حال کیوسک‌های مطبوعاتی خوب نیست/زندگی با فروش روزنامه نمی‌چرخد
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۲۲۳۲۳
تعرفه ثابت 10 درصدی نشریات از ابتدای کار تا امروز و فروش پایین روزنامه‌ها به دلیل گسترش فضای مجازی و قیمت بالای روزنامه‌ها، هزینه‌ها و خرج زندگی کیوسک‌داران مطبوعاتی را تأمین نمی‌کند و آنان را مجبور به فروش سایر اقلام در کنار روزنامه می‌کند تا چرخ زندگی را بچرخانند و در نهایت حال کیوسک‌های مطبوعاتی خوب نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، دکه‌های روزنامه فروشی شاید یکی از پرخاطره‌ترین مکان‌ها تا دو دهه قبل باشد. روزهای پر استرس اعلام نتایج کنکور در روزنامه تا پخش چند روزنامه پرطرفدار ورزشی و سیاسی که صف‌های طولانی را جلوی این دکه‌های روزنامه فروشی تشکیل می‌داد. اما در دهه اخیر و با فراگیر شدن اینترنت آرام آرام مراجعه مردم به خرید روزنامه کمتر شد و بازار پایگاه‌های خبری برخط(اینترنتی) رونق گرفت. ولی با ورود شبکه‌های اجتماعی در بستر اینترنت و دسترسی سریع مردم به اخبار، اطلاعات و حال و احوال خود دیگر پایگاه‌های خبری نیز بازدیدهای خود را ازدست دادند و همچنین علاقه مردم به خواندن خبرهای مکتوب کاغذی کاهش یافت. البته با این حال هنوز نشریات طرفداران خاص خود را دارند.
یکی از اصلی‌ترین مشکلات دکه‌های روزنامه فروشی بی‌رغبتی مردم نسبت به خرید نشریات کاغذی است و این دکه داران مجبورند برای کسب درآمد به فروش سایر محصولات در کنار نشریات و روزنامه‌ها بپردازند که بخش عمده از فروش آنها را تشکیل می‌دهد و دکه داران اغلب به ناچار به سمت فروش این محصولات غیر فرهنگی می‌روند.
عباس فلاحتی یکی از دکه داران روزنامه در شهرستان جویبار که 22 سال در این حرفه مشغول است که درد دل و حرف‌های زیادی از این شغل و مسائل پیش‌روی این حرفه دارد؛ ولی همچنان عاشق کار خود است و از آن دست نمی‌کشد.
صبح امروز پای حرف‌های این مرد سخت‌کوش نشسته‌ایم تا کمی از اوضاع احوال کار خود را برای ما بگوید، به درون دکه کوچک او رفتم و با نگاهی به درون آن متوجه تغییرات اوضاع کار آقای فلاحتی شدم. هر ماشینی که از جلوی دکه او رد می‌شد به عباس آقا سلام می‌کرد ( با بوق زدن ) اما خبری از خرید روزنامه نبود و بقول آقای فلاحتی همین رانندگان در گذشته از مشتریان روزنامه‌های من بودند و تنها دو مشتری قدیمی که پای ثابت روزنامه‌های عباس آقا هستند برای خرید روزنامه اقدام کرد. از آقای فلاحتی علت این موضوع را پرسیدم و اینطور پاسخ داد: 22 سال مشغول کار مطبوعاتی هستم و از زمان آغاز به کارم تا کنون تغییرات زیادی در این حوزه ایجاد شد، مثلا اوایل کارم فقط روزنامه کیهان، اطلاعات و کیهان ورزشی چاپ می‌شد و طرفداران زیادی هم داشت به طوری که جلوی دکه من، مردم برای گرفتن روزنامه صف می‌کشیدند اما امروز با وجود تعداد زیاد روزنامه با هر نوع و سلیقه؛ ولی مشتری ندارد.
وی با بیان اینکه در آن دوران دو نفر دیگر هم با من همکاری می‌کردند گفت: در آن زمان به دلیل علاقه زیاد مردم به روزنامه و قیمت‌های مناسب آن، تعداد زیادی روزانه روزنامه در شهرستان پخش می‌کردم که به دلیل وسعت کار دو همکار دیگر هم در این دکه با من همراه بودند.
این دکه دار جویباری بیان کرد: ولی امروز همه چیز با ورود اینترنت و شبکه‌های اجتماعی تغییر کرده و فروش روزنامه‌ها بسیار پایین آمده، به همین دلیل دو همکار من از این حرفه دست کشیدند و مشغول به کار دیگری شدند ولی خودم به دلیل علاقه‌ای که دارم نتوانستم این کار را رها کنم ولی مجبور شدم تغیراتی در کارم ایجاد کنم.
فلاحتی با اشاره به اینکه شاید در ماه صد روزنامه هم در جویبار به فروش نرسد اظهار کرد: تعرفه 10 درصدی نشریات از ابتدای کار تا امروز ثابت مانده و هیچ تغییر نکرده که با این روند فروش، هزینه‌ها و خرج زندگی تأمین نمی‌شود و مجبور شدم مواد غذایی و خوراکی و سایر اقلام را در کنار روزنامه بفروشم تا چرخ زندگی‌ام بچرخد.
وی به علت کاهش فروش روزنامه‌ها اشاره و عنوان کرد: یکی از دلایل اصلی کاهش فروش روزنامه؛ وجود شبکه‌های اجتماعی است که خبرها و رویدادها در لحظه منتشر می‌شود و حتی نسخه الکترونیکی روزنامه‌ها نیز ساعت 12 شب در این فضا به فروش می‌رسد! و دلیل دیگر گران شدن کاغذ است به طوری برخی روزنامه‌ها افزایش بیش از 100درصد داشته‌اند و طبیعتاً مردم به دلیل این قیمت بالا در برابر فضایی که راحت‌تر و ارزان‌تر اخبار را می‌شود دنبال کرد به سمت روزنامه نمی‌آید.
این روزنامه فروش یکی از مشکلات اصلی خود را بیمه درمانی بیان کرد و افزود: با اینکه 22 سال در کار مطبوعات هستم حدود 15 سال با هزینه خودم بیمه را پرداخت کردم ولی با این وضعیت فروش و کاهش شدید درآمد حدود 2 سال بیمه من قطع شده و با وجود دو فرزند دفترچه بیمه‌ای ندارم و مسئولان هم قصد ندارند، توجهی به آن کنند.
این مطالب دردل‌های یک روزنامه فروش بود مردی که بیش از دو دهه فعالیت در کار فرهنگی-مطبوعاتی امروز با تمام سختی‌ها و مشقت‌های کار و زندگی، پای علاقه خود ایستاده که شاید کمتر مسئول یا فردی بتواند این شرایط را در این مدت طولانی تحمل کند و پای علاقه و حرفه خود بماند.
واقعیت این است که با ورود رسانه‌های دیجیتال و فضای مجازی به عرصه اطلاع رسانی مردم دیگر رغبتی برای خرید روزنامه و نشریات کاغذی ندارند. حتی بسیاری از روزنامه نگاران ترجیح می‌دهند به جای خرید روزنامه با مراجعه به سایت روزنامه‌ها مطالب مورد نظرشان را مطالعه کنند. اکنون به‌ندرت روزنامه‌ها تمام می‌شوند و بسیاری از آنها در شمارگان بالا برگشت می‌خورند. در نتیجه اینکه از کیوسک داران انتظار داشته باشیم فقط به فروش مطبوعات بسنده کنند، چندان منطقی به نظر نمی‌رسد زیرا با این شرایط، آینده روشنی پیش‌روی آنها وجود ندارد و در نهایت به بسته شدن کیوسک‌ها منتهی خواهد شد.
اما آنچه که روشن است اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر دستگاه‌های متولی این امر باید در کنار این قشر زحتمکش باشند و مسیر سخت امروز را برای آنان تسهیل و هموار کند و امیدوارم صدای این قشر فرهنگی به گوش مسئولان برسد.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۲۲۳۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزنامه شرق : گول قفسه این روزهای فروشگاه ها را نخورید؛ برنج خارجی هم کم کم از سفره مردم پر می‌کشد
روزنامه شرق نوشت: تخصیص ارز محموله‌های برنج که از ابتدای شهریور ماه تاکنون به گمرکات کشور اظهار و ترخیص شده، همچنان در انتظار تأیید وزارت جهاد کشاورزی به‌عنوان نهاد متولی و سپس بانک مرکزی است. وخامت این مسئله زمانی دوچندان می‌شود که بدانیم قرارداد این محموله با فروشنده خارجی دست‌کم دو ماه پیش‌تر به امضا رسیده و این یعنی قراردادهای مربوطه با گذشت نزدیک به 10 ماه هنوز تسویه نشده است. آنچه مسلم است، این است که واردکنندگان رسالت خود را در قبال تنظیم بازار داخلی با عرضه مکفی ایفا کرده و برنج مربوط به این محموله‌ها را با نرخ مورد تأیید به فروش رسانده‌اند؛ اما اکنون نه‌تنها وزارتخانه تخصصی و بانک مرکزی به وعده‌های خود در تأیید، تخصیص و تأمین ارز عمل نکرده‌اند؛ بلکه حتی با وجود گذشت یک ماه از سال جدید، پایه ارزی برای واردات برنج در سال 1403 نیز رسما مشخص نشده و در این شرایط، مواضع ضدونقیض سیاست‌گذار نیز فضای نااطمینانی و بلاتکلیفی را تشدید کرده است. آخرین اعلام نظر از سوی وزارت جهاد کشاورزی برای تخصیص ارز در بهمن سال گذشته انجام شده که کوتاژ برنج وارداتی تا شهریورماه 1402 را پوشش می‌داد؛ اما پس از آن مراجعات مکرر اعضای هیئت‌مدیره انجمن برای پیگیری تأیید تخصیص ارز محموله‌های باقی‌مانده به جایی نرسید و این آمدورفت‌ها، نتیجه‌ای جز گفتاردرمانی مسئولان با چاشنی خلف وعده در بر نداشت. شنیده‌ها حاکی از آن است که حتی پیگیری مسئولان ارشد وزارت جهاد کشاورزی از بانک مرکزی نیز در این زمینه حاصل چندان مثبتی به همراه نداشته است. بدون تردید در شرایط موجود هزینه‌های گزافی از محل دموراژ، دیرکرد بانک و صرافی یا دیرکرد تسویه‌حساب به واردکننده تحمیل می‌شود. علاوه بر این هزینه‌ها، به دلیل اعتبار رو به اتمام بازرگانان ایرانی نزد تأمین‌کنندگان خارجی، احتمال قطع شراکت و بروز اخلال در روند تأمین برنج از محل واردات وجود دارد؛ کالایی که از آن به‌عنوان دومین کالای استراتژیک کشور یاد شده و یکی از پایه‌های مهم امنیت غذایی تلقی می‌شود. توجه به این نکته نیز ضروری است که در این شرایط، برنج وارداتی به قوت غالب بیش از شش دهک کم‌برخودار درآمدی جامعه تبدیل شده و بیم آنکه سفره قشر آسیب‌پذیر از این کالا نیز خالی شود، وجود دارد. ذکر این نکته لازم است که فراوانی برنج در بازار و قفسه فروشگاه‌ها به قیمت مناسب نباید این آدرس غلط را به سیاست‌گذار بدهد که جریان تأمین کالا در وضعیت مطمئنی قرار دارد. مسئله حائز اهمیت اینکه اختلال در جریان تأمین کالا با تأخیر چندماهه خود را در بازار نشان می‌دهد و این عارضه ممکن است منجر به تکرار تجربه نه‌چندان دور سال 1401 و جهش قیمت برنج داخلی و سوداگری دلالان شود. اهمیت این مسئله زمانی دوچندان می‌شود که بدانیم یکی از ایام پرمصرف این کالا یعنی ماه محرم نیز در پیش است. حال آنکه تجربه نشان داده متولی دولتی تنظیم بازار تنها در وضعیت التهاب شدید –آن‌هم زمانی که کار از کار گذشته- به صرافت تسکین بازار می‌افتد. باید پذیرفت که تولید داخلی تکافوی تمام نیاز بازار را نمی‌دهد و چالش‌هایی مانند محدودیت منابع آب و خاک، بهره‌وری نازل کشت برنج و قدرت ضعیف عمده خانوار ایرانی برای خرید برنج داخلی، این ضرورت را آشکار می‌کند که سیاست‌گذار با رویکرد واقع‌بینانه‌ای به مسئله واردات برنج بنگرد و دست از خودتحریمی بیشتر بردارد. در نهایت ذکر این نکته لازم است که طبق آمار گمرک، 1.056 میلیون تن برنج سفید معادل ارزش حدود 1.2 میلیون دلار در 12ماهه سال 1402 از مبادی ورودی کشور ترخیص شده که در مقایسه با سال گذشته از کاهش 38درصدی در وزن و 42درصدی در ارزش حکایت دارد. کانال عصر ایران در تلگرام
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟