به نقل از «فردا»

محسن تنابنده: لهجه افغانستانی برایم جذاب است

تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۵۸۹۷۵

خبرگزاری فارس،: فیلم «شکستن همزمان بیست استخوان» برای اولین بار در ایران در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد. این فیلم محصول مشترک ایران و افغانستان است که توسط برادران محمودی ساخته شده و محسن تنابنده هم در آن در نقش یک شهروند افغانستانی بازی کرده است.

تنابنده پس از نمایش این فیلم در جشنواره جهانی فجر در گفت‌وگو با هوشنگ گلمکانی سردبیر ماهنامه «فیلم» اظهار داشت: این فیلم در فستیوال‌های بین‌المللی با نام «رونا، مادر عظیم» شرکت کرده اما نام آن در اکران‌های داحل کشور «شکستن همزمان بیست استخوان» است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نام این فیلم اشاره به درد زایمان دارد، چون این درد به حدی است که انگار ۲۰ استخوان بدن همزمان بشکند.

بازیگر نقش عظیم در «شکستن همزمان بیست استخوان» درباره دشواری‌های ایفای این نقش اظهار داشت: جمشید محمودی کارگردان فیلم، خودش افغانستانی است و این بار زیادی را از روی دوشم برداشت، چون می‌دانستم وقتی قرار است پرسوناژ یک افغان را بازی کنم، با تیمی سر و کار دارم که شناخت بسیار کاملی از آن دارند و مسلط هستند.

وی خاطرنشان کرد: فرهنگ، نوع رفتار و حرف‌زدن افغانستانی برایم جالب بود و همیشه دلم می‌خواست یک پرسوناژ افغانستانی را بازی کنم. برای همین وقتی این کار به من پیشنهاد شد، با ذوق و شوق آن را پذیریفتم. من چون لهجه‌ها و گویش‌ها را خیلی دوست دارم، معمولاً پرسوناژهای زیادی را بازی کرده‌ام؛ لهجه افغانستانی هم برایم جذاب و دوست‌داشتنی بود، مخصوصاً که بزرگ‌ترین گروه مهاجر ساکن در ایران، افاغنه هستند.

بازیگر «شکستن همزمان بیست استخوان» اذعان کرد: این فیلم از بدو تولیدش دچار بی‌مهری‌های زیادی شد. یعنی دو سال قبل خیلی خبرها درباره حضور قطعی این فیلم در جشنواره ملی فجر بود، ناگهان بدون دلیل خبر آمد که این فیلم در جشنواره فجر نخواهد بود.

* در تدارک ساخت نسخه سینمایی «پایتخت» هستیم

تنابنده درباره زمان اکران نخستین فیلم خود «قسم» گفت: این که ما چه بگوییم با اینکه چه اتفاقی بیفتد، دو مقوله متفاوت است. از نظر ما «قسم» عیدفطر روی پرده می‌رود اما طبیعی است از الان نمی‌توان به صورت یقینی اظهار نظر کرد.

وی همچنین درباره ساخت تک‌قسمت ویژه «پایتخت» توضیح داد: آن اپیزود برای نوروز تدارک دیده می شد، من یک بخشی طراحی کرده بودم که زحمت عمده اش را خشایار الوند کشیده بود. تقریبا نیمی از فیلمنامه نوشته شده بود که متاسفانه آن اتفاق ناگوار (فوت خشایار الوند) رخ داد. در آن مقطع، فاصله رساندن به آنتن آنقدر کم بود و بچه ها حالشان بد بود که ساخت آن اپیزود برایمان مقدور نبود.

طرح سریال «پایتخت» ادامه داد: از آنجایی که مملکت هر لحظه دچار تغییر و تحولات عجیب و غریب است، در واقع قصه و اپیزودی که قرار بود نوروز امسال روی آنتن برود، خیلی به درد نوروز سال آینده نمی‌خورد. ولی ما در تدارک ساخت سینمایی پایتخت هستیم و بلافاصله پس از آن سریالش برای نوروز ۹۹ آماده می‌شود.

منبع: فردا

کلیدواژه: محسن تنابنده بازیگر فیلم لهجه افغانستانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۵۸۹۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تهران قدیم| ماجرای ساخت اولین بیمارستان پایتخت/ تصویری خاص از فضای بیمارستان و بیماران در ۱۵۰ سال پیش

به گزارش خبرآنلاین،‌اینطور که در کتب تاریخی آمده تا زمان ناصرالدین شاه قاجار مکانی به نام بیمارستان و یا مریضخانه وجود نداشت و معالجه بیماران صرفا بر عهده افرادی بود که طبیب یا حکیم‌باشی نامیده می‌شدند. اما اولین مریضخانه‌ای که در تهران دایر شد و بیماران را بستری کرد، بیمارستانی دولتی بود که در سال ۱۲۹۰ هجری قمری، مصادف با سال ۱۲۵۱ هجری شمسی به دستور ناصرالدین شاه قاجار در خیابان سپه امروز تأسیس شد و بعدها به بیمارستان سینا شهرت یافت.

همشهری نوشت: مرحوم «ناصر نجمی» استاد و تاریخ‌نگار در این باره در کتابش نوشته: «ناصرالدین شاه در یکی از سفرهای خود به فرنگستان ضمن بازدید از نقاط مختلف شهرها از چند بیمارستان هم بازدید به عمل آورده توجه شاه قاجار به اهمیت چنین محل و تاثیری که در معالجه و مداوای بیماران داشت جلب شد طوری که بلافاصله پس از بازگشت به ایران دستور تأسیس یک بیمارستان مجهز را صادر کرد و این وظیفه مهم را به عهده مشیرالدوله، صدراعظم وقت، علی قلی میرزا اعتضادالسلطنه و ناظم‌الاطبا نفیسی (پزشک و مولف فرهنگ بزرگ فارسی به فارسی) مامور انجام این کار شدند. ناظم‌الاطبا پس از تفحص و جستجوی زیاد محلی را در نزدیک چهارراه حسن آباد پیدا کرد و آن را به بیمارستان اختصاص داد و نام آن را هم مریضخانه دولتی گذاشت.»

بنابراین ناظم‌الاطباء در سال ۱۲۹۰ هجری قمری، اولین بیمارستان تهران و ایران را در میدان حسن‌آباد و در محله‌ای به نام هشت گنبد، تاسیس کرد. این بیمارستان تا سال‌ها به نام "مریضخانه دولتی" نامیده می‌شد. پس از آنکه این بیمارستان شروع به فعالیت کرد، ناظم‌الاطباء به ناصرالدین شاه پیشنهاد کرد تا در این بیمارستان، پزشکان تربیت شده ایرانی به معالجه بیماران بپردازند. پس از آن و با موافقت ناصرالدین شاه، تدریس رشته طب در مدرسه دارالفنون پذیرفته شد و هر ساله تعدادی دانشجو، به منظور فراگیری دانش پزشکی وارد این مدرسه می‌شدند و بر اساس تعالیم ناظم‌الاطباء به فراگیری این دانش می‌پرداختند. این عده، همزمان در مریضخانه دولتی و تحت نظر پزشکان غربی به کارآموزی پرداخته و توانستند اولین نسل از پزشکان تربیت شده دارالفنون شوند.

این «مریضخانه دولتی» ابتدا با ۴۰۰ تخت با ۳ساختمان مجزا تاسیس و خدمات رسانی کرد. به گفته پرستاران قدیمی بیمارستان و بر اساس اسناد موجود، در یکی از ساختمان‌های بیمارستان در یک سال اول تاسیس بیش از ۲۵۰۰ بیمار، درمان شدند.

پس از این بیمارستان، چند بیمارستان دیگر نیز در تهران دایر شد، می‌توان از بیمارستان نظامی طهران نام برد که موسس آن شاهزاده علیقلی میرزا بود. "مریضخانه دولتی" پس از چندی و در سال ۱۳۱۹ به پاس زحمات پدر طب ایران به بیمارستان سینا تغییر نام داد. این بیمارستان سال‌های متمادی، محلی برای معالجه و درمان امراض بیماران بود.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1896852