به نقل از «پارسینه»

آیا لخته های خون بعد از زایمان طبیعی هستند؟

تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۶۹۹۳۵

در عرض 6 هفته پس از زایمان بدن شما در حال بهبود است. در این زمان داشتن خونریزی یا دیدن لخته های خون طبیعی است. لخته خون یک توده خون است که به هم چسبیده اند و حالتی ژله ای درند.

شایع ترین علت خونریزی پس از زایمان ، ریزش دیواره رحم است. اگر زایمان طبیعی داشته باشید علت دیگر آن می توانید آسیب به بافت دیواره واژن باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از زایمان، خون بلافاصله از واژن خارج نمی شود و ممکن است حالت لخته بگیرد. گاهی اوقات این لخته های خون به خصوص بعد از تولد اندازه های بزرگی دارند.

چه زمانی لخته های خون پس از زایمان طبیعی هستند
لخته های خون اغلب حالت ژله ای دارند. این لخته ها می توانند حاوی مخاط یا بافت باشند و به اندازه توپ گلف بزرگ شوند.

مقدار خونریزی و لخته خونی که بعد از زایمان تجربه می کنید باید در عرض چند هفت کاهش پیدا کند. بر اساس یک قانون کلی ترشحات و لک بینی تا 6 هفته بعد از زایمان ادامه دارد.

در ادامه انتظاری که بعد از زایمان باید داشته باشید را با شما در میان می گذاریم:

خونریزی پس از زایمان در 24 ساعت اول
خونریزی در این زمان سنگین و قرمز رنگ است. خونریزی ممکن است به قدری شدید باشد که لازم شود هر یک ساعت پد بهداشتی خود را عوض کنید و ممکن است یک یا دو لخته خون بسیار بزرگ به اندازه گوجه فرنگی یا چندین لخته کوچک در حد انگور مشاهده کنید.

خونریزی 2 تا 6 روز پس از زایمان
خونریزی باید کاهش یافته به رنگ قهوه ای تیره یا صورتی مایل به قرمز درآمده باشد. این نشان می دهد که خونریزی داخلی شما تمام شده است. هنوز احتمال مشاهده لخته وجود دارد که ممکن است به اندازه پاک کن انتهای مداد باشند.

خونریزی 7 تا 10 روز پس از زایمان
ترشحات خونی ممکن است به رنگ صورتی مایل به قرمز یا قهوه ای روشن باشند. خونریزی کمتر از 6 روز اول می شود. در این دوره مصرف پد بهداشتی شما مثل دوران معمولی پریود خواهد بود.

خونریزی 11 تا 14 روز پس از زایمان
ترشحات خونی شما روشن تر شده اند. می توانید فعالیتتان را بیشتر کنید ولی هر گونه فشاری می تواند منجر به قرمزرنگ تر شدن ترشحاتتان شود. مقدار خونریزی شما باید کمتر از 10 رووز قبل باشد.

خونریزی 3 تا 4 هفته پس از زایمان
ترشحات خونی باید به حداقل رسیده باشد با این حال هنوز ممکن است ترشحات کرم رنگ که حاولی رگه هایی قهوه ای یا قرمز است داشته باشید. گاهی اوقات خونریزی در این دوران کاملا متوقف می شود و البته برای برخی دوباره بعد از یک هفته آغاز خواهد شد.

خونریزی 5 تا 6 هفته پس از زایمان
خونریزیمرتبط با زایمان معمولا پس از 5 تا 6 هفته متوقف می شود. با این حال ممکن است هر از گاهی لکه های قهوه ای یا قرمز مشاهده کنید.

در طول این چند هفته پس از زایمان در زمان های خاص ممکن است خونریزی بیشتری مشاهده کنید از جمله :

صبح

پس از شیردهی

بعد از ورزش در صورت مجوز پزشک

در چه صورت خونریزی پس زایمان غیر طبیعی است
با وجودی که خونریزی و مقداری لخته خون پس از زایمان طبیعی است ولی اگر خونریزی شدید باشد یا علایمی خاص را تجربه کنید باید به پزشک مراجعه نمایید.

علایم زیر ممکن است نشانه ای از عفونت یا خونریزی زیاد پس از زایمان باشد

خون قرمز روشن پس از روز سوم زایمان

مشکل تنفس

تب بالای 38 درجه

بوی نامطبوع ترشحات واژن

باز شدن بخیه در گرینه یا شکم

سردرد شدید

از دست دادن هوشیاری

نیاز داشتن بیش از یک پد بهداشتی در یک ساعت

لخته خون های بسیار بزرگ به اندازه توپ گلف یا بزرگتر که بعد از 24 ساعت هنوز ادامه دارند

زنانی که به تازگی زایمان کرده اند در معرض خطر لخته شدن خون در عروق قرار می گیرند. این لخته های سیستماتیک می توانند روی جریان خون اثر گذاشته و منجر به بیماری هایی از قبیل حمله قلبی، سکته مغزی ، آمبولی ریه، ترومبوز وریدی عمقی شوند.

علایم ایجاد لخته خون سیستماتیک پس از زایمان عبارتند از :

درد یا فشار قفسه سینه

از دست دادن تعادل

درد یا بی حسی در یک طرف

از دست دادن قدرت ناگهانی در یک طرف بدن

سردرد شدید ناگهانی

تورم یا درد فقط در یک پا

مشکل تنفسی

هر یک از این علایم نیاز به مراجعه فوری به ا ورژانس دارد.

کاهش لخته شدن خون پس از زایمان
اگر خونریزی طولانی یا بیش از حد داشته باشید یا لخته های خون زیادی از شما دفع شود احتمالا پزشکتان برای تشخیص باقی ماندن جفت در رحم یک سونوگرافی انجام می دهد. اگر به اشتباه تکه کوچکی از جفت در رحم باقی مانده باشد باعث ادامه دار شدن و تشدید خونریزی می شود که باید با جراحی برداشته شود.

یکی دیگر از علل ادامه خونریزی زحم پس از زایمان جمع نشدن رحم است و همچنین عدم جدا شدن عروق خونی که به جفت متصل بوده اند که نیاز به جراحی و حذف دارد.

نکاتی برای کاهش لخته خون بعد از زایمان

نوشیدن مقدار زیاد آب و کمی ملین برای پیشگیری از یبوست

فعالیت مناسب بعد از زایمان

پوشیدن جوراب های حمایتی مخصوص که با فشار بر پا به بازگشت خون به قلب کمک کرده و خطر ایجاد لخته خون را کاهش دهند.

بالا گذاشتن پاها زمانی که دراز کشیده اید.

عدم لمس بخیه ها   منبع: سیمرغ 

منبع: پارسینه

کلیدواژه: زایمان لخته خون خون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۶۹۹۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علل ورم و پف کردن نقاط مختلف بدن

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، پف و ورم مداوم ممکن است نشانه ی بر هم خوردن تعادل سیستم های بدنی باشد، مثل نوسانات هورمونی، مشکلات مزمن همچون اختلالات قلبی یا کبدی، یا حتی عوارض برخی داروها.

بیشتر بخوانید: نشانه‌ای در چهره که خبر از سرطان ریه می‌دهد

در ادامه می خواهیم ببینیم پف و ورم در نقاط مختلف بدن چه دلایلی دارد.

۱- پف چشم ها

پوست دور چشم ها نازک و شکننده است. گاهی دچار پف چشم می شویم که معمولاً خود به خود برطرف می شود. اما اگر اتفاق مکرری باشد، دلایل احتمالی آن عبارتند از:

– مصرف زیاد نمک: زیاده روی در مصرف نمک می تواند باعث شود بدن در خود آب ذخیره کند، امری که باعث پف و ورم می شود. این اتفاق بعد از خوردن یک غذای پرنمک، به ویژه در زمان صبح امری رایج است. احتمال پف کردن پوست دور چشم ها بیشتر است. بدن به مرور زمان خود را از این آب اضافی خلاص می کند و پف و ورم را کاهش می دهد، چیزی که معمولاً در عرض چند ساعت رخ می دهد.

– کمبود خواب: نداشتن خواب کافی هم می تواند باعث پف زیر چشم ها شود و همینطور افتادگی پلک ها، قرمزی چشم ها و سیاهی زیر چشم. دیگر نشانه های کمبود خواب عبارتند از رنگ پریدگی پوست و افتادگی فرم دهان.

– آلرژی: داشتن آلرژی می تواند باعث تجمع مایعات درون سینوس ها و دور چشم ها و درنتیجه، پف زیر چشم شود.

– عفونت چشمی: بروز عفونت در چشم ها یا پلک ها می تواند باعث پف زیر چشم شود. عفونت اغلب از یک چشم آغاز می شود اما می تواند به سرعت به چشم دیگر گسترش پیدا کند.

– بیماری گریوز: این بیماری که به عنوان تیروئید چشمی هم شناخته می شود، می تواند باعث تغییراتی در بافت دور چشم شود، امری که منجر به پف زیر چشم می شود.

– مونونوکلئوز: بروز تغییر در چشم ها و بینایی مانند پف زیر چشم می تواند از نشانه های بیماری مونونوکلئوز که گاهی به آن «بیماری بوسه» هم گفته می شود، اما می تواند از طریق عطسه و سرفه هم منتقل شود.

۲- ورم نیمه ی پایینی صورت

اگر چانه و گونه هایتان ورم دارد و به خاطر فرم طبیعی صورت تان یا افزایش وزن نیست، ممکن است دلایل دیگری داشته باشد که عبارتند از:

– کم کاری تیروئید: این مشکل زمانی رخ می دهد که غده تیروئید به اندازه ی کافی هورمون تیروئید برای بدن تولید نمی کند.

– سندرم کوشینگ: این سندرم زمانی رخ می دهد که غدد فوق کلیوی، بیش از اندازه هورمون کورتیزول تولید می کنند. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است وزن اضافه کنند و صورت پف کرده ای داشته باشند. دیگر نشانه های این مشکل عبارتند از وجود چربی دور گردن، وجود یک برآمدگی بین شانه ها، ترک های پوستی بنفش رنگ و ضعف عضلات یا استخوان ها.

– سندرم شوگرن: این یک بیماری مزمن است که در آن دستگاه ایمنی بدن به غدد بزاقی و اشکی حمله می کند. این سندرم می تواند باعث ورم کردن گونه ها شود که دلیل آن ملتهب شدن غدد بزاقی است.

– لنفادنیت: این بیماری زمانی رخ می دهد که یکی یا تعدادی از غدد لنفاوی بر اثر بروز عفونتی در نزدیکی آن ها، ملتهب می شوند. اگر عفونت درون سر یا گردن باشد، ممکن است یکی از گونه ها یا هر دوی آن ها ورم کند.

– سنگ غدد بزاقی: این سنگ ها در حقیقت رسوبات سفت شده ی کلسیم هستند که درون غدد بزاقی شکل می گیرند. بیشتر، افراد ۳۰ تا ۶۰ سال دچار این مشکل می شوند و این سنگ ها در میان مردان رایج ترند.

۳- ورم دست ها و انگشتان

دست ها گاهی به دلیل وجود مایعات بیش از اندازه درون بافت ها ورم می کنند. این اتفاق اغلب در دوران بارداری یا در زمان تغییرات دمایی رخ می دهد.

دست ها وقتی ورم می کنند، ممکن است بزرگ تر از معمول به نظر برسند و پوست آن ها ممکن است پف کرده یا براق به نظر بیاید. اگر پوست را فشار دهید ممکن است یک تورفتگی روی آن به جای بماند. برخی دلایل احتمالی ورم دست ها عبارتند از:

– مصرف زیاد نمک: خوردن غذای پرنمک می تواند باعث ورم دست ها هم شود چون نمک باعث می شود سلول ها در خود آب ذخیره کنند، امری که منجر به ورم می شود.

– سرطان: برخی سرطان ها و داروهای شیمی درمانی می توانند باعث ورم دست ها و همینطور پاها و صورت شوند.

– اختلالات کلیوی: کلیه ها معمولاً مایعات اضافه ی بدن را فیلتر می کنند، اما اگر به درستی کار نکنند، این مایعات می تواند انباشته و باعث ورم شود.

– آرتریت: یا همان التهاب مفصال می تواند باعث ورم و خشکی مفصل ها، به ویژه در دست ها شود.

– مشکلات عروقی: گاهی بروز مشکلی در عروق خونی می تواند باعث ورم دست ها شود.

– سندرم دست پف کرده: این سندرم می تواند باعث ورم یک دست شود. بر اساس تحقیقات، این اتفاق نادری است که می تواند هنگام تزریق وریدی دارو رخ دهد. اگر دارو به طور مکرر به یک نقطه از بدن تزریق شود، ممکن است به عروق خونی یا بافت های اطراف آن ناحیه صدمه وارد شود، امری که باعث تجمع مایعات و ورم دست می شود.

۴- ورم پاها و مچ پاها

ورم پاها و مچ پاها معمولاً علل بی خطری دارد، مثل ایستادن یا راه رفتن طولانی مدت. اما اگر ورم ناگهانی یا مکرر باشد، ممکن است معنایش وجود مشکلی در بدن باشد:

– مشکلات قلبی: نارسایی قلبی یکی از دلایل شایع ورم پاها و مچ پاها است. وقتی قلب نتواند خون را به درستی پمپاژ کند، مایعات انباشته و باعث ورم می شوند، چیزی که در پزشکی به آن «اِدِم» گفته می شود. افراد مبتلا به مشکلات قلبی اغلب به ورم پا یا مچ پا دچارند.

– بیماری کبدی: یک دلیل دیگر ورم پاها کبد است. کبد پروتئینی به نام آلبومین تولید می کند که مانع از نشت مایعات از درون عروق خونی می شود. اما اگر کبد دچار بیماری شود، دیگر به اندازه ی کافی آلبومین تولید نمی کند، به همین دلیل مایعات درون پاها و مچ پاها جمع می شود.

– اختلالات کلیوی: بیماری کلیوی به این دلیل مشکل ساز است که کلیه ها سطح آب و نمک در بدن را کنترل می کنند. کلیه ها در صورت صدمه دیدن دیگر قادر به پاکسازی خون یا خلاص شدن از مایعات اضافه نخواهند بود، امری که باعث ورم پاها و مچ پاها می شود.

– لنف اِدِم: یا ورم لنفاوی زمانی رخ می دهد که مایعات بیش از اندازه ای درون بافت ها وجود داشته باشد، چون غدد لنفاوی که به حذف مایعات اضافی کمک می کنند، آسیب می بینند. اگر غدد درون لگن صدمه ببینند، این امر می تواند باعث انباشت مایعات درون پاها شود.

– نارسایی مزمن وریدی: این مشل زمانی رخ می دهد که رگ های پا به درستی کار نمی کنند، درنتیجه، نمی توانند خون کافی به قلب بازگردانند.

– لخته شدن خون: لختگی خون در پاها می تواند باعث ورم پاها و مچ پاها شود. این اتفاق در یکی از پاها رخ می دهد.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/

کد خبر: 1227339 برچسب‌ها دانستنی ها