یادداشت روز: از هشتمین اسکودتوی پیاپی تا ناکامی بیست و سه ساله یوونتوس در فتح لیگ قهرمانان
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۹۰۵۵۷
در پی شکست خانگی مقابل آژاکس آمستردام، دست یوونتوس یک بار دیگر از رسیدن به قهرمانی اروپا بازماند.
اختصاصی طرفداری- از سیاه ترین ساعت تاریخ یوفا تا خوشبختیِ اولین جام باشگاه های اروپا فاصله کمی برای بیانکونری بود. فاجعه ورزشگاه هیسل و کشته شدن 39 نفر از هواداران یوونتوس در اثر هجوم اولتراهای لیورپول تنها یک ساعت قبل از فینال جام باشگاه های اروپای سال 1985 بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما برای فتح دومین قهرمانی در جام قهرمانان اروپا بیش از یک دهه وقت لازم بود. در شب تابستانی ورزشگاه المپیکو شهر رم یوونتوسِ مارچلو لیپی مقابل آژاکس لوئیس فن خال برگزار کننده فینال لیگ قهرمانان سال 1996 بودند. بعد از تساوی یک یک در جریان بازی کار به ضربات پنالتی کشید. دو دفع توپ از آنجلو پروتزی در ضربات پنالتی در مقابل شیرجه های ناکام فن درسار، یوونتوس را برای دومین بار فاتح اروپا کرد.
یوونتوس آماده آن سال ها با اضافه کردن ستارگانی مثل زیدان (خرید از بوردو با قیمت 3 میلیون دلار) و سپس انتقال ادگار داویز از آث میلان و اینزاگی از آتالانتا در کنار ستارگان دیگر تیم مثل دشان، دل پیرو و آنتونیو کونته دو سال متوالی 1997 و 1998 بعد از قهرمانی به فینال اروپا رسید. یک بار قافیه را به دورتموند اوتمار هیتسفلد و یک بار به رئال مادرید یوپ هاینکس باخت. در سال 1999در وقفه ای دو ساله مارچلو لیپی به اینتر رفت و کارلو آنچلوتی جای او را در یوونتوس گرفت. پس از برآورده نشدن خواسته های مدیران باشگاه توسط کارلتو بار دیگر لیپی به تیم بازگشت و کارلتو به میلان رفت. در سال 2003 یوونتوس با مهره هایی مثل بوفون، تورام، کامورانزی، زامبروتا و ترزگه در کنار دل پیرو، داویدز و کونته به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و این بار فینالی تمام ایتالیایی را مقابل میلانِ کارلو آنچلوتی که از ستارگانی مثل دیدا، نستا، مالدینی، گتوزو، پیرلو، سیدورف، روی کاستا، شوچنکو و اینزاگی بهره می برد برگزار کرد. برنده دوئل اروپایی روسونری و بیانکونری در ضربات پنالتی مشخص شد و مارچلو لیپی برای سومین بار فینال لیگ قهرمانان را باخت و جام این بار روی دستان شاگردان کارلتو بالا رفت. باخت های سریالی یوونتوس در فینال ها ادامه داشت و آن ها 12 سال بعد با سرمربی گری مکس الگری با مهره هایی مثل بوفون، بونوچی، بارتزالی، پاتریس اورا، لیخشتاینر، پوگبا، ویدال، پیرلو، کارلوس تِوِز و موراتا به فینال اروپا رسیدند و بازی را مقابل بارسای لوییز انریکه با نتیجه 3 بر 1 باختند. دوسال بعد الگری با ترکیبی بسیار متفاوت (8 تغییر) با اضافه شدن مهره هایی مثل دنی آلوز، پیانیچ، الکساندرو، هیگوایین، دیبالا، مانژوکیچ و خدیرا و حضور کیلینی (فینال مقابل بارسلونا را به علت مصدومیت از دست داده بود) به فینال کاردیف رسید. باخت 4 بر 1 مقابل رئال مادریدِ زیدان پنجمین باخت یوونتوس در فینال های چمپیونزلیگ را رقم زد. در بین قهرمانان چمپیونزلیگ یوونتوس بیشترین نائب قهرمانی و یا به عبارتی بیشترین شکست را در فینال ها تجربه کرده است. نُه حضور در فینال و 2 جام. رتبه های بعدی به بنفیکا با 5 فینال 2 جام و بایرن مونیخ با 10 فینال و 5 جام می باشد. از این لحاظ می توان یوونتوس را ناکام ترین قهرمان لیگ قهرمانان و جام باشگاه های اروپا (فرمت قبلی لیگ قهرمانان) دانست.
گرچه عملکرد یوونتوس در جام باشگاههای اروپا (جام یوفا) قابل قبول تر بود. بیانکونری در مجموع چهار بار به فینال لیگ اروپا (جام یوفا) که تا قبل از تغییرات سال 2000 اعتبار کمتری از لیگ قهرمانان اروپا نداشت، رسیده بود و سه بار عنوان قهرمانی را در سال های 1977، 1990 و 1993 در کارنامه دارد. آنها در آخرین تجربه فینال خود در جام یوفا در سال 1995 بازی را به تیم هموطن خود پارما واگزار کردند.
در تمام این سال ها اما یوونتوس شرایط دیگری را در کسب افتخارات داخلی داشته است. 35 عنوان قهرمانی سری آ یوونتوس را با اقتدار بالاتر از اینترمیلان و آث میلان هرکدام با 18 اسکودتو قرار داده است. اخیراً سیاه و سپیدهای تورین هشتمین قهرمانی پیایی در سری آ را جشن گرفتند که در بین تمام تیم های 5 لیگ معتبر اروپایی بی نظیر است. المپیک لیون با 7 قهرمانی پیاپی در رتبه دوم قرار دارد. آن ها از نظر میانگین امتیاز گیری در لیگ داخلی در 20 سال گذشته در بین تیم های حاضر در 5 لیگ معتبر اروپایی پس از بایرن مونیخ (2.16) و بارسلونا (2.12) با میانگین 2.11 امتیاز در هر بازی رتبه سوم در اروپا و رتبه اول در سری آ را به خود اختصاص داده اند. تیم های اینتر با 1.81 و میلان با 1.74 در رتبه های دوم و سوم در بین تیم های سری آ می باشند. آمار در کوپا ایتالیا هم حکم بر برتری قاطع بانوی پیر دارد. 13 عنوان قهرمانی آن ها را بالاتر از رم با 9 و اینتر با 7 عنوان قهرمانی در جام حذفی ایتالیا قرار داده است.
برای اثبات برتری یوونتوس از سایر رقبای داخلی آمار و ارقام بسیاری وجود دارند. اما چه چیزی مانع بانوی پیر در فتح اروپاست ؟ تیمی که بارها تا یک قدمی جام رفته و دست خالی برگشته است.
رقبای قدرتمنددر بررسی دلایل این ناکامی از مقایسه عملکرد تیم های لیگ های بزرگ اروپایی در رقابت های بین المللی شروع می کنیم. از سال 2000 تا فصل 19-2018 تیم های لالیگایی با 51 حضور در مراحل نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رکورددار هستند. رتبه بعدی به تیم های لیگ جزیره با 35 و بوندس لیگا با 21 حضور تعلق دارد. تیم های سری آ با 18 بار حضور در رتبه چهارم و فقط بالاتر از تیم های پرتغالی با 10، فرانسه با 7 و هلند با 5 حضور در جمع چهار تیم برتر لیگ قهرمانان هستند. لازم به یادآوری ست که سهمیه هر چهار لیگ معتبر اروپایی برای هر فصل لیگ قهرمانان 4 تیم است. که این آمار نشان از وضعیت نه چندان مطلوب تیم های ایتالیایی در لیگ قهرمانان دارد. در بررسی برندگان تاریخ لیگ قهرمانان (فرمت جدید و قدیم) تیم های لالیگا با مجموع 18 عنوان قهرمانی (13 بار رئال مادرید و 5 بار بارسلونا) تنها لیگ بالاتر ازسری آ با 12 و لیگ برتر انگلیس نیز با 12 عنوان قهرمانی هستند. اما در همین مقایسه آماری یوونتوس سهم کمی را در این موفقیت بازی می کند. میلان با 7 بار و اینتر با 3 بار قهرمانی بالاتر از یوونتوس با 2 عنوان قهرمانی هستند. در رتبه های بعدی آلمان، هلند و پرتغال با 7، 6، و 4 عنوان قهرمانی هستند. در بررسی حضور تیم ها در مرحله نیمه نهایی در تاریخ لیگ قهرمانان (فرمت جدید، فصل 3/1992) تا کنون نیز یوونتوس با 12 حضور در رتبه پنجمِ مشترک با منچستر یونایتد پس از رئال (29 حضور)، بایرن (19)، بارسلونا (17) و میلان (13) قرار دارد.
مقایسه آماری در لیگ اروپا (جام یوفا) نیز حاکی از برتری تیم های اسپانیایی نسبت به تیم های ایتالیایی است. لالیگایی ها با 11 عنوان قهرمانی و 5 نایب قهرمانی بالاتر از تیم های سری آ با 9 قهرمانی و 6 نایب قهرمانی هستند. سپس تیم های لیگ برتر انگلیس با 8 و 6 و بعد بوندسلیگایی ها با 6 و 8 قهرمانی و نایب قهرمانی در رتبه های سوم و چهارم قرار دارند. در مقایسه تفکیکی تیم سویا با 5 عنوان قهرمانی از پنج حضور در فینال، پرافتخار ترین تیم لیگ اروپاست. رتبه دوم، سوم و چهارمِ مشترک به یوونتوس و اینتر و لیورپول با 3 قهرمانی و 1 مقام دومی اختصاص دارد. از مقایسه آمار و ارقام می توان به حکمرانی تیم های اسپانیایی در عرصه های بین المللی فوتبال اشاره کرد.
کالچوپولی
تنها چند روز پس از قهرمانی سال 2006 ایتالیا در جام جهانی شوک بزرگی به فوتبال ایتالیا وارد شد. رسوایی در فوتبال ایتالیا که منجر به جریمه های سنگینی علیه تیم های میلان، فیورنتینا، یوونتوس، لاتزیو و رجینا شد، نیز از عوامل ناکامی های سالیان اخیر فوتبال ایتالیا به شمار می آید. موضوع اتهام تماس های مدیران باشگاه های های مذکور با سازمان داوران در انتخاب داور دلخواهشان برای بازی هایشان بودند. سقوط ییونتوس به سری بی و شروع فصل با 9 امتیاز منفی، پس گرفتن اسکودتو های 2005 و 2006 و محرومیت از لیگ قهرمانان اروپای 7/2006، فقط جرائم اعمال شده برای بانوی پیر بودند. طبق اظهارات جراید ایتالیایی یوونتوس در نتیجه سقوط به سری بی چیزی حدود 400 میلیون یورو ضرر مالی دید. فروش زیر قیمت بازیکنانی که مایل به ماندن در تیم نبودند از دیگر تبعات سقوط به سری بی بود. زلاتان ابراهیموویچ با 21.8 و پاتریک ویرا با 8 میلیون پوند به اینتر پیوستند. امرسون و کاناوارو با 13.6 و 6 میلیون پوند به رئال رفتند. زامبروتا و لیلیان تورام هم با قیمت 11.9 و 4.25 میلیون پوند با بارسلونا قرارداد بستند. آدرین موتو هم با 6.8 میلیون پوند یووه را به مقصد فیورنتینا ترک کرد. به هر ترتیب ضربه ای که به باشگاه وارد شد تا مدت ها هواداران را از کسب موفقیت اروپایی نا امید کرد.
با بازگشت دشان به یوونتوس و این بار در قامت سرمربی و با وفاداری بازیکنانی مثل بوفون، دلپیرو، پاول ندود، ترزگه، کیه لینی و کامورانزی آن ها با تنها 4 باخت در طول فصل رتبه اول سری بی را کسب کردند و به سری آ بازگشتند. در نتیجه اختلاف بر سر خرید بازیکن بین دشان و مدیران باشگاه، همکاری بین آن ها قطع شد. این اختلاف حاکی از دخالت گهگاه مدیران یووه در مسائل فنی بر سر خرید بازیکن بوده است که تا سال های اخیر نیز یوونتوس از تبعات این نوع مداخلات بی نصیب نمانده است.
خریدهای کم هزینه در بازار نقل و انتقالات
"شما نمی توانید به یک رستوران 100 یورویی بروید و فقط 10 یورو در جیبتان باشد" این جمله آنتونیو کونته در آخرین سال حضورش در یوونتوس پس از سه قهرمانی پیاپی در سری آ بود. او وقتی تیمش با رئال در مرحله گروهی همان سال قرار گرفت هم گفت : "آن ها تانک دارند و ما یک ماشین کهنه". خِسَت مدیران یوونتوس در خریدهای بزرگ و گران قیمت و اصرار بر خریدن بازیکن های آزاد و نسبتاً ارزان قیمت این بار باعث نارضایتی کونته و در نهایت منجر قطع همکاری آن ها شد. آنچلوتی در مصاحبه ای گفت تیمهای ایتالیایی به نسبت سایر لیگهای معتبر، قدرت خرید پایینی دارند. فارغ از بررسی مفصل میزان دخل و خرج تیم های سری آ، می توان گفت حداقل یوونتوس تیم کم درآمدی نیست. طبق گزارش های سالانه یوفا رئال مادرید، منچستر یونایتد، بارسلونا، یوونتوس، بایرن مونیخ، آرسنال، پاری سن ژرمن، منچستر سیتی، لیورپول و چلسی بیشترین درآمد را در سال های اخیر به خود اختصاص داده اند. طبق این گزارش این تیم ها به شکل میانگین سالانه بیش از 400 میلیون یورو درآمد داشته اند. به هر ترتیب در گزارش های یوفا معمولاٌ نام یوونتوس در 10 تیم اول پردرامد اروپا دیده می شود. اما در خریدهای نجومی وضعیت طور دیگریست.
نداشتن سوپر استارنداشتن سوپر استار که به شکل مستقیم با مبحث قبلی در ارتباط است نیز از دلایل مهم نتیجه نگرفتن تیم های ایتالیایی بخصوص یوونتوس در کارزارهای اروپایی است. رئال مادرید با ستارگانی مثل رونالدو، بیل، کروس، مودریچ، کاسمیرو، مارسلو، کارواخال، راموس، ناواس، کاسیاس برنده چهار لیگ قهرمانان اخیر خود بوده است. بارسلونا با ستارگانی چون مسی، اینیستا، ژاوی، بوسکتس، راکیتیچ، آلبا، دنی آلوز، نیمار و سوارز و قبل تر با پویول، تیری آنری، رونالدینیو و دکو فاتح چهار لیگ قهرمانان در سال های اخیر شده است. بایرن مونیخِ یوپ هاینکس با نویر، فلیپ لام، بواتنگ، مولر، روبن، ریبری، شواین اشتایگر فاتح سه گانه در سال 2013 شدند. چلسی با دست و دلبازی آبراموویچ، چاشنی شانس و بازیکنانی مثل دروگبا، پیتر چک، اشلی کول، گری کیهیل، اوبی میکل، لمپارد، ماتا و سالومون کالو جام قهرمانان 2012 را بالای سر برد. مثال های زیادی وجود دارند که نشان می دهد لیگ را می شود با ستاره ها برد ولی در میدان های بزرگ مثل فینال چمپیونزلیگ تیم ها به سوپر استارهای خود متوسل می شوند: "می دانیم برای فتح این جام باید کارهای بیشتری انجام دهیم." آنیلی این جمله را پس از باخت در فینال 2017 مقابل رئال گفت. ولی تا به امروز خبری از کارهای بیشتر نبوده است.
نبود حریفان قدرتمندقهرمانی های اخیر و پیاپی یوونتوس در فتح سری آ و ثبت در تاریخ قابل تمجید اند. اما نتایج دیگری نیز از کنار این اقتدار می توان گرفت. نبود رقیبی جدی که بتواند یوونتوس را در لیگ داخلی به چالش بکشد و آن ها را آماده میدان های بسیار بزرگ بکند از جمله این نتایج است. رقابت هایی با کیفیت ال کلاسیکو، نبرد های سهمگین شش تیم بزرگ لیگ انگلیس ملقب به Top 6، دربی درکلاسیکر و ... از جمله میدان های بزرگی هستند که می توانند به منزله بازی های آماده سازی برای تیم ها به حساب بیایند. در گذشته رقابت بین اینتر، میلان، یووه، رم، لاتزیو و... بیشتر دارای این ویژگی بودند.
دلایل دیگری مثل بد شانسی، که جزئی از فوتبال بوده و هست، بروز رقبای پدیده، مصدومیت ها و مسائل مختلف دیگری نیز در قهرمانی ها همیشه نقش داشته اند. که البته این ها به عنوان دایل اصلی نمی توانند ناکامی بیش از دو دهه ایِ بانوی پیر را در فتح اروپا توجیح کنند.
ارسالی سجاد کامیارفر برای طرفداری
منبع: طرفداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۹۰۵۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هوای اصفهان برای دومین روز پیاپی پاک است
به گزارش خبرنگار مهر، شاخص کیفی هوای کلانشهر اصفهان بر اساس دادههای ۱۵ ایستگاه سنجش فعال در ۲۴ ساعت منتهی به ساعت ۶ صبح سهشنبه هفتم فروردین با میانگین ۴۴ وضعیت پاک را نشان میدهد.
بر اساس دادههای سامانه برخط کنترل کیفیت هوای سازمان محیطزیست (منطقه اصفهان) شاخص هوای این کلانشهر امروز در ساعت انتشار این گزارش در ایستگاه پایش خیابان ۲۵ آبان با ۴۴، میدان انقلاب با ۳۲، پارک زمزم با ۴۷، دانشگاه صنعتی با ۲۰، زینبیه با ۳۸، سپاهانشهر با ۳۰، خیابان فرشادی با ۲۵، خیابان فیض با ۴۶، بولوار کاوه با ۳۲، کردآباد و خیابان میرزا طاهر با ۳۱ و ولدان با ۲۴ AQI در وضعیت پاک است.
شاخص هوای اصفهان همچنین در ایستگاه خیابان احمدآباد با ۵۷، بزرگراه خرازی با ۹۸ و رهنان با ۵۱ AQI وضعیت قابل قبول را نشان میدهد.
امروز شاخص هوا در خمینیشهر با ۳۵ و شاهینشهر با ۴۳ AQI در وضعیت پاک و در قهجاورستان با ۵۳ و مبارکه با ۵۲ AQI قابل قبول ثبت شد. ایستگاه سنجش آلودگی هوای شهرهای مجاور اصفهان از جمله سجزی، زرینشهر، نجف آباد، منطقه صنعتی دولت آباد و کاشان قطع است.
شاخص کیفی هوا از صفر تا ۵۰ هوای پاک، ۵۱ تا ۱۰۰ هوای سالم، ۱۰۱ تا ۱۵۰ ناسالم برای گروههای حساس، ۱۵۱ تا ۲۰۰ ناسالم برای عموم، ۲۰۱ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم و ۳۰۱ تا ۵۰۰ خطرناک است.
این شاخص به طور معمول برای پنج آلاینده هوا شامل مونوکسیدکربن (CO) ، اُزن (O۳)، دی اکسید نیتروژن (NO۲)، دی اکسید گوگرد (SO۲) و ذرات معلق زیر ۲.۵ میکرون (PM۲.۵) اندازه گیری و به طور روزانه در ایستگاههای پایش هوا، ثبت میشود.
شاخص کیفی هوا ( Air Quality Index ) معیاری است که غلظت ترکیبات مختلف آلاینده موجود در هوا نظیر مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، ترکیبات نیتروژن دار، اوزون و ذرات معلق ( ذرات کوچکتر از ۱۰ میکرومتر و ذرات کوچکتر از ۲.۵ میکرومتر) را که دارای حدود مجاز متفاوت با واحدهای مختلف است به یک عدد بدون واحد تبدیل میکند و وضعیت آلودگی هوا را نمایش میدهد.