به نقل از «تابناک»

چرا صدور مجوز برای رسانه های بین المللی ضد ترامپ در ایران ضروری است؟

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۲۲۳۰۱

از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ در آمریکا، تنش میان او و رسانه های این کشور به صورت بی سابقه ای گسترش یافته است به طوری که بسیاری از ناظران بر این باورند که هیچ کدام از روسای جمهور آمریکا به اندازه ترامپ با رسانه ها این کشور تصور تهدید و دشمنی نداشته است.

به گزارش تابناک، به طوری که ترامپ بارها با انتشار توییت هایی به رسانه های این کشور تاخته و از آن ها تحت عنوان «فیک نیوز» یاد کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

توییت‌های ترامپ با هدف جنگ علیه رسانه ها، نه تنها در میان دموکرات‌ها و مخالفان او موجی از انتقاد و خشم به راه انداخته، بلکه برخی ازاعضای حزب جمهوری خواه نیز به این اقدام ترامپ انتقاد کرده اند.

از آنجائیکه ترامپ به دنبال تضعیف اعتماد عمومی نسبت به ارائه گزارشهای خبرنگاران در باره عملکرد دولت خود است، دموکراتها و جمهوری خواهان به وی هشدار داده اند رفتارهای وی می تواند گزارشگران را درمعرض خطرقرار دهد.

«نانسی پلوسی»، رهبرحزب اقلیت دموکراتها در کنگره آمریکا نیز بدنبال نظرات بیشماری از دیگر مقامات منتخب در یک پست توئیتری نوشت «باید استفاده ازخشونت و تصاویر خشونت آمیز برای تهدید کردن مطبوعات، ممنوع اعلام شود.»

کارشناسان کاخ سفید به این نتیجه رسیده اند که حملات ترامپ علیه رسانه های اجتماعی، ازاعتبار وی به عنوان رئیس جمهوری آمریکا کاسته است.

«اچ دبلیو برندز» از مورخین دانشگاه تگزاس در این باره گفت: ما در گذشته چنین عملکردی را مشابه با رفتارهای ترامپ، از روسای جمهور پیشین آمریکا ندیده ایم، «ریچارد نیکسون» رئیس جمهوری جمهوری خواه پیشین امریکا، با برملا شدن «رسوایی واترگیت» احساس شرمندگی می کرد ولی هیچگاه مانند ترامپ اعتراض خود را به صورت عمومی نشان نداد.

«تیموتی نفتالی»، مورخ کاخ سفید در دانشگاه نیویورک، گفت: هیچ رییس جمهوری در آمریکا به اندازه ترامپ دشمنی خود را با رسانه ها علنی نکرده است، این مسائل ترس واهی نیست بیان موضوعاتی است که مردم با شنیدن آن دست به شورش می زنند.

 این در حالی است که ترامپ، ضمن دفاع از پیام های توئیتری خود، استفاده از شبکه های اجتماعی را به عنوان ابزار کاری برای «رئیس جمهوری مدرن» توصیف می کند. واکنشهای اخیر ترامپ با مطرح شدن سئوالی درباره شرایط سیاسی خبرنگاران و ایمنی آنها در جریان حوادثی که به موجب آن سیاستمداران به خبرنگاران حمله  یا آنها را دستگیر کرده اند، صورت گرفت.

در آخرین حمله ترامپ به رسانه ها، او روز دوشنبه در پیامی توئیتری اعلام کرد: چه وقت نیویورک تایمزِ مغلوب می‌پذیرد که خبر صفحه نخستش درباره توافق جدید مرزی با مکزیک، فریب است و چیزی بیش از ارائه گزارشی غلط با هدف وارد آوردن ضربه سیاسی به من نیست؟

رئیس جمهوری آمریکا در این خصوص نوشت: چیزی که از همان روز نخست ریاست جمهوری ام رواج داشته است! روزنامه نگاری بیمارگونه.

 

 

 

در این ابطه، چندی پیش، حدود ۳۵۰ رسانه آمریکایی به دعوت روزنامه بوستون گلاب جواب مثبت دادند و به دونالد ترامپ تاختند.

بعد از آنکه روزنامه بوستون گلاب از رسانه‌های آمریکایی دعوت کرد به مقابله با حملات دونالد ترامپ بپردازند، حدود ۳۵۰ رسانه در سرمقاله‌های خود ترامپ را به جنگ کثیف علیه مطبوعات متهم کردند.

روزنامه نیویورک تایمز یکی از رسانه‌های بزرگی بود که به این فراخوان پیوست و در سرمقاله خود نوشت: «این که حقایقی که مورد علاقه شما نیست را "اخبار جعلی" می‌نامید و بر این اشتباه خود اصرار هم می‌ورزید، دموکراسی را با خطر مواجه می‌کند و دشمن مردم نامیدن خبرنگاران نیز بی‌شک امری خطرناک است.»

در همین رابطه، باید گفت دشمنی ترامپ با رسانه های آمریکایی بیشتر به رسانه هایی همچون «نیویوریک تایمز»، «واشنگتن پست»، شبکه «ای بی سی نیوز» (ABC News) و شبکه خبری سی ان ان (CNN) بوده است.

در همین راستا، بسیاری از ناظران داخلی و بین المللی بر این باورند که ایران می تواند با استفاده از این ظرفیت سانه های آمریکایی که رویکرد ضد ترامپ دارند، می تواند فشار رسانه ای و روانی علیه ترامپ را گسترش دهد.

در واقع، ایران می تواند با ارتباط نزدیک با رسانه هایی همچون، واشنگتن پست، نیویورک تایمز، سی.ان.ان و سایر رسانه های آمریکایی که در تنش با ترامپ به سر می برند، صدای خود را به جهانیان و از جمله جامعه آمریکا برساند.

به نظر می رسد یکی از اقداماتی که ایران می تواند انجام دهد این است که مجوز فعالیت به این رسانه ها را صادر کند و به آن ها اجازه دهد با حضور در ایران، اقدامات غیرقانونی دولت آمریکا علیه ایران را انعکاس دهند.

 

منبع: تابناک

کلیدواژه: آمریکا ترامپ رسانه ها فیک نیوز ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۲۲۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پولیتیکو: ۳ دولت اخیر آمریکا در مقابل ایران ناکام شدند

خبرنگار نشریه پولیتیکو می‌گوید: وقتی از یک مقام آمریکایی پرسیدم استراتژی بایدن در قبال ایران چیست، با خنده گفت: من یک پاسخ برای آنها دارم؛ دولت بایدن هیچ استراتژی‌ای در قبال ایران ندارد.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: پولیتیکو به قلم یک اپوزیسیون ایرانی می‌افزاید: اگر بایدن بخواهد به هرج‌ومرج رو به افزایش در خاورمیانه پایان دهد، باید با یک استراتژی مشخص به میدان بیاید. بیشتر تهدیداتی که متوجه منافع آمریکا است، از جانب ایران است. ایران در آستانه دستیابی به بمب اتم قرار دارد. نیروهای نیابتی آن در حال گسترش اقدامات خود هستند. آن‌گونه که حمله اخیر به اسرائیل نشان داده، برنامه موشک‌های بالستیک ایران در حال تقویت شدن است.

مقامات در واشنگتن بر سر نحوه تعریف کلمه استراتژی اختلاف‌نظر دارند و بسیاری از این کلمه به صورت عمومی استفاده می‌کنند. من از بسیاری از سیاستگذاران شنیده‌ام که آنها از نام‌گذاری برخی اسناد به عنوان استراتژی که در واقع استراتژی نیستند گلایه دارند. این اسناد در واقع بحث‌هایی انتزاعی هستند که اغلب به چالش‌های فوری و مهم سیاست خارجی نمی‌پردازند. اگر هدف نهائی تلاش شما حل مشکل نباشد، در آن صورت شما استراتژی‌ای برای آن موضوع نخواهید داشت.

بنابراین وقتی مسئولان سیاست خارجی برای توصیف رویکرد بایدن در قبال ایران از کلماتی مانند «مهار»، «تنش‌زدایی»، «بازدارندگی» و «مدیریت ریسک» استفاده می‌کنند، برداشت من از این کلمات تنها تاکتیک‌های مختلف است نه یک استراتژی مشخص. ایران یک مشکل است اما به نظر نمی‌رسد که برنامه‌ای منسجم برای حل آن در سر داشته باشد.

در دوران ریاست‌جمهوری اوباما، دولت می‌خواست مشکل برنامه هسته‌ای ایران را حل کند. دولت همچنین راهی برای رسیدن به آن هدف داشت و آن به‌کارگیری تلفیقی از تحریم‌ها و دیپلماسی بود؛ تلاشی که دولت اوباما از تیم جورج بوش پسر به ارث برده بود. آن استراتژی جواب داد و توافق هسته‌ای ایران متولد شد. بسیاری از ناظران می‌گویند برجام به اندازه کافی خوب نبود و برخی می‌پرسند استراتژی واقعی اوباما درباره ایران چه بود؟ برخی او را به تلاش برای ازسرگیری روابط با ایران، به عنوان یک دشمن دیرین آمریکا متهم کرده‌اند. اوباما امیدوار بود توافق هسته‌ای بتواند منجر به بهبود کلی روابط با ایران شود، اما به نظر من این یک امیدواری بود و نه بخشی از استراتژی.

دونالد ترامپ با به خطر انداختن توافق هسته‌ای استراتژی و امید دولت اوباما را از بین برد. اما از این جهت ترامپ نیز حداقل استراتژی مشخصی برای خود داشت. هدف اعلامی او تغییر رفتار حکومت ایران بود نه خود حکومت. تغییر رفتاری که دولت ترامپ به دنبال آن بود بسیار بنیادین بود، اما در تئوری این درخواست منجر به دنبال کردن سیاست تغییر حکومت شد، نه حل مشکل. تاکتیک ترامپ فشار حداکثری بود، با چاشنی تحریم‌های سنگین و دیگر اقدامات تنبیهی. واضح است که این استراتژی جواب نداد. بایدن با هدف‌گیری نه‌چندان قاطعانه احیای برجام و یک استراتژی غیر ایده‌آل برای دستیابی به این هدف پا به کاخ‌سفید گذاشت. او چند شرط برای این هدف گذاشت، از جمله اصرار بر اینکه ایران باید موافقت کند که در آینده بر سر یک توافق سختگیرانه‌تر و بلندمدت‌تر مذاکره نماید. دولت او چنان دیرهنگام به پای میز مذاکره برگشت که تلاش برای احیای برجام حتی قبل از روی کار آمدن یک دولت تندرو در تهران به دلیل درخواست‌های طرف آمریکایی سرنوشت نامعلومی پیدا کرده بود.

از وقتی که تلاش‌ها برای احیای برجام به در بسته خورد، تیم بایدن تصمیم گرفت به برخی پیروزی‌های کوچک که می‌توانست در مواجهه با ایران کسب کند بسنده نماید. آنها چند آمریکایی زندانی را به خانه برگرداندند هرچند که در قبال آن مجبور به پرداخت رقم قابل‌توجهی وجه نقد شدند. آنها همچنین از طریق ابزارهای تکنولوژیک به حمایت از جنبش اعتراضی در ایران پرداختند.

دولت بایدن همچنان تحریم‌های دولت ترامپ علیه ایران را حفظ کرده است. اما از آنجایی که اجرای این تحریم‌ها را محدود کرده یا به دلایلی خارج از کنترل واشنگتن این تحریم‌ها به اندازه کافی به ایران فشار نیاورده‌اند، تغییری در رفتار حکومت ایران بروز نکرده است. در حال حاضر صادرات نفت ایران افزایش یافته است. احتمالا دولت بایدن به این نتیجه رسیده که هیچ راه واقع‌بینانه و مستقیم برای «حل» مشکل ایران وجود ندارد. تردیدی نیست که این یک مشکل دشوار است. دیگر این است که روسیه و چین که زمانی درخصوص ایران با آمریکا همکاری می‌کردند اکنون به دلیل تنش‌هایی که خود با واشنگتن دارند در حال کمک به تهران برای دورزدن تحریم‌ها هستند. دولت بایدن حتی پس از حمله ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، همچنان به پیگیری چشم‌انداز بزرگ‌تر خود یعنی «یکپارچگی منطقه‌ای» برای خاورمیانه ادامه می‌دهند. مشکلی که دولت بایدن به دنبال حل آن است، شکاف و اختلاف بین اسرائیل و دولت‌های عربی است. آمریکا امیدوار است شاهد برقراری روابط دیپلماتیک میان اسرائیل و عربستان باشد.