به نقل از «ایران آنلاین»

آغاز رایزنی برای احیای خط لوله صلح

تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۶۴۲۶۲

صادرات گاز به پاکستان و پس از آن به هند با عنوان خط لوله صلح سال‌هاست که میان ایران و پاکستان مطرح است. موضوعی که بعد از ۱۰ سال هنوز به نتیجه نرسیده و درگیر بدعهدی‌های پاکستانی‌ها شده اما خبرهای اخیر نوید تغییر سرنوشت این طرح را می‌دهد سرویس‌های خبری آخرین اخبار دوشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۰:۴۴ GMT 06:14 دوشنبه / ۱۳ خرداد ۱۳۹۸ / ۰۶:۰۹ دسته‌بندی: انرژی کد خبر: 98031305681 خبرنگار : 71498 پس از یک دهه تاخیر رایزنی برای احیای "خط لوله صلح" آغاز شد خط لوله گاز ایران و پاکستان صادرات گاز به پاکستان و پس از آن به هند با عنوان خط لوله صلح سال‌هاست که میان ایران و پاکستان مطرح است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

موضوعی که بعد از ۱۰ سال هنوز به نتیجه نرسیده و درگیر بدعهدی‌های پاکستانی‌ها شده اما خبرهای اخیر نوید تغییر سرنوشت این طرح را می‌دهد. به گزارش ایسنا، ایده احداث خط لوله صلح در سال ۱۹۹۰ مطرح و قرار شد این خط لوله گاز ایران را به پاکستان و هندوستان منتقل کند که پیام‌آور صلح و دوستی در شبه قاره باشد. بر اساس توافق اولیه، قرار بود این خط لوله ۲۷۰۰ کیلومتری، گاز صادراتی ایران را از مسیر پاکستان به هند منتقل کند. پیش‌بینی شده بود که در صورت توافق نهایی، ۱۱۰۰ کیلومتر از این خط لوله در ایران، ۱۰۰۰ کیلومتر در پاکستان و ۶۰۰ کیلومتر در هند احداث شود. طبق طرح اولیه قرار بود روزانه ۱۵۰ میلیون مترمکعب گاز ایران به هند و پاکستان صادر شود. از این مقدار، ۹۰ میلیون مترمکعب برای هند و ۶۰ میلیون مترمکعب برای پاکستان در نظر گرفته شده بود که البته این ایده عملی نشد. هند با بهانه‌هایی درباره امنیت و قیمت معاهده، نسبت به آن سرد شده و از تعهد سه‌جانبه کناره‌گیری کرد. بعد از آن در سپتامبر ۲۰۱۲، عملیات اجرایی معاهده آغاز شده و رؤسای جمهور وقت ایران و پاکستان توافق کردند که در این زمینه همکاری داشته باشند. بر اساس این همکاری، پیش‌بینی شده بود که پاکستان نیز خط لوله خود را طی ۲۲ ماه تا مرز ایران بکشد. هم‌چنین بر اساس این معاهده گازی، قرار شد با شروع عملیات لوله‌گذاری تا سال ۱۳۹۳، صادرات گاز از طریق خط لوله به کراچی آغاز شود. این قرارداد ۲۵ ساله، ایران را متعهد کرد که صادرات گاز در روز از حجم ۱۴ میلیون مترمکعب را آغاز کرده و آن را در دو فاز به ۲۱ و ۳۰ میلیون مترمکعب افزایش دهد. با این‌که توافق مذکور بین دو کشور صورت گرفت، عملیات اجرایی خط لوله از سوی پاکستانی‌ها مدام متوقف و از سوی مسؤولان این کار در پاکستان، اطلاعات ضدونقیضی درباره میزان پیشرفت پروژه ارائه می‌شد. عدم آغاز عملیات اجرایی خط لوله از سوی پاکستان، در حالی اتفاق می‌افتاد که ایران از سال ۲۰۱۱ کار خط لوله خود را به اتمام رسانده بود و به اسلام‌آباد فرصت داده بود تا پایان ۲۰۱۴ عملیات خط لوله را تکمیل کند. رایزنی‌ها ادامه دارد در حالی که حدود یک دهه از قرارداد گازی میان ایران و پاکستان گذشته و طبق آن، همه زیرساخت‌های لازم برای صادرات گاز از ایران به پاکستان از سوی ایران فراهم شده، به‌تازگی سیدعباس موسوی - سخنگوی وزارت امور خارجه - اعلام کرد که تهران بر اساس منافع دو کشور گام بر می‌دارد و در این بخش نیز در حال رایزنی هستیم تا مشکلات برطرف شود. وی درباره تعلل پاکستان در نهایی شدن خط انتقال گاز ایران به پاکستان، گفت: ما از ادبیاتی همچون هشدار با کشورهای دوست و همسایه استفاده نمی‌کنیم، بر اساس منافع دو کشور گام بر می‌داریم و در این بخش نیز در حال رایزنی هستیم تا مشکلات برطرف شود. پاکستان به دنبال تکمیل پروژه خط لوله آی‌پی هفدهم اردیبهشت ماه عمران‌خان - نخست وزیر پاکستان - اعلام کرده بود که این کشور اقدام‌های لازم را برای اجرای طرح خط لوله انتقال گاز از ایران موسوم به «آی پی» انجام خواهد داد. وی از مسئولان وزارت امور خارجه پاکستان خواسته بود که روشی مؤثر برای اجرای این پروژه پیدا کنند. به گفته منابع خبری پاکستان به نقل از اسناد منتشر شده توسط دولت اسلام‌آباد درباره دستور جدید عمران‌خان درباره طرح خط لوله آی‌پی، وی اعلام کرده است که تحریم‌ها سبب شده تا پاکستان نتواند به مسئولیت خود در قبال طرح انتقال گاز از ایران عمل کند. منابع پاکستانی اعلام کردند که دولت این کشور تصمیم گرفته است تا درباره جوانب حقوقی خط لوله آی‌پی، به آمریکا، اتحادیه اروپا و دیگر نهادهای حقوقی بین‌المللی نامه ارسال کند. نخست وزیر پاکستان یکم اردیبهشت‌ماه امسال در سفری دو روزه به ایران آمد و در نشست هیئت‌های عالی‌رتبه ایران و پاکستان که حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران نیز در آن حضور داشت، گفته بود که پاکستان به دنبال یافتن سازوکاری برای ارتقای مناسبات اقتصادی با ایران در حوزه‌های مختلف به ویژه نفت و گاز است. روحانی نیز در این نشست با تاکید بر ضرورت ارتقا و تقویت سطح همکاری‌های تجاری و اقتصادی تهران و اسلام‌آباد، اظهار کرده بود: مرزهای دو کشور باید مرزهای تجارت، ثبات و توسعه باشد و تهران آمادگی دارد همکاری‌های خود را با پاکستان در زمینه‌های مختلف اقتصادی از جمله نفت و گاز، برق، پتروشیمی، گردشگری، علمی، دانشگاهی و بهداشت و درمان بیش از پیش گسترش دهد.

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۶۴۲۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیپلماسی اقتصادی، برگ برنده همسایگی

  رئیسی در نشست خبری مشترک محمد شهباز شریف، نخست‌وزیر جمهوری اسلامی پاکستان با اشاره به سطح روابط تجاری تهران و اسلام‌آباد بیان کرد: سطح روابط تجاری و اقتصادی بین دوکشور،سطح قابل‌قبولی نیست اما تصمیم گرفتیم این سطح روابط تجاری را در گام اول به ۱۰میلیارد دلار افزایش دهیم.به نظرمی‌رسد رقم اعلام شده برای ارتقای ظرفیت تجارت خارجی دو کشورقابل تحقق است، زیرا ایران و پاکستان ظرفیت‌های خوبی برای این موضوع دارند.وجود سه منطقه مرزی فعال اعم از ریمدان که در ۱۲۰کیلومتری چابهارو۵۰کیلومتری مسیر چابهار ــ راسک قراردارد،مرزسراوان درکهک ومنطقه تفتان میرجاوه ازجمله مهم‌ترین گذرگاه مرزی میان ایران و پاکستان به‌شمار می‌رود. منطقه ریمدان ازسال۹۵ برای جابه‌جایی رسمی کالا میان ایران وپاکستان مشخص شده است. این گذرگاه مسیر ریلی ایران را به پاکستان وشبه‌قاره هند وصل می‌کند؛ بنابراین ظرفیت‌های بسیار خوب مرزی برای توسعه تجارت خارجی میان دو کشور وجود دارد. بخش اصلی تجارتی که تاکنون به صورت رسمی میان ایران و پاکستان وجود داشته مرتبط با صادرات انرژی از ایران است، زیرا شرکت نفت مجوزهایی در این زمینه صادر کرد؛ به طوری که از این محل سالانه حدود شش میلیارد دلار مبادله مالی شکل می‌گیرد. 
   
صادرات کاشی و سرامیک
بخش دیگر،کالاهای تجاری است که قابلیت بسیار زیادی برای توسعه روابط دارد وازجمله می‌توان به نیازعظیم پاکستان به واردات کاشی و سرامیک تولیدی ایران پرداخت.باتوجه به کیفیت بین‌المللی قابل‌توجه کاشی و سرامیک تولید ایران، پاکستان خریدار بسیار خوبی برای این محصول است؛ ضمن این‌که پاکستان به واردات کالاهای مختلفی از ایران نیاز دارد. انتظار می‌رود دستگاه دیپلماسی کشور زمینه‌های لازم را برای بازاریابی تجار و تولید‌کنندگان ایرانی در پاکستان فراهم کند. پاکستان در زمینه محصولات پتروشیمی و پلاستیک مشتری بسیار خوبی است؛ بنابراین باید در بازار پاکستان به شکل مدون بازاریابی کرد تا نیازهای مختلف این کشور شناسایی شود. ایران می‌تواند برخی کالاهای تولید پاکستان را که در کشور تولید نمی‌شود یا مزیت تولید ندارد، وارد کند. اگر تبادل تجاری به شکل جدی و سازمان‌یافته میان دو کشور ناظر بر حل مشکلات گمرکی و تفاهم در موضوعات مرتبط با تعرفه صادرات و واردات شکل بگیرد،قطعا زمینه‌های لازم برای تحقق۱۰میلیارد دلار تبادل تجاری میان دو کشور وجود دارد و موضوع مدنظر دولت سیزدهم محقق می‌شود.
   
نوسازی ماشین‌آلات
با توجه به این‌که بخش قابل‌توجهی از ماشین‌آلات صنعتی و معدنی کشور درمسیر فرسودگی قرار دارد و برای جهش و رشد تولید نیازمند واردات ماشین‌آلات و فناوری‌های روز دنیا هستیم، پاکستان که تحریم نیست، می‌تواند واسطه واردات ایران باشد و به‌راحتی کالاهای مورد نیاز ایران را از اروپا و آمریکا وارد کند و در ازای واردات، کالای ایرانی به پاکستان صادر شود. میان چین و هند بر سر موضوع بندر گوادر و چابهار رقابت وجود دارد، زیرا چینی‌هانزدیک به ۴۶میلیارد دلار دربندر گوادر سرمایه‌گذاری کرده‌اند و مایلند خط ترانزیتی از گوادر به مناطق مختلفی درپاکستان و چین حتی تا افغانستان بکشند اما با توجه به این‌که قرار است هندی‌ها سرمایه‌گذاری عظیمی در بندر چابهار داشته باشند و به‌دلیل این‌که چین و هند در این زمینه رقابت دارند؛ چین راه‌حلی مبنی بر این ارائه داده که در بندر گوادر و چابهارشریک باشند. برمبنای این شراکت، خط‌آهنی از بندر گوادر تا چابهار به آسیای مرکزی از سویی و راه‌آهن از چابهاربه سمت زابل وافغانستان وشعبه دیگر ازسمت خراسان جنوبی و خراسان رضوی از سوی دیگر کشیده شود تا به سرخس و خط‌‌آهن ترکمنستان وصل شود وکل آسیای مرکزی راپوشش دهد.با توجه به این‌که منطقه چابهارتحت تحریم‌های آمریکا قرار نگرفته و رقابت بر سر این منطقه و تجارت خارجی میان کشورهای یاد شده بالاست، باید منتظر ماند عاقبت رقابت چه می‌شود و ایران در همکاری با کشورهای یاد شده چه نتیجه مالی و اقتصادی‌ای می‌تواند کسب کند.

طرح انتقال گاز
طرح انتقال گاز ایران به پاکستان از حدود ۱۵سال پیش طراحی و اجرا شد که تاکنون به‌دلایل مختلفی وارد فازعملیاتی نشده بود اما با حضور مقامات ایران در پاکستان و مذاکرات صورت گرفته و با ابراز تمایل طرف پاکستانی، این موضوع اکنون به مرحله اجرا نزدیک‌تر شده است.بر‌اساس توافق اولیه، قرار بود این خط لوله ۲۷۰۰کیلومتری،گازصادراتی ایران را ازمسیرپاکستان به هند منتقل کند. پیش‌بینی شده بود که درصورت توافق نهایی، ۱۱۰۰کیلومتر از این خط لوله در ایران، ۱۰۰۰کیلومتر در پاکستان و ۶۰۰کیلومتر در هند احداث شود. طبق طرح اولیه قرار بود روزانه ۱۵۰میلیون مترمکعب گاز ایران به هند و پاکستان صادر شود که از این مقدار،۹۰میلیون مترمکعب برای هند و۶۰میلیون مترمکعب برای پاکستان در نظر گرفته شده بود که البته این ایده عملی نشد.هند بابهانه‌هایی درباره امنیت وقیمت معاهده، نسبت به آن سردشده وازتعهد سه‌جانبه کناره‌گیری کرد.بعدازآن در سپتامبر۲۰۱۲، عملیات اجرایی معاهده آغاز شده وروسای‌جمهوروقت ایران و پاکستان توافق کردند که در این زمینه همکاری داشته باشند. براساس این همکاری، پیش‌بینی شده بود که پاکستان نیز خط لوله خودراطی۲۲ماه تا مرز ایران بکشد.همچنین بر‌اساس این معاهده گازی، قرار شد با شروع عملیات لوله‌گذاری تا سال ۱۳۹۳، صادرات گاز ازطریق خط لوله به کراچی آغاز شود. این قرارداد ۲۵ ساله، ایران را متعهد کردکه صادرات گاز درروزازحجم۱۴میلیون مترمکعب راآغازکرده و آن را در دو فاز به ۲۱و۳۰میلیون مترمکعب افزایش دهد.آن‌طور که جواد اوجی،وزیرنفت اعلام کرده؛اسلام‌آباد برای بهره‌برداری سریع خط لوله صادراتی گاز ایران به پاکستان (آی‌پی) علاقه‌مند بوده و طرف پاکستانی مشتاق است هرچه زودتر تزریق گاز به خط لوله آی‌پی انجام شود، پاکستان برای تسریع این کار درحال تنظیم قرارداد باشرکت‌های مختلف است.وی افزود: با اقدام‌هایی که انجام خواهد شد، امیدواریم طبق قرارداد بین‌المللی که بین ایران و پاکستان امضا شده است، دردوران فعالیت دولت سیزدهم شاهد صادرات گاز به پاکستان باشیم.