به نقل از «پارسینه»

عفونت ادراری در مردان و هر آنچه باید بدانید

تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۸۸۴۳۳

در عفونت مثانه باکتری‌ها به مثانه نفوذ کرده و در آن رشد می‌کنند. گاهی باکتری‌ها در کلیه‌ها یا لوله‌هایی که ادرار را از کلیه‌ها به مثانه منتقل می‌کنند، باقی می‌مانند. این شرایط عفونت دستگاه ادراری urianary tract infection یا UTI نامیده می‌شود که در زنان بیشتر از مردان است.

در اکثر مواقع عفونت دستگاه ادراری به راحتی و با مصرف آنتی بیوتیک درمان می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نشانه‌های عفونت ادراری در مردان
نشانه‌های عفونت دستگاه ادراری ناگهان بروز می‌کنند و عبارتند از:

ادرار دردناک و احساس سوزش
نیاز به دفع مکرر ادرار
نیاز ناگهانی به خالی کردن مثانه
احساس درد در قسمت مرکز و پایین شکم، درست بالای استخوان لگن
مشاهده خون در ادرار
نشانه‌های عفونت ادراری زمانی که کلیه‌ها درگیر می‌شوند، علاوه بر نشانه‌های بالا عبارتند از:

درد در پهلو‌ها یا پشت که با تغییر وضعیت هم تغییر نمی‌کند
تب و لرز
تهوع و استفراغ
برخی نشانه‌ها که علاوه بر نشانه‌های ذکر شده ظاهر می‌شوند، نشان می‌دهند که به عفونت پروستات مبتلا شده اید، این نشانه‌ها عبارتند از:

تب
لرز
خستگی شدید
مشکل در دفع ادرار
درد در ناحیه لگن یا بین روده و کیسه بیضه یا اسکروتوم scrotum

علت عفونت ادراری در مردان
عفونت ادراری در مردان و هر آنچه باید بدانید

در اکثر موارد عفونت داراری توسط باکتری Escherichia یا E.coli ایجاد می‌شود که به طور طبیعی در بدن وجود دارد. این باکتری از طریق مجرای ادرار وارد دستگاه ادراری می‌شود. مجرای ادرار لوله‌ای است که ادرار را از طریق آلت تناسلی از مثانه خارج می‌کند.

عفونت ادرار در زنان رایج‌تر از مردان است، زیرا مجرای ادرار زنان کوتاهتر است و باکتری‌ها برای رسیدن به مثانه فاصله کوتاهتری را طی می‌کنند. احتمال اینکه یک مرد از طریق رابطه جنسی دچار عفونت ادراری شود، ضعیف است، زیرا عامل عفونت معمولا باکتری است که تقریبا در دستگاه ادرار انسان وجود دارد.

عفونت ادراری در مردان در سنین بالا رایج‌تر است. یکی از علل آن این است که مردان در سنین بالا بیشتر دچار بزرگی غیر سرطانی پروستات می‌شود که هایپرپلازی خوش خیم پروستات benign prostatic hyperplasia نامیده می‌شود. پروستات در اطراف گردن مثانه قرار می‌گیرد، جایی که مجرای ادرار به مثانه متصل می‌شود. بزرگ شدن پروستات می‌تواند گردن مثانه را ببندد و حرکت ادرار سخت‌تر می‌شود. اگر مثانه به طور کامل خالی نشود، باکتری‌هایی که به طور طبیعی با ادرار خارج می‌شوند، در مثانه باقی می‌مانند.

دیگر عواملی که احتمال بروز عفونت ادراری را افزایش می‌دهند، عبارتند از:

عدم تحرک برای مدت طولانی
عدم نوشیدن مایعات کافی
جراحی سیستم ادراری که به تازگی انجام شده
دیابت
ختنه نکردن
بی اختیاری مدفوع
برقراری رابطه مقعدی که مجاری ادرار را در معرض باکتری‌های بیشتری قرار می‌دهد

درمان عفونت ادراری
عفونت ادراری در مردان و هر آنچه باید بدانید

اگر به عفونت ادارای مبتلا هستید، نیاز به مصرف آنتی بیوتیک دارید. بسته به نوع آنتی بیوتیکی که پزشک تجویز کرده، این دارو‌ها را یک یا دو بار در روز و به مدت ۵ تا ۷ روز یا بیشتر مصرف می‌کنید.

به علاوه لازم است مایعات کافی بنوشید. ممکن است به علت بروز ناراحتی و درد در زمان دفع ادارار از نوشیدن مایعات زیاد اجتناب کنید، اما ادرار کمک می‌کند باکتری‌ها از سیستم اداراری خارج شوند. در زمان مصرف آنتی بیوتیک‌ها به بدن خود آبرسانی کنید و زیاد به دستشویی بروید.

دوره بهبود عفونت ادراری
زمانی که شروع به مصرف آنتی بیوتیک‌ها می‌کنید، ممکن است طی دو تا سه روز به طور قابل توجهی احساس بهبود کنید. اگر علائم بعد از مصرف آنتی بیوتیک‌ها بهبود پیدا نکرد، به پزشک مراجعه کنید.

لازم است تمام آنتی بیوتیک‌های تجویز شده را مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبود می‌کنید. قطع مصرف آنتی بیوتیک منجر به رشد باکتری‌های مقاوم به آنتی بیوتیک‌های رایج می‌شود. در حقیقت کامل نکردن دوره درمان با آنتی بیوتیک باعث از بین رفتن باکتری‌های ضعیف شده و باکتری‌های قوی‌تر و مقاوم‌تر را رها می‌کند.

پیشگیری از عفونت ادراری در مردان

برای پیشگیری از عفونت ادراری لازم است احتمال ورود و تهاجم باکتری‌ها به دستگاه ادراری را کاهش دهید. برای جلوگیری از ورود باکتری‌ها به دستگاه ادرار می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

- در هنگام نیاز حتما به دستشویی بروید و ادرار خود را نگه ندارید

- مایعات کافی بنوشید، اکثر افراد زمانی که تشنه هستند یا در هنگام غذا خوردن نوشیدنی یا آب می‌نوشند. در هوای گرم و زمانی که فعالیت دارید، آب بیشتری بنوشید. تمام نوشیدنی‌ها در میزان تعادل می‌توانند آبرسان باشند، از جمله نوشیدنی‌های بدون گاز، قهوه و چای.

- در دستشویی خود را از جلو به عقب بشویید.

- ناحیه آلت خود را تمیز و خشک نگه دارید.

آیا می‌توان عفونت ادراری را در خانه و بدون مصرف آنتی بیوتیک درمان کرد؟
درمان عفونت ادراری در خانه و بدون مصرف آنتی بیوتیک توصیه نمی‌شود. اکثر مواقع عفونت ادراری بدون مصرف انواع آنتی بیوتیک درمان نمی‌شود و تاخیر درمان عفونت ادراری منجر به بروز پیامد‌هایی مانند عفونت کلیه و سپسیس* یا عفونت خون sepsis می‌شود. اگر فکر می‌کنید به عفونت ادراری مبتلا هستید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید و آزمایش‌های لازم را انجام دهید.

عفونت خون یا سپسیس Sepsis:بیماری است که به آن مسمومیت خونی یا باکتری در خون هم گفته می‌شود که به علت مواد سمی تولید شده توسط عوامل عفونی مثل باکتری، ویروس یا قارچ‌ها و یا به دلیل سیستم دفاعی ضعیف بوجود می‌آید.   منبع: سیمرغ

منبع: پارسینه

کلیدواژه: عفونت ادراری ادرار سلامت مردان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۸۸۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آنچه بهتر است درباره سرخک و واکسیناسیون آن بدانید

دو مقاله در مجله انجمن پزشکی کانادا، مروری مختصر از این بیماری بسیار عفونی ارائه می‌دهد.

در حالی که افزایش موارد ابتلا به سرخک در کانادا نیز به تازگی گزارش شده است، بسیاری از پزشکانِ کانادایی ممکن است تجربه مستقیم با تشخیص و درمان سرخک نداشته باشند زیرا این کشور در سال ۱۹۹۸ میلادی به وضعیت حذف سرخک دست یافت.

پزشکان تاکید دارند افزایش فعالیت ویروس سرخک در جهان و در کانادا یادآور اهمیت ایمن سازی افراد علیه این بیماری است. از این رو روال منظمِ واکسیناسیون‌های معمول دوران کودکی از جمله سرخک که در طول همه گیری کووید-۱۹ نادیده گرفته شد باید فورا مورد بررسی قرار گیرند.

دکتر «سارا ویلسون»، یک پزشک در انتاریو، می‌گوید: پزشکان باید هنگام ارزیابی بیماران به ویژه آن هایی که سابقه سفر داشته‌اند یا کسانی که احتمالا در معرض شیوع محلی این بیماری قرار گرفته اند، هشیار باشند.

سرخک یکی از مسری ترین بیماری های عفونی تنفسی است. افراد مبتلا به سرخک دچار تب، سرفه، آبریزش بینی و ورم ملتحمه می شوند. همچنین بثوراتی که از روی صورت شروع و در سراسر بدن پخش می شود، حدود چهار روز بعد از ابتلا ممکن است ایجاد شود.

عوارض عفونت سرخک در ۳۰ درصد موارد گزارش شده است. اینها می توانند شامل عفونت گوش، ذات الریه، عوارض بارداری و عوارض عصبی از جمله آنسفالیت باشند. سرخک همچنین می تواند موجب نقص ایمنی ثانویه موقت شود. بیشتر موارد سرخک در کانادا در افراد واکسینه نشده به ویژه کودکان رخ می دهد.

با توجه به عفونی بودن سرخک، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید در صورت ارجاع موارد مشکوک برای ارزیابی یا آزمایش، با رعایت اقدامات پیشگیرانه با مراکز مراقبت بهداشتی تماس بگیرند تا اطمینان حاصل شود که از اقدامات مناسب پیشگیری و کنترل عفونت برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران، استفاده می شود.

با وجود برنامه‌های موثر واکسیناسیون، شیوع سرخک در کشورهای مختلف در حال افزایش است که بر نیاز به افزایش تلاش‌های واکسیناسیون تاکید می‌کند. راهنمای واکسیناسیون کانادا تجویز واکسن‌های سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را برای همه افراد در کانادا با برنامه‌های دز مشخص توصیه می‌کند.

برای مسافرت کردن یا زمان شیوع این بیماری، واکسیناسیون MMR می‌تواند فراتر از برنامه‌های استاندارد انجام شود؛ با دستورالعمل‌هایی که برای تسریع واکسیناسیون و پیشگیری پس از مواجهه ارائه شده است. بزرگسالان فاقد ایمنی سرخک یا سوابق واکسیناسیون نیز می توانند یک تا دو دز واکسن MMR را بسته به سن، سابقه سفر و عوامل خطر دریافت کنند. واکسن MMR ایمن و موثر است. با این حال، افراد مبتلا به نقص ایمنی یا زنان باردار نیاز به بررسی دقیق دارند. از این رو ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه بسیار مهم است.

درباره سرخک و واکسیناسیون آن چه می‌دانید؟

واکسن سرخک مؤثر و بی خطر است. با این حال افرادی که دچار نقص ایمنی هستند یا زنان باردار، قادر به دریافت آن نیستند و بنابراین ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه، بسیار مهم است.

پزشکان می‌گویند به افرادی که دو دُز واکسن سرخک دریافت نکرده‌اند، توصیه می‌شود مراقب باشند به این بیماری مبتلا نشوند.

متخصصان تاکید دارند اگر نمی‌دانید که آیا ایمنی کافی در برابر سرخک دارید یا خیر، به شما توصیه می‌شود که آزمایش آنتی‌بادی را در مراکز پزشکی انجام دهید و تأیید کنید که آیا واکسیناسیون ضروری است یا خیر.

علاوه به این، هنگامی که به کشورهای خارجی و مناطقی سفر می‌کنید که موارد بیشتری از ابتلا به سرخک در آن ها گزارش شده است به شما توصیه می‌شود پس از بازگشت به کشور خود، وضعیت جسمانی‌تان را به دقت بررسی کنید.

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، این مقاله مشخص می‌کند چه کسانی باید واکسن را خارج از برنامه توصیه شده معمولی دریافت کنند، به ویژه کودکانی که در برابر عوارض سرخک آسیب پذیر هستند.

این مطلب همچنین راهنمایی‌هایی را برای بزرگسالان ارائه می دهد تا یک دز یا بیشتر از این واکسن را بسته به سال تولدشان دریافت کنند.

درباره سرخک و واکسیناسیون آن چه می‌دانید؟

سرخک درمان خاصی ندارد اما برای کاهش تب بیمار از استامینوفن و ایبوپروفن استفاده می‌شود. برخی تحقیقات هم تأثیر خفیف ویتامین آ در کاهش علائم و کاهش مرگ و میر مبتلایان به سرخک را نشان داده‌ است.

برخی افراد هم ممکن است به سینه‌پهلو و بیماری‌های عفونی مبتلا شوند که در آن صورت داروهای آن بیماری‌ها برایشان تجویز خواهد شد.

به گفته متخصصان، دوره نهفتگی به‌ طور میانگین ۱۴ روز است و چهار روز پس از بروز راش‌ها قابلیت سرایت دارد.

منبع: خبرگزاری ایسنا