باشند. در موارد شدید، فوبی ممکن است، عامل تعیین کننده اشتغال، محل کار، مسیر رانندگی، فعالیتهای اجتماعی و تفریحی، یا محیط خانه شخص باشد.
انواع فوبیا را بشناسید
فوبیا خاص
فوبیا خاص در این حالت که رایجترین شکل فوبی است، افراد ممکن است، از حیوانات خاص، افراد خاص، محیطهای خاص یا موقعیتهای خاص بترسند. این شرایط لااقل تا حدودی ژنتیکی (ارثی) هستند.
فوبیا اجتماعی
افراد با فوبی اجتماعی از موقعیتهای اجتماعی که ممکن است، در آنها تحقیر شده، شرمسار شده یا مورد قضاوت دیگران قرار گیرند، میترسند. به نظر میرسد که فوبی اجتماعی در خانوادهها وجود داشته باشد. افرادی که در کودکی خجالتی یا منزوی بودند یا تجربههای اجتماعی منفی یا ناخوشایندی داشتهاند، بیشتر در معرض این اختلال قرار دارند.
هراس از مکانهای باز
ترس از قرار گرفتن در مکانهای عمومی است که خروج ناگهانی از آنها ممکن است، سخت یا خجالت آور باشد. همچنین شخص ممکن است، از رفتن به سینما یا کنسرت یا سفر با اتوبوس یا قطار اجتناب کند. این نوع فوبی مجزا است، زیرا با وحشت زدگی مرتبط است.
فوبیا در چه سنین آغاز میشود و علائمش چیست؟
فوبیاهای کودکی غالبا بین سنین ۵ و ۹ سال رخ داده و معمولا مدت کوتاهی دوام دارند. فوبیهای با دوام بیشتر بد از دوران کودکی آغاز میشوند، خصوصا در افراد حدود ۲۰ ساله. فوبیهای بزرگسالان معمولا چندین سال طول میکشد و احتمال اینکه به خودی خود رفع شوند، کمتر است. بدون درمان مناسب، فوبی میتواند خطر انواع دیگر بیماریهای روانی خصوصا سایر اختلالات اضطراب، افسردگی و سوءمصرف مواد را افزایش دهد. احساس بیش از اندازه، ناراحت کننده و مداوم ترس یا اضطراب که با جسم، فعالیت یا موقعیت خاصی بروز میکند. احساسات یا غیرمنطقی هستند یا نامتناسب با تهدیدات واقعی. برای مثال، اگرچه هر کسی ممکن است، از یک سگ آزاد و تهدید کننده بترسد، اما اکثر افراد از یک سگ آرام، ساکت و تحت کنترل فرار نمیکنند. اجتناب و دوری از جسم، فعالیت یا موقعیتی که فوبی را تشدید میکند، چون افرادی که فوبی دارند، تشخیص میدهند که ترس آنها بیش از اندازه است، اغلب از علائمی که دارند، خجالت میکشند. برای جلوگیری از شرم یا علائم اضطراب آنها از موارد تشدیدکننده فوبی دوری میکنند.
منبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۵۰۲۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علل ورم و پف کردن نقاط مختلف بدن
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، پف و ورم مداوم ممکن است نشانه ی بر هم خوردن تعادل سیستم های بدنی باشد، مثل نوسانات هورمونی، مشکلات مزمن همچون اختلالات قلبی یا کبدی، یا حتی عوارض برخی داروها.
بیشتر بخوانید: نشانهای در چهره که خبر از سرطان ریه میدهددر ادامه می خواهیم ببینیم پف و ورم در نقاط مختلف بدن چه دلایلی دارد.
۱- پف چشم هاپوست دور چشم ها نازک و شکننده است. گاهی دچار پف چشم می شویم که معمولاً خود به خود برطرف می شود. اما اگر اتفاق مکرری باشد، دلایل احتمالی آن عبارتند از:
– مصرف زیاد نمک: زیاده روی در مصرف نمک می تواند باعث شود بدن در خود آب ذخیره کند، امری که باعث پف و ورم می شود. این اتفاق بعد از خوردن یک غذای پرنمک، به ویژه در زمان صبح امری رایج است. احتمال پف کردن پوست دور چشم ها بیشتر است. بدن به مرور زمان خود را از این آب اضافی خلاص می کند و پف و ورم را کاهش می دهد، چیزی که معمولاً در عرض چند ساعت رخ می دهد.
– کمبود خواب: نداشتن خواب کافی هم می تواند باعث پف زیر چشم ها شود و همینطور افتادگی پلک ها، قرمزی چشم ها و سیاهی زیر چشم. دیگر نشانه های کمبود خواب عبارتند از رنگ پریدگی پوست و افتادگی فرم دهان.
– آلرژی: داشتن آلرژی می تواند باعث تجمع مایعات درون سینوس ها و دور چشم ها و درنتیجه، پف زیر چشم شود.
– عفونت چشمی: بروز عفونت در چشم ها یا پلک ها می تواند باعث پف زیر چشم شود. عفونت اغلب از یک چشم آغاز می شود اما می تواند به سرعت به چشم دیگر گسترش پیدا کند.
– بیماری گریوز: این بیماری که به عنوان تیروئید چشمی هم شناخته می شود، می تواند باعث تغییراتی در بافت دور چشم شود، امری که منجر به پف زیر چشم می شود.
– مونونوکلئوز: بروز تغییر در چشم ها و بینایی مانند پف زیر چشم می تواند از نشانه های بیماری مونونوکلئوز که گاهی به آن «بیماری بوسه» هم گفته می شود، اما می تواند از طریق عطسه و سرفه هم منتقل شود.
۲- ورم نیمه ی پایینی صورتاگر چانه و گونه هایتان ورم دارد و به خاطر فرم طبیعی صورت تان یا افزایش وزن نیست، ممکن است دلایل دیگری داشته باشد که عبارتند از:
– کم کاری تیروئید: این مشکل زمانی رخ می دهد که غده تیروئید به اندازه ی کافی هورمون تیروئید برای بدن تولید نمی کند.
– سندرم کوشینگ: این سندرم زمانی رخ می دهد که غدد فوق کلیوی، بیش از اندازه هورمون کورتیزول تولید می کنند. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است وزن اضافه کنند و صورت پف کرده ای داشته باشند. دیگر نشانه های این مشکل عبارتند از وجود چربی دور گردن، وجود یک برآمدگی بین شانه ها، ترک های پوستی بنفش رنگ و ضعف عضلات یا استخوان ها.
– سندرم شوگرن: این یک بیماری مزمن است که در آن دستگاه ایمنی بدن به غدد بزاقی و اشکی حمله می کند. این سندرم می تواند باعث ورم کردن گونه ها شود که دلیل آن ملتهب شدن غدد بزاقی است.
– لنفادنیت: این بیماری زمانی رخ می دهد که یکی یا تعدادی از غدد لنفاوی بر اثر بروز عفونتی در نزدیکی آن ها، ملتهب می شوند. اگر عفونت درون سر یا گردن باشد، ممکن است یکی از گونه ها یا هر دوی آن ها ورم کند.
– سنگ غدد بزاقی: این سنگ ها در حقیقت رسوبات سفت شده ی کلسیم هستند که درون غدد بزاقی شکل می گیرند. بیشتر، افراد ۳۰ تا ۶۰ سال دچار این مشکل می شوند و این سنگ ها در میان مردان رایج ترند.
۳- ورم دست ها و انگشتاندست ها گاهی به دلیل وجود مایعات بیش از اندازه درون بافت ها ورم می کنند. این اتفاق اغلب در دوران بارداری یا در زمان تغییرات دمایی رخ می دهد.
دست ها وقتی ورم می کنند، ممکن است بزرگ تر از معمول به نظر برسند و پوست آن ها ممکن است پف کرده یا براق به نظر بیاید. اگر پوست را فشار دهید ممکن است یک تورفتگی روی آن به جای بماند. برخی دلایل احتمالی ورم دست ها عبارتند از:
– مصرف زیاد نمک: خوردن غذای پرنمک می تواند باعث ورم دست ها هم شود چون نمک باعث می شود سلول ها در خود آب ذخیره کنند، امری که منجر به ورم می شود.
– سرطان: برخی سرطان ها و داروهای شیمی درمانی می توانند باعث ورم دست ها و همینطور پاها و صورت شوند.
– اختلالات کلیوی: کلیه ها معمولاً مایعات اضافه ی بدن را فیلتر می کنند، اما اگر به درستی کار نکنند، این مایعات می تواند انباشته و باعث ورم شود.
– آرتریت: یا همان التهاب مفصال می تواند باعث ورم و خشکی مفصل ها، به ویژه در دست ها شود.
– مشکلات عروقی: گاهی بروز مشکلی در عروق خونی می تواند باعث ورم دست ها شود.
– سندرم دست پف کرده: این سندرم می تواند باعث ورم یک دست شود. بر اساس تحقیقات، این اتفاق نادری است که می تواند هنگام تزریق وریدی دارو رخ دهد. اگر دارو به طور مکرر به یک نقطه از بدن تزریق شود، ممکن است به عروق خونی یا بافت های اطراف آن ناحیه صدمه وارد شود، امری که باعث تجمع مایعات و ورم دست می شود.
۴- ورم پاها و مچ پاهاورم پاها و مچ پاها معمولاً علل بی خطری دارد، مثل ایستادن یا راه رفتن طولانی مدت. اما اگر ورم ناگهانی یا مکرر باشد، ممکن است معنایش وجود مشکلی در بدن باشد:
– مشکلات قلبی: نارسایی قلبی یکی از دلایل شایع ورم پاها و مچ پاها است. وقتی قلب نتواند خون را به درستی پمپاژ کند، مایعات انباشته و باعث ورم می شوند، چیزی که در پزشکی به آن «اِدِم» گفته می شود. افراد مبتلا به مشکلات قلبی اغلب به ورم پا یا مچ پا دچارند.
– بیماری کبدی: یک دلیل دیگر ورم پاها کبد است. کبد پروتئینی به نام آلبومین تولید می کند که مانع از نشت مایعات از درون عروق خونی می شود. اما اگر کبد دچار بیماری شود، دیگر به اندازه ی کافی آلبومین تولید نمی کند، به همین دلیل مایعات درون پاها و مچ پاها جمع می شود.
– اختلالات کلیوی: بیماری کلیوی به این دلیل مشکل ساز است که کلیه ها سطح آب و نمک در بدن را کنترل می کنند. کلیه ها در صورت صدمه دیدن دیگر قادر به پاکسازی خون یا خلاص شدن از مایعات اضافه نخواهند بود، امری که باعث ورم پاها و مچ پاها می شود.
– لنف اِدِم: یا ورم لنفاوی زمانی رخ می دهد که مایعات بیش از اندازه ای درون بافت ها وجود داشته باشد، چون غدد لنفاوی که به حذف مایعات اضافی کمک می کنند، آسیب می بینند. اگر غدد درون لگن صدمه ببینند، این امر می تواند باعث انباشت مایعات درون پاها شود.
– نارسایی مزمن وریدی: این مشل زمانی رخ می دهد که رگ های پا به درستی کار نمی کنند، درنتیجه، نمی توانند خون کافی به قلب بازگردانند.
– لخته شدن خون: لختگی خون در پاها می تواند باعث ورم پاها و مچ پاها شود. این اتفاق در یکی از پاها رخ می دهد.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/
کد خبر: 1227339 برچسبها دانستنی ها