شب قدر مظهر لطف و رحمت خداوند به بندگانش است/ در شبهای احیا درباره گذشته و حال و آینده خود فکر کنید
تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۷۳۹۷۶
مدیر حوزه علمیه استان قزوین با بیان اینکه شب قدر مظهر لطف و رحمت و عطوفت پروردگار عالم نسبت به بندگانش است، گفت: اینکه یک شب از هزار ماه بالاتر باشد نهایت لطف خداوند در حق بندگانش است؛ از این رو متوجه میشویم که پروردگار عالم، بنای بر مهربانی و بهشتی کردن بندگان خود دارد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حجت الاسلام علی عباسی در گفتوگو با صبح قزوین با اشاره به اهمیت احیای شب قدر اظهار کرد: شب قدر نقطه عطفی در زندگی هر مسلمان است، اینکه یک شب از هزار ماه بالاتر باشد نهایت لطف خداوند در حق بندگانش است؛ از این رو متوجه میشویم که پروردگار عالم، بنای بر مهربانی و بهشتی کردن بندگان خود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه شب قدر مظهر لطف و رحمت و عطوفت پروردگار عالم نسبت به بندگانش است، افزود: در روایت آمده که اعمال شب قدر بالاتر از اعمالی است که انسان در هزار ماه انجام دهد؛ یعنی اگر کسی صدقهای در شب قدر دهد یا صله رحم به جا آورد و یا اینکه دل شکستهای را شاد سازد مثل این است که همین کارها را در بیشتر از هزار ماه انجام داده باشد.
مدیر حوزه علمیه استان قزوین تصریح کرد: روایت است که قرائت یک آیه از قرآن در ماه مبارک رمضان مساوی با ختم قرآن است؛ حال اگر این قرآن در شب قدر خوانده شود، ارزش آن بیش از هزار ماه خواهد شد.
وی با اشاره به اعمال شب قدر عنوان کرد: دعاهای وارد شده در شب قدر از مهمترین اعمال این شب است، مخصوصا دعای شریفه جوشن کبیر که صفات خدای متعال در آن بیان شده که در آن بنده، خدا را مظهر رحمت، شفقت و عطوفت میخواند و خود را به عنوان یک بنده ذلیل سراپا تقصیر در پیشگاه خداوند معرفی میکند.
عباسی بیان کرد: البته برخی اعمال شب قدر همچون قرائت دعای جوشن کبیر مشترک بوده؛ اما بعضی دیگر ویژه آن شب هستند به طور مثال در شب نوزدهم ماه رمضان گفتن ۱۰۰ مرتبه ذکر اللّهم العن قــتـلــة امیرالمومنین(ع) سفارش شده است، به همین ترتیب شبهای 21 و 23 نیز دعاهای مخصوصی دارند که در مفاتیح الجنان آمده است.
وی عنوان کرد: یکی از مهمترین کارها در شب قدر خواندن نمازهای قضایی است که به گردن انسان است و این شب فرصت خوبی است که انسان نمازهای قضایش را به جا آورد.
کدام یک از شبهای 19- 21- 23 ماه رمضان شب قدر است؟
مدیر حوزه علمیه استان قزوین تصریح کرد: یکی دیگر از مهمترین کارهای شب قدر، تفکر و اندیشیدن است اندیشه درمورد اینکه چه کردهام و چه میکنم و در آینده چه مسئولیتی خواهم داشت؛ به عبارتی فرصت مغتنمی است که انسان پیرامون گذشته و حال و آینده خود تفکر و اندیشه کند.
وی در پاسخ به این سوال که کدام یک از شبهای 19- 21- 23 ماه رمضان شب قدر است، گفت: روایت است که از معصومین(ع) سوال شده که شب قدر کدام یک از شبهای 21 یا 23است که ائمه به این مضمون پاسخ دادند که چه آسان است اعمال در دو شب، یعنی خواستهاند که شب قدر نامشخص باشد تا بندگان بیشتر تضرع و بندگی کنند؛ چراکه اگر شب قدر مشخص بود مردم در دو شب دیگر شب زندهداری نمیکردند.
عباسی عنوان کرد: البته طبق روایات احتمال اینکه شب نوزدهم، شب قدر باشد وجود دارد؛ اما شب 21 احتمال بیشتر بوده و احتمال شب قدر بودن بیست و سوم ماه رمضان از بیست و یکم هم بیشتر است.
وی تصریح کرد: البته از برخی روایات هم این چنین برمیآید که این سه شب در واقع سه مرحله شب قدر است؛ یعنی در شب نوزدهم اصل اعمال نوشته و مقدر میشود و در شب 21 اندازه گیری شده و شب 23 تثبیت میشود.
این مسئول حوزوی تاکید کرد: فلسفه اینکه شب قدر دقیقا مشخص نشده این است که بندگان بیشتر با خدا ارتباط برقرار کنند و سه شب موفق به زندهداری شوند، چراکه احیاء و بیدار ماندن هم از اعمال شب قدر است.
وی بیان کرد: روایت است که این شب را شب قدر مینامند، زیرا اعمال یک سال انسان در آن شب مقدر میشود؛ از سوی دیگر گفته شده که شب قدر به معنای ارزشمندی است به عبارتی شب قدر یعنی شبی که اعمال انسان ارزشمند شده و فضیلت مییابد.
عباسی در پاسخ به این سوال که چه کنیم تا اعمالمان در این شب مقبول درگاه الهی قرار گیرد؛ گفت: باید به لطف و رحمت خداوند خوشبین بود و اینطور نباشد که بگوییم ما گناهکاریم و از درگاه الهی رانده شدهایم و بعید است که مورد آمرزش پروردگار قرار بگیریم.
وی اضافه کرد: حتی روایت است که اگر دعا میکنید به قدری مطمئن باشید که هنوز از در خارج نشده دعایتان حتما مستجاب میشود.
استاد حوزه و دانشگاه در پایان گفت: شب قدر باید امیدوارانه دعا کرد البته بنده باید تفکری هم در اعمال گذشته و حال خویش نیز داشته باشد، اما امیدواری از همه این مباحث مهمتر است تا اتصال بنده با خداوند متعال و اولیای الهی برقرار باشد.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۷۳۹۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طاغوتها میخواهند رابطه انسان را با خداوند از بین ببرند
به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدباقر علم الهدی استاد حوزه علمیه و تولیت مدرسه علمیه قاسم بن الحسن (ع) در شرح آیه «الم یعلم بان الله یری» گفت: خداوند متعال میفرماید آنان آیا نمیدانند که خداوند متعال حاضر و ناظر است. در حقیقت خداوند متعال در این آیه و همچنین آیات قبل ریشه طغیان را در دو امر خلاصه میکند. در سوره علق میفرماید «ان الانسان لیطغی و ان راه استغنی» میفرماید که اولین عامل طغیان و سرکشی انسانها غنا، بینیازی و افسارگسیختگی مادی زندگی انسانها است و دومین عامل گرفتاری انسانها در این است که تصور کند خداوند او را نمیبیند و خود را از چشمان تیزبین حضرت دوست مخفی ببیند.
وی افزود: در سوره علق خداوند متعال فرمایشات بسیار مهمی را به انسانها تذکر میدهد اولاً به انسانها هشدار میدهد که ما هرچه میدانستیم به تو آموختیم اما این انسان در مقابل خداوند مهربان طغیان کرد. انسانها به خاطر اینکه به غلط خود را بینیاز میبینند دست به طغیان میزنند و سرآغاز طغیان آنها هم از جدا شدن ارتباطگیری با پروردگار عالم شروع میشود که میفرماید «ارءیت الذی ینهی» «عبدا اذا صلی» آیا نمیبینید آن بندهای که وقتی نماز میخواند او را منع میکند و او را از نماز باز میدارد. از اینجا انحراف انسان آغاز میشود در حالی که اگر دقت کنیم باید ببیند که غنی بودن کمال انسان است اما خود را غنی دانستن و غنی دیدن زمینه آغاز لغزشها است. اینکه انسان در زندگی غنی باشد یک فرصت، لطف و عنایت الهی است اما خود را غنی دیدن از پروردگار عالم سبب لغزش انسان است.
این استاد حوزه علمیه ادامه داد: خداوند در سوره علق برای اینکه انسان خود را غنی نبیند به او توجه میدهد که ایمان و اعتقاد به معاد مانع طغیان شما است. انسان و هستی همه هدفمند به سوی پروردگار عالم قدم برمیدارند. بسیاری از انسانها روبروی خدا و بسیاری هم پشت به خدا در قطار زمان به سوی خدا در حال حرکت هستند. که خداوند در سوره انشقاق میفرماید «یاایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا و ملاقیه» یعنی «ای بشر تو به سوی پروردگار عالم در حال حرکت هستی تو را جبراً برای لقاء خدا میبرند» از صالحترین تا شقیترین و ظالمترین انسانها همه سوار بر قطار زمان هستند و به سمت خداوند حرکت میکنند اما کسانی که خداوند متعال پرونده عمل آنها ره دست راست آنها میدهد حکایت از آن دارد که رو به خدا حرکت کردند لذا پرونده آنها را به دست راست آنها میدهد و خداوند در سوره انشقاق میفرماید محاسبه و بازجوی آنها در قیامت به سرعت به پایان میرسد. اما آن عده از انسانهایی که نامه عمل آنها را از پشت سر میدهد به این علت بوده که آنها پشت به خدا حرکت میکردند. کسانی که طبق دستورات الهی عمل میکردند نامه عمل آنها را از روبرو میدهند اما آنها که بر خلاف دستورات الهی عمل میکرد نامه آنها را از پشت سر آنها میدهند. زبانه آتش تمام پیکر آنها را میگیرد. برای اینکه انسان به این طغیان نرسد خداوند توجه میدهد که «ان الی ربک الرجعی» بازگشت همه شما به سوی خداوند است. همه انسانها و همه هستی هدفمند به سوی خدا حرکت میکنند اما طاغوتیان و ستمگران مخالفان با نماز هستند. این حکایت از عملکرد آنها دارد چرا که میخواهند رابطه انسان را با خداوند از بین ببرند چراکه نماز نشانه بندگی انسان در مقابل پروردگار عالم است و طاغوتیان از این رابطه ناراحت هستند. طاغوتیان از انسانهای هوسران و بیتفاوت ناراحت نمیشوند اما از بندگی در پیشگاه پروردگار عالم ناراحت میشوند. این اولین ریشه طغیان انسانها است.
تولیت مدرسه علمیه قاسم بن الحسن با بیان اینکه ریشه دوم طغیان انسان غفلت است، ابراز کرد: خداوند متعال به انسانهای گناهکار، ستمکار و افسار گسیخته توجه میدهد که آیا نمیدانید خداوند شاهد و ناظر بر اعمال و کردار شما است. در آیه دیگر میفرماید فردای قیامت عدهای را به جهنم وارد میکند. از آنها سوال میشود آیا آنها چشم و قلب نداشتند که از دیدهها و شنیدهها در دل خود به نتیجه مطلوب برسند. خداوند میفرماید نه آنها قلب داشتند اما نور قلب را خاموش کرده بودند. آنها دل داشتند اما تفقه نمیکردند چشم داشتند اما نمیدیدند. آنها همچون حیوانات هستند. حیوانات صرفاً ظاهر میبینند و میشنوند قرآن میفرماید آنها حتی از حیوانات هم پستتر هستند؛ چرا که حیوانات فقط برای سیر کردن شکم خود تلاش میکند وقتی سیر شد ادامه کار را واگذار میکند؛ اما انسان هیچگاه سیر نمیشود دنیا برای او حکم آب شور دارد هرچه میخورد بیشتر تشنه میشود. آنها حتی گمراهتر از حیوانات هستند چراکه آنها دچار غفلت هستند و چشم تیزبین پروردگار عالم را نمیبینند خود را به کوری زدهاند و فکر میکنند خداوند مراقب آنها نیست. در حالی که خداوند متعال در کمین همه انسان آنها فکر میکند که خدا آنها را نمیبیند آنها در منظر پروردگار عالم هستند.
وی خاطرنشان کرد: در آیات آغازین سوره بقره میفرماید انسانهای بیمار در مقام خدعه و مکر بر خدا و مؤمنان هستند، اما آنها فقط به خود خدعه و مکر میکنند. چشم خود را بستند و فکر میکنند همه جا تیره و تار است و تصور میکنند چیزی در این نظام هستی نیست. دلهای آنها بیمار است و چون نخواستند قلب خود را از این بیماری نجات بدهند هر روز بر گمراهی آنها افزوده میشود و برای آنها عذابی بسیار سخت و دردناک خواهد بود. وقتی خدا را شاهد و ناظر بر عملکرد خود ببینیم هیچگاه دست به گناه نمی زنیم زیرا تنها نیستیم.
کد خبر 6063728