پاشنه آشیل نیروی دریایی ایالات متحده
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۰۹۴۸۱
به گزارش خبرفوری، با حضور ناوهای ایالات متحده در دریای مدیترانه، سرخ و خلیج فارس و افزایش تنش میان جمهوری اسلامی ایران و آمریکا بسیاری از قدرت نیروی دریایی دو جبهه سخن به میان آورده اند. برخی گمان دارند نیروی دریایی آمریکا فراتر از حد بوده و شکست ناپذیر است. اما آیا این نظر سنجیده و درست است؟ بدون شک ناوها و زیردریایی های آمریکا نقاط ضعف مختلفی دارند .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ابتدا باید مروری بر تاریخ شکل گیری نیروی دریایی ایالات متحده داشته باشیم. نیروی ناوی ابتدایی آمریکا در زمان جنگهای انقلاب استقلال این کشور شکل گرفت. به علت ورود مهاجران با کشتی به قاره جدید، آمریکاییها به نوعی با کشتی و جنگهایش درگیر شدند. پس از پایان جنگ انقلاب، آمریکاییها توانستند حتی در برخی جنگهای داخل اروپا از جمله انقلاب فرانسه هم به کمک نیروهای انقلابی بیایند و تجهیزات و کمک به داخل اروپا بفرستند.
در زمان جنگهای داخلی(انفصال) بود که نیروی دریایی آمریکا به صورت رسمی شکل گرفت. ابتدا در این جنگها بود که آمریکا نیروی دریایی خود را تاسیس کرد و حتی برای اولین بار کشتی های بخاری را هم وارد ناوگان خود کرد.
اولین جنگ رسمی نیروی دریایی آمریکا در 1848 و در نبرد با مکزیک روی داد. آمریکا در این جنگ بر مکزیک پیروز شد و توانست بسیاری از ایالات جنوبی را از آن خود نماید.
در 1882 نیروی دریایی آمریکا با حدود 10 هزار نیرو رسما شکل امروزی به خود گرفت. طی دهه بعد به دستور کنگره چندین و چند کشتی جنگی تولید شد و ناوگان ایالات متحده آمریکا شکل پیدا کرد.
در 1898 در جنگ دریایی آمریکا و اسپانیا، ایالات متحده پیروز شد و این باعث شد که کنگره رغبت بیشتری به توسعه نیروی دریایی ایالات متحده پیدا کند.
اما اوج التهاب و سنجش نیروی دریایی آمریکا در جنگ جهانی دوم و در نبرد با نیروی دریایی ژاپن ایجاد شد. در این جنگ که البته در نهایت با پیروزی آمریکا تمام شد، بسیاری از کشتیهای آمریکایی توسط هواپیماها و انتحاری های ژاپنی غرق شدند و خسارت بسیاری به نیروی دریایی آمریکا وارد شد.
بعد از جنگ جهانی دوم آمریکا نیروی دریایی مجددا تجهیز شد. نیروی دریایی این کشور در 4 جنگ اصلی نیروی دریایی خود را شرکت داد: جنگ کره، جنگ ویتنام، جنگ اول خلیج فارس(کویت) و جنگ دوم خلیج فارس(عراق).
مهمترین شکستهای نیروی دریایی آمریکا
نبرد دریایی انقلاب؛ اولین سیلی به کشور جدید التاسیس
جنگ انقلاب آمریکا یکی از بزرگترین شکستهای تاریخ نظامی آمریکا است. در این نبرد، نیروهای مسلح قاره اروپا(به رهبری بریتانیا) بزرگترین ضربه را به نیروی دریایی آمریکا زدند. مبارزه استقلال از بریتانیا به آمریکاییها نشان داد که یک کشور قدرتمند نیاز به یک نیروی دریایی دارد تا دشمن را که دارای یک ناوگان مجهز است شکست دهد.
این شکست تا سال 1941 بزرگترین شکست دریایی آمریکا به حساب میآمد. در این نبرد بیش از 30 ناو جنگی آمریکایی غرق شد و بیش از 500 ملوان آمریکایی هم کشته شد. این در حالی است که انگلیسیها فقط 86 نفر تلفات دادند که از این بین فقط 25 نفر کشته شدند.
نبرد پرل هاربر؛ طوفان در یک لحظه
حمله ناگهانی هواپیماهای جنگنده ژاپن به پایگاه دریایی ایالات متحده آمریکا در بندر پرل هاربر در روز یکشنبه هفتم دسامبر سال 1941میلادی یکی دیگر از شکستهای دریایی آمریکا بود که موجب ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم هم شد.
طی این حمله، نیروی هوایی و دریایی ژاپن به پایگاه دریایی آمریکا در پرل هاربر ( واقع در جزایر هاوایی در اقیانوس آرام) حمله کردند و صدمات بسیار سنگینی به آمریکاییها وارد ساختند .
نتیجه این حمله برای نیروی دریایی آمریکا یک فاجعه واقعی بود. 360 هواپیمای ژاپنی توانستند 5 ناو بزرگ آمریکایی را به همراه 3 کشتی کوچکتر غرق کنند. 3 ابر ناو دیگر چنان آسیب دیدند که توان خود را از دست دادند. همچنین، 188 هواپیمای آمریکایی نابود شده و 155 هواپیمای دیگر هم آسیب دیدند. در پایان عملیات، تعداد تلفات انسانی نیروهای امریکایی بیش از 2400 کشته و 1240 مجروح بود.
تا پایان جنگ جهانی دوم، آمریکا و ژاپن چندین و چند نبرد دریایی سهمگین دیگر هم داشتند که در برخی از این جنگها ژاپنیها توانستند آمریکا را شکست دهند و در برخی دیگر هم شکست خوردند.
بسیاری از کارشناسان نظامی معتقدند جنگ دریایی ژاپن هنوز هم بزرگترین ضربه و چالش نیروی دریایی ایالات متحده بوده است.
درگیریهای آمریکا در خلیج فارس
آمریکا تا کنون بارها نیروهای خود را به خلیج فارس فرستاده و بارها هم آسیب دیده است. بعد از آغاز جنگ نفتکشها بین ایران و عراق، آمریکا برای حفاظت از عراق و متحدین عربش وارد معرکه شد اما در عرصه نیروی دریایی عملا شکست خورد و نتوانست از منافع خود حمایت کند. به همین دلیل هم سرانجام قاعده بازی را به هم زد و با شلیک به هواپیمای مسافربری ایران و شهادت شهروندان بیگناه سعی کرد از شکست فرار کند.
آمریکا چند بار دیگر هم در خلیج فارس آسیب جدی دیده است. در سال 1988 ناو ساموئل آمریکا در حال اسکورت کشتی کویتی از مسیری در خلیج فارس بود که ناگهان متوجه شد وارد منطقه مینگذاری شده است. یک مین در زیر ناو منفجر گردید و یک حفره 8 متری در بدنه ناو ایجاد کرد؛ در نتیجه اصابت این مین، حدودا صد میلیون دلار خسارت به ناو وارد شد.
اما یکی از مهم ترین رسواییهای آمریکا در خلیج فارس در دی 1394 رخ داد. در این ماه نیروی دریایی سپاه پاسداران دو کشتی نظامی آمریکایی را در آبهای ایران توقیف و 10 ملوان نیروی دریایی آمریکا را بازداشت کردند.
ایران تصاویری از ملوانان بازداشت شده در حالی که زانو زده و به نشانه تسلیم دستهایشان را روی سرشان گذاشته و گریه میکردند منتشر کرد. پخش این تصاویر باعث وارد شدن شوک سنگینی به آمریکا شد و به اعتبار نیروی دریایی عریض و طویلش ضربه سنگینی زد.
نقطه ضعف نیروی دریایی آمریکا کجا است؟در سال 2017 یک ناوکلاس بروک با یک کشتی معمولی ژاپنی برخورد کرد و در نتیجه چند ملوان غرق شده و چند ده میلیون دلار خسارت به ناوگان آمریکا وارد شد. این اتفاق یک رسوایی بزرگ برای نیروی دریایی ایالات متحده بود و چینیها که رقیب جدی آمریکا در دریا هستند طی چند مقاله درباره این اتفاق تحلیل نوشتند.
نکته آنها این بود که نیروی دریایی آمریکا آنقدرها هم قوی نیست چرا که نتوانسته است در رادار خود رد کشتی تجاری ژاپنی را بگیرد. در همان سال برای ناو مک کین نیز ماجرای مشابهی رخ داد و بسیاری را در این فکر انداخت که نکند واقعا نیروی دریایی پر سر و صدای آمریکا دچار بحران شده است؟
تحلیل و تاکید نویسندگان چینی بر این بود که اصولا نیروی دریایی آمریکا در فضایی خارج از کارائیب و اقیانوس اطلس کارایی خود را ندارد.
فاکس نیوز مدتی بعد در مقالهای ضمن تایید نکته چینیها تاکید کرد که مشکل اصلی نیروی دریایی آمریکا نه تجهیزات بلکه نیروی انسانی در حال خدمت آن است. از نظر فاکس نیوز در واقع تعلیم نیروی دریایی ارتش آمریکا چند سالی است که با مشکل مواجه شده است و نمیتواند کارایی تجهیزات را به فعلیت برساند. این اتفاق به خصوص در نقاط دورتر و در مواجهه با کشتیهای کروز و تندرو که احتیاج به سرعت عمل خدمه دارد بسیار بیشتر خود را نشان میدهد. دستگیری نیروهای آمریکایی در خلیج فارس به دست ایران و ترس و گریه خدمه به خوبی این ضعف در نیروی انسانی را نشان میدهد.
بسیاری از رسانه ها و ژورنالهای نظامی همچنین معتقدند که ناوهای آمریکایی با این شرایط اصولا برای یک نبرد سنگین و مقابله با حجم زیادی از این نوع تهدیدات در آبراههای تنگ مانند تنگه هرمز یا خلیج های مختلف طراحی نشده اند. چرا که همانطور که گفته شد در این فضاها، احتمالا آمریکا با حجم زیادی از پرتابگرهای موشک های کروز ، ناوچه های موشک انداز و قایق های مسلح تندرو رو به رو شود.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۰۹۴۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا قطعنامه آتشبس سازمان ملل جنگ اسرائیل در غزه را متوقف میکند؟
خبرگزاری الجزیره در مطلبی نوشت: آمریکا با اینکه قطعنامه آتشبس را این بار وتو نکرد اما همچنان تسلیحات جنگی برای رژیم صهیونیستی ارسال میکند و اخیرا حمایت مالی از آنروا را به مدت یک سال تعلیق کرد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، خبرگزاری الجزیره نوشته است که پس از بیش از پنج ماه درگیری و پنج پیشنویس قطعنامههای وتو شده، اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد دوشنبه ۲۵ مارچ با موفقیت قطعنامهای را تصویب کردند که خواستار آتشبس فوری بین رژیم اسرائیل و حماس در غزه شد.
ایالات متحده از رأی دادن خودداری کرد در حالی که ۱۴ عضو باقیمانده شورای امنیت به این قطعنامه رأی مثبت دادند که توسط ۱۰ عضو منتخب شورا پیشنهاد شده بود. این قطعنامه خواستار «آتشبس فوری در ماه رمضان که مورد احترام همه طرفها باشد و منجر به آتشبس پایدار و ثابت شود» است.
رأی کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل (آمریکا تنها رأی ممتنع، سایر کشورها رأی موافق)علاوه بر این، قطعنامه خواستار آزادی زندانیهای اسرائیلی نزد حماس شده است و بر لزوم ارسال کمکهای بشردوستانه بیشتر به غزه و پایبندی به قوانین بینالمللی تأکید کرده است.
این قطعنامه در حالی که حداقل وعده یک وقفه در جنگ را میدهد، توسط برخی از تحلیلگران به دلیل عدم توانایی آن برای پایان دادن به جنگ بیشتر نمادین است تا قابل توجه. نانسی اوکیل، رئیس اندیشکده «مرکز سیاست بینالملل» در ایالات متحده، به الجزیره گفته است که اگرچه تصویب قطعنامه قابل توجه است، اما «دیگر خیلی دیر است و هنوز هم کافی نیست».
آیا این قطعنامه لازمالاجرا است؟طبق ماده ۲۵ منشور سازمان ملل که به تصویب ایالات متحده آمریکا نیز رسیده است، کلیه قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل الزامآور و لازمالاجرا تلقی میشوند.
بر اساس گزارش الجزیره، با این حال، ایالات متحده قطعنامه روز دوشنبه را غیر الزامآور توصیف کرده است. لیندا توماس گرینفیلد، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد، پس از تصویب قطعنامه افزود که واشنگتن به طور کامل از «برخی از اهداف حیاتی در این قطعنامه غیرالزامآور» حمایت میکند. در همان روز، متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به خبرنگاران گفت: «این یک قطعنامه غیرالزامآور است».
این موضوع توسط سایر مقامات سازمان ملل و اعضای شورای امنیت مورد اعتراض قرار گرفته است. ژانگ جون سفیر چین در سازمان ملل گفت که قطعنامههای شورای امنیت الزام آور است.
فرحان حق، معاون سخنگوی سازمان ملل متحد افزود: «قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل [مانند] قانون بینالملل هستند، بنابراین به اندازه قوانین بینالملل الزامآور هستند».
خبرگزاری آناتولی نیز گزارش داد که پدرو کومیساریو، سفیر موزامبیک در سازمان ملل گفت: «تمام قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل الزامآور و اجباری هستند».
به گفته الجزیره، اگر قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد رعایت نشود، شورا میتواند در مورد قطعنامه بعدی در مورد نقض آن رأیگیری کند و اقدامات تنبیهی را در قالب تحریم یا حتی مجوز مداخله یک نیروی بینالمللی انجام دهد.
جیمز بیز، سردبیر دیپلماتیک الجزیره پیشتر گفته بود که «عملاً هیچ شرایطی وجود ندارد که تحت آن دولت بایدن از یک قطعنامه تنبیهی حمایت کند» که اقدامی علیه اسرائیل انجام دهد. رژیم صهیونیستی در گذشته بارها از مسئولیت نقض قطعنامههای سازمان ملل قسر در رفته است.
در دسامبر ۲۰۱۶، در آخرین روزهای دوره ریاست جمهوری باراک اوباما در ایالات متحده، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامهای را تصویب کرد که شهرکسازیهای رژیم اسرائیل در فلسطین را غیرقانونی و نقض قوانین بینالمللی دانست. این قطعنامه با ۱۴ رأی به تصویب رسید و آمریکا رأی ممتنع داد. رژیم صهیونیستی این قطعنامه را نادیده گرفت.
اخیراً، در دسامبر ۲۰۲۳، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثریت قاطع رأی به «آتشبس بشردوستانه» داد. اما این یک قطعنامه غیرالزام آور بود و اسرائیل از اقدام به آن خودداری کرد. اسرائیل همچنین تحت نظر دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) قرار دارد، دادگاهی که آفریقای جنوبی آن را به ارتکاب جنایت نسلکشی در غزه متهم کرده است.
آیا این قطعنامه سازمان ملل جنگ را متوقف میکند؟الجزیره گزارش داده است که این قطعنامه خواستار آتشبس فوری در ماه رمضان شده است. با این حال، از آنجایی که ماه رمضان در حدود ۹ آوریل به پایان میرسد، درخواست آتشبس – حتی اگر اکنون اجرا شود – فقط دو هفته ادامه خواهد داشت.
این سند میگوید که آتشبس فوری در ماه رمضان باید به آتشبس پایدار و ثابت منجر شود. اندکی قبل از رأیگیری در روز دوشنبه، کلمه «دائمی» از قطعنامه حذف شد تا سعی شود بر متن آن اجماع ایجاد شود. روسیه برای افزودن کلمه «دائمی» تلاش کرد و گفت که عدم استفاده از این کلمه میتواند به رژیم اسرائیل اجازه دهد پس از ماه رمضان «هر لحظه عملیات نظامی خود را در نوار غزه از سر بگیرد».
ایالات متحده همچنین ارسال کمکهای نظامی به اسرائیل را متوقف نکرده و بر تعهد خود به امنیت رژیم صهیونیستی پافشاری کرده است. در همین راستا، جان کربی، سخنگوی امنیت ملی کاخ سفید روز دوشنبه به خبرنگاران گفت: «رای ما نشاندهنده تغییر در سیاست ما نیست – تکرار میکنم، نیست».
تفاوت این قطعنامه با قبلیهایی که وتو شدند چیست؟جمعه گذشته پیشنویس قطعنامهای از سوی آمریکا به شورا ارائه شد و اعضا به آن رأی دادند. روسیه و چین آن را وتو کردند. کشور الجزایر رأی مخالف و گویان رأی ممتنع داد. یازده نفر به این پیشنویس قطعنامه رأی مثبت داده بودند. این قطعنامه خواستار آتشبس نبود، بلکه از «تلاشهای دیپلماتیک بینالمللی برای برقراری آتشبس فوری و پایدار به عنوان بخشی از توافقی که گروگانها را آزاد میکند» حمایت میکرد.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا روز دوشنبه در یک بیانیه مطبوعاتی افزود که ایالات متحده خواهان آتشبس است که با آزادی اسرای رژیم اسرائیل مرتبط باشد.
قطعنامه روز جمعه قبلی همچنین از کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل خواست تا «از تأمین مالی تروریسم از جمله محدود کردن تأمین مالی حماس جلوگیری کنند». این قطعنامه همچنین حماس را محکوم کرد و اشاره داشت که حماس «از سوی بسیاری از کشورهای عضو به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شده است». در بیانیه بلینکن همچنین آمده است که قطعنامهای که روز دوشنبه به تصویب رسید در محکومیت حماس، که زبان کلیدی است که ایالات متحده آن را ضروری میداند، شکست خورد.
رژیم صهیونیستی از قطعنامه روز دوشنبه انتقاد کرده است که آتشبس را با آزادی زندانیها مرتبط نکرده است و در عوض این دو به طور جداگانه اتفاق میافتند.
آیا تصویب این قطعنامه باعث تنش میان آمریکا و اسرائیل شده است؟ایالات متحده پس از چندین ماه کارشکنی و وتوی سه قطعنامه قبلی که خواستار آتشبس بودند، روز دوشنبه رأی ممتنع داد. پس از تصویب این قطعنامه، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی سفر هیئتی عالیرتبه به واشنگتن را لغو کرد که باعث تشدید تنشها میان آمریکا و اسرائیل شد. میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه، این تحولات را «غافلگیرکننده و تأسف بار» توصیف کرد.
با این حال، یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل در ایالات متحده است. او روز دوشنبه با بلینکن ملاقات کرد و روز سهشنبه با لوید آستین وزیر دفاع ایالات متحده دیدار کرد. بلینکن به گالانت گفت که از تهاجم زمینی به شهر رفح در جنوب غزه خودداری کند.
در حالی که ایالات متحده بار دیگر تاکید کرد که سیاست فعلی خود ثابت میماند، نخست وزیر اسرائیل در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «ایالات متحده امروز سیاست [حمایتی] خود در سازمان ملل را کنار گذاشته است.» در ادامه این رشتهپست آمده است: «نتانیاهو شب گذشته به صراحت اعلام کرد که اگر آمریکا از سیاست اصولی خود خارج شود و این قطعنامه مضر را وتو نکند، سفر هیئت اسرائیلی به آمریکا را لغو خواهد کرد.»
غزه در آستانه قحطی قرار دارد و حداقل ۳۲۰۰۰ فلسطینی کشته شدهاند. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در ایکس نوشت: «این قطعنامه باید اجرا شود. شکست غیرقابلبخشش خواهد بود.»
کد خبر 739820