به نقل از «ایرنا»

بزرگنمایی خروج کارکنان غربی از عراق با هدف جنگ روانی

تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۸۳۱۹۶

بغداد ـ ایرنا ـ همزمان با تاکید مقامات عراقی بر وجود امنیت مطلوب در عراق و اصرار مقامات آمریکا بر وجود تهدیدات در این کشور، اخبار ضد و نقیضی از خروج یا کاهش تعداد مستشاران برخی کشورهای غربی منتشر می شود که از نظر عراقی ها یک جنگ روانی است.

همزمان با انتشار اخبار ضد و نقیض از خروج یا کاهش تعداد کارکنان غربی در عراق، «جبار یاور» سخنگوی نیروهای مسلح اقلیم کردستان عراق نیز گفت که آمریکا, آلمان و هلند به دلیل آنچه تشدید تنش در منطقه اعلام کردند آموزش نیروهای پیشمرگه در اقلیم کردستان عراق را متوقف کرده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: تصمیم گرفته شده شامل نیروهای پیشمرگه در اقلیم کردستان عراق می باشد.
به گفته وی، همزمان با این تصمیم، آمریکا و آلمان تحرک و جابجایی مستشاران نظامی خود را در کل عراق محدود کرده اند.
این در حالی است که بجز آمریکا که نیروهایش در آمار رسمی تا 10 هزار نفر اعلام می شود، حجم حضور نیروهای بقیه کشورهای عضو ائتلاف مدعی مبارزه با داعش، بسیار محدود و بعضا صوری و عمدتا در بخش آموزش نیروهای عراقی است.
بعنوان مثال دولت آلمان 100 مشاور نظامی در اقلیم کردستان عراق در پوشش آموزش نیروهای نظامی پیشمرگه مستقر کرده است.
دولت هلند نیز 50 مشاور نظامی مستقر در اقلیم کردستان عراق دارد.
با این حال تعداد نیروهای نظامی آمریکا در اقلیم کردستان عراق مشخص نیست هر چند گفته شده که این کشور چندین پایگاه نظامی در این منطقه دارد.
دولت آمریکا همزمان با این تصمیم صدور ویزا برای شهروندان عراقی در بغداد و اربیل متوقف کرده است.
با این حال، روز چهارشنبه خبرگزاری های غربی همزمان با تکرار اطلاعیه های هشدار آمیز وزارت خارجه آمریکا و اعلام خروج کارمندان غیر ضروری آمریکا از عراق، چندین خبر در خصوص خروج مستشاران، دیپلمات ها و کارمندان غربی از جمله آلمانی و هلندی منتشر کردند که ساعتی بعد تکذیب شد.
وزارت دفاع عراق در بیانیه ای با تکذیب این خبرها از جمله گفت که کار نیروهای آلمانی در آموزش ارتش عراق و همکاری با وزارت دفاع این کشور همچنان ادامه دارد.
بیانیه افزود: تنها کارمندان و افرادی که حضور آنان چندان ضرورتی نداشته است به آلمان باز می گردند.
وزارت امور خارجه عراق نیز در بیانیه ای توقف فعالیت دیپلماتیک هلند در عراق را تکذیب کرد.
از سوی دیگر خبرهای تایید نشده ای مبنی بر کاهش تعداد کارکنان شرکت اکسون موبیل آمریکا در مناطق جنوبی عراق و تشدید تدابیر امنیتی در مراکز تابع آن در بصره منتشر شده است.
برخی نمایندگان پارلمان عراق از جمله 'علی الغانمی' عضور کمیسیون امنیت و دفاع نیز از هشدار امنیتی آمریکا انتقاد کرده و گفته اند که این درخواست ها و هشدارها هیچ توجیهی ندارد چون وضعیت امنیتی عراق مطلوب و با ثبات است.
وی گفت: مراکز دیپلماتیک از جمله سفارت آمریکا در بغداد به شکل خوبی تامین امنیتی و با پیشرفته ترین تجهیزات حفاظت می شود و دلیلی بر این گونه هشدارها وجود ندارد.
'علی جبار' نیز در اظهاراتی گفت که هشدارهای امنیتی آمریکا و خروج برخی کارکنانش از عراق یک اقدام تحریک آمیز برای عراق و ایران است که با هدف افزایش حضور نظامی این کشور صورت می گیرد.
وی افزود: آمریکا با این کار می خواهد دولت عراق را ناتوان نشان دهد که نمی توان به زعم او جلوی الحشد الشعبی را برای حمله به اهداف آمریکایی بگیرد، به همین دلیل باید حضور نظامی اش را در عراق تقویت کند.
همزمان و در حالی که واشنگتن دلیل فراخوان بخشی از کارکنانش در عراق را وجود تهدیدات قریب الوقوع مرتبط با ایران خوانده است، وزارت امور خارجه عراق در با اطلاعیه بدون اشاره به هشدارهای امنیتی و جنگ روانی آمریکا، تصریح کرده است که وضعیت امنیتی عراق کاملا با ثبات و امن است.
وزارت خارجه عراق با تاکید بر عزم این کشور برای حفظ روابط دوستانه و همکاری با شرکای خود، بر ضرورت تکیه بر زبان گفت و گو برای حل مشکلات منطقه تاکید کرده است.
ناظران مسائل سیاسی، ادعاهای مختلف مقامات آمریکایی مبنی بر وجود تهدیدات علیه مراکز خود و از جمله دو اطلاعیه سه شنبه و چهارشنبه وزارت خارجه و اطلاعیه چند روز پیش سفارت این کشور در بغداد که بدون هماهنگی با دولت عراق و برغم تاکید مقامات بغداد بر مطلوب بودن شرایط امنیتی را بخشی از عملیات جنگ روانی آمریکا برای افزایش تنش در عراق و منطقه از یکسو و تحت فشار قرار دادن بیش از پیش دولت عراق برای همراهی با فشارها علیه ایران و نیز جبهه مقاومت در عراق از سوی دیگر توصیف کرده اند.
این در حالی است که مناطق مختلف عراق و از جمله بغداد، طی ماههای اخیر شاهد بهبود قابل توجه شرایط امنیتی بوده است.
بسیاری از ناظران امنیتی در عراق بر این باورند که آمریکا در حالی با هدف براه انداختن جنگ روانی، القای ناتوانی امنیتی دولت عراق و تحت فشار گذاشتن آن اطلاعیه های هشدار آمیز صادر می کند که در سال های اخیر هیچگونه عملیات تروریستی یا حتی سوء قصد علیه شهروندان یا مقرهای آمریکایی در عراق گزارش نشده است امری که در اظهارات عصر دیروز (سه شنبه) نخست وزیر عراق در جریان کنفرانس خبری هفتگی خود نیز به آن تصریح کرده بود.
خاورم**351**10**380

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سیاسی آمریکا حضور نظامی جنگ روانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۸۳۱۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دامی که آمریکا برای عراق پهن کرد

مینا العریبی، سردبیر روزنامه انگلیسی زبان در مقاله The National «عراق را ترک نکنید؛ در چرایی تداوم حضور آمریکا در عراق» که در وب سایت فارن افرز منتشر شده است، سعی در توجیه تداوم حضور آمریکا در عراق داشته است.

به گزارش فرهیختگان به نقل از العریبی در این مقاله سعی کرده آمریکا را ضامن حاکمیت عراق توصیف کند؛ گزاره‌ای که بی‌پایه بودن آن در نگاهی سطحی به وضعیت عراق در طول سالیان اشغال روشن می‌شود. نکته مهم‌تری که خوانش این مقاله آن را روشن می‌سازد، بیم آمریکا و حامیان آن از پیوند محکم جمهوری اسلامی ایران و عراق و ارتباطات قوی دو کشور است.

اکثر نخست‌وزیران عراق در دو دهه گذشته در مقطعی از ارتش آمریکا خواسته‌اند کشورشان را ترک کنند.

مذاکرات دوجانبه طی ۱۵ سال گذشته یا بیشتر سبب شده است حضور نظامی ایالات‌متحده در عراق از زمان اوج آن در سال ۲۰۰۷، یعنی زمانی که ۱۷۰ هزار نیروی آمریکایی به‌عنوان بخشی از «بسیج» مبارزه با القاعده و پشتیبانی از نیرو‌های مسلح این کشور که پس از متلاشی شدن از سوی واشنگتن در سال ۲۰۰۳ هنوز در مرحله بازسازی خود بودند، به‌شدت کاهش یابد.

تعداد فعلی سربازان آمریکایی در عراق اکنون ۲۵۰۰ نفر است. تهدید ایجاد شده از سوی القاعده و داعش در این کشور هم به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته و اعمال خشونت‌آمیز چشمگیر هم نادر شده، شرایطی که توجیه‌کننده حضور کمرنگ نیرو‌های آمریکایی در عراق است.

اکنون سودانی به دنبال پایان دادن به ماموریت نظامی آمریکا در عراق است. اگرچه سودانی به‌عنوان فرمانده کل قوا عملا باید بر تمام نهاد‌های مسلح عراقی تفوق داشته باشد، اما در عمل، گروه‌های شبه‌نظامی یا به‌صورت خودمختار یا از طریق نیرو‌های بسیج مردمی -سازمانی فراگیر که از نظر قانونی بخشی از دستگاه امنیتی عراق بوده، اما مستقیما با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران- هماهنگی دارد.

هنگامی که سودانی در ۱۵ آوریل با جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در واشنگتن دیدار کند، از ایالات‌متحده درخواست خواهد کرد تمام نیرو‌های آمریکایی را از عراق خارج کند، اما بعید است که طرحی برای مقابله با شبه‌نظامیان پس از خروج این نیرو‌ها ارائه کند.

اگر حضور نظامی ایالات‌متحده در عراق به پایان برسد، احتمالا متعاقبا شاهد ایجاد اختلافات سیاسی خواهیم بود. پیشرفت‌های حاصل شده برای نیرو‌های مسلح عراق از سال ۲۰۱۴ یعنی زمانی که آن‌ها نتوانستند مانع پیشروی داعش در یک‌سوم خاک خود شوند، در صورت برداشته شدن دست حمایت ایالات‌متحده ممکن است از بین برود. واشنگتن اکنون باید از اهرم نفوذ خود در بغداد برای حفظ حضور نظامی غیرجنگی، مشابه نیرو‌هایی که در آلمان، ژاپن، فیلیپین و کشور‌های دیگر دارد، استفاده کند.

فضای مذاکره

حضور ایالات‌متحده در عراق در برهه‌ای ناپایدار برای خاورمیانه در کانون توجه قرارگرفته است. جنگ در نوار غزه فرصت‌هایی را برای آن دسته از بازیگران خارجی ایجاد کرده است که به دنبال سود بردن از ویرانی‌ها هستند، ازجمله ایران. نیرو‌های نیابتی ایران اکنون بیش از هر زمان دیگری فعال هستند و تهران خواستار چیزی جز کاهش حضور ایالات متحده در منطقه و ترک کامل عراق نیست.

ایالات‌متحده امروز دوستان زیادی در رهبری عراق ندارد؛ وضعیتی که نتیجه عدم تعامل دیپلماتیک این کشور در طول سال‌ها به شمار می‌رود. با این حال، این امر بدان معنا نیست که سیاستمداران عراقی همگی خواهان خروج نیرو‌های آمریکایی از این کشور هستند.

در این میان سیاست‌های دولت عراق نیز تا حدودی متناقض است. تلاش‌های کنونی برای پایان دادن به حضور نظامی ایالات‌متحده بخشی از تلاش گسترده‌تر بغداد برای محدود کردن نفوذ بین‌المللی در این کشور است؛ دولت عراق همچنین استفاده از دینار عراق را برای معاملات مالی به‌جای دلار آمریکا دنبال می‌کند و نهاد ماموریت کمک‌رسانی سازمان ملل به عراق را نیز که به نظارت بر انتخابات و تشویق گفتگو میان احزاب سیاسی رقیب کمک کرده، محدود کرده است.

با این حال، دولت عراق همچنان به دنبال برقراری پیوند نظامی با غرب است. گروه مامور ناتو در عراق که به آموزش و مشاوره نیرو‌های عراقی کمک می‌کند، برخلاف آمریکا، زیر بار انتقاد‌ها قرار ندارد.

دلایل بقا

دولت‌های پیشین ایالات‌متحده تلاش‌های مختلفی را برای پاسخگویی به خواسته‌های عراق برای مذاکره مجدد درباره حضور نظامی ایالات متحده در عراق انجام داده‌اند. خاطرات وعده رئیس جمهور اوباما برای خروج نیرو‌های آمریکایی از عراق و بازگشت سه‌سال بعد آن‌ها به این کشور هنوز هم در خاطرات اهالی عراق زنده است.

برای بیش از دو دهه، عراق سنگ بنای سیاست خاورمیانه‌ای ایالات‌متحده بوده و فعالیت‌های نظامی ایالات‌متحده بیشتر بر تهدید تروریستی القاعده و بعدا داعش متمرکز بوده است. البته اگرچه این گروه‌ها هنوز هم تهدید به‌شمار می‌روند، دامنه دست درازی آنان به‌شدت کاهش یافته است، اما در این میان خطرات دیگری در قالب گروه‌های شبه‌نظامی سرکش پدیدار شده است که بیشتر آن‌ها از سوی تهران تغذیه می‌شوند.

البته ایالات‌متحده در این میان بدون اهرم فشار هم نیست. عراق همچنان به‌شدت به حمایت سیاسی و نظامی واشنگتن برای تقویت نیرو‌های مسلح خود و همکاری با شرکای منطقه‌ای متکی است.

آزمون اراده‌ها

یک تناقض کلیدی در بطن سیاست عراق وجود دارد؛ درخواست‌های ارائه‌شده برای حاکمیت بیشتر عراق که در عمل به خروج نیرو‌های آمریکایی ترجمه می‌شود، توسط گروه‌هایی تحریک می‌شود که خود با گرفتن دستورات از تهران، اقتدار دولت عراق را تضعیف می‌کنند. ایالات‌متحده ضربه اولیه را [به حاکمیت عراق]با جنگ و اشغال سال ۲۰۰۳ وارد کرد و آسیب به حاکمیت عراق به شبه‌نظامیان و دیگر بازیگران غیردولتی اجازه داد تا در سال‌های پس از آن تکثیر شوند.

موضوع حضور نیرو‌های آمریکایی در عراق به آزمون اراده بین بازیگران سیاسی خواستار هماهنگی بغداد با تهران و کسانی تبدیل شده که می‌خواهند استقلال عراق را از طریق ایجاد توازن در روابط با تهران و واشنگتن تضمین کنند. آنچه در این بحث مطرح است بسیار بزرگ‌تر از چند هزار سرباز غیرجنگی است. به‌نفع عراق و ایالات‌متحده است بر سر یک توافق بلندمدت مذاکره کنند که مساله سربازان را حل و در مرحله بعدی روابط ایالات‌متحده و عراق را تنظیم کنند.