به نقل از «ایرنا»

اروپا بجای جسور کردن تندورهای آمریکایی به تعهدات خود عمل کند

تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۵۷۶۱۹

«رضا نصری» روز جمعه در یادداشتی که در تارنمای «یورو نیوز» منتشر کرد، نسبت به حرکت اروپا در احیای تحریم های لغو شده به موجب برجام که مورد تایید قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت است، هشدار داد.

متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

«ایران اخیراً اعلام کرده برای یادآوری به دیگر طرف ها برای احترام به تعهداتشان، به تدریج تعهدات خود را تحت توافق هسته ای - همانطور که این توافق مجاز می داند، کاهش دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در پاسخ به ابتکار ایران، جنگ طلبان ضد ایرانی در واشنگتن سعی دارند طرف های باقیمانده در برجام را به سمت اعمال دوباره تحریم های لغو شده شورای امنیت سوق دهند.

به عنوان مثال، سناتور «تد کروز» به تازگی بیانیه‌ای صادر کرد که در آن مدعی شد: […] زمان برداشتن گام بعدی و استفاده از سیستم «اسنپ بک» چند جانبه در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل است.

اما سازوکار اسنپ بک چیست؟

واقعیت مشخص این است که برجام در یک محیط بی اعتمادی کامل بین طرف ها مذاکره شده و به همین دلیل است که طرف های مذاکره کننده از هر دو طرف، سازوکارهایی را در این توافق ایجاد کردند که مانع شکستن تعهدات طرف دیگر شود.

یکی از این سازوکارها که توسط طرف های مقابل ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد، «اسنپ بک» لقب گرفته است. این روش غیر معمول به این معنا بود که به طرف خسارت دیده این توافق اجازه می‌دهد بدون رای گیری در شورای امنیت، تحریم های لغو شده پیشین را علیه ایران بازگرداند.

یعنی اگر یکی از طرف های برجام با حسن نیت به این باور برسد که ایران تعهدات خود را نقض کرده است، می‌توانست آن را به کمیسیون حل اختلاف ارسال کند. اگر این نگرانی لاینحل بماند، پس از آن می‌تواند به تنهایی عاملی برای اعمال دوباره تحریم های پیشین شورای امنیت باشد.

اما، از آنجا که در عمل، ایران نمی‌توانست به این مکانیزم حل و فصل منازعات بپردازد بدون اینکه خطر احیای تحریم های قبلی شورای امنیت علیه خود را لغو کند، در این توافق، سازوکار دیگری برای مقابله با اهرم پیشنهاد شد که به تهران اجازه می‌دهد همتایان خود را برای پایبندی به تعهداتشان نگهدارد.

این سازوکار دیگر در ماده ۳۶ برجام تعریف شده است. بر اساس این مقرره، اگر ایران یک مساله حل نشده را به عنوان «عدم عملکرد قابل توجه» توسط همتایان خود تشخیص دهد، می‌تواند آن را به عنوان مبنایی «برای متوقف کردن تعهدات خود تحت برجام به طور کامل یا جزئی» تا زمانی که دیگران به آن بازگردند، قرار دهد.

این دقیقاً مکانیسمی است که ایران در این ماه در پاسخ به خروج ایالات متحده از توافق و عدم توانایی (یا عدم تمایل) طرف های باقی مانده برای جبران و عادی سازی روابط تجاری و اقتصادی با این کشور طی یک سال گذشته، به موجب تعهدات خود به کار گرفت.

در واقع، دقیقاً یک سال پس از آنکه ایالات متحده از برجام عقب نشست، ایران بعضی از تعهدات خود را مطابق با شرایط این معاهده متوقف و یک مهلت قانونی ۶۰ روزه برای بقیه امضاکنندگان برای تحقق بخشیدن به بخش مربوط به تعهداتشان در این توافق تعیین کرد.

سوال این است که آیا طرف های باقی مانده برجام در واقع سه قدرت اروپایی (آلمان، فرانسه و انگلیس) می‌توانند در پاسخ به واکنش ایران، ماشه «اسنپ بک» را بکشند؟

پاسخ کلی آن، منفی است چرا که: نخست؛ سازوکار اسنپ بک در نظر گرفته شد تا ایران - و نه ایالات متحده و سایر طرف ها - را تحت کنترل نگه دارد. به عبارت دیگر، اسنپ بک برای آن وضع شد که اگر ایران پیشگام عدم پایبندی به تعهدات خود در برجام باشد، به کار گرفته شود.

با خروج آمریکا از برجام در ماه مه ۲۰۱۸ و ناتوان بودن بقیه طرف ها برای رعایت تعهداتشان، ایران بیش از این نمی‌تواند بدون هیچ قید و شرطی متخلف ابتدایی در برجام پنداشته شود.

این بدان معنی است که خروج ایالات متحده - و ناتوانی طرف‌های باقیمانده برای جبران آن و برقراری روابط اقتصادی با ایران به موجب تعهدات خود – به طور موثری ارائه دادن اسنپ بک را برای همه طرف های باقی مانده غیر مرتبط و غیر عملی کرده است.

به عبارت دیگر، اسنپ بک یک سازوکار برای جلوگیری از اقدامات قانونی ایران در چارچوب این توافق برای اطمینان یافتن از اجرای تعهدات سایر طرف های این توافق نیست بلکه معنای آن جلوگیری از آن است که ایران پیشگام نقض قابل توجه برجام باشد.

دوم؛ اگر بپنداریم که سازوکار اسنپ بک همچنان ارتباط دارد، واقعیت این است که در فرایند ماشه، برجام مقرر می‌دارد که طرف ها باید به شورای امنیت اطلاع دهند «دولت‌های شرکت کننده در برجام معتقدند ایران به طور قابل ملاحظه‌ای به تعهدات خود عمل نمی‌کند».

به عبارت دیگر، اگر اقدامات ایران در چارچوب سازوکار حل اختلاف پیش بینی شده در برجام انجام شود، آنها به هیچ وجه نمی‌توانند، به عنوان «عدم اجرای قابل ملاحظه» در نظر بگیرند.

واقعیت این است که اگر طرف های باقیمانده همچون اروپا، بر بازگشت اسنپ بک اصرار کنند، آنها تنها می‌توانند آن را از طریق سازوکار حل اختلاف مندرج در توافقنامه پیگیری کنند.

در ارتباط با روش حل اختلافات، ایران به سادگی تصریح می‌کند که تصمیم خود را خود بازمی گرداند تنها اگر همتایان آن به تعهدات و درخواست‌های قانونی ایران عمل کنند.

این شرایط معقول به طور فزاینده ای مانع از حرکت بیشتر اروپا به سوی سازوکار اسنپ بک می‌شود، مگر آنکه مایل به نشان دادن بی توجهی کامل به اصل، عدالت و رویه باشند.

به عبارت دیگر، واقعیت این است که اروپا محق نیست و در عمل نمی‌تواند با بازگرداندن اسنپ بک مشکلی را حل کند اگر خود وارد مرحله حل و فصل اختلافات با «دستانی پاک» نشوند. در واقع، قاعده قانونی «کسانی که به دنبال عدالت هستند باید منصف و بی غرض باشند، به سازوکار حل اختلافات برجام هم تسری می‌یابد.

سوم؛ این می‌تواند به سخره گرفتن قوانین بین المللی و سیستم امنیت جمعی سازمان ملل از سوی کشورهای اروپایی باشد اگر بکوشند مساله ایران را هدف تحریم های شورای امنیت قرار دهند.

با این کار، اروپا به طور موثر تلاش می‌کند که ایران را به خاطر استفاده از اهرمی که در یک توافق بین المللی برای وادار کردن طرف های دیگر به اجرای این توافق پیش بینی شده است، تنبیه کند.

در واقع اگر اروپا به سوی کشیدن ماشه اسنپ بک رفت، برای نخستین بار خواهد بود که شورای امنیت یک دولت را به خاطر استفاده از حق قانونی خود برای آوردن دیگر طرف ها به اجرای تعهدات خود در یک توافق چندجانبه که به موجب قطعنامه اجماعی همین شورا (۲۲۳۱) مورد تایید قرار گرفته است، تنبیه می‌کند.

اگر اروپا ایران را به خاطر اجرای قواعد مجازات کند، برای نظم قانونی بین المللی و اعتبار شورای امنیت کمتر از دولت ترامپ مهلک نخواهد بود.

چهارم؛ تلاش‌های قدرت‌های اروپایی برای بازگرداندن قطعنامه‌های شورای امنیت علیه ایران - که نه تنها غیر قانونی است - قطعاً تنش‌ها را به یک سطح کاملاً جدید ارتقاء خواهد داد، یک ضربه مرگبار به رژیم بین المللی منع اشاعه سلاح‌های اتمی خواهد بود و کسانی که در واشنگتن بی وقفه به دنبال درگیری نظامی با ایران هستند را جسور خواهد کرد.

یک اقدام خصمانه این چنینی احتمالاً باعث می‌شود که ایران به طور کامل از برجام و پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته ای (NPT) خارج شود و سیاست «حداکثر محدودیت» را که در حال حاضر دنبال می‌شود، کنار بگذارد.

با سوء استفاده از مکانیزم شورای امنیت، اروپا همچنین به افرادی چون جان بولتون، ابزار جدیدی برای پیشبرد پرونده خود برای جنگ ارائه می‌دهد. رهبران اروپایی کاملاً آگاه هستند که دولت کنونی ایالات متحده از افرادی هستند که با یک قطعنامه منسوخ شده شورای امنیت در دهه گذشته اقدام نظامی علیه عراق را توجیه کردند.

بنابراین، تصور نمی‌شود برای آنها سخت باشد که با تفاسیر اشتباه از قطعنامه‌های شورای امنیت و بهره برداری از آنها چه خواهند کرد. اروپا باید بداند که عواقب کارهای عناصر جنگ طلب و ناتوان فعلی دولت ترامپ با آنها است.

پنچم؛ به منظور متهم کردن ایران به «اقدام غیرقانونی» و اتخاذ اقدامات مربوطه، اروپا ابتدا باید «سوء نیت» ایران را اثبات کند یا حداقل ظاهر جوانمردانه را نشان دهد.
با این حال، رهبران اروپایی همچون دیگر کشورهای جهان، به خوبی می‌دانند که چنین سوء نیتی وجود ندارد. در حقیقت، آنها کاملاً از این واقعیت آگاه هستند که با اتخاذ اقدامات قانونی، ایران تنها قصد دارد توافق متقابل خود را حفظ کند. مجازات ایران برای تلاش در آوردن دیگر طرف های یک توافقنامه مورد تأیید شورای امنیت، موجب نگرانی در مورد تصویر و اقتدار اخلاقی اروپا خواهد شد و هرگونه قرارداد دیپلماتیک آینده را بسیار دشوار می‌سازد.

با توجه به همه اینها، اروپا باید از انجام اقدامات دیگری که ایران را به پرداخت هزینه تخلف طرف های دیگر وادارد، دوری کند.

از سوی دیگر، اروپایی‌ها نیز باید بدانند که نمی‌توانند در اقدامات خلاف قانون آمریکا و نقص اجرای کامل تعهدات خودشان در این توافق، محق دانسته شوند.

قدرت‌های اروپایی باید به یادآوردند تعهدشان این است که ایران به طور کامل از منافع لغو تحریم‌ها بهره مند شود نه فقط آداب اداری را رعایت کنند و از تعامل بپرهیزند.

بنابر این، در واقع تنها شیوه درست این است که قدرت‌های اروپایی به طور جدی تعهدات خود را عملی سازند و گام‌های قاطعی برای عادی سازی تجارت و روابط اقتصادی با ایران بردارند. بدون در نظر گرفتن این مساله، دیگر راه‌ها تنها شرایط را بدتر می‌سازد.»

منبع: ایرنا

کلیدواژه: توافق برجام برجام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۵۷۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

احمدیان و دبیر شورای امنیت روسیه دیدار کردند

علی اکبر احمدیان دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران و نیکلای پاتروشف دبیر شورای امنیت روسیه دیدار و گفتگو کردند. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از اسپوتنیک، پاتروشف امروز چهارشنبه با دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در خصوص افزایش همکاری‌ها در حوزه امنیتی گفتگو کرد.

سرویس مطبوعاتی شورای امنیت روسیه اعلام کرد: پاتروشف و احمدیان یادداشت تفاهمی بین شوراهای امنیت روسیه و ایران امضا کردند و همچنین در خصوص ایجاد همکاری‌های عملی روسیه و ایران در حوزه امنیت گفتگو کردند.

بر اساس این گزارش، علاوه بر این «طرفین در مورد وضعیت خاورمیانه تبادل نظر کردند و بر علاقه خود برای جلوگیری از تشدید بیشتر تنش ها تاکید کردند.»

دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران به منظور شرکت در دوازدهمین اجلاس بین‌المللی امنیتی روسیه و نشست دبیران شورا‌ی امنیت ملی کشورهای عضو گروه بریکس به روسیه سفر کرده است.

پیشنهادات ایران برای ارتقای امنیت اطلاعات

انتهای پیام/