ناو هواپیمابر آمریکایی آبراهام لینکلن؛ تهدید یا جنگ روانی؟
تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۲۵۷۲۹
نگاهی به حضور ناوگان نظامی آمریکا در خلیج فارس به خوبی نشان می‌دهد که حد اقل در یک دهه اخیر ناو‌های هواپیمابر آمریکایی به جز مواردی معدود حضوری مستمر در خلیج فارس داشته‌اند.
به گزارش تسنیم، سه روز پیش آمریکایی‌های از اعزام ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن به خلیج فارس در پی آنچه آنها تشدید تنش‌ها با ایران خواندند، خبر دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در همین رابطه جان بولتون مشاور امنیت ملی کاخ سفید گفت که دولت ترامپ در حال استقرار یک گروه از ناو‌های جنگی و بمب‌افکن‌ها در منطقه خاورمیانه است که این اقدامات در واکنش به "نشانه‌ها و هشدارهای" ایران خواهد بود و واشنگتن قصد دارد با این اقدام نشان دهد که با نیروی بی‌رحمانه‌ای در برابر هرگونه حمله‌ای واکنش نشان خواهد داد.
بولتون همچنین گفته است: ایالات متحده به‌دنبال جنگ با ایران نیست، ولی کاملاً برای پاسخ دادن به هرگونه حمله‌ای از سوی نیرو‌های ایرانی یا نیرو‌های نیابتی آنها آماده هستیم.
از سوی دیگر برخی رسانه‌های آمریکایی مانند وال استریت ژورنال در گزارشی مدعی شده اند که دلیل اعزام این ناو گروه به خلیج فارس مطلع شدن آمریکایی‌ها از قصد حمله ایران به مواضع نیرو‌های آمریکایی در عراق سوریه است. همچنین این رسانه در گزارش خود مدعی شده است که ایران قصد دارد با تحریک نیرو‌های تحت حمایت خود در یمن حملاتی را در تنگه باب المندب علیه منافع آمریکا ترتیب دهد.
اما آیا اعزام این ناو به خلیج فارس جنبه‌ی تهدیدآمیز و بر آغاز فاز جدیدی از آمریکا درباره ایران دلالت دارد؟
از اواسط دهه ۶۰ و در اثنای دفاع مقدس آمریکا ناوگان خود را به صورت جدی برای حمایت از ارتش صدام در جنگ با ایران وارد خلیج فارس کرد.
نگاهی به سابقه حضور ناوگان آمریکا در خلیج فارس نشان می‌دهد که در طول ۳۰ سال گذشته ناوگان نیروی دریایی ارتش آمریکا حضور مستمری در خلیج فارس داشته و در این بین ناو‌های هواپیمابر آن نیز جز مواردی معدود که برای تعمیر و اورهال به آمریکا اعزام شده‌اند از این حضور مستمر مستثنی نبوده‌اند. از سرگیری فعالیت ناوگان پنجم ارتش ایالات متحده در بحرین از سال ۱۹۹۵ خود گویای این امر است. چه اینکه حضور نیرو‌های آمریکایی در منطقه خلیج فارس از سال ۲۰۰۱ به بعد به دلیل جنگ‌های عراق و افغانستان پررنگ‌تر هم شده است.
در یک دهه گذشته همواره ناو‌های هواپیمابر آمریکایی در خلیج فراس حضور داشته‌اند و طولانی‌ترین غیبت این ناو‌ها مربوط به سال ۱۳۹۷ است که طی آن پس از خروج ناو تئودور روزولت در ۲۹ فروردین سال ۹۷ از خلیج فارس، تا دی ماه همان سال هیچ ناو هواپیمابری به خلیج فارس اعزام نشد تا اینکه در اول دیماه سال ۹۷ ناو هواپیمابر جان سی استینس همزمان با رزمایش نیروی زمینی سپاه در خلیج فارس وارد این منطقه شد.
ناو هواپیمابر جان سی استینس
این یعنی در طول ۱۰ سال گذشته طولانی‌ترین عدم حضور ناو‌های هواپیمابر آمریکایی در خلیج فارس تنها ۱۰ ماه بوده است و به غیر از آن ناو‌های هواپیمابر آمریکایی حضور مستمری در خلیج فارس داشته‌اند.
ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن ۱۲ فروردین ماه سال جاری (۱ آوریل) بندر نوروفولک ویرجینیا را برای طی یک ماموریت ۶ ماهه ترک کرد. اما ۱۵ اردیبهشت ماه به این ناو ماموریت داده شد تا با گذر از کانال سوئز و دریای سرخ، به خلیج فارس اعزام شود. اما این اولین حضور ناو آبراهان لینکلن در خلیج فارس نیست و این ناو از سال ۱۹۹۰ به بعد ۷ مرتبه برای ماموریت به خلیج فارس اعزام شده است که آخرین آن در سال ۲۰۱۲ بوده است.
ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن
حالا قرار است این ناو مانند سایر ناو‌های هواپیمابر آمریکایی که طی سالیان گذشته همواره در منطقه خلیج فارس تردد داشته‌اند به خلیج فارس بیاید. این حضور البته از دید نیرو‌های ایرانی پنهان نمانده است و سخنگوی شورای عالی امنیت ملی گفته است که براساس رصد دقیق نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران، ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن ۲۱ روز قبل (۲۶ فروردین) وارد دریای مدیترانه شده است و بیانیه بولتون استفاده ناشیانه از یک رویداد سوخته برای جنگ روانی است.
موقعیت ناو‌های هواپیمابر آمریکایی، روسی، فرانسوی، انگلیسی و چینی؛ ناو هواپیمابر آبراهام لینکن تا دو روز پیش در دریایی مدیترانه بوده است
از سوی دیگر حضور ناوهواپیمابر آمریکا در خلیج فارس خود گذاره‌ای از عدم میل آمریکایی‌ها برای آغاز جنگ در خلیج فارس است، زیرا در صورتیکه آمریکا بخواهد جنگ جدیدی در خلیج فارس علیه ایران آغاز کند ناو‌های هواپیمابر خود را از خلیج فارس و نزدیکی سواحل ایران دور می‌کند تا آسیب پذیری آنها را کاهش دهد.
علاوه بر این اگر مقصود آمریکا از اعزام ناو هواپیمابر به خلیج فارس آغاز جنگ باشد، می‌بایست ناوگان پنجم خود که در بحرین مستقر است را به جایی دروتر از برد موشک‌های ضد کشتی ایرانی منتقل کند و همچنین تغییراتی در وضعیت استقرار نیرو‌های خود در پایگاه‌های منطقه‌ای‌اش به منظور کاهش آسیب پذیری در قبال پاسخ‌های ایران ایجاد کند که تا کنون هیچیک از این اتفاقات روی نداده‌است.
به این گزاره‌ها باید پیام رسمی مقامات آمریکایی به مقامات عالی ایرانی را اضافه کرد که در آن تصریح شده است که آمریکا تحت هیچ شرایطی قصد حمله به ایران را ندارد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: آمریکا ناو آمریکایی ناو آبراهام لینکلن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۲۵۷۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اتصال اروپا به خلیج فارس از طریق ترکیه و عراق | مسیر ترانزیت جدید بدون ایران
تین نیوز
4 کشور منطقه (ترکیه، عراق، امارات و قطر) برای ساخت مسیر جدید ترانزیتی اتصال اروپا به خاورمیانه توافق کردند.
به گزارش تین نیوز به نقل از عصرایران، مقامات عراق، ترکیه، قطر و امارات، یادداشت توافق برای ساخت مسیر ترانزیتی "راه توسعه" امضا کردند. این مسیر، اروپا را از طریق خاک ترکیه و عراق، به خلیج فارس متصل می کند. این مسیر از ایران عبور نمی کند.
امضای این یادداشت توافق روز دوشنبه توسط وزیران 4 کشور ترکیه، عراق، امارات و قطر در حضور سران ترکیه (اردوغان) و عراق (السودانی) در بغداد انجام شد.
رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه در سفر رسمی دیروز دوشنبه به بغداد و اربیل سفر کرد. این اولین سفر رئیس جمهوری ترکیه به عراق بعد از 13 سال بود.
این یادداشت توافق از طرف عراق توسط وزیر حمل و نقل (رزاق محیبس)، از طرف ترکیه توسط وزیر حمل و نقل و زیرساخت ( عبدالقادر اورال اوغلو)، از طرف قطر توسط وزیر حمل و نقل ( جاسم بن سیف السلیتی ) و از طرف امارات توسط وزیر انرژی و زیرساخت (سهیل محمد المزروعی) امضا شد.
دفتر نخست وزیر عراق اعلام کرد این پروژه به دستیابی به یکپارچگی اقتصادی و تلاش برای اقتصاد پایدار بین شرق و غرب، به تحریک رشد اقتصادی و تقویت روابط همکاری های منطقه ای و بین المللی کمک خواهد کرد. همچنین این طرح در مسیر افزایش تجارت بین المللی، تسهیل تحرک و فعالیت های اقتصادی، تجارت و ایجاد یک مسیر جدید حمل و نقل رقابتی و افزایش رونق اقتصادی بازرگانی کمک می کند.
نخست وزیر عراق هم گفت: راه توسعه تنها کوتاه کردن فاصله نیست، بلکه به پل ارتباطی میان مردم و فرهنگ‌های منطقه تبدیل می‌شود و از امنیت و ثبات در منطقه حمایت می‌کند. وی افزود: این یادداشت تفاهم شامل اقدام کشورهای امضا کننده برای تعیین چارچوب های لازم برای اجرای طرح راه توسعه است.
راه توسعه"راه توسعه" شامل دو مسیر زمینی خودرویی و راه آهن است که جنوب ترکیه را از نقطه مرزی فیشخاپور کردستان عراق به جنوب این کشور (بصره - بندر فاو) به خلیج فارس متصل می کند. این نزدیک ترین و سریع ترین مسیر اتصال اروپا به خلیج فارس است که از خاک ترکیه و عراق می گذرد.
فیشخاپور مرز کردستان عراق و جنوب ترکیه و در نزدیکی مرز سوریه است.
وزیر حمل و نقل و زیرساخت های ترکیه ( عبدالقادر اورالوغلو) روز یکشنبه گفت: با تکمیل پروژه "راه توسعه" که از ترکیه و عراق می گذرد، روند حمل و نقل کالا را 25 روز کاهش می یابد.
وی توضیح داد: حرکت کشتی‌های عبوری از کانال سوئز 35 روز و از جنوب افریقا بیش از 45 روز طول می‌کشد اما اگر راه توسعه تکمیل شود، این زمان به 25 روز کاهش می‌یابد.
عراق سال گذشته هزینه این طرح را 17 میلیارد دلار اعلام کرد.
این مسیر ترانزیتی برای انتقال کالا میان ترکیه و کشورهای جنوب خلیج فارس است اما می تواند بخشی از مسیر اتصال شرق - غرب جهان نیز باشد. این مسیر همچنین می تواند به عنوان جایگزینی برای مسیر کنونی کانال سوئز و دریای سرخ مطرح شود.
با درگیری های ارتش امریکا و حوثی های یمن (انصارالله) در دریای سرخ و تنگه باب المندب، راه توسعه، از اهمیت بیشتری برخوردار می شود.
این مسیر از طریق جاده زمینی و راه آهن، جنوب ترکیه را به جنوب عراق و خلیج فارس متصل می کند.
طول جاده زمینی و راه آهن در داخل عراق 1200 کیلومتر است.
هزینه پروژه حدود 17 میلیارد دلار است. 10.5 میلیارد دلار برای ساخت راه آهن برقی و 6.5 میلیارد دلار برای جاده زمینی است.
این پروژه در 3 مرحله تکمیل می شود که مرحله اول در سال 2028، مرحله دوم در سال 2033 و مرحله سوم در سال 2050 به پایان می رسد.
این پروژه در مرحله اول 100 هزار فرصت شغلی و پس از اتمام، یک میلیون شغل ایجاد می کند.
آخرین مهلت توزیع کارت کنکور؛ آغاز رقابت داوطلبان از فردا