آینده بشریت؛ مهاجرت به دیگر نقاط کیهان
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۰۹۶۷۸
ایتنا - آیا در دیگر نقاط منظومه شمسی یا کیهان، مکانهای زیستپذیری وجود دارند تا انسانها در قرنهای آتی، زمین زیستناپذیر را ترک کرده و به مهاجرت در فضا بپردازند؟
مشهور است که فیزیکدان فقید و نامی، استیون هاوکینگ زمانی گفته بود: «ترک زمین و متفرق شدن در فضا، آینده [و تداوم] بشریت را کاملاً دستخوش تغییر قرار خواهد داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از bbvaopenmind، خورشید دارای هشت سیاره و دهها سیاره کوتوله و همچنین اشیاء تَرانپتونی (trans-Neptunian objects) است. منظومه شمسی مقدار زیادی دنبالهدار و سیارک نیز دارد. سیارکها از لحاظ کانیشناختی، بسیار جالب توجه هستند و نخستین گامها برای بهرهبرداری تجاری از آنها برداشته شده است.
بجز سرس (Ceres) که یک سیاره کوتوله با قطری کمتر از هزار کیلومتر است و میان مدار مریخ و مشتری قرار گرفته و یابشگر (probe) آمریکایی داون (Dawn) سرگرم وارسی آن است، دیگر سیارههای کوتوله خیلی از خورشید دورند و بنابراین بسیار سرد هستند. البته عطارد و زهره نیز به دلیل دمای زیاد مکانهای مناسبی نیستند. لازم به ذکر است که زهره فشار هوای بسیار بالا و ترکیب شیمیایی فوقالعاده خشنی دارد. شواهد وجود آب مایع، یعنی ترکیب شیمیایی که هنوز هم برای زندگی روی مریخ بسیار حیاتی قلمداد میگردد، همچنان محل بحث و مناقشه است. اورانوس و نپتون، که غولهای گازی با ترکیبات شیمیایی سبک وزن هستند نیز فاصله خیلی زیادی از خورشید دارند و از اینرو دمای آنها بسیار پایین است. پس در منظومه شمسی، آیا محل سکونت دیگری باقی میماند؟
تصویر: نسخه بهروز شده معادله دریک (Drake) که امکان تخمین زدن تعداد ممکن تمدنهای مدرن در کهکشانمان را فراهم میسازد. بیشتر پارامترها از عدم قطعیت زیادی برخوردار هستند. (حق نشر: دانشگاه روچستر)
از سوی دیگر، مشتری و زحل نیز هرچند سیارات گازی و تحت سلطه دو عنصر شیمیایی سبکتر یعنی هیدروژن و هلیوم هستند، اما سامانههای قمری بسیار گونهگونی دارند که برخی از آنها نشانههایی از پتانسیل زیست کیهانی از خود بروز میدهند. بدینترتیب، قمر «اروپا» مربوط به مشتری و قمر «اِنسلادوس» (Enceladus) مربوط به زحل، دو پوسته یخی و احتمالاً اقیانوس عظیمی زیر سطوح خود دارند.
به گزارش ایتنا و به نقل از اوپنمایند، مأموریتی اروپایی با نام «کاوشگر ماه یخی مشتری» (JUICE) که قرار است در سال ۲۰۲۲ اعزام شود و همینطور مأموریتی آمریکایی موسوم به Europa Clipper درنظر دارند به کاوش روی سه قمر پُرجِرم مشتری ادامه دهند که البته این کار در سال ۲۰۳۰ انجام خواهد شد. پیشنهادهای متعددی نیز برای انجام مأموریت فضایی پیرامون زحل و قمر آن آنسلادوس وجود دارند، اما تمامی آنها صرفاً در حد طرحهای مفهومی بودهاند. بنابراین، باید بیش از یک دهه صبر کنیم تا شواهد بیشتری از ساختار داخلی قمر اروپا و پتانسیل آن برای حمایت از زندگی به دست آوریم. در هر صورت در حال حاضر و تا آنجا که میدانیم، به نظر میرسد تنها سیاره در منظومه شمسی که زندگی را تأمین کند، همین زمین است.
افزون بر این، در خارج از منظومه شمسی نیز شمار قابلتوجهی از سیارههای زمینمانند با چگالی بالا و از نوع سنگی کشف شده و بعضی از آنها در مدار مناسبی میگردند و برای داشتن آب مایع، از انرژی کافی برخوردارند. اما باید دانست که حضور آب مایع یک شرط کافی یا حتی لازم هم برای پشتیبانی از حیات نیست. در واقع برای فراهم ساختن زمینه زندگی و تداوم آن، ویژگیهای دیگری نیز مورد نیازند؛ از قبیل ثبات ستاره مرکزی، زمینساخت صفحهای (plate tectonics) برای وجود کوه و تپه و همینطور آب و چرخه کربن، و همینطور فاصله زیاد از ستارههای دیگر تا جاذبه آنها نتواند بر مدار سیارات مورد نظر اثر بگذارند.
با این حال، ما انسانها روی کره زمین، در آستانه دوران جدیدی از اکتشافات فضایی قرار داریم و باید برای زندگی بهتر نوع بشر از آنچه در توان داریم استفاده کنیم؛ چون بنابر گفته استیون هاوکینگ، زمین در قرنهای آتی گنجایش لازم برای ادامه حیات انسانها را نخواهد داشت.
منبع: ايتنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۰۹۶۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف اسرار جدید از ماه
ایتنا - محققان سیاره دانشگاه آریزونا در یک بیانیه مطبوعاتی نوشتند که لاشههای کیهانی سرد و منجمد شدند و به هم پیوستند تا ماه به شکلی که امروز میشناسیم تشکیل شود اما آنچه بعد اتفاق افتاد فراتر از این رویداد است.
دانشمندان تاحدودی به اینکه چرا سطح ماه با سنگهای عجیب و غریب پوشیده شده است، پی بردهاند. به گزارش فیوچریسم، در دهههای گذشته دانشمندان تقریبا به این توافق رسیده بودند که سطح ماه از زبالههایی تشکیل شده است که در حدود ۴.۵میلیارد سال، در برخورد با سیارهای دیگر حاصل شده است.
محققان سیاره دانشگاه آریزونا در یک بیانیه مطبوعاتی نوشتند که لاشههای کیهانی سرد و منجمد شدند و به هم پیوستند تا ماه به شکلی که امروز میشناسیم تشکیل شود اما آنچه بعد اتفاق افتاد فراتر از این رویداد است.
در مقاله جدیدی که در ژورنال Nature Geoscience منتشر شده است، محققان دانشگاه آریزونا دریافتند که غلظت بسیار زیاد تیتانیوم موجود در سنگهای ماه، مانند مواردی که در طول ماموریت آپولو در دهه ۱۹۷۰به زمین آورده شد، میتواند نتیجه مواد معدنی سنگینی مانند ایلمنیت باشد که غنی از تیتانیوم و آهن است. این مواد ابتدا به هسته فرو میرود و سپس به سطح میرسد.
جف اندروز هانا، دانشیار دانشگاه آریزونا و یکی از نویسندگان این مقاله، گفت: «ماه بهمعنای واقعی کلمه لایه درونی خود را به لایه سطحی و بیرونی آورده است.ماه در نخستین روزهای خود، در اقیانوس وسیعی از ماگما پوشیده شده بود که ترکیب آن جهان جوان را ناپایدار میکرد.
ویگنگ لیانگ، رهبر این تحقیق و نویسنده اصلی توضیح داد: «از آنجا که این کانیهای سنگین چگالیتر از گوشته زیرین هستند، یک ناپایداری گرانشی ایجاد میکنند. به این ترتیب، شما انتظار دارید که این لایه عمیقتر در داخل ماه فرو برود. با این حال، بنا به دلایلی، بهنظر میرسد که سنگهای غنی از تیتانیوم ابتدا با گوشته مخلوط شده، ذوب شده و سپس به سطح ماه برگشتند.
مانند تمام توضیحات تئوریک زمینشناسی خارج از جهان، تحقیقات بیشتر و نمونهبرداری از سنگهای ماه بسیار بیشتر نیاز است تا به عمق سنگهای ماه برسند. اما در حال حاضر، بهنظر میرسد دادهها در یک راستا قرار دارند.
منبع: همشهری آنلاین