کمپلکس کافئين ،درماني براي ريزش مو در فصل تابستان
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۹۵۵۴۹
تحقيقات نشان مي دهد که ريزش مو در فصل تابستان نسبت به ساير فصول بيشتر است و کمپلکس کافئين ،درماني براي ريزش مو در فصل تابستان است.
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری شبستان: متخصصين پوست و مو بر اين باور هستند که، فوليکول مو که در طول سال وظيفه توليد مو را بر عهده دارد در فصل گرما قدرت عمل چنداني ندارد و همين موضوع مي تواند منجر به افزايش ريزش مو شود .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مجتبي اميري متخصص پوست و مو توصيه مي کند که در فصل گرما از شامپوها و محلول هايي که اين تاثيرات را کم مي کنند استفاده کنيد و ليکوييد داراي کمپلکس کافئين مي تواند راه حل مناسبي براي محافظت از موها درفصل تابستان باشد. زيرا که اين دسته ازمحصولات درماني علاوه بر رساندن کمپلکس کافئين به فوليکول ها و بي اثر کردن فرآيند مخرب تستسترون بر روي موها ،با عصاره نعناي موجود در خود مي توانند سبب خنک شدن پوست سر شده و با آبرساني به لايه هاي زيرين ،شادابي و طراوت را در فصل تابستان به پوست سر بازگرداند.
لازم به ذکر است: ريزش ارثي موي سر از شايع ترين دلايل ريزش موي آقايان آقايان است که دليل آن هم ترشح بيش از حد هورمن تستسترون در آن هاست که اتفاقا در فصل تابستان به دليل گرما افزايش مي‌يابد. از اين رو کمپلکس کافئين مي‌تواند عامل بازدارنده اي براي ريزش ارثي تشديد شده در فصل تابستان باشد.
بد نيست بدانيد طبق تحقيقات به عمل آمده افزايش ميزان موهاي از دست رفته در تابستان اغلب موجب نگراني و افزايش مراجعه به پزشک و گاهي صرف هزينه هاي بسيار براي درمان مي گردد در صورتي که بايدهمواره توجه داشت اين موضوع امري است کاملاً طبيعي که درچرخه زيست انسان اتفاق مي افتد.
هرچند براي اين مسئله راه حل قطعي وجود ندارد و هر چه انجام دهيم باز هم در فصول گرم ريزش مونسبت به ساير فصول افزايش مي يابدو با ميزان بيشتري موي از دست رفته رو به رو مي شويم؛ اما براي کاهش اين روند بايد تا حد ممکن با استفاده از محصولات مناسب از مو محافظت به عمل آورد.
منبع: شبستان
کلیدواژه: نماز عید فطر عید فطر استان بوشهر خبرگزاری شبستان امام خمینی ره مقام معظم رهبری اقامه نماز عید فطر مقاومت نماز جمعه خطبه های نماز جمعه آقایان تستسترون ریزش مو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۹۵۵۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محافظت از شهرها در برابر تغییرات آب‌وهوا با معماری اقلیمی
معماری اقلیمی که بر اساس آن ساختمان‌های انعطاف‌پذیر در برابر شرایط آب‌وهوایی ساخته می‌شود یک جنبه اساسی از برنامه سازگاری با آب‌وهوا و گرمایش جهانی است که با گسترش در سراسر جهان، نتایج قابل‌قبولی در کاهش اثرات ناشی از تغییرات شدید اقلیمی به همراه خواهد داشت.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در حال حاضر سیاره زمین با سه بحران از دست دادن تنوع زیستی، آلودگی محیط زیست و تغییرات اقلیمی شدید روبه‌رو است. دهه گذشته گرم‌ترین دهه در تاریخ بشر بود, آتش‌سوزی‌ها، سیل‌ها، گردبادها و طوفان‌های موسمی به شدت افزایش یافته‌اند و انتشار گازهای گلخانه‌ای ۶۲ درصد بیشتر از زمانی است که مذاکرات بین‌المللی آب‌وهوا در سال ۱۹۹۰ آغاز شد و این افزایش در گازهای گلخانه‌ای منجر به بالا رفتن دمای کره زمین بیش از حد انتظار شده است. طبق آخرین گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد،UNEP درباره انتشار گازهای گلخانه‌ای، دمای زمین در طول قرن جاری به نسبت دوران قبل از صنعتی شدن سه درجه سانتی‌گراد گرم‌تر خواهد شد. هرچند دور از تصور اما، هدف جهانی محدود کردن این افزایش دما به کمتر از دو درجه سانتی‌گراد است و صنعت ساخت‌وساز سهم عظیمی در دستیابی به این هدف دارد زیرا بر اساس تحقیقات، این صنعت مسئول ۳۸ درصد از کل انتشار دی‌اکسیدکربن در جهان است.
گزارش جدید UNEP، راهنمای عملی ساختمان‌ها و فضاهای اجتماعی انعطاف‌پذیر در برابر آب‌وهوا، نشان می‌دهد که چگونه ساختمان‌ها و فضاهای اجتماعی را به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، می‌توان منعطف ساخت. این گزارش همچنین نشان می‌دهد که ترکیب راه‌حل‌های ساختمانی با راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت می‌تواند نتایج امیدوارکننده‌ای داشته باشد. معماری اقلیمی نوعی روش ساخت‌وساز مقاوم در برابر شرایط اقلیمی با هدف سازگاری با شرایط آب‌وهوایی است که با رویدادهای طبیعی نامطلوب ویرانگر مقابله می‌کند و از شهرها در برابر ویران‌شدن محافظت به عمل می‌آورد.
ساختمان اقلیمیانعطافپذیری یا تاب‌آوری یک خاصیت مکانیکی یا وابسته به ماده است که باعث می‌شود زمانی که اختلالی در شرایط محیطی ایجاد می‌شود، سازه بدون تغییر شکل به حالت اولیه برگردد. بر خلاف مقاومت، که با تغییر شکل و اگر اختلال بسیار زیاد باشد با شکستگی مشخص می‌شود، انعطاف‌پذیری اجازه می‌دهد انرژی از اطراف سازه عبور کند و از فروپاشی آن جلوگیری می‌کند. ساختمان اقلیمی همان معماری انعطاف‌پذیر در برابر آب‌وهوا است که پس از رویدادهای آب‌وهوایی فاجعه‌بار مانند گردباد، سونامی، امواج گرما یا برف سنگین قادر به بازگشت به شکل اولیه است، درحالی‌که ساختمان مقاوم در برابر آب‌وهوا می‌تواند در برابر آسیب‌های جدی مانند سیل شدید یا خشکسالی مقاومت کند. استفاده از موادی که قابلیت بیشتری برای مقاومت در برابر چالش‌های آب‌وهوایی دارند، سازه‌های که از لحاظ شکل ساختاری با شرایط محیط سازگار هستند، معماری پیچیده دارند و ایجاد تنوع در ساختمان‌ها از جمله راهکارهایی است که در معماری اقلیمی به کار می‌رود.
جنگل‌های حرا نمونه‌ای شگفت‌انگیز از سازگاری شهری با رویدادهای آب‌وهوایی فاجعه‌بار مانند طوفان‌ها هستند. این شکل از پوشش گیاهی و اکوسیستم ثابت کرده است که یکی از بهترین موج شکن‌های قابل تصور است و بسیار بهتر از واحدهای بتنی نصب‌شده در بنادر و سدها عمل می‌کند. در واقع، شهری که درختان حرای خود را حفظ کند، در مقابل امواج ناگهانی محافظت می‌شود. سواحل کنیا و تانزانیا نمونه‌هایی از این سیاست‌های حفاظتی فعال هستند.
راهکار دوم درباره شهری است که مناطق و گیاهان جنگلی انبوه و سرسبز دارد تا در تابستان‌های بسیار گرم تاب‌آوری بیشتری داشته باشد. پوشش گیاهی با کاشت درختان و درختچه‌ها باعث تثبیت دما و ایجاد سایه و تبخیر و تعرق می‌شود که از آسیب‌های ناشی از گرمای بیش از حد و همچنین مصرف بیش از اندازه انرژی جلوگیری می‌کند. به‌علاوه، این روش از گونه‌های متنوع اکوسیستم نیز محافظت خواهد کرد. سنگاپور یکی از شهرهایی است که با استفاده از این روش، مؤثرترین مناطق سبز را برای انعطاف‌پذیری در برابر گرمای شدید دارد.
نمونه سوم، شهرهای اسفنجی هستند که مناطق سبز خود را به گونه‌ای در بخش‌های مختلف شهر گسترش می‌دهند تا جریان آب ورودی به شهر دارای نقاط تخلیه چندگانه باشد. افزایش مساحت زمین (مساحت خاک، نه سطح سنگفرش) به زهکشی بیشتر شهر کمک می‌کند تا در زمان وقوع سیل، سیستم فاضلاب اشباع نشود و آب وارد سفره‌های زیرزمینی شود. شهر ژنگژو در چین، یکی از فعال‌ترین شهرها در این زمینه است.
این سه کاربرد درختی و گیاهی نشان می‌دهند که نیازی نیست پروژه‌های معماری برای انعطاف‌پذیری در برابر شرایط اقلیمی، پیچیده، پرهزینه یا وابسته به فناوری خاصی باشند، بلکه استفاده از راه‌حل‌های ساده طبیعی و سازگار با طبیعت می‌تواند اساس بسیاری از معماری‌های اقلیمی باشد. در ادامه چند روش برای منعطف‌سازی ساختمان‌ها در برابر تغییرات آب‌وهوایی به‌ویژه در منطقه آسیا و اقیانوسیه شرح داده می‌شود.
انعطاف‌پذیری در برابر امواج گرمامطالعات نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۵۰، بیش از ۹۷۰ شهر با جمعیت ۱.۶ میلیارد شهروند، مرتباً در معرض دمای بسیار بالا قرار خواهند گرفت و اثر جزیره گرمایی شهری که شهرها را گرم‌تر از مناطق روستایی اطراف می‌کند، ساکنان شهری را در معرض خطر قرار می‌دهد. جوامع شهری می‌توانند با الهام گرفتن از طبیعت، جنگل‌های شهری و فضاهای سبز ایجاد کنند تا امواج گرما را در شهرها کاهش دهند، زیرا درختان و سایر گیاهان با ایجاد سایه و رطوبت از طریق برگ‌های خود، محیط اطراف را خنک می‌کنند.
طراحی ساختمان‌ها نیز در این مناطق می‌تواند به گونه‌ای باشد که به کاهش گرمای داخل ساختمان‌ها کمک کند. در ویتنام، طراحی‌های سنتی شامل مواردی مانند جهت‌گیری بهینه ساختمان‌ها، اتاق‌های با سقف بلند و دریچه‌های بزرگ باعث بهبود تهویه هوا می‌شود. دیوارهای ترومب (دیوار ذخیره ساز حرارتی)، سازه‌های سنگین‌وزن از بتن، سنگ یا سایر مواد سنگین هستند که گرمای خورشید را جذب می‌کنند و در چین، شیلی و مصر استفاده می‌شود. بام‌های سبز و سطوح بازتابنده به کار رفته در ساختمان‌ها نیز می‌توانند دما را در داخل و اطراف ساختمان کاهش دهند.
تغییرات آب‌وهوایی بر الگوهای بارندگی در سراسر جهان تأثیر می‌گذارد که می‌تواند منجر به باران‌های سیل‌آسا و یا وقوع خشکسالی شود. سیستم‌های جمع‌آوری آب باران و استفاده مجدد از آن معمولاً برای ذخیره آب در طول خشکسالی و کاهش خطر سیل در هنگام باران‌های شدید استفاده می‌شوند. آب جمع‌آوری‌شده در این سیستم‌ها را می‌توان در مخازن ذخیره و در دوره‌های خشکسالی برای مصارف غیرآشامیدنی ساختمان استفاده کرد.
یکی دیگر از راه‌های مقرون‌به‌صرفه و مبتنی بر طبیعت برای مقابله با خشکسالی و سیل، کاشت درختان یا سایر پوشش‌های گیاهی در اطراف ساختمان‌ها است. ریشه‌های گیاهان برای آب‌های زیرزمینی مانند اسفنج عمل می‌کنند و در هنگام بارندگی‌های شدید، اجازه می‌دهند آب در خاک نفوذ کند و به این ترتیب خطر سیل کاهش یابد. پروژه «شهرهای اسفنجی» در چین، در حال اجرای آزمایشی راه‌حل‌های مهندسی محیط زیست برای جذب و استفاده مجدد از آب باران در بیش از ۳۰ کلان‌شهر برای کاهش خطرات سیل است.
پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵، ۴۱۰ میلیون نفر در جوامع ساحلی در معرض خطر سیل و افزایش سطح دریا باشند. در شهر کرالا، هند، خانه‌های ساحلی مقاوم در برابر سیل روی ستون‌ها ساخته می‌شوند تا آب سیل از زیر آن جاری شود. در سواحل مالزی، ساختمان‌ها دو متر بالاتر از سطح زمین ساخته می‌شوند تا جریان آب و پوشش گیاهی تالاب زیر آنها برقرار باشد و خانه‌ها و مناطق عمومی از طریق گذرگاه‌های مرتفع به هم متصل شوند.
یکی از رویکردهای پیشنهادی در بنگلادش، ساختن یک ساختمان چندمنظوره شناور است که روی ستون‌هایی با مخازن شناور قرار می‌گیرد که آن را در هنگام سیل بالا میبرند. این ساختمان یک مرکز اجتماعی است که در هنگام سیل، به‌عنوان پناهگاه اضطراری عمل می‌کند.
انعطاف‌پذیری در برابر طوفان‌ها و بادهای شدیدبا تغییرات آب‌وهوایی، تندبادها و طوفان‌ها پرتکرار و قوی‌تر می‌شوند و می‌توانند به روش‌های مختلف مانند درهم شکستن سقف و تخریب ستون به ساختمان‌ها آسیب برسانند. برای کاهش این آسیب، جوامع می‌توانند خانه‌هایی به شکل گرد بسازند و جهت‌گیری آیرودینامیکی بهینه را برای کاهش قدرت باد در نظر بگیرند.
طراحی سقف نیز نقش مهمی ایفا می‌کند و اتصالات قوی بین پی و سقف برای ساخت خانه‌های منعطف در برابر باد بسیار مهم است. سقف‌های شیب‌دار در برابر بادهای شدید به‌خوبی انعطاف‌پذیر هستند و نصب مجراهای مرکزی با مکش هوا از بیرون، نیروی باد و فشار وارده به سقف را کاهش می‌دهد. سقف‌هایی که بالکن‌ها و پاسیوها را می‌پوشانند نیز باید به گونه‌ای طراحی شوند که هنگام وزش باد شدید شکسته شوند تا از آسیب اضافی به بخش‌های اصلی ساختمان جلوگیری شود. این رویکرد «معماری شکننده» یا «برنامه‌ریزی برای آسیب» نامیده می‌شود.
سازگاری با آب‌وهوای سرد نیاز به جذب گرما و به حداقل رساندن اتلاف گرما دارد. استفاده از عایق در سقف‌ها، دیوارها و نصب در و پنجره‌های دوجداره به کاهش اتلاف گرما کمک می‌کنند و با به حداقل رساندن اتلاف گرما، ساختمان‌هایی کارآمدتر از نظر مصرف انرژی تحویل می‌دهد. در مناطق سردتر، دیوارهای ترومب می‌توانند گرما را در طول روز جذب کنند و در شب، زمانی که هوا سردتر است، آن را به محیط برگردانند.
آب نیز ظرفیت بالایی برای ذخیره گرما دارد و می‌توان از این ویژگی در دیوارهای آبی استفاده کرد که به جای بتن، حاوی بشکه‌های آب برای ذخیره گرما هستند. علاوه بر این، ساختمان‌ها باید طوری ساخته شوند که بیشترین ساعات روز را در معرض نور خورشید باشند و سطوح خارجی دیوارها باید تیره‌رنگ شوند. بام‌های سبز نیز عایق مناسبی برای گرما هستند و مصرف انرژی برای سرمایش در تابستان و گرمایش در زمستان را کاهش می‌دهند.
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد