به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

امام حسن (ع) در محضر چه کسانی تربیت شدند؟/ ماجرای بخشش امام دوم شیعیان به دشمنان اهل بیت (ع)

تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۳۸۲۳۶

به گزارش خبرنگار  حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، از همان ابتدا مشخص بود، نخستین نوه رسول خدا (ص) فرزندی از بهشت خواهد بود. چون امام حسن مجتبی (ع)، نخستین نوه خاتم الانبیا (ص) بود، تولدش شور و شوق بسیاری در خاندان پیامبر (ص) برپا کرد. در روز هفتم تولد امام سوم شیعیان، رسول اکرم (ص) برای او عقیقه کرد و ران گوسفند و دیناری برای سلمی، دختر عمیس خثعمی، همسر حمزه سیدالشهدا (س)، قابله نوزاد فرستاد و بقیه قربانی را در میان مردم تقسیم کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قربانی کردنی که تا آن روز سابقه نداشت

پیامبر اکرم (ص) هنگام عقیقه کردن فرمود: «با نام خدا این عقیقه را برای حسن تهیه می‌کنم.» پس دست به دعا برداشت و فرمود: «خدایا! استخوانش را به جای استخوان او، گوشتش را به جای گوشت او، خونش را به جای خون او و مویش را به جای موی او عقیقه می‌کنم. خداوندا! این عقیقه را پناه محمد و آل محمد قرار ده!». پس از تولد امام حسن (ع)، پیامبر اکرم (ص) برای نخستین بار عقیقه کرد و تا پیش از آن، این نوع قربانی کردن برای فرزندان مسلمانان مرسوم نبود. سپس پیامبر از دخترش فاطمه (س) خواست موی نوزاد را بتراشد، معادل آن نقره تهیه کند و به بینوایان اهل صفّه بدهد. پس از آن، این گونه عقیقه کردن، از سنت‌های مسلمانان شد.

ام فضل توفیق شیر دادن به امام حسن (ع) را داشت

افزون بر حضرت فاطمه زهرا (س)، ام فضل، همسر عباس، عموی پیامبر نیز به امام حسن (ع) شیر داده است. نقل است روزی ام فضل به حضور پیامبر آمد و گفت: دیشب خواب بدی دیدم. در خواب دیدم عضوی از اعضای پیکر شما جدا شده و به دامن من افتاده است. پیامبر فرمود: «خواب خوبی دیده ای. به زودی، فاطمه صاحب فرزندی خواهد شد و تو او را پرورش خواهی داد».

یاور همیشگی رسول خدا (ص) و امام علی (ع)، که خود بی یاور ماند

محمد حسین رجبی دوانی کارشناس مذهبی و پژوهشگر تاریخ اسلام درباره سیره عملی امام حسن مجتبی (ع) و آنچه از ایشان در تاریخ مانده است، به خبرنگار  حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: وجود مقدس امام حسن مجتبی (ع) نخستین نواده رسول خدا (ص) و با عنوان سبط اکبر در نیمه رمضان سال سوم هجرت به دنیا آمد. امام حسن (ع)، با ولادتشان سبب شادمانی فراوان پیامبر اکرم (ص) شد. نام مقدس این حضرت از آسمان آمد و خدا ایشان را حسن (ع) نامید. امام مجتبی (ع) دوران رسالت جد بزرگوارش را درک کردند و تمام ۳۰ سال دوران امامت امیر المومنین (ع) را در کنار آن حضرت بودند. همچنین بعد از شهادت امام علی (ع) گذشته از آن که به عنوان امام دوم از سوی خدا منصوب شده بودند، به خواست خود مردم به مقام خلافت و حکومت رسیدند. ولی متاسفانه دوران خلافت و امامت آن وجود مقدس، کوتاه بود و به دلیل خیانت‌های بزرگی که به ساحت قدسی و جایگاه آن وجود مقدس صورت گرفت، مجبور به کناره گیری از حکومت شدند. ایشان حدود ده سال پس از کناره گیری از حکومت، در مقام امامت با سختی‌های فراوان و شرایط بسیار مصیبت وار در حاکمیت معاویه روزگار را گذراندند.

از بهترین تربیت در محضر بهترین‌های تاریخ تا فضل و بخشش به دشمنان اهل بیت (ع)

وی افزود: امام مجتبی (ع) پرورده پدر بزرگشان رسول خدا (ص)، مادرشان سرور بانوان دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) و پدر عظیم القدرشان امیر المومنین (ع) بودند. با وجود تربیت در این شرایط، شخصیتی، چون امام حسن (ع) بر می‌آید که به سخاوت، گشاده دستی، رسیدگی به محرومان و بذل و بخشش بی کران مال و دارایی خود، معروف بودند. امام مجتبی (ع) طبق نقل‌های معتبر دو بار تمام دارایی خود را در راه خدا و برای رسیدگی به محرومان فضل و بخشش کردند. نکته مهم در این است که این کار نه به دوران حکومت کوتاه آن حضرت، در دوره‌ای که امام مجتبی (ع) در جایگاه خلافت و مدیریت جامعه هم نیستند، اتفاق افتاد. داستان‌هایی از رسیدگی به افراد نیازمند، بیماران و حتی کسانی که سابقه بغض و دشمنی با اهل بیت (ع) داشتند، از امام مجتبی (ع) به یادگار مانده است.

ابراز علاقه‌هایی که میان دو برادر تقسیم می‌شد

این کارشناس مذهبی با اشاره به سیره عملی امام سوم (ع) بیان کرد: همان گونه که مطرح شد، امام مجتبی (ع) بسیار مورد علاقه و محبت جد بزرگوارش رسول خدا (ص) بودند. این ماجرا هم در زمان ولادت و هم در طول دورانی که پیامبر (ص) را درک کرده بودند، قابل درک است. طبق نقل ها، داریم که وقتی امام حسن (ع) به دنیا آمدند، پیامبر اکرم (ص) برای آن حضرت ولیمه دادند؛ سپس بعد از یک هفته مو‌های سر حضرت را تراشیدند و معادل آن نقره در راه خدا صدقه دادند. پیامبر اکرم (ص) امام مجتبی (ع) را ریحانه خود یعنی گل خوش بوی خود از این دنیا نامیده بودند. البته بیشتر تمجید‌های پیامبر از امام حسن (ع) همراه با امام حسین (ع) است؛ چراکه فاصله سنی این دو برادر بسیار کوتاه بود؛ بنابراین معمولا تمجید‌ها و ابراز علاقه‌هایی که پیامبر کردند، مشترک بین امام حسن و امام حسین (ع) است. به قدری این دو بزرگوار برای پیامبر (ص) عزیز بودند، ایشان نمی‌توانستند کوچکترین ناراحتی این دو را تحمل کند.

بهترین جوانان بهشت از بهترین خاندان

رجبی دوانی در ادامه داستانی از دوران کودکی امام حسن (ع) نقل کرد و گفت: روزی حضرت رسول اکرم (ص) در مسجد بر فراز منبر مشغول خطبه خواندن بودند و همزمان بیرون مسجد را می‌نگریستند. این در حالی بود که مردم مشغول تماشای حضرت (ص) بودند. ناگهان پیامبر اکرم (ص) دیدند که کودکان پنج و شش ساله‌ای به سوی مسجد می‌دوند. ولی لباس بلندی که بر تن دارند، در پای آن‌ها می‌پیچد و به زمین می‌خورند؛ این دو کودک پس از این که زمین می‌خورند، دوباره بر می‌خیزند و باز به زمین می‌خورند. حضرت (ص) نتوانستند این موضوع را تحمل کنند، سخنانشان را قطع کردند، از مسجد بیرون آمدند، خاک‌های لباس این دو بزرگوار را که حسنین بودند، تکانید، آن‌ها را در آغوششان گرفتند و به جای خود بر منبر بازگشتند. در ادامه این دو نواده عزیز را روی پا نشانید و گفتند، من نمی‌توانم کوچکترین ناراحتی حسن و حسین (ع) را تحمل کنم. در یک تجلیلی پیامبر اکرم (ص) از امام حسن (ع) و امام حسین (ع)  فرمودند، این دو تن دارای بهترین جد و جده (رسول خدا (ص) و حضرت خدیجه (س))، بهترین پدر و مادر (علی (ع) و فاطمه (س))، بهترین عمو و عمه (جعفر طیار و ام حانی) و بهترین دایی و خاله (قاسم و زینب) هستند.

ماجرای گم شدن امام حسن و امام حسین (ع)

این کارشناس مذهبی در پایان اضافه کرد: آن طور که نقل کردند، حضرت زهرا (س) هراسان نزد پیامبر اکرم (ص) آمدند، عرض کردند که حسن و حسین (ع) مدتی است، نیستند و خبری از آن‌ها ندارند. پیامبر (ص) فرمودند، نگران نباشید. جبرئیل به من خبر دادند که این‌ها در یکی از باغ‌های اطراف مدینه به خواب رفتند. رسول خدا (ص) با گروهی از اصحاب به طرف باغ رفتند و این دو بزرگوار را در حالت خواب دیدند؛ آن‌ها را بیدار کردند، امام حسن (ع) را سوار بر دوش راست و امام حسین (ع) بر دوش چپ نشاندند. در این هنگام یکی از اصحاب گفت: یکی از این بزرگواران را من بدهید که پیامبر اکرم (ص) اجازه ندادند و فرمودند: «این‌ها را باید خودم حمل کنم و بیاورم.» این فرد بازگشت و گفت: «این‌ها چه مرکب خوبی دارند» و پیامبر هم فرمودند: «این‌ها چه راکبان خوبی هستند.» به این ترتیب خاتم الانبیاء (ع) نشان می‌دادند که امام حسن (ع) و برادرش امام حسین (ع) چقدر نزد رسول خدا (ص) گرامی هستند.

 

انتهای پیام/

زندگی پر فراز و نشیب نوه بزرگ رسول خدا (ص)

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مناسبت های مذهبی ائمه اطهار رمضان 98

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۳۸۲۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرمایه گذاری انسانی در ساماندهی نظام تعلیم و تربیت

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: باید روی معلمان و مدیران که دست‌اندرکاران اصلی تربیت دانش‌آموزان هستند سرمایه‌گذاری شود. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجت‌الاسلام محمد حسین پورثانی معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش به همراه مدیرکل آموزش و پرورش قم و جمعی از مدیران با حضور در موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با آیت‌الله رجبی دیدار و گفت و گو کردند.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در این دیدار اظهار داشت: هر نظام تعلیم و تربیت مبتنی بر در نظر گرفتن وضع موجود و مطلوب و حرکت از وضع موجود به سمت وضع مطلوب است.

وی افزود: محور تعلیم و تربیت انسان است و قرآن کریم در مورد وضع موجود انسان می‌فرماید: انسان در بهترین وضعیت خلق شده و کرامت و فطرت الهی دارد، انسان دارای بعد جسمی و روحی است و بین این دو تأثیر و تأثر وجود دارد، همچنین دارای ابعاد فردی و اجتماعی است که در نظام تعلیم و تربیت باید به آن توجه شود.

عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: در بینش دینی وضع مطلوب آن است که هر چه بیشتر انسان خداگونه شوند و تخلق به اخلاق‌الله داشته باشد.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی بیان کرد: فرآیند حرکت به سمت مطلوب، عمل آگاهانه و اختیاری انسان است، در تربیت دینی، جز با عمل آگاهانه اختیاری نمی‌توان مسیر قرب الهی را طی کرد، در نظام تعلیم و تربیت باید این سه مولفه متناسب با ویژگی‌های هر سطح از نظام آموزشی به متربیان منتقل شود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: انسان نه لوح سفید و بی‌نقش و نگار است و نه ذاتاً شر و یا گنهکار، بلکه مستعد حرکت به سوی خدا و خداآشنا، خداگرا و خداجو است. البته باید این استعداد شکوفا شود.

وی اظهار داشت: در سازوکاری که انسان را از وضع موجود به وضع مطلوب سوق می‌دهد، سه عامل موثر است، نخست «معرفت» است، اگر معرفت‌هایی که به متربی می دهیم دقیق و منطبق با واقعیت باشد مسیر درست انتخاب می‌شود، به هر میزان این معرفت‌ ناقص و یا کاذب باشد به همان میزان مسیر درست پیموده نخواهد شد.

آیت‌الله رجبی افزود: عامل موثر بعدی «محبت» است؛ محبت خدا و اولیای الهی اگر شکوفا شود، این مسیر آسانتر و با ضمانت پیموده می‌شود. در مناجات شعبانیه عرض می‌کنیم خدایا من توان جدایی از معصیت ندارم مگر آنگاه که محتب تو در من شکوفا شود.

عضو شورای عالی حوزه های علمیه گفت: سومین عامل موثر، عوامل «طبیعی و اجتماعی» است، انسان موجودی اجتماعی است و بعد طبیعی دارد که اثرگذار است، لذا اگر این عوامل را درست تنظیم کنیم می‌توانیم نظام تعلیم و تربیت اسلامی را سامان دهیم.

آیت الله رجبی بیان کرد: دانش‌آموزان بهترین دوران شکل‌گیری شخصیت خود را در مدارس می‌گذرانند؛ این دوران هم زمان زیادی است و هم دوران مهمی است و ما در برابر آنها وظیفه داریم.

عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: نکته مهم دیگر این است همواره «نیروی انسانی» حرف اول را می‌زند. اگر همه زمینه‌ها مناسب و فراهم باشد، ولی نیروی انسانی مناسب نباشد، اهداف محقق نمی شود، از این‌رو باید روی معلمان و مدیران که دست‌اندرکاران اصلی تربیت دانش‌آموزان هستند سرمایه‌گذاری شود؛ اگر معلم به رشد کافی و انگیزه درونی دست یابد، منتظر دستورالعمل نمی‌ماند و با عبور از همه موانع وظیفه خود را انجام خواهد داد.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) بیان کرد: در عرصه اجتماعی، نظام تعلیم و تربیت باید دانش‌آموز را بر اساس منطق و استدلال و مبانی دینی به این نقطه برساند که این نظام اسلامی، برترین نظام حکمرانی است.

وی در پایان بر دو توصیه همیشگی علامه مصباح (ره) مبنی بر توسل به اهل بیت(ع) و اخلاص در انجام کارها تأکید کرد و گفت: سعی کنید هر چه می‌توانید مخلصانه و برای رضای خدا کار را انجام دهید چرا که هر جا برای خدا کاری شد ضرر نکردیم و در آغاز هر کار توسلی هر چند در حد یک سلام با توجه به حضرت بقیه‌الله ارواحنا فداه داشته باشید.

در ابتدای این دیدار حجت‌الاسلام والمسلمین پورثانی معاون پرورشی وزیر آموزش و پرورش گزارشی از فعالیت‌های صورت‌گرفته در این معاونت ارائه داد.

انتهای پیام/