نکوهش حسادت در احاديث ائمه اطهار
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۹۹۸۲۶
خبرگزاري آريا - حديث درباره‌ي حسادت
حسادت يکي از زشت‌ترين و قبيح‌ترين خصلت‌هايي است که در هر جامعه‌اي ديده مي‌شود، در نکوهش حسد همين بس که نخستين قتلي که در جهان واقع شد از ناحيه قابيل نسبت به برادرش هابيل بود که بر اثر حسد چنين اتفاقي افتاد.
پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم:
الحاسدُ جاحِدٌ لأنّهُ لَم يَرضَ بِقضاءِ الله.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آدم حسود ـ در حقيقت ـ يک آدم لَجوج و ستيزه‌جو است. زيرا او به قضا و مقدرات الهي تن نمي‌دهد.
(لئالي‌الاخبار، ج ٢، ص ١٩١)
امام علي (عليه‌السلام):
اَلحسدُ داء عَياءٌ لايزولُ اِلاّ بِهَلْكِ الحاسِدِ أَو مَوتِ المَحسود!
حسد يک بيماري علاج‌ناپذيري است که جز با از پاي درآمدن حسود يا مرگ طرف مقابل زوال نمي‌پذيرد!
(فهرست غرر، ص ٦٧)
امام جعفرصادق(عليه‌السلام):
النَّصيحةُ مِن الحاسِد محال!
توقع نصيحت و خيرخواهي از آدم حسود محال است!
(خصال، ج ١، ص ١٢٧)
امام حسن مجتبي (عليه‌السلام):
هَلاكُ الناسِ في‌ثلاثٍ: اَلكِبرُ و الحِرصُ وَ الحَسَد.
اين سه چيز مردم را به هلاکت رسانده است: تکبر، حرص و حسد.
(بحار، ج ٧٨، ص ١١١)
امام جعفرصادق(عليه‌السلام):
آفةُ الدّينِ: اَلحَسدُ وَالعُجْبُ وَالفَخرُ.
سه خصلت آفت دينند: حسد، خودپسندي و فخرفروشي به ديگران.
(اصول کافي، ج ٣، ص ٤١٨)
امام محمدباقر(عليه‌السلام):
إنَّ الحَسَد يَأكُلُ الايمانَ كما تَأكُل النّارُ الحَطَبَ اليابسَ.
حسد مانند آتشي که هيزم خشک را با حرص و وَلَع مي‌خورد، ايمان آدمي را به سرعت تباه و نابود مي‌سازد.
(بحار، ج ٧٥، ص ٢٥٢)
امام علي (عليه‌السلام):
الحَسدُ لايَجلِبُ اِلاّ مَضَرَّةً وَ غَيظاً، يُوهِنُ قَلبَكَ وَ يُمرِضُ جِسمَكَ و شرُّ ما استَشَعَر قلبَ المرءِ الحَسدُ.
حسادت جز غيظ و ضرر براي تو نتيجه نمي‌دهد. قلبت را ضعيف و بدنت را رنجور مي‌كند و از بدترين عارضه‌هاي قلبي به شمار مي‌رود.
(مستدرک، ج ١٢، ص ١٧)
امام جعفرصادق(عليه‌السلام):
إنَّ المُؤمِنَ يَغبِطُ وَ لايَحسُدُ و المُنافِقُ يحسُدُ ولايَغبِطُ.
مؤمن بر نعمت‌هاي ديگران غبطه مي‌خورد اما حسودي نمي‌کند در حالي که منافق بر آنها حسودي مي‌کند ولي غبطه نمي‌خورد.
(اصول کافي، ج ٣، ص ٤١٨)
امام جعفرصادق(عليه‌السلام):
لِلحاسِد ثلاثُ علاماتٍ: يَغتابُ اِذا غابَ وَ يَتَمَلَّقُ اِذا شَهِدَ وَ يَشمَتُ بِالمُصيبَة.
آدم حسود سه علامت دارد: در پشت سر غيبت مي‌کند، هنگام حضور تملّق مي‌جويد. و در وقت بلا و مصيبت انسان را شماتت مي‌نمايد.
(خصال، ج ١، ص ٦٠)
امام هادي (عليه‌السلام):
ايّاكَ وَ الحَسَدَ فِإِنَّه يَبينُ فيكَ و لايَعمَلُ في عَدُوِّكَ.
برحذر باش و از حسادت شديداً بپرهيز و اين را بدان که اثر آن تنها در خودت آشکار مي‌شود و اثري در دشمنت نخواهد داشت.
(بحار، ج ٧٨، ص ٣٧٠)
امام علي (عليه‌السلام):
الحاسدُ لايَشفيهِ اِلاّ زَوالُ النِّعمَةِ.
درد آدم حسود را جز زوال نعمت از ديگران، درمان نمي‌بخشد!
(فهرست غرر،ص ٦٧)
گردآوري: بخش مذهبي بيتوته
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۹۹۸۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاریخ ولادت امام رضا (ع) ۱۴۰۳ + زندگینامه و احادیث
امام رضا (ع)، امام هشتم شیعیان یازدهم ذی القعده سال ۱۴۸ هـجری قمری در شهر مدینه متولد شدند.
به گزارش ایمنا، علی بن موسی الرضا (ع) معروف به امام رضا (ع) هشتمین امام شیعیان هستند که مشهورترین لقب ایشان رضا است. ایشان به عالم آل محمد و امام رئوف نیز شهرت دارند.
ولادت امام رضا (ع) چه روزی است؟ تاریخ دقیق ولادت امام رضا (ع) در تقویم شمسی برابر با دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ است. تاریخ دقیق ولادت امام رضا (ع) در تقویم قمری برابر با ۱۱ ذوالقعده ۱۴۴۵ است. تاریخ دقیق ولادت امام رضا (ع) در تقویم میلادی برابر با ۲۰ می ۲۰۲۴ است.پدر بزرگوار حضرت رضا (ع)، امام موسی کاظم (ع) و مادر ایشان نجمه خاتون نام داشت. پدر امام رضا (ع) در سال ۱۸۳ هجری قمری به دست هارون عباسی به شهادت رسید و پس از ایشان امام رضا (ع) در سن ۳۵ سالگی امامت شیعیان را برعهده گرفت. مدت امامت ایشان نزدیک به ۲۰ سال طول کشید که ده سال اول آن همزمان با خلافت هارون الرشید، پنج سال بعد از آن مقارن با حکومت امین و پنج سال آخر امامت ایشان مصادف با خلافت مامون بود. پس از گذشت ۱۷ سال از دوران امامت، ایشان مجبور شد با نقشه و حیله مامون عباسی راهی خراسان شود، به اجبار ولایت عهدی مامون را نیز پذیرفت و ۳ سال آخر امامت خود را تحت نظر مامون در خراسان سپری کردند.
| نام | علی بن موسی |
| کنیه | ابوالحسن (ثانی) |
| ولادت | ۱۱ ذی‌القعده، ۱۴۸ ق |
| زادگاه | مدینه |
| مدت امامت | ۲۰ سال (۱۸۳ ق تا ۲۰۳ ق) |
| شهادت | آخر ماه صفر، ۲۰۳ ق |
| مدفن | مشهد |
| محل زندگی | مدینه |
| لقب (ها) | رضا، عالم آل محمد |
| پدر | امام کاظم (ع) |
| مادر | نجمه خاتون |
| همسر | سبیکه |
| فرزند | امام جواد (ع) |
| طول عمر | ۵۵ سال |
مامون عباسی با خوراندن سم به امام رضا (ع) سبب مسمومیت و سپس شهادت ایشان شد. در مورد سال شهادت ایشان اختلاف نظر وجود دارد. برخی سال ۲۰۲ هجری قمری را سال شهادت امام رضا (ع) می‌دانند و تعدادی دیگر گفته‌اند که شهادت ایشان در سال ۲۰۳ هجری قمری بوده، که نظریه دوم بیشتر معروف است و در بیشتر منابع گفته شده که امام هشتم در ۲۹ صفر سال ۲۰۳ هجری قمری در سن ۵۵ سالگی به شهادت رسیدند.
امام رضا (ع) می‌فرماید: رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَلَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا
رحمت خدا بر بنده‌ای که امر ما را زنده کند، دانش‌های ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایی‌های سخنان ما را می‌دانستند از ما پیروی می‌کردند. (معانی الأخبار، ص ۱۸۰، ح ۱)
درباره سه ویژگی برجسته مؤمنامام رضا (ع) می‌فرماید: لا یَکُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنًا حَتّی تَکُونَ فیهِ ثَلاثُ خِصال :۱ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ. ۲ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِیِّهِ. ۳ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِیِّهِ. فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَکِتْمانُ سِرِّهِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِیِّهِ فَمُداراةُ النّاسِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِیِّهِ فَالصَّبْرُ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ.
مؤمن، مؤمن واقعی نیست، مگر آن که سه خصلت در او باشد: سنّتی از پروردگارش و سنّتی از پیامبرش و سنّتی از امامش. امّا سنّت پروردگارش، پوشاندن راز خود است، امّا سنّت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتاری با مردم است، امّا سنّت امامش، صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشان حالی است. (امالی صدوق، ج ۱، ص ۳۳۹)
درباره همسرداریامام رضا (ع) می‌فرماید: وَ قَالَ إِنَّهَا تَشْتَهِی مِنْکَ مِثْلَ الَّذِی تَشْتَهِی مِنْهَا
همسرت از تو همان را می‌خواهد که تو از او توقع داری. (بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ۷۳، ص :۱۰۲)
درباره خوش رفتاری با خانوادهامام رضا (ع) می‌فرماید: أَقْرَبُکُمْ مِنِّی مَجْلِساً یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَحْسَنُکُمْ خُلُقاً وَ خَیْرُکُمْ لِأَهْلِهِچ
امام رضا علیه السلام به نقل از پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: نزدیکترین شما به من از نظر مقام در روز قیامت، کسی است که در مورد خانواده خود خوش رفتار باشد. (صحیفه الإمام الرضا علیه السلام، ص :۶۷)
درباره رفع اندوه مؤمنامام رضا (ع) می‌فرماید: مَن فَرَّجَ مِن مُؤمِنٍ، فَرَّجَ اللّه ُ عَن قَلبِهِ یَومَ القِیامَهِ
هر کس اندوه مؤمنی را بزداید، خداوند در روز قیامت، غم از دلش می زداید. (الکافی، ج ۲، ص ۲۰۰)
درباره اهمیت زمانامام رضا (ع) می‌فرماید: إجتَهِدوا أن یَکونَ زَمانُکُم أربَعَ ساعاتٍ: ساعَهً مِنهُ لِمُناجاهِ اللّه ِ و ساعَهً لِأمر المَعاشِ و ساعهً لِمُعاشَرَهِ الإخوانِ و الثِّقاتِ و الَّذینَ یُعَرِّفُونَ عُیُوبَکُم و یَخلِصونَ لَکُم فِی الباطِنِ و ساعَهً تَخلُونَ فِیها لِلَذّاتِکُم و بِهذِهِ السّاعَهِ تَقدِروُن عَلَی الثَّلاثِ ساعاتٍ
بکوشید که زمانتان را به چهار بخش تقسیم کنید:
۱- زمانی برای مناجات با خدا
۲- زمانی برای تأمین معاش [کسب روزی]
۳- زمانی برای معاشرت با برادران و معتمدانی که عیب‌هایتان را به شما می شناسانند و در دل شما را دوست دارند
۴- و ساعتی برای کسب لذت‌های حلال
با بخش چهارم توانایی انجام دادن سه بخش دیگر را به دست می‌آورید. (فقه الرّضا علیه السلام، ص ۳۳۷)
کد خبر 747128
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد