نگاهی به «هنر ظریف بیخیالی»
تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۹۲۸۲۴
نشست هفتگی شهر کتاب به نقد و بررسی کتاب «هنر ظریف بیخیالی: رویکردی نامتعارف به خوب زیستن» نوشته مارک منسون با ترجمه رشید جعفرپور و ویراسته بابک عباسی اختصاص داشت.
به گزارش ایسنا بر اساس خبر رسیده، در ابتدای این نشست، علیاصغر محمدخانی، معاون فرهنگی شهر کتاب، اظهار کرد: منسون سه کتاب با مضمونهای بیخیالی، مدلها و امید نوشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: مؤلف درباره رنج انسان، راه و امکان خلاصی از این رنج بسیار اندیشیده و نوشته است. در جایی خواندم که اولین کتاب پیشنهادی منسون برای خواندن «جنگ و صلح » لئو تولستوی است. برای منسون جالب بوده که تولستوی چگونه رنج بشر را بعد از حمله ناپلئون بیان میکند. او میگوید «جنگ و صلح» را بخوانید، چون این اثر به شما نشان میدهد که چه چیزهایی مهماند و باید دربارهشان فکر کرد و چه چیزهایی مهم نیستند. او بیخیالی را اینگونه تعریف میکند: زل زدن به ترسناکترین و سختترین چالشهای زندگی و همچنان اقدام و عمل کردن.
فرومایگان خاص
همچنین رشید جعفرپور، مترجم کتاب در این نشست اظهار کرد: ما عادت داریم اطلاعات جدیدمان را بر پایه اطلاعات قبلی طبقهبندی کنیم. این کتاب در طبقهبندی اولیه متعلق به دسته خودیاری یا آموزش موفقیت است، اما با آنها تفاوتهایی بنیادین دارد.کتابهای آموزش موفقیت، تعریفی بسیار تنگ و باریک از موفقیت دارند. اگر بخواهیم شماری از افراد موفق را براساس این کتابها نام ببریم، احتمالاً اسامی بیل گیتس، لیونل مسی و مریم میرزاخانی به ذهنمان متبادر میشود؛ یعنی کسانی که موقعیتی بسیار نادر و خاص داشتند. در این تعریف خاص، احتمال موفقیت بسیار پایین است و هر چه آدمها بیشتر برای آن تلاش میکنند، افراد بیشتری شکست میخورند و آن موقعیت خاص خواستنیتر میشود. در این تعریف، احتمالاً یا به آنچه میخواهید نمیرسید یا هر چه احتمال به موفقیتی رسیدن بیشتر شود، آن موفقیت از جایگاه خودش پایین میآید. زمانی دیپلم داشتن اتفاق بسیار مهمی بود و فرد دیپلمه بسیار باسواد دانسته میشد. اما امروز، با پیشرفتهایی که در زمینه تحصیلات عمومی صورت گرفته است، حتی مدرک دکتری هم معنی خاصی ندارد.
او با بیان اینکه در این تعریف خاص از موفقیت عامل شانس و تلاش اهمیت دارند و بیشتر کتابهای موفقیت دستورالعملهای آمادگی برای مواجهه با شانس احتمالیاند، بیان کرد: اما کتاب حاضر در مورد این تعریف خاص از موفقیت نیست. در فصل اول مفهوم «چرخه بازخورد جهنمی» مطرح میشود. به این معنا که وقتی روی نتیجه مشخصی تأکید میکنید، استرس رسیدن به آن نتیجه باعث میشود که استرس پیدا کنید و این استرس خود استرس ایجاد میکند و این روند ادامه مییابد و سیکل معیوبی شکل میگیرد.
جعفرپور گفت: پرسش جدی نویسنده در این کتاب چیستی و چگونگی بهدستآمدن شادکامی است. او میگوید شادکامی خودش مشکل است. شادکامی یک معادله حلشدنی نیست. نمیتوان گفت که اگر به این یا آن برسیم خوشحال و شادکام خواهیم بود. مثلاً زمانی قبولی در دانشگاه شریف برای ما خیلی مهم بود، ولی پس از تحصیل در این دانشگاه با مشکل انتخاب میان در ایران ماندن یا از ایران رفتن و مرزهای علم را جابهجا کردن، روبهرو شدیم. شاید به نظر خیلی خوب باشد، اما گاهی آدمها دوست دارند گزینههای کمتری پیش رو داشته باشند. منسون میگوید با رسیدن به موقعیت مطلوب، باز به وضعیت ناشادی یا عادی برمیگردیم.
او افزود: اگر از بیل گیتس، مؤسس شرکت مایکروسافت، بپرسید چه چیزی برایش جذاب است، احتمالاً از کارش و مشکلاتی که برای ساختن مایکروسافت حل کرده حرف میزند، نه از اینکه میتواند به سواحل هاوایی برود. پس بهجای اینکه از خودمان بپرسیم میخواهیم از چه چیزی لذت ببریم، باید انتخاب کنیم میخواهیم چه مشکلاتی را در زندگیمان حل کنیم. رنج عامل بازخورد است، پس نگاه اجتنابی به آن اشتباه است و ما باید رنجهایی را که حاضریم در زندگیمان بپذیریم انتخاب کنیم. اگر از بازخورد رنج محروم باشیم، پتانسیل رشد را از خودمان گرفتهایم.
جعفرپور درباره «استبداد استثناباوری» گفت: در دنیایی زندگی میکنیم که مدام این پیام را میگیریم که آدم خاصی هستی! حتی گاهی خودمان هم حس میکنیم آدم برگزیدهای هستیم و باید اتفاق خیلی مهمی در زندگیمان بیفتد یا کار خیلی عظیمی انجام دهیم. به نظرم میرسد اگر آدمها را در سه گونه گرانمایه، میانمایه و فرومایه طبقهبندی کنیم و تلاش برای گرانمایه بودن نتیجهای ندهد، اغلب ترجیح فرومایگی است تا میانمایگی! چرا که در دنیای امروز فرومایه بودن میتواند شهرت و توجهی فراهم آورد که میانمایگی نمیتواند.
او در پایان با تأکید بر اینکه ارزشها چیزهایی هستند که باید به آنها اهمیت بدهید و اهمیت دادن به آنها به زندگیتان معنا میبخشد، بحث معیارها و ارزشها را با سه مثال بیان کرد.
فرمول بازتولید رنج
دکتر بابک عباسی، ویراستار کتاب نیز در این نشست گفت: در این کتاب نویسنده در مقام منابع فکری خودش به آیین بودا اشاره میکند. حتی در مصاحبهای به رواقیون اشاره کرده است، اما در متن کتاب هیچ سخنی از اکت نمیگوید. اکت مخفف عبارت «acceptance and commitment therapy» است که در فارسی به «درمان مبتنی بر پذیرش و پایبندی/تعهد» ترجمه میشود. منظور از «پذیرش» و «پایبندی» در این عبارت پایبندی به ارزشهای شخصی، پذیرش و کنار آمدن با مقتضای آن ارزشها است. این روش درمانی که کمتر از 40 سال دارد، بهشدت مورد توجه و در حال بسط است و در دهه اخیر در ایران بسیار مطرح شده است. هدف اکت بنا بر فلسفه زندگیای که به آن معتقد است، بالا بردن انعطافپذیری روانی و تابآوری است، البته در کنار سلامت روانی. اکت دقیقاً در همین نقطه از درمانهای رایج شناختی فاصله میگیرد، چون هدف آن حذف یا کم کردن احساسات منفی مانند غم، اضطراب، ترس، خشم یا نگرانی نیست و هیچ تکنیکی را برای مقابله با آنها ارائه نمیکند. این ویژگیها در مجموع به آن حالتی نامتعارف میبخشد.
او ادامه داد: باور اکت بر این است که درد و رنج حذفشدنی نیست و این ماییم که باید منعطف و تابآورتر باشیم. اکت این حقیقت را نشان میدهد که زندگی کامل و اصیل متضمن درد و رنج و افکار و احساسات منفی است. اکت با هدف بالابردن انعطافپذیری روانی شش آموزه دوسویه دارد که یک سویهشان انعطافپذیری روانی ما را بالا میبرد و سویه دیگر آن را پایین میآورد. یکی از بنیادیترین این آموزهها که در این کتاب بسیار برجسته است، مفهوم پذیرش است. برای توضیح این مفهوم به مفهوم مخالف آن برمیگردم. اجتناب، اجتناب از تجربهها و احساسهای ناخوشایندی است که اقتضای زندگی غنی و ارزشمند است. ما بهطور غریزی از درد و رنج اجتناب میکنیم. اما تعلیم اکت بر مبنای اجتنابناپذیری درد، رنج، عواطف و افکار منفی است. همچنین اینکه اجتناب هزینههای گزافی به ما تحمیل میکند که باعث میشود این کنارهگیری بهصرفه نباشد؛ پس باید رابطهمان را درد و رنج عوض کنیم و به سمت پذیرش آنها برویم.
عباسی اظهار کرد: به گفته هیز پذیرش عبارت است از قبول کردن کامل یک موضوع، بدون هیچگونه مقاومتی. بر این اساس، اکت توضیح میدهد که ما از احساسات ناخوشایند گریزانیم، اما اجتناب باعث میشود از کسی که دوست داریم باشیم یا کاری که دوست داریم انجام بدهیم، دور بیفتیم. پس ما در تعارض قرار میگیریم. اگر اولویتمان اجتناب کردن باشد، بهظاهر گوشه امنی پیدا کردهایم، اما منجر به رنج و درد بیشتر میشود.
او افزود: فرمول ایجاد رنج از نظر اکت، عبارت است از رنج بهعلاوه عدم پذیرش رنج. خلاصه اینکه ما از تجربه احساسات ناخوشایند اجتناب میکنیم و این اجتناب هزینه بسیار بالایی خواهد داشت. اگر من 10 واحد درد جسمی یا روانی داشته باشم و رویکردم عدم پذیرش باشد، آن درد یا رنج بیشتر خواهد شد و چون خود این محصول جدید (رنج جدید) را هم نمیپذیرم، وارد یک دور میشوم. «چرخه بازخورد جهنمی» یعنی رنج یا درد مدام خودش را تغلیظ میکند. نپذیرفتن درد ما را مضطرب میکند و خود این اضطراب دوباره اضطراب را بیشتر میکند و این چرخه ادامه پیدا میکند تا جایی که شخص دچار حمله هراس یا افسردگی میشود.
عباسی در پایان گفت: بودا رنج را حاصل زیادهخواهی و عطش میدانست. اینکه من نخواهم سهمم را از درد بپذیرم، نوعی زیادهخواهی است و باعث رنج بیشتر خواهد شد. استیون هیز، مبدع روش اکت، هم معتقد است که رنج حاصل تلاش ذهن برای کنترل چیزهایی است که کنترلپذیر نیستند و این هم نوعی زیادهخواهی است.
پریدن از تلهی بیشتر
سپس دکتر مهرنوش اثباتی با بیان اینکه این کتاب با کتابهای خودیاری مرسوم تفاوتهایی اساسی دارد، اظهار کرد: مارک منسون در فصل اول میگوید ما در جوامع مدرنی زندگی میکنیم که از طریق رسانهها، مدارس و کسبوکارها ما را به بیشتر خواستن، بیشتر داشتن و بیشتر انجام دادن تشویق میکند. چنانکه انگار اگر مزیتی رقابتی در برابر دیگران نداشته باشیم، آدم موفقی نیستیم؛ یعنی اگر بهنوعی خوشحالتر، سالمتر، جذابتر یا پولدار و لوکستر نباشیم، عقبتریم و فرد موفقی تلقی نمیشویم. اینها همان چیزهایی است که کتابهای خودیاری مرسوم به ما میگویند و مارک منسون میگوید این کتابها تمرکزشان را روی نداشتهها و کمبودهای شما میگذارند و همانها را با تأکید به خودتان برمیگردانند و میگویند که حالا باید اینها را بهدست بیاوری و خود این منجر به کمتر شدن شادکامی و شادمانی ما در زندگی میشود و برای ما خلأ بیشتری ایجاد میکند. این حرف با پژوهشهای معتبر روانشناختی بسیار همسو است. در پژوهشهای بیشماری گفته شده که ارتباط مثبت و معناداری بین زندگی با ذهنیت رقابتی و اضطراب، افسردگی، مصرف مواد مخدر، خودکشی، خودزنی و ... وجود دارد.
او افزود: منسون از پدربزرگ خودش مثال میآورد که اگر آدمی مثل پدربزرگ من یک روز حالش بد بود، با خودش میگفت مثل اینکه امروز اوضاع خوبی ندارم، ولی چارهای ندارم باید بروم و به کارهای طویله برسم. اما امروز در این شرایطی که تکنولوژی برایمان ایجاد کرده است، اگر فقط برای چند دقیقه بیحوصله باشیم یا احساس تنهایی کنیم، کافی است به گوشی موبایلمان نگاهی بیندازیم و در شبکههای اجتماعی صدها پست ببینیم که میگوید آدمها چقدر شاد و خوشبخت و خوشحالاند. درواقع، در معرض این بمباران خوشبختی بیشتر احساس کمبود و بدبختی میکنیم. از اینکه عصبانی هستیم عصبانیتر میشویم یا از اینکه مضطربیم مضطربتر میشویم و این همان چرخه معیوبی است که از تعامل با تکنولوژی ایجاد شده است.
اثباتی گفت: در روانشناسی معتقدیم که مغر انسان طی سه مرحله تکاملی به «توانایی فراشناخت» دست یافته است. بدین معنا که میتواند در مورد فکرهایش فکر کند یا راجع به احساساتش احساساتی شود. جدا کردن این ویژگی جداییناپذیر انسانی مشکلاتی ایجاد میکند. همینکه من احساس میکنم ناراحتم و جامعه به من میگوید نباید ناراحت باشی، بیشتر ناراحت میشوم. همینکه من مضطربم و جامعه میگوید نباید مضطرب باشی، بیشتر مضطرب میشوم. او با کنار هم گذاشتن اینها میگوید تو با هیجانات و افکار منفی روبهرو میشوی و در هجمه بیشتر خواستن، بیشتر تلاش کردن و بیشتر طلبکار بودن از زندگی هستی. اما اگر کمتر تلاش کنی و کمتر اهمیت بدهی حالت بهتر است. او میگوید بیخیالی یعنی خردمندانه تعریف کردن آنچه اهداف مهم تلقی میکنیم. خردمندانه انتخاب کنیم به چه چیزی اهمیت بدهیم. این امر در روانشناسی با مفهوم بلوغ و پختگی برابر است. هرچه پختهتر و بالیدهتر باشیم، از منظر روانشناختی در فکر و عمل با گزینش میزان اهمیت عمل میکنیم. این به نظر ساده است، ولی آسان نیست.
او ادامه داد: در فصل دوم کتاب تعریف عمومی شادمانی زیر سوال میرود. منسون میگوید مشکلات در زندگی بشر تمامی ندارند؛ فقط تغییر یا ارتقا پیدا میکنند. بنابراین، اگر بپذیریم که شادکامی مشکل نداشتن نیست، بلکه حل مشکلات است، باید بتوانیم با ناراحتیها و آشفتگیهایی که این مشکلات برای ما ایجاد میکنند کنار بیاییم و آنها را بپذیریم. اگر ما دائماً به دنبال تجربه احساسات مثبت باشیم و درواقع بخواهیم احساسات منفیمان را پس بزنیم، انگار در باتلاق دستوپا میزنیم. منسون میگوید جستوجو کردن یا تمنای چیزی نشاندهنده این واقعیت است که آن را نداریم و بیشتر در آن مساله گرفتار میشویم. ما در ادبیات و فرهنگمان این مضمون را داریم. چنانکه مولانا میگوید: «جمله بیقراری از طلب قرار تو است/ عاشق بیقرار شو تا که قرار آیدت». یعنی اگر من بتوانم در کنار تجارب درونی منفیام بمانم، آنها را بپذیرم و با آنها دوست باشم و براساس ارزشهایم رفتار کنم، شادکام خواهم بود.
اثباتی در ادامه با توضیح رویکرد منسون به اهمیت تعیین ارزشها در معنا دادن به زندگی، به ارزشها و درسهای نامتعارفی مثل پذیرفتن مسئولیت، نبودن قطعیت، خاص نبودن و رد استثناباوری، پایداری در برابر درد، فارغ از انگیزه داشتن یا نداشتن اقدام کردن، انتخاب کیفیت بهجای کمیت و قطعی بودن مرگ اشاره کرد که منسون در نیمه دوم کتاب ارائه میکند و در مورد هر یک از این موارد توضیح داد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۹۲۸۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سبط اکبر(ع) را بهتر بشناسید
با توجه به جایگاهی که امام حسن (ع) نزد پیامبر مکرم اسلام(ص) داشت، انتظار میرفت تا امت اسلام از این چهره مقدس علمی، سیاسی، اخلاقی و اجتماعی، کاملاً استفاده کند، اما مردم با فریب خوردن از دشمنان اهل بیت خودشان را از آن حضرت محروم کردند.
علی بن عیسی اربلی، صاحب کتاب مشهور «کشف الغمة فی معرفة الائمة» که از جمله تاریخنگاران معتبر و دقیق شیعی است و همچنین دیگر شخصیتهای مشهور شیعی از جمله شیخ مفید در کتاب معتبر «اَلْإرْشاد فی مَعْرفةِ حُجَجِ الله عَلَی الْعِباد» روایت کردهاند که شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجری، سالروز میلاد مبارک حضرت ابومحمد حسن بن علی (ع) الامام المجتبی است.
امام مجتبی (ع) هفت سال از عمر شریفش را در دامان پرمهر و محبت جدش سپری کرد. این سالها باعث شد تا سیمای کوچکی از شخصیت پیامبر عظیم الشان اسلام را در امام متبلور سازد و آن حضرت را شایسته نشان افتخاری کند که جدش بدو بخشید، آن گاه که بر حسب روایتی خطاب به امام حسن(ع) فرمود: «اشبهت خَلقی و خُلقی» یعنی که تو در آفرینش و خلق و خوی (صورت و سیرت) مانند من هستی.
زندگانی امام حسن(ع) ارتباط تنگاتنگی با حیات برادرش حضرت سیدالشهدا(ع) دارد و حتی هرکدام عضوی از دیگری به شمار میرود. این ارتباط منحصر به دورهای که به عنوان امام، مسئولیت رهبری و هدایت امت اسلامی را برعهده داشتند، نیست، بلکه سراسر زندگانی این دو فرزند زهرای مرضیه(س) حتی آن موقع که در دامان پر مهر و محبت جد بزرگوارشان پیامبر اکرم(ص) به سر میبردند دربر میگیرد، تا چه رسد به تحولاتی که در روزگار خلفای ثلاثه و دوران امامت ظاهری پدرشان حضرت امیرالمومنین(ع) در جامعه اسلامی روی داد.
با توجه به جایگاهی که امام حسن (ع) نزد پیامبر مکرم اسلام(ص) داشت، انتظار میرفت تا امت اسلامی از این چهره مقدس علمی، سیاسی، اخلاقی و اجتماعی، کاملاً استفاده کنند، اما متأسفانه بر اثر غفلت و جهل و نادانی، بیمهریهایی که امت پس از وفات پیامبر(ص) به خاندان ایشان بویژه به امیرمؤمنان امام علی (ع) نشان دادند، به این امام مجاهد و بزرگوار نیز ظلمهای بسیار وارد آمد و در اصل امت خود را از رهبری حکیمانه آن حضرت (ع) محروم ساخت. دشمنان اهلبیت پیامبر(ص)، برای کنار گذاشتن آن امام هدایت از صحنه سیاست و خلافت مسلمین، اقدامات رذیلانهای را انجام دادند و با فریب دادن یاران امام، به مقاصد اصلی خود که حکومت بر مردم بود، رسیدند.
متاسفانه اکنون نیز آن طور که شایسته است به زندگانی این امام همام پرداخته نشده و هنوز هم عمده نکات از حیات مبارک ایشان برای عموم مردم ناشناخته مانده است. به مناسبت میلاد مبارک آن حضرت چند کتاب در این زمینه معرفی میشود.
«الحیاة السیاسیة للامام الحسن(ع)»
مرحوم علامه آیتالله سیدجعفر مرتضی عاملی که به دقت نظر و نگاه انتقادی به منابع شهره است کتاب «الحیاة السیاسیة للامام الحسن(ع)» را نیز میان آثار گرانسنگ خود دارد. این کتاب را محمد سپهری به نام «تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن(ع)» به فارسی برگردانده که توسط انتشارات بوستان کتاب قم منتشر میشود.
بر اساس بانک اطلاعات خانه کتاب و ادبیات ایران نخستین چاپ این کتاب سال ۱۳۶۹ توسط دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم منتشر شد و تاکنون نیز توسط انتشارات بوستان کتاب قم تا هشت چاپ را تجربه کرده است که این نوبت چاپش سال ۱۴۰۱، با شمارگان ۳۰۰ نسخه، ۲۵۶ صفحه و بهای ۷۷ هزار تومان بوده است.
آیتالله جعفر مرتضی عاملی در این کتاب به زندگی سیاسی امام حسن مجتبی (ع) پرداخته و آن را در سه فصل عرضه کرده است: «زندگی سیاسی امام مجتبی در عهد رسول خدا(ص)»، «زندگی سیاسی امام مجتبی در عهد ابوبکر و عمر» و «زندگی سیاسی امام مجتبی در عهد عثمان».
بنابراین و بر اساس عنوان کتاب که «حیات سیاسی» نام دارد، مؤلف جز در صفحاتی گذرا به احوال شخصی و مناقب امام حسن نپرداخته و تنها درباره موضوع مباهله تفصیل داده است. مؤلف در فصل دوم به مباحثی چون اذان بلال به درخواست حسنین (ع) بعد از مادرشان و حضور امام حسن (ع) در شورای عمر پرداخته که در آثار مشابه کمتر به آن توجه شده است. در فصل سوم به مباحثی چون عدم حضور امام در فتوحات و تردید در مجروح شدن آن حضرت هنگام محاصره عثمان و رد اتهام عثمانی بودن آن حضرت میپردازد.
این کتاب از دو جهت اهمیت ویژهای دارد. نخست اینکه نویسنده با دیدی محققانه به تجزیه و تحلیل وقایعی همت گذاشته که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با زندگانی امام مجتبی(ع) ارتباط دارد و در مواردی آن حضرت نقش فعالی در تکوین آن برعهده داشته است مثل داستان مباهله و بیعت رضوان.
دوم اینکه بر خلاف تاریخنگاران و سیرهنویسان به نقل حوادث و تاریخچه زندگانی امام محتبی(ع) نپرداخته، بلکه زندگانی سیاسی آن جناب را به طور دقیق تجزیه و تحلیل کرده است. البته نباید فراموش کرد که همه شئون زندگی ائمه (ع) در رابطه تنگاتنگ با مسائل سیاسی – اجتماعی جامعه بوده و هیچکدام به عنوان امام و رهبر معنوی امت اسلامی نمیتوانستند از سیر حوادث و امور جاری مسلمانان برکنار باشند، مگر اینکه مصلحت اقتضا کرده باشد که مدتی در موضوع خاصی غیر از امامت به تقیه پرداخته باشند که همین هم یک موضعگیری سیاسی مهم به شمار میآید و نباید از نقش و اهمیت مهم آن کاسته شود.
زندگانی امام حسن(ع)
مرحوم علامه باقر شریف قرشی که از نخبهترین تاریخنگاران معاصر بود و در نجف اشرف نیز کتابخانهای به نام مبارک امام مجتبی(ع) راهاندازی کرد، کتابی با عنوان «حیاة الامام الحسن(ع)» دارد که توسط فخرالدین حجازی در سه جلد به فارسی برگردانده شده است و توسط انتشارات بعثت منتشر میشود.
اولين ويژگى اين این کتاب تتبع فراوانى است که مؤلف انجام داده و به منابع بسيارى مراجعه کرده است. اين منابع، منحصر به کتب تاريخ و حديث يا فقط منابع معتبر نيست همانگونه که به مآخذ کهن و دست اول اکتفا نکرده و آثار متأخران را نيز ديده است. همچنين منابع وى در فرقهاى خاص منحصر نشده و کتب شيعه و سنى را باهم ديده است. از اين رو ارجاع به منابع متعدد و متنوع از ويژگىهاى ديگر این کتاب و دیگر آثار مرحوم علامه باقر شریف قرشی است. از خصوصيات ديگر، تنوع در سرفصلهاست. مؤلف همه موضوعات و مباحث مربوط به زندگى يک امام(ع) را به خوبى گزارش کرده و عنوانى خاص براى هر يک قرار داده است.
بنابراین تنوع سرفصلها در دستيابى خواننده به همه وجوه زندگى امام مجتبی(ع) مؤثر است. پس از بيان شرح کاملى از حیات طیبه امام، روايات منقول از ایشان (ع) در موضوعات مختلف کلامى، تفسيرى، اخلاقى، فقهى و... را به تفصيل نقل کرده است. نویسنده تلاش کرده از تحليل و اظهار نظر درباره روايات فروگذار نکند و بخصوص در مواردى که يک خبر با مسلمات تاريخى و گاه با اصول مذهبى شيعه سازگار نيست به بررسى آن پرداخته است.
موسوعه سیره اهل البیت علیهمالسلام: الامام الحسنبن علی (ع)
به طور کل مرحوم علامه باقر شریف قرشی موسوعهای دارد به نام «سیره اهل البیت علیهم السلام» که شامل زندگانی پیامبر اسلام (ص) و جمیع امامان و اهلبیت پیامبر (ص) است که در آن کلیه شئون اخلاقی، اجتماعی، عبادی و عرفانی و تاریخ زندگی آنها مورد شرح و بررسی قرار گرفته و سیره آنان معرفی شده است. در جلد یازدهم از این مجموعه چهل جلدی ادامه ادوار مختلف زندگی امام حسن (ع) بیان شده است.
نگارنده نخست به آغاز امامت و خلافت امام حسن و بیعت مسلمانان با ایشان اشاره کرده و جنگ سرد معاویه و تبلیغات شدید دستگاه اموی علیه حکومت امام حسن(ع) را تشریح میکند. وی در همین راستا به اعلام جنگ امام حسن(ع) به معاویه و علل تمایل آن حضرت به صلح به جهت عدم پایبندی لشکریان خویش به دستورات ایشان و اثرگذاری مکر و خدعه معاویه در میان آنان را شرح داده و شروط امام حسن(ع) برای صلح با معاویه را بررسی کرده است. در همین زمینه نگارنده به ابعاد مظلومیت امام حسن(ع) به خاطر صلح با معاویه اشاره کرده و جریان شهادت ایشان توسط همسرش را وصف میکند. چاپ نخست این مجموعه توسط نشر معروف در سال ۱۳۸۸ منتشر شده است.
سبط اکبر: زندگانی امام حسن مجتبی (ع): روایتی تحلیلی از زندگانی الهی - سیاسی امام حسن مجتبی (ع)
این کتاب به قلم آیت الله محمد جواد مروجی طبسی است که نخستین چاپ آن سال ۱۳۸۶ توسط زائر آستان مقدسه منتشر شد و چاپهای متعدد را تجربه کرده است. مطالب کتاب در دوازده فصل تنظیم شده که شامل دوران تولد و حوادث پس از آن (مانند حضور پیامبر(ص) در خانه فاطمه(س)، حضور فرشتهها جهت تبریک و...)، دوران کودکی، شخصیت اجتماعی و سیاسی، اخلاقی و معنوی، خلافت و رهبری، جنگ و صلح، دفاع از اتهامات و دروغپردازیها، دوران مسمومیت و شهادت و بررسی وقایع پس از شهادت و محل دفن آن حضرت (ع) است.
مهمترین ویژگی کتاب، آن است که نگارنده تلاش کرده که مباحث یادشده را از منابع تاریخی و روایی دستاول آورده و به تحلیل و بررسی آن بپردازد. مولف در بخشی از مقدمه خود بر کتاب چنین نوشته است: «امام حسن مجتبی(ع)، اسوه اخلاق و فضیلت است که زندگی سراسر افتخارش، بیانکننده چهره پاک و معصومانه و محبوب اوست. ایشان نمود واقعی اخلاق حسنه، تقوا، پرهیزکاری، صداقت و راستی، جود و بخشش، ایثار و کرامت و اخلاص و فداکاری است. مورخان شیعه و سنی، در کتابهای خویش، برای امام حسن(ع) القاب فراوانی را برشمردهاند که هر یک از آن اوصاف، بیانگر عمق شخصیت آن امام هدایت است. او امین بود و مورد اعتماد، حجت و دلیل بود بر یگانگی خدا و نبوت پیامبر(ص) و امیر مؤمنان(ع)، موقعیت بسیار خوب و جایگاه رفیعی را در بین امت اسلامی کسب کرده بود... کتاب حاضر، تلاشی است مجدانه تا سیمای ملکوتی این امام همام را در حد توان، ترسیم کند و به دفاع از مظلومیت آن حضرت بپردازد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت