به نقل از «فرارو»

کدام مسئولان باید دارایی خود، همسر و فرزندان‌شان را اعلام کنند؟

تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۳۱۶۳۸

بر اساس آئین‌نامه اجرایی قانون رسیدگی به دارایی مقامات، مسئولان و کارگزاران جمهوری اسلامی ایران، ۲۸ گروه از مقامات، مسئولان و کارگزاران موظفند حداکثر ظرف 3 ماه آتی، فهرست دارایی‌های خود، همسر و فرزندان‌شان را به قوه قضائیه اعلام کنند.

به گزارش ایسنا، غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قوه قضائیه صبح دیروز از ابلاغ آئین‌نامه اجرایی قانون رسیدگی به دارایی مقامات، مسئولان و کارگزاران جمهوری اسلامی ایران از سوی حجت‌الاسلام والمسلمین ابراهیم رئیسی رئیس قوه قضائیه خبر داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس آئین نامه اجرایی این قانون که بعد از بیش از ۴۰ ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون ابلاغ شده است، مرکز آمار و فناوری اطلاعات قوه قضائیه موظف است ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ این آئین نامه (۱۳۹۸/۳/۱۹) با همکاری اداره‌ای با عنوان «اداره کل ثبت دارایی مقامات مسئول» که قرار است با نظر رئیس قوه قضائیه در حوزه ریاست این قوه تشکیل شود، با رعایت سازوکارهای امنیتی، حفظ محرمانگی و حریم خصوصی و همچنین صحت و تمامیت داده‌ها، سامانه‌ای با عنوان «سامانه دارایی مقامات مسئول» را به نحوی راه‌اندازی کند که مقامات مسئول پس از ثبت نام در سامانه ثنا (سامانه خدمات الکترونیک قضائی) بتوانند اطلاعات لازم را در فرم‌های مخصوصی که در این سامانه قرار دارد ارائه نمایند.

همچنین در این آئین نامه قید شده که در صورتی که به هر علت دسترسی به سامانه دارایی مقامات مسئول امکان پذیر نباشد، مقامات مسئول موظف‌اند مراتب را به طریق مقتضی به اداره کل ثبت دارایی مقامات مسئول اعلام و به محض امکان دسترسی به سامانه، اطلاعات لازم را ارائه نمایند.

بر اساس قانون رسیدگی به دارایی مقامات، مسئولان و کارگزاران جمهوری اسلامی ایران شخصیت‌هایی که در ادامه عناوین مسئولیت آنها ذکر شده است، موظفند صورت دارایی خود، همسر و فرزندان‌شان را در ابتدا و انتهای دوره مسئولیت به رئیس قوه قضائیه گزارش دهند:

۱- رهبری

۲- رئیس‌جمهوری

۳- معاونان رئیس‌جمهوری

۴- وزیران

همچنین مقامات، مسئولان و کارگزاران جمهوری اسلامی ایران شخصیت‌هایی که در ادامه عناوین مسئولیت آنها ذکر شده است، موظفند صورت دارایی خود، همسر و فرزندان‌تحت تکفل خود را قبل و بعد از هر دوره خدمتی به رئیس قوه قضائیه اعلام کنند:

۵- نمایندگان مجلس خبرگان رهبری

۶- اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام

۷- مقامات منصوب از سوی رهبری

۸- اعضای شورای نگهبان

۹- نمایندگان مجلس شورای اسلامی و معاونان رئیس مجلس و مدیران کل مجلس

۱۰- معاونان رئیس قوه قضائیه و رؤسای سازمان‌ها و دستگاه‌های وابسته به این قوه و معاونان و مدیران کل آنان

۱۱- دادستان کل کشور، رئیس دیوان عالی کشور و رئیس دیوان عدالت اداری و رؤسای کل دادگستری استان‌ها و معاونان همه آنها و سایر دارندگان پایه قضائی

۱۲- مشاوران سران سه قوه

۱۳- رؤسای دفاتر سران سه قوه، مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان رهبری

۱۴- دستیار ارشد رئیس جمهوری، معاونان وزرا، مدیران کل و همترازان آنها

۱۵- دبیران شورای عالی امنیت ملی، مجمع تشخیص مصلحت نظام، هیئت دولت، شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی فضای مجازی

۱۶- رئیس و دادستان دیوان محاسبات کشور، معاونان آنان و اعضای هیئت مستشاری

۱۷- رئیس، قائم مقام، معاونان و دبیرکل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

۱۸- رؤسا و معاونان سازمان‌ها و مؤسسات دولتی، نهادها و مؤسسات عمومی غیردولتی و مدیران کل آنها

۱۹- فرماندهان و مسئولان نیروهای مسلح از درجه سرتیپ تمام و بالاتر و همترازان آنها و رؤسای کلانتری‌ها

۲۰- مدیران عامل، اعضای هیأت مدیره بیمه‌ها، بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری دولتی و شرکت‌ها و مؤسسات وابسته به آنها، رؤسای مناطق و رؤسای شعب ارزی و ویژه و سرپرست‌های مناطق

۲۱- رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار و معاونان وی، رؤسای بورس‌های تخصصی، مناطق و فرابورس

۲۲- رئیس و اعضای هیأت عامل صندوق توسعه ملی

۲۳- استانداران و معاونان آنان، فرمانداران، شهرداران و اعضای شورای شهر تمام شهرها و شهرداران مناطق کلان شهرها و معاونان آنها

۲۴- سفرا و کارداران، سرکنسول‌ها و مسئولان حفاظت منافع و رؤسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج کشور

۲۵- نمایندگان دولت در مجامع عمومی، هیئت مدیره، هیئت امنا و مدیرعامل شرکت‌ها و مؤسسات دولتی یا وابسته به دولت و نهادها و مؤسسات عمومی غیردولتی

۲۶- اعضای هیءت مدیره و مدیرعامل و بازرسان مناطق ویژه و مناطق آزاد تجاری و معاونان آنان

۲۷- رئیس کل گمرک و معاونان وی و مدیران کل گمرک و رؤسای گمرکات کشور

۲۸- رئیس سازمان امور مالیاتی کشور، معاونان، مدیران کل و سرممیزین

این مقامات، مسئولان و کارگزاران باید صورت دارایی خود، همسر و فرزندان تحت تکفل‌شان را که شامل کلیه اموال غیرمنقول و حقوق دارای ارزش مالی، مطالبات و دیون، سرمایه گذاری و اوراق بهادار، موجودی حساب‌های مختلف در بانک‌ها، مؤسسات مالی و اعتباری و نظایر آنها و هرگونه منبع درآمدی مستمر است، از طریق روش‌های اعلام شده، به اطلاع قوه قضائیه برسانند.

بر اساس آئین نامه مصوب قوه قضائیه، فهرست دارایی مقامات مسئول و سمت‌ها و مشخصات افراد مشمول و اسناد و اطلاعات مربوط به آنکه به قوه قضائیه ارائه می‌شود، محرمانه بوده و افشای آن ممنوع است اما مقامات مسئول می‌توانند شخصاً اطلاعات خود را افشا کنند. همچنین رئیس قوه قضائیه می‌تواند نتیجه رسیدگی به دارایی رهبری، رئیس‌جمهوری، معاونان رئیس‌جمهوری، وزیران و همسر و فرزندان آنان را منتشر کند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: مسئولان نظام دارایی همسر موقت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۳۱۶۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دشمن غدار جمهوری اسلامی، فقر است؛ مسئولان مراقب باشند

غلامرضا بنی‌اسدی روزنامه‌نگار در یادداشتی برای روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: مسئولانِ محترم باید همه همت خود را بگذارند برای ارتقای معیشت مردم. همانی را که در دولتِ سابق، خود به مطالبه آن قلم و حتی "قدم" می‌زدند. اولویت نخست را هم به این کار بدهند که بدانند سفره کوچک، پدر خانواده را کوچک می‌کند. این دولت و آن دولت هم ندارد. پدر که کوچک شد نمی‌تواند برای بزرگی و بزرگواری اهل خانه و خانواده‌اش کاری بکند چه رسد برای خانه بزرگتر که اسمش کشور است.

این هم با تغییر رئیس جمهور، تغییر نسبت نمی‌پذیرد. فقر، توفنده‌ترین دشمن زندگی و ایمان است باز هم این جناح حاکم باشد یا آن جناح فرق نمی‌کند. اتفاقا کسانی که خود را نماد دین معرفی می‌کنند اگر کم بگذارند و یا حتی به‌رغم همه توان نتوانند کار را پیش ببرند، ایمان مردم بیشتر آسیب می‌بیند.

پس به صدای بلند باید هشدار داد مسئولان محترم دولت را که حواس‌شان را جمع و تلاش‌شان را افزون‌تر کنند در برابر دشمن غدار که فقر اسم دیگر آن است. بشنوند سخنِ حضرتِ آیت‌الله جوادی آملی را در دیدار مدیرعامل بانک ملی ایران و هیئت همراه را می‌خوانیم که به کلامِ نورانی امام علی (ع) هشدار می‌دهند: "مَا ضَرَبَ الله الْعُبَاد بِسُوطٍ اَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ؛ هیچ تازیانه‌ای بدتر از فقر نیست. " این اصل اول؛ اصل دوم آن است که اگر کسی این تازیانه را خورد، از این طرف تازیانه به دوشش می‌خورد، از آن طرف دین از عقلش رخت برمی بندد. "

ایشان هشدار می‌دهند که، "حواستان جمع باشد. اگر کسی با دست خالی به منزل برود از خدای سبحان همان لحظه، تقاضای مرگ می‌کند؛ آبروریزی پیش زن و بچه قابل تحمل نیست. " ایشان حتی پاسخ آنانی که مدام "شعبِ‌ابی‌طالب" را به رخ می‌کشند تا به زعم خود مردم را به ضرورت مقاومت همیشگی توجه دهند را هم می‌دهند: در جریان شعب‌ابی‌طالب که مسلمانان، سه سال در محاصره بودند، پیغمبر امتحانش را پس داد، فرمود: "اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی الْخُبْزِ وَ لَا تُفَرِّقْ بَینَنَا وَ بَینَهُ فَلَوْ لَا الْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لَا صَلَّینَا وَ لَا اَدَّینَا فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَل؛ خدایا، بین ما و نان ما جدایی نیانداز! " دلیلش را هم کلام نبوی می‌دانند که اگر نان مردم قطع بشود و مردم در اقتصاد آسیب ببینند، سخن از دینداری باقی نخواهد ماند.

این مرجع حکیم، بر کار علمی و درس گرفتن از تجربه دیگران هم تاکید دارند که "چگونه می‌شود که قیمت یک نان را در چندین سال یک جا نگهداشت؟ " ایشان بر اختلاس و ربا هم می‌خروشند و متولیان امر را به ضرورت راه بستن بر این مفاسد می‌خوانند. حضرت آیت‌الله جوادی آملی، اساس و وظیفه همه مسئولین را حفظِ آبروی مملکت می‌دانند. این هم زمانی اتفاق می‌افتد که "کسی با دست خالی به خانه‌اش نرود. " وجود شرایطی چنین هم "به تولید وابسته است.

تولید هم سفارشی نیست. تولید نصیحت نیست، تولید خواهش نیست، تولید علم است و علم است و علم است و علم. " این مرجع تقلید، آنچه "شرطِ بلاغ" است را با مسئولان گفت. حالا این حضرات هستند که از این سخن باید "پند" گیرند. اصلا هم حق ندارند "ملال" گیرند. کسی چنین اختیاری به آنان نداده است. هرچه تا کنون ملال گرفتند و گرفتند و باعث افزایش ملال و تلخ کامی مردم شدند کافی است. باید پند گیرند و به کار بندند تا امور به سامان برسد.