نقطه اشتراک بازیهای سیامک انصاری؛ بیگانهای در جمع
تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۸۱۶۹۱
به گزارش پارس نیوز،
این که برخی از بازیگران در تلویزیون موفق میشوند یا در سینما در موارد اندکی به شانس بستگی دارد و سپس بخش اعظم چنین دستاوردی به خود بازیگر و شیوهی بازیگریاش باز میگردد و البته به شخصیت بازیگر نیز ربط مستقیمی دارد. برخی معتقدند که برخی از بازیگران مناسبت بیشتری با پردهی کوچک تلویزیون دارند تا پردهی بزرگ سینما اما یادمان باشد که فاصلهی نوری میان تلویزیون و فرهنگ تلویزیونی با سینما و فرهنگی که با خودش میآورد؛ هر روز کوتاه و کوتاهتر میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شخصیتهایی که انصاری در تلویزیون با آن شناخته میشود «بیگانهای در میان جمع» است که مهران مدیری تقریباً بعد از مجموعهی شبهای برره (۱۳۸۴) آن را برای او خلق کرد که تقریباً و تا زمانی که همچنان این شخصیت توانست از چنگ تکرار بگریزد، نمود موفقی داشت. او در شبهای برره در نقش کیانوش استقرارزاده اصالتاً اهل برره نبود و طبعاً به زبان آنها حرف نمیزد. کیانوش با بازی انصاری اصولاً آدمی منطقی بود که نمیتوانست کژتابیهای ذهنی و زبانی مردم برره را تاب بیاورد و برای همین عصبی میشد. بررهاییها اصولاً بر اساس همان نظام فکری معکوسی که داشتند، به بدیهایی اعتقاد داشتند که کیانوش نه تنها آنها را درک نمیکرد بلکه سعی داشت در برابرشان بایستد اما بالاخره در برابر زور تسلیم میشد. این درواقع نوع شکلگیری شخصیت است که بعدها انصاری در دیگر مجموعههای تلویزیونی مدیری کموبیش به کار گرفت.
شبهای برره بعدها و در مجموعههایی مانند در حاشیه ۱ و ۲ (۱۳۹۳-۹۴) انصاری در نقش هومن صحرایی ظاهر شد؛ شخصیتی که شباهتهایی با شخصیت کیانوش داشت. هومن صحرایی آدمی بود که به یک سری اصول اعتقاد داشت اما مهمترین پرسش این بود که اکنون و با تیم زهتاب (رضویان) و سهراب کاسف (مدیری) چه میکند و چرا با آنها ادامه میدهد. نوع ادای کلمات از سوی انصاری که با تسلط همراه است به اضافهی جدیتی که به شخصیتهایی مانند کیانوش یا هومن صحرایی یا کامران مظفر زرگنده در باغ مظفر (۱۳۸۵) میدهد؛ تنشهای طنزآمیزی ایجاد میکند که بیش از هر چیز به مذاق مخاطبان خوش میآید. از جمله چنین اجرایی میتوانیم به دیالوگهای قل مراد و کامران در صحنهای توجه کنیم که قل مراد ناگهان به سبک آلون دلون و آمیتاب بچن سخن میگوید و ششدانگ صورت کامران غرق در شگفتی و حیرت است. شاید به یادماندنیترین نقشی که سیامک انصاری در همین چهارچوب بازی کرده؛ نقش نیما زند کریمی در مجموعهی قهوه تلخ (۱۳۸۹) باشد که وقتی به گذشته میرود به هیأت مستشار و سپس همسر نازخاتون (سحر جعفری جوزانی) در میآید. این بار بازیاش تفاوتهایی اساسی با شخصیت همیشگی او در نقشهایی اینچنینی دارد. هرچند این بار هم در مواجهه با جهانگیر شاه و درباریان، دائماً از ندانمکاریهایشان به ستوه میآید و همان کیانوش آشنا میشود اما در سکانسهایی که مستشار از آن قالب همیشگی بیرون میآید؛ دچار اعتیاد میشود، لحن لاتی پیدا میکند و سعی میکند مانند دیگران بشود؛ جلوههای دیگری از بازیهای انصاری را شاهد هستیم که به هرچه صمیمانهتر شدن نقش یاری رسانده است.
شاید تا این لحظه، نقشآفرینی موفق سیامک انصاری، حضورش در ساعت پنج عصر (۱۳۹۵) ساختهی مهران مدیری باشد. فیلم، قصهی زندگی یک روز مهرداد پرهام وکیل دادگستری را به ما نشان میدهد که داد خودش را از اطرافیانش نمیتواند بگیرد و از زمین و آسمان برایش میبارد. پرهام با بازی سیامک انصاری شخصیتی است که نه اهل خشونت است و نه میتواند در برابر دیگران نه بگوید و حاضر است هر نوع خدمتی به آدمها بدهد.
قهوه تلخ از همان ابتدا که صدای نامزدش (آزاده صمدی) را میشنویم که از او میخواهد موبایل را بدهد به همسایه تا ببیند کسی در خانه هست یا نه؛ با شخصیتی روبرو هستیم که مانند همیشه بیگانهای در جمع است. پرهام با بازی انصاری آدمی است اهل انعطاف، حاضر است پول شارژ تمام همسایهها را بدهد، به پیرزنی کمک کند تا تمام کارهای مربوط به کفنودفن شوهرش را انجام بدهد و نهار آنها را هم حساب کند. پرهام اما گیر دیوانهای میافتد که او را با خواستگار خواهرش اشتباه گرفته و سرانجام در سکانس بازجویی پی میبرد که دشمن در خانهی او کمین کرده است. نگاه کنیم به بازی انصاری وقتی بازجو از او میخواهد آدرس و شماره تلفن بالزاک و هگل را برایش بنویسد. ترکیب مظلومیت و بلاهت شخصیت پرهام را انصاری با جزییات به تصویر کشیده است. نگاه کنیم به بازی او وقتی پرستاری (نگین معتضدی) با مهربانی کامل با او برخورد میکند و باعث میشود پرهام لحظهای احساس محبت بکند یا در سکانس مترو که دستفروشی میخواهد انواع اجناس بنجل را به او بیندازد و دست آخر پنج تومان گرفته و او را مشتومال بدهد. انصاری در این فیلم، هم شخصیت بازیهای قبلی را ارائه میدهد که همان ناهمخوانیاش با دنیای اطراف باشد و هم این بار مظلومیتی آغشته به حس ترحم برانگیزی را چاشنی بازیاش کرده که نقش پرهام را باورپذیر ساخته است.
انصاری در نقش کوتاهش در بیپولی (۱۳۸۶) ساختهی حمید نعمتالله یکی از جذابترین اجراهای خودش را به نمایش میگذارد که حیف است بدون اشاره به آن، یادداشت حاضر را به پایان برسانیم. او در نقش بهروز همراه با دوست ناشنوایش شاهرخ (بابک حمیدیان) آمده تا منصور (امیر جعفری) «جز جگر زده» را ببیند که با ایرج (بهرام رادان) و احمد رنجه (نادر فلاح) روبرو میشود. درواقع تمام این سکانس و همچنین سکانس گل یا پوچ که گاوبندی است، همراه با آن تک نمایی که بهروز از بالای ساختمان به دیگران میگوید بدبختی زندگی دیگران تماشا ندارد؛ در تسخیر بازی سیامک انصاری است. بهروز با بازی او آنچنان اعتماد به نفسی دارد که جای هیچ اما و اگری برای ما به عنوان تماشاگران فیلم باقی نمیگذارد که او تافتهی جدابافتهی این جمع پریشان است اما هر چه با شخصیت بهروز پیش میرویم؛ متوجه میشویم که او هم جزو همین قماش است و تنها فرقش آن است که میتواند ناتوانی خودش و دیگران را تئوریزه کند؛ او اینجا هم بیگانهای در میان جمعی پریشان است. بازی انصاری در نقش بهروز لحظهی ناب و درخشانی دارد که جملهاش همچنان و بعد از سالها، هنوز در گوش ما طنینانداز است: «ولم کنید با این مفهوم انتزاعی رفاقت!»
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: تلویزیون مهران مدیری بازی قهوه اعتیاد زمین خشونت موبایل پول شماره تلفن مترو بازی خشونت شماره تلفن مترو مهران مدیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۸۱۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا به کشف حیات بیگانه یک گام نزدیکتر شد
ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید میشود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخنورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمانهای متفاوتی از روز ظاهر میشد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول میرسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره میآید.
نظر دانشمندان این است که متان میتواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید میکنند.
مریخنورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه میزند و در همه این مدت، گیجکنندهترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل میآید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون میآمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسیهای آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیهسازی کنند. طی این مدت طولانی، نمکها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون میآیند.
این نمکها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت میشوند. پرکلراتها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر میشود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا میگذارد. وقتی مقدار کافی از این نمکها در رگولیت جمع میشوند، نوعی پوسته را تشکیل میدهند که به شن و ماسه یا دانههای قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی میتواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کمعمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون میآید، متان نیز منتشر میشود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع میتواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیندهای زمینشناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام میافتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظتهای متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیهسازیشده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمانهای خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش مییابد، این پوسته میشکند و متان را بیرون میفرستد.
آن زمان بود که مریخنورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.
فقط دما نیست که میتواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتیمتر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازهای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم